Ενεργό, από αδράνεια

Της Mαριας Kατσουνακη Απο την Καθημερινή (29/07/11)

Πέμπτη, νωρίς το απόγευμα, στην πλατεία Συντάγματος. Ο ήλιος του απομεσήμερου διαλύει πρόσωπα, διαπερνά διαθέσεις, παραδίδει τις εικόνες γυμνές και αφτιασίδωτες. Κάποια πανό έχουν φύγει, κάποια άλλα ρημαγμένα, όσα απέμειναν στις θέσεις τους, ένα συνονθύλευμα από πρώην οργισμένους και νυν θλιβερούς μικρόκοσμους. Κάτι αποκαμωμένοι μεσήλικες και βάλε στα -ας πούμε- κιόσκια, δεκάδες σκηνές, απλωμένα υφάσματα, τραπέζια και ταμπέλες, απομεινάρια μιας πρώην οργανωμένης κοινότητας. Αιφνιδίως, μια σφυρίχτρα κάνει τους περαστικούς να στραφούν. Ο,τι επιβίωσε από τη μετά τους «Αγανακτισμένους» περίοδο: κάποιος με βερμούδα, κρατώντας μια μεγάλη ελληνική σημαία, διασχίζει, θορυβωδώς, τον δρόμο της κάτω πλατείας.
Στο ηλεκτρονικό φόρουμ του real - democracy.gr, η χθεσινή είδηση επικείμενης παρέμβασης του εισαγγελέα για τις σκηνές στο Σύνταγμα, «εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις και κρίνεται απαραίτητο», προκαλεί σάλο. Οι πιο ψύχραιμοι αναρωτιούνται γιατί αυτή η σπουδή, εφόσον οι σκηνίτες διαβεβαιώνουν ότι θα αποχωρήσουν αρχές Αυγούστου.
Ας εξετάσουμε την αποδεκατισμένη και εμφανώς μεταλλαγμένη ουρά των «Αγανακτισμένων» με όρους που δεν έχουν να κάνουν ούτε με την ηθική ούτε με την αισθητική. Πέραν του καλού και του κακού, του ωραίου και του άσχημου. Χωρίς καθωσπρεπισμό και μανία καθαριότητας. Να δεχθούμε ότι εφόσον η κανονικότητα -όπως τη γνωρίζαμε τουλάχιστον- έχει ανατραπεί, οι αντιδράσεις θα είναι απρόβλεπτες και «δεν θα μας αρέσουν».
Ομως: Ποια πολιτική αντιπαράθεση και ποια πολιτική θέση διατυπώνει η σημερινή συνθήκη; Αν αυτό που βρίσκεται εγκατεστημένο στην πλατεία, εδώ και μέρες, δεν είναι η αναπαραγωγή ενός ξοφλημένου και άθλιου πολιτικού συστήματος, γεμάτου ανοησία, έπαρση, μεγαλομανία -από βλακεία ή απελπισία-, τότε τι είναι; Ποιους αντιπροσωπεύει, τι μηνύματα στέλνει και προς ποια κατεύθυνση;
Ο,τι αντικρίζουμε σήμερα στο Σύνταγμα δεν ερμηνεύεται με όρους «νόμου και τάξης». Είναι η παθογένεια ενός πολιτικού συστήματος που εκπροσωπείται και στο ελληνικό κοινοβούλιο, αποκαλυπτικά παρωχημένου και απογυμνωμένου, το οποίο υπερασπίζονται λάτρεις και νοσταλγοί της Ελλάδας της χρεοκοπίας. Παραμένει ενεργό από αδράνεια. Ξεκίνησε με ορμή και δύναμη, όπως οι «Αγανακτισμένοι», εκφυλίστηκε σε εμμονές και τελετές καταγγελίας. Και να αδειάσει η πλατεία Συντάγματος, αρχές Αυγούστου, το αποτύπωμα αυτών των τελευταίων ημερών θα θυμίζει ότι η χρεοκοπία είναι παρούσα.