Λίγο πριν την ευθεία, του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη

 του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη

Ο Μιχάλης Γ.Τριανταφυλλίδης είναι υποψήφιος στην Α’ Θεσσαλονίκης με την Δημοκρατική Αριστερά

Και εμείς κάναμε λάθη αλλά τα πληρώσαμε, διατείνονταν υποψήφια των μπλε σε πρωινή τηλεοπτική “αναμέτρηση”.

Και εννοεί “πληρώσαμε” το ότι έμειναν εκτός εξουσίας για δυόμιση χρόνια.

Και από την άλλη ο αρχηγός τους μας καλεί να τον λυπηθούμε για τα όσα τράβηξε μέχρις να φθάσει εδώ.

Εκ παραλλήλου ο επικεφαλής των πρασίνων ομιλεί περί συγγνώμης αδιαφορώντας για το γεγονός ότι συγγνώμη που δεν συνοδεύεται και από ειλικρινή μεταμέλεια, είναι σαν να μην ακούστηκε ποτέ.

Και είμαι σίγουρος πως τα θυμάται αυτά, από τον εφιάλτη των πανεπιστημιακών αμφιθεάτρων, νεαρό τότε Ψυχραιμία.

Λόγω του ότι “συγγνώμη που έσφαλα” και παράλληλα όλοι όσοι σφάλανε ξανά στην πρώτη γραμμή των ψηφοδελτίων, περισσότερο με λοιδορία προς σε μας μοιάζει παρά με μεταμέλεια.

Δεν το λέω ηθικολογώντας, επί της ουσίας ομιλώ.

Η επαναφορά του Παπανδρεικού, ο λαός είναι ο τελικός μας κριτής, αποτελεί κόλαφο για την Δημοκρατία, το 2012 και δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί.

Και όλοι ξαφνιάστηκαν που ξανάδαν το αυγό του φιδιού, αμέσως μετά την εκκόλαψή του και ούτε ένας δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αναλογιστεί για ποιο λόγο, ρητορεύοντας και όχι κάνοντας χρήση του πολιτικού λόγου, φωνάζαμε στεντορία τη φωνή “απόψε πεθαίνει ο φασισμός”.

Αφού γνωρίζαμε τόσο καλά ότι δεν πέθαινε και ότι συνέχιζε το έργο του ασταμάτητος, ασυγκράτητος και ξαναβγήκε μπρός μας.

Και τώρα πάλι χρήση ρητορείας κάνουμε ξορκίζοντας το κακό.

Αντί να απαιτούμε τώρα ν’ ακουστούν οι προτάσεις, πρώτα και κύρια για την θωράκιση της Δημοκρατίας, για την θωράκιση των θεσμών.

Για να λειτουργήσει η Δημοκρατία με τις λογικές της συμμετοχής του πολίτη, του χρήσιμου και όχι  του αχρείου, και των ευρύτατων δυνατών συναινέσεων, όπως μας έμαθε ο δάσκαλό μας, Αριστόβουλος Μάνεσης.

Είναι ένας από τους λόγους που αποφάσισα, χρόνια μετά, να συμμετάσχω στις εκλογές.

Είναι ίσως η γνώση του κινδύνου  και η διάθεση για προσφορά στα δύσκολα και πάλι.

Τα εύκολα περάσανε ανεπιστρεπτί.

Αλλά έτσι μάθαμε, δεν αλλάζει αυτό.

Στις εκλογές τελικώς της 6ης Μαΐου, εκτός από τις θλιβερές διλημματικού χαρακτήρα “αιματηρές συγκρούσεις”, είναι σημαντικό να ψηφίζουμε αλλάζοντας πρώτα και κύρια τα πρόσωπα και το πολιτικό προσωπικό και ταυτοχρόνως ανασυνθέτοντας τον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Το έχουμε ανάγκη πια.