Τα λαμέ φρικιά του εγχώριου αριστερισμού, άνθρωποι βαθιά συμπλεγματικοί και ανεύθυνοι, άνθρωποι με λυμένα τα οικονομικά τους προβλήματα συνήθως χωρίς προσωπική εργασία, βρήκαν καινούργιο παιχνιδάκι καθώς έρχονται οι απόκριες. Ενδύθηκαν τη στολή του προστάτη των μεταναστών και τους έμπλεξαν σένα κακό, αδιέξοδο και επικίνδυνο παιχνίδι. Με την εγκατάσταση στη Νομική, οι μετανάστες κινδυνεύουν να χάσουν και το όποιο δίκιο τους.
Πρέπει να βρεθεί άμεσα μια ειρηνική λύση χωρίς επέμβαση της αστυνομίας η οποία μπορεί και να σημαίνει μακελιό. Περιμένουμε από τις λεγόμενες πρυτανικές αρχές μια στοιχειώδη ανθρωπιστική πρωτοβουλία, μια αυτονόητη ενέργεια. Να τους πείσουν να αποχωρήσουν και να δοθεί ένα τέλος όχι μόνο στην κρίση, αλλά και στην απάνθρωπη οικονομική αλλά και πολιτική εκμετάλλευση των μεταναστών.
Μια επίκαιρη και εύστοχη ανάλυση από το blog Αριστερή Στρουθοκάμηλος
Είδα προχθές στους Πρωταγωνιστές, την εκπομπή του Στ. Θεοδωράκη για τους μετανάστες που εισρέουν καθημερινά από τα σύνορα του Έβρου. Αυτό που ήταν το πιο συγκλονιστικό, ήταν το τέλος. Χαρούμενοι μετανάστες χωρίς χαρτιά (τα έσκισαν οι δουλέμποροι) προχωρούσαν με τα πόδια και υπό βροχή τα χίλια χιλιόμετρα που τους χώριζαν από την γη της επαγγελίας (Αθήνα) έχοντας στο χέρι το χαρτί της απέλασης με προθεσμία τριάντα ημερών...
Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί δεν θα ερχόντουσαν αν ήξεραν ότι η Ελλάδα είναι σε οικονομική κρίση, ότι η δίοδος για την Ευρώπη είναι κλειστή εκτός κι αν δώσουν άλλα τόσα χρήματα σε δουλέμπορους στην Πελοπόννησο για να τους πάνε -αν δεν τους βουλιάξουν στα ανοιχτά- παράνομα στην Ιταλία. Αν ήξεραν ότι θα πέσουν σε μια χειρότερη παγίδα από αυτήν που έφυγαν -την Ομόνοια, τον Άγιο Παντελεήμονα, την Γερανίου, στα χέρια των μαφιών, του λαθρεμπορίου και των ναρκωτικών. Αν δεν τους κορόϊδευαν να δώσουν χιλιάδες δολάρια που ποιος ξέρει πως τα συγκέντρωσαν και που τα χρωστάνε με ομήρους μέλη των οικογενειών τους.
Κι όλα αυτά για να δουλέψει το κύκλωμα των δουλεμπόρων, να βγάλει λεφτά από την δυστυχία των άλλων.
Τώρα βέβαια έπεσαν στα χέρια και των πολιτικών μαφιών. Σιγά μην νοιάστηκαν οι αριστεριστές για το μέλλον αυτών των ανθρώπων. Κι αυτοί να εκμεταλλευτούν το δράμα τους θέλουν για να αποκομίσουν κάποια πολιτικά οφέλη - τους ίδιους θα τους εγκαταλείψουν σύντομα στα χέρια της αστυνομίας και της μαφίας. Οι ίδιοι μπορεί και να καταφέρουν έτσι να εμφανιστούν υπέρμαχοι των δημοκρατικών δικαιωμάτων και να εξασφαλίσουν στην καμπούρα των μεταναστών την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ώστε να ζήσουν άλλα τέσσερα χρόνια ξεκοκαλίζοντας την κρατική επιδότηση (σε αυτό το κόμμα έμειναν ο Δ. Παπαδημούλης και οι φίλοι του - ας το χαίρονται αφού φαίνεται ότι ίδιοι είναι και αυτοί - τίποτα δεν είναι τυχαίο).
Γινόμαστε συνεργάτες των δουλεμπόρων και συνυπεύθυνοι για την δυστυχία αυτών των ανθρώπων όσο δεν λέμε την αλήθεια. Η χώρα μπορεί να φιλοξενήσει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών - εκατομμύρια δεν σηκώνει. Τα χρήματά τους (μικρές περιουσίες) πάνε χαμένα, το πλέγμα της οικογενειακής υποστήριξης στην χώρα τους εδώ δεν υπάρχει και το μόνο που τους περιμένει είναι κι άλλη χειρότερη δυστυχία χωρίς μάλιστα ελπίδα και αύριο. Θύματα εκεί χειρότερα θύματα εδώ.
Η αποτροπή εισόδου τους στον Έβρο και η πληροφόρηση στην χώρα προέλευσης για τις αληθινές συνθήκες που επικρατούν εδώ θα έσωνε πολλούς - το "τείχος", ναι, θα μπορούσε να είναι αποτρεπτικό της παραπέρα παγίδευσής τους σε έναν χειρότερο εφιάλτη. Να γίνει γνωστό ότι άλλοι δεν περνάνε, από στόμα σε στόμα έως πίσω στις πατρίδες τους.
Ναι, να τους περιθάλψουμε εφόσον ήρθαν, να τους στεγάσουμε προσωρινά, να τους ενημερώσουμε ότι ούτε δουλειά υπάρχει ούτε δίοδος για Ευρώπη ακόμα κι αν τους δώσουμε νομιμοποιητικά έγγραφα και να τους επιστρέψουμε πίσω. Να δώσουμε πολιτικό άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες. Να αφήσουμε άνεργους τους δουλέμπορους και ανέπαφες τις περιουσίες των μεταναστών που χάνονται για πλάκα. Όχι να εκμεταλλευόμαστε κι εμείς τον πόνο τους!
Ας απαντήσει σε όλα αυτά η Αριστερά κι ας μην γιγαντώνει την ακροδεξιά με την αφωνία της. Οι ανακοινώσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς και του ΚΚΕ είναι στην σωστή κατεύθυνση, ελπίζω και οι επόμενες ενέργειές τους. Οι αριστεριστές πιάνονται από παντού για να λύσουν το υπαρξιακό τους πρόβλημα αλλά δημιουργούν περισσότερα προβλήματα και πόνο από όσα υποτίθεται ότι παλεύουν να λύσουν. Να ζητήσω υπευθυνότητα; Από ποιους; Από αυτούς που ζητούσαν ένα χρόνο τώρα πτώχευση μια ώρα αρχύτερα;
Ας διαβάσουμε καλύτερα το σημερινό κατατοπιστικό άρθρο του Στ. Θεοδωράκη από το protagon.gr:
Η συνέχεια εδώ
Εξαιρετικό άρθρο. Θα το συνδέσω στο δικό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με το πνεύμα του κειμένου και με πολλά από τα σημεία του. Διαφωνώ με την κατασκευή του φράχτη στον Έβρο. Η εμπειρία από τη Μελίγια και τη Θέουτα (τον ισπανικό θύλακα στη Β. Αφρική, στα σύνορα με το Μαρόκο) δείχνει ότι 1) αυτό που ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια, ως "φράχτης" κι εκεί, είναι τώρα ένα τριπλό τείχος με σύρματα, φράχτες, θερμικές κάμερες, φρουρές εκατέρωθεν κ.ο.κ. Μέχρι στιγμής, έχει κοστίσει 33 εκατομμύρια ευρώ και 2) μείωσε τον αριθμό μεταναστών που περνάνε από το συγκεκριμένο σημείο αλλά δεν μείωσε τον αριθμό τον ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν από την Αφρική στην Ευρώπη, αφενός γιατί πολλοί σκοτώνονται προσπαθώντας να περάσουν το τείχος (κυρίως από τη μαροκινή φρουρά), αφετέρου γιατί έχουν στραφεί περισσότεροι προς τα σαπιοκάραβα με προορισμό τα Κανάρια.
ΑπάντησηΔιαγραφή*διόρθωση: "...με σύρματα, τάφρους, θερμικές κάμερες..."
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ και γω το τείχος, θα είναι ατελέσφορο και θα αυξήσει τους θανάτους. Χρειάζεται ενημέρωση στις χώρες του Μαγκρεμπ για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και κυρίως να διαλυθούν τα εγχώρια κυκλώματα πλαστών διαβατηρίων και εκμετάλλευσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή