...όταν η δασκάλα των Αγγλικών χάνει τη μπάλα.

25/10/2011

Την προηγούμενη Τρίτη, η κυρία των Αγγλικών μπήκε για πρώτη φορά στην τάξη, να διδάξει Αγγλικά, στα παιδάκια της Β Δημοτικού, (όχι του γυμνασίου), σε ένα πολύ καλό δημόσιο σχολείο της Αθήνας, (όχι του Λονδίνου).

Ο Μίμης: Μαμά δεν καταλάβαινα τι έλεγε η δασκάλα γιατί μας μιλούσε μόνο Αγγλικά όλη την ώρα και πολύ γρήγορα. Έτσι είναι τα Αγγλικά;

Στο τετράδιο του Μίμη βρήκαμε γραμμένες από τον ίδιο τις ακόλουθες λέξεις που αποτελούσαν και το πρώτο του μάθημα:

Happy= χαρούμενος

Sad= λυπημένος

Serious = σoβαρός

Funny= αστείος

Angry= θυμωμένος

Thirsty= διψασμένος

Hungry= πεινασμένος

Tired= κουρασμένος

Sleepy= νυσταγμένος

Αυτές είναι οι πρώτες Αγγλικές λέξεις που αντίκρισαν και έγραψαν τα πιτσιρίκια στην τάξη του Μίμη.

Και μετά, θέλει η κα Άννα να κάνει το μάθημα των Αγγλικών βασικό και στο Δημοτικό και κάποιοι τη λοιδορούν. Εδώ τα πράγματα είναι προχωρημένα. Τα Αγγλικά απ’ ότι φαίνεται είναι η μητρική μας γλώσσα. Πριν μάθουν καλά - καλά να γράφουν  Ελληνικά έφτασαν στο Angry και το tired. Όχι dog και cat αλλά, Τhirsty και sleepy. 

Πως έλεγαν τη δασκάλα;

Μάλλον Mrs Stupid.

Που να πάει η Ελλάδα ρε παιδιά; Όταν χάνεται η μπάλα, χάνεται απ’ όλους, εξαφανίζεται. Καταλαβαίνω ότι είναι μια ακραία περίπτωση, αλλά είναι ενδεικτική του χάους που επικρατεί στην εκπαίδευση. Μήπως το κούρεμα και η ύφεση μας έχουν τσακίσει; Μήπως χρειαζόμαστε 3ήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες για να συνέλθουμε; 

Ο Μίμης είναι ο μικρός μου γιος.