Και με τη διαφθορά τι γίνεται;



Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε, συχνά με κομμένη την ανάσα, τις δραματικές εξελίξεις γύρω από το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, τα σενάρια για πιθανή πτώχευση και έξοδο από τη ζώνη του Ευρώ, κλπ.
Η κυβέρνηση και η κρατική εξουσία εμφανίζονται ως «πατριώτες» που προσπαθούν να σώσουν την τιμή της Ελλάδος. Τα κόμματα εξουσίας που οδήγησαν τη χώρα ως εδώ και θα την πάνε μέχρι το τέλος, φαντάζουν ότι παλεύουν για μια λύση. Η Αριστερά με τον λεκτικό εργατισμό και το όραμα για μια σοσιαλιστική κοινωνία, κόπτεται δήθεν για το μεροκάματο του εργαζόμενου. Μέσα όμως σε αυτό το «ηρωικό» περιβάλλον που οι παντός είδους ημέτεροι και διαπλεκόμενοι σκιαγραφούν, οι ποντικοί της διαφθοράς, από τον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα εργάζονται πυρετωδώς, πλουτίζοντας, ενώ η χώρα και ο λαός της φτωχαίνει.

Αναρτώ σήμερα από τη Αυγή, ένα σχετικό άρθρο του Δημήτρη Χρήστου για να δούμε τι συμβαίνει:


Χρήστου Δημήτρης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 07/04/2010

Μας έχουν ενημερώσει αρμοδίως πως προέχει η ομαλοποίηση του δημοσίου δανεισμού με λογικά επιτόκια. Μετά – λένε – έπεται η ανάπτυξη. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι η λογική σειρά των πραγμάτων είναι αυτή. Σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή ο κ. Παπαντωνίου ισχυρίστηκε, πως ακόμα και αν υλοποιηθούν οι κυβερνητικοί στόχοι για ελλείμματα, δαπάνες, έσοδα και ρυθμό ανάπτυξης, το 2013 το δημόσιο χρέος της χώρας θα έχει εκτοξευθεί στο 143% του ΑΕΠ!
ΑΥΤΟ υποτίθεται είναι το καλό σενάριο. Ένα σενάριο υπέρ αισιόδοξο που δεν έχει μετρήσει σοβαρά τις συνέπειες των φορολογικών και εισπρακτικών μέτρων στην πραγματική οικονομία. Για παράδειγμα, οι δύο μονάδες αύξησης του ΦΠΑ, είχαν ως συνέπεια, στο δεύτερο μήνα εφαρμογής, την πτώση του φόρου προστιθέμενης αξίας κατά 11%. Τι κέρδισες, τι έχασες, τι έχασαν οι υπόλοιποι; Και ακόμα είμαστε στην αρχή.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ τα μέτρα, περιστολής των δαπανών, αύξησης των εσόδων και επιστροφής το ταχύτερο δυνατόν στην ανάκαμψη, απαιτείται κοινωνικός συναγερμός. Απαιτείται πάνω από όλα επαναστατική αντιμετώπιση της εκτεταμένης διαφθοράς που καταβροχθίζει δημόσιο πλούτο και εμποδίζει την ανάπτυξη. Αν δεν υπάρξει δείγμα γραφής προς αυτή την κατεύθυνση, καμιά εθνική συναίνεση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Δυστυχώς, τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας είναι βαθύτατα μολυσμένα από τη διαφθορά και αυτό αποκαλύπτεται στις πρόσφατες υποθέσεις των δωροδοκιών κρατικών και κομματικών αξιωματούχων. Παραδόξως, το θέμα διαφθορά, δεν έχει αξιολογηθεί ως μείζον και από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και ειδικότερα από την αριστερά, της οποίας η μεγαλύτερη προίκα είναι το πολιτικό ήθος και η εντιμότητα.

ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ ένα πρόσφατο περιστατικό που έπεσε στην αντίληψή μου. Μια βιοτεχνική μονάδα εξαιρετικά κερδοφόρα, μεταφέρθηκε στην περιοχή των Οινοφύτων. Μια βδομάδα μετά την εγκατάστασή της και τη λειτουργία της, δέχτηκε την επίσκεψη των επιθεωρητών εργασίας. Οι κύριοι αυτής της δημόσιας υπηρεσίας ανακάλυψαν έκπληκτοι πως στο εργοστάσιο υπήρχε χώρος ύπνου για τους εργάτες στην πλειονότητά τους ασιάτες οι οποίοι εργάζονταν 14 ώρες την ημέρα επί επτά ημέρες την εβδομάδα! Εδώ υπάρχει σοβαρά πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είπαν, αφήνοντας χρόνο στην επιχείρηση να διορθώσει τις συνθήκες δουλείας που έφτιαχναν τα μεγάλα κέρδη της. Μετά από 10 ημέρες, οι ίδιοι επιθεωρητές, επισκέφτηκαν τη μονάδα και παρότι δεν είχε διορθωθεί τίποτα, τα βρήκαν όλα υπέροχα! Τι λέτε πως είχε μεσολαβήσει;

ΦΥΣΙΚΑ αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο αυτής της υπηρεσίας. Έχουν καταστραφεί πόλεις από τη διαφθορά και την ανικανότητα των πολεοδομικών υπηρεσιών. Τεράστια δημόσια έσοδα για φορολογικές και εργασιακές παραβάσεις ενθυλακώνονται από τα μέλη των ελεγκτικών συνεργείων. Πολλές και μεγάλες περιοχές της χώρας έχουν μολυνθεί και ουσιαστικά καταστραφεί από την αδιαφορία, την ανικανότητα και ανεντιμότητα ελεγχόντων και ελεγχόμενων.

ΠΟΛΛΑ θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν αν υπήρχε σοβαρός και αξιόπιστος συνδικαλισμός. Αν η ΓΣΕΕ αντιπροσώπευε και νοιαζόταν για τους εργάτες, αν δεν είχε ουσιαστικά μετατραπεί σε ένα κλαμπ της Πασοκικής κομματικής ελίτ του δημοσίου τομέα. Αν οι δεσμοί της αριστεράς με τους χώρους της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα ήταν ισχυροί και ικανοί να υπερασπίζονται σχέσεις και κανόνες.
ΑΥΤΗ είναι η σύγχρονη Ελλάδα που δεν παράγει τίποτα, αλλά έφτασε να έχει τον μεγαλύτερο κατ’ αναλογία αριθμό των πανάκριβων αυτοκινήτων «Πόρσε Καγιέν» στην Ευρώπη. Μια χώρα μόνο για μάγκες! Πώς μπορεί ένας τίμιος υπάλληλος σε μια κρατική υπηρεσία, να μείνει τίμιος όταν οι περισσότεροι συνάδελφοί του έχουν πλουτίσει από τα λαδώματα και ζουν πλουσιοπάροχα χωρίς να τους ενοχλεί κανείς; Κάποια στιγμή θα αναφωνήσει (όπως ο Σημίτης και ο Καραμανλής) αυτή είναι η Ελλάδα, τι να κάνουμε;

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ, αν η επιχείρηση ανάταξης της ελληνικής οικονομίας δεν αντιμετωπίσει γενναία και αποφασιστικά τη διαφθορά και την κλεπτοκρατία, ο Γ. Παπανδρέου θα μείνει στην ιστορία ως ο τελευταίος της σκυταλοδρομίας που του έπεσε σκυτάλη πριν τερματίσει, με συνέπεια να ακυρωθεί και να βγει εκτός αγώνα.
Αυτή είναι η σύγχρονη Ελλάδα που δεν παράγει τίποτα, αλλά έφτασε να έχει τον μεγαλύτερο κατ' αναλογία αριθμό «Πόρσε Καγιέν» στην Ευρώπη. Μια χώρα μόνο για μάγκες!


  
Και μετά το Δ. Χρήστου συνεχίζω:

Τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν και οι πολιτικές τους είναι η βασική αιτία της κατάστασης που βιώνουμε. Αυτά συντηρούν τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, την αδικία και τη μη παραγωγικότητα. Είναι μηχανισμοί πλουτισμού των στελεχών τους και όχι πολιτικοί σχηματισμοί. Τα υπόλοιπα κινούνται με καύσιμο που οι πολιτικές των κομμάτων τους παρέχουν.
Στο Δημόσιο κυβερνούν οι παρασιτικές συνδικαλιστικές μαφίες.
Στην αγορά διαπλέκονται και πάλι τα κυβερνητικά στελέχη με τις επιχειρηματικές ελίτ με στόχο το αμοιβαίο τους κέρδος και την ταυτόχρονη πτώχευση και διάλυση του δημόσιου τομέα. 
Το πρόβλημα δεν ξεκινάει από μια μοιραία παθογένεια της Ελληνικής κοινωνίας. Είναι σαφής επιλογή των εσμών που μας κυβερνούν. Δεν είναι αφελές το ΚΚΕ όταν λέει ότι το πρόβλημα δεν είναι η διαφθορά. Και το ΚΚΕ πουλάει μέσω των επιχειρήσεών του και αυτό αποσκοπεί στο κέρδος, είναι και αυτό μέρος του προβλήματος στον τομέα και στον βαθμό που του αναλογεί. Και αυτό τρέφεται από τον νεκροκαπιταλισμό, τον οποίο δήθεν αντιμάχεται.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη. Το κέρδος των ελίτ και των ανθρώπων τους καθορίζουν και τις πολιτικές των δήθεν διεθνών οργανισμών.
Οι υπόλοιποι απλά καρπώνονται ότι αφήνουν οι μεγάλοι.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορείς σαν Δημοκρατική Αριστερά να τα βρεις με το ΠΑΣΟΚ. Εσύ μιλάς για κοινωνική δικαιοσύνη, το ΠΑΣΟΚ μιλάει για πρότζεκτ από τα οποία κάποιοι θα βάλουν τόσα στην τσέπη τους.
Γι’ αυτό δεν παράγουμε, γιατί η εισαγωγή αφήνει κέρδη σε όλους πολύ περισσότερα.
Γι’ αυτό το δημόσιο δεν είναι παραγωγικό. Γιατί έξω από κάθε παραγωγική διαδικασία , άμεση ή έμμεση, το δημόσιο απλά προσφέρει τυπικά κακές υπηρεσίες, για να συντηρείται στοιχειωδώς ο κοινωνικός ιστός. Το πρόβλημα δεν είναι το φακελάκι του γιατρού, αλλά το πλαίσιο που τα κόμματα στήσανε (με πρώτο το ΠΑΣΟΚ) για να κατακλέβουν το δημόσιο χρήμα οι προμηθευτές και οι κρατικοί υπάλληλοι και μέσα σ' αυτό βγάζουν και οι γιατροί το παντεσπάνι τους. Τουλάχιστον αυτοί γιατρεύουν, οι γραμματείς και οι κομματικοί μαφιόζοι τι κάνουν;

Αν λοιπόν η Αριστερά δεν ξεκαθαρίσει ποιον έχει απέναντι, δεν πρόκειται ποτέ να πείσει το λαό να την ακολουθήσει. Αν οι ηγέτες της δεν ονομάσουν ανοιχτά τους πολιτικούς μαφιόζους, αν δεν αποκαλύψουν τους μηχανισμούς που ήδη γνωρίζουν δεν πρόκειται κανείς να εμπιστευτεί την Αριστερά, παρά μόνο οι αφελείς διανοούμενοι, οι διαπλεκόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνδικαλιστές. Δεν είναι η Αριστερά έξω από το πρόβλημα, όσο και αν προσπαθεί να φαίνεται υπεράνω. Ζει και αυτή με την κρατική επιχορήγηση. 

Σχόλια

  1. Η δημόσια διοίκηση έχει αναπτύξει πελατειακές σχέσεις με τα άνομα συμφέροντα και υπάρχει διαπλοκή, μεταξύ:
    της εκάστοτε κυβέρνησης, των παράκεντρων άνομων συμφερόντων και της δημόσιας διοίκησης.

    Έχει δημιουργηθεί ένα σαθρό εποικοδόμημα, μια πυραμίδα εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

    Οι υπάρχοντες θεσμικοί μηχανισμοί ελέγχου, αποτελούν μέρος του προβλήματος.

    Πρό δύο ετών έγινε έλεγχος από την ΣΔΟΕ για την διαφθορά στα νοσοκομεία.
    Μπήκε στο αρχείο,...Ο λόγος;
    Πέθανε ο αρμόδιος υπάλληλος που την είχε χρεωθεί!!

    Τα ισχυρά συνδικάτα συνδιοικούν. Το συνδικαλιστικό κίνημα αποτελεί τον καθρέφτη μιας "άρρωστης κοινωνίας" που έχει χάσει την αλληλεγγύη. Δεν υπάρχει ο κοινωνικός ιστός, πλέον.

    Εγώ θα καταγγείλλω παραβάσεις που αφορούν φαινόμενα αυθαιρεσίας, ανομίας και κατάχρησης εξουσίας.

    Ποιός θα τα στηρίξει;

    Τα συνδικάτα,υπεκφεύγουν, γιατί θα έρθουν σε σύγκρουση με τους ψηφοφοφόρους τους, που έχουν κομματικές εξαρτήσεις και συμπάθειες

    Τα κόμματα, ποιούν την πάπια..για να μην έρθουν σε σύγκρουση με τα συνδικάτα ( που αποτελούν μηχανισμούς στήριξή τους)

    Ποιός εγγυάται την εφαρμογή των νόμων ;
    Πως εφαρμόζεται και από ποιούς το εργατικό δίκαιο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλέξανδρε Ζήβα τα λες παράξενα μα τα λες σωστά. Στέκομαι στο "κινείται η ακινησιά" και απαντώ "μονάχα για να τρώει"

    Σπίθα. Υπάρχει ένα σιδερένιο πλέγμα γύρω από όλη αυτή τη δομή. Φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να το σπάσουμε, παρά μόνο να το διαβρώσουμε. Θέλει χρόνο και κόσμο να δουλέψει σε αυτήν την κατεύθυνση. Εμείς προς το παρόν μπορούμε μόνο να διατυπώνουμε το πρόβλημα και να βάζουμε ένα χαλαρό πλαίσιο για σκέψεις και ίσως αύριο και κινήσεις. Δεν είμαι αισιόδοξος. Ίσως η κρίση να βοηθήσει. Ίσως πάλι να τα παρασύρει όλα προς τα κάτω σε μια γενικευμένη ανομία, σε μια κατάρρευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσυπογράφω
    Αμήχανη και συνενοχική η στάση της αριστεράς.
    Αλήθεια ποιος είναι ο ορισμός του οπορτουνισμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. α. δημητρίου

    Καλησπέρα και καλώς μας επισκέφθηκες.
    Αυτόν τον οπορτουνισμό όμως πως θα τους τον ξεφωνήσουμε; Πως θα γίνει να απλωθεί αυτό σένα κόσμο ενεργό στο χώρο της Αριστεράς; Σίγουρα είναι πολλοί αυτοί που το νιώθουν και το ξέρουν καλά, μα γιατί δεν γίνεται θέμα; Τι σύνδρομα αυτοσυντήρησης υπάρχουν εδώ; Αυτό με τρώει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μας τρώει όλους, αλλά άλλους τους έχει φάει κιόλας κυριολεκτικά στο παρελθόν! Ο γόνιμος προβληματισμός που αναπτύχθηκε τον περασμένο αιώνα στην ευρωαριστερά εγκαταλήφθηκε. Ζούμε ένα ιδεολογικό πισωγύρισμα σε παιδικές ασθένειες.
    Να μην κλείσουμε το στόμα μας. να εκμεταλευτούμε έστω τις πενιχρές δυνατότητες που μας δίνει η τεχνολογία για να ακουστεί και η άλλη γνώμη.
    Η μεγαλτερη ενοχή για τη δική μου γενιά είναι ότι νικήθηκε από τη βλακεία και αηδιασμένη πήγε σπίτι της. Αυτή η ήττα είναι πολύ σπουδαιότερη από την άλλη (την γνωστή). Τώρα εισπράτουμε τα αποτελέσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ακριβώς πισωγύρισμα. Η περιχαράκωση ως η μόνη λύση. Ο αυτισμός. Ο αριστερισμός επικαλείται τα πιο φοβικά σύνδρομα κάθε αριστερού, τον βάζει μπροστά στο δήθεν όραμα που ο ίδιος όμως ξέρει ότι είναι αδύνατο. Έτσι τον ευνουχίζει, του απαγορεύει να σκέφτεται, να αναζητά τρόπους για να αλλάξει κάτι. Η μετά θάνατο ζωή που λέει και ο χριστιανισμός. Τον μετατρέπει σε πολιτικό ζόμπι. Κοίτα στο ΚΚΕ ξαναφέρανε το Στάλιν. Πως τους ήρθε; Βρήκαν ένα ακόμα υλικό για να μπετονάρουν τη σκέψη, να απομονώσουν. Οι τύποι χρήζουν απλά ανθρωπολογικής μελέτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία