ΣΥΡΙΖΑ 2012: «ή Εμείς ή Αυτοί»


  
του Λεωνίδα Καστανά και της Astrid Ζoe Okland  από τη Μεταρρύθμιση
                                                                                                               
Όταν τα μακρινά και πρωτόγνωρα και πολύπλοκα πράγματα επικοινωνούνται στις μάζες, η αλήθεια υφίσταται μια σημαντική και συχνά ριζική στρέβλωση. Το σύνθετο μετατρέπεται σε απλό, το υποθετικό σε δογματικό και το σχετικό σε απόλυτο.
                                                                                                                   Walter Lippmann

Παραδοσιακά, η ανανεωτική αριστερά ποτέ δεν ήταν δογματική, διχαστική, απλουστευτική. Ανέκαθεν αναζητούσε απαντήσεις, υπερβαίνοντας τη διχοτομία των πολωτικών διακρίσεων “δεξιό-αριστερό” και “συντηρητικό-προοδευτικό”∙ έπραττε διακρίνοντας μεταξύ σωστού και λάθους, δίκαιου και άδικου∙ προάσπιζε τις έννοιες της προόδου και του ριζοσπαστισμού μέσω τομών, ρήξεων και συγκρούσεων για έναν κόσμο πιο δημοκρατικό, πιο ισότιμο, καλύτερο.

Σήμερα; Η Αριστερά καλείται να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αντίρροπες δυνάμεις και πρέπει να επιλέξει. Ο προεκλογικός αγώνας επικεντρώνεται στο μνημόνιο και έτσι ο διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων περιορίζεται στο απλουστευτικό και παραπλανητικό δίπολο “φιλομνημονιακές / αντιμνημονιακές”. Ωστόσο, η πραγματική σύγκρουση των εκλογών της  17ης Ιουνίου είναι ανάμεσα στις δυνάμεις που επιδιώκουν τη διατήρηση και τη διαιώνιση των συνθηκών εκείνων που οδήγησαν τη χώρα μας στη σημερινή κατάσταση, και τις δυνάμεις εκείνες που, τουλάχιστον στο επίπεδο των προγραμματικών δηλώσεων, επιθυμούν να αλλάξουν τις υπάρχουσες δομές, να υπερβούν το πολιτικό σύστημα και να συγκρουστούν ώστε να παραμείνει η χώρα στη Δύση. Για τις πρώτες, είμαστε βέβαιοι ως προς την ύπαρξή τους. Ως προς τις δεύτερες: η ελπίδα πεθαίνει... με τη χώρα.  

Η εκλογική επιτυχία ναι μεν έφερε την Αριστερά (του Σύριζα) στο προσκήνιο, αλλά ταυτόχρονα αποκάλυψε και τη γύμνια της. Το «αντισυστημικό» κόμμα που μέχρι χτες αιτούνταν το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, την αναδιανομή του πλούτου και την κοινωνική δικαιοσύνη, σήμερα κλείνει το μάτι στους χτεσινούς πελάτες του ΠαΣόΚ και υπόσχεται την ολική τους επαναφορά. Από τη μία, υπόσχεται την ανάσταση του παπανδρεϊκού μοντέλου που ηττήθηκε κατά κράτος (χρήματα που δεν υπάρχουν και διορισμοί που δεν μπορούν να γίνουν), ενώ, από την άλλη, διαλαλεί τη μονομερή καταγγελία του μνημονίου εντός Ελλάδος, την επανεξέτασή του εκτός, την επιθυμία παραμονής στη ζώνη του ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή μια ισχυρή μειοψηφία υπερασπίζεται την όχι και τόσο καταστροφική επιλογή της επιστροφής στη δραχμή!

Δυστυχώς, η προεκλογική ρητορική αυτής της Αριστεράς, εγκλωβισμένη σε έναν δημαγωγικό, ψηφοθηρικό λόγο, δεν δίνει μια προοπτική ανανέωσης και ανασύστασης του τόπου. Από αυτή την Αριστερά μοιάζει να απουσιάζουν οι αξίες της ευρωπαϊκής, ανανεωτικής και δημοκρατικής αριστεράς, τις οποίες ο ετερόκλητος αυτός συνασπισμός συχνά επικαλείται. Τα θεμιτά χαρακτηριστικά μιας ανανεωτικής αριστεράς με ευρωπαϊκό προσανατολισμό είναι δεδομένα, γνωστά και χιλιοειπωμένα. Εκείνο που έχει αξία τώρα είναι να δούμε κατά πόσον αυτή η Αριστερά τα διαθέτει.

Αν αυτή η Αριστερά ήταν διεθνιστική, πρώτα και κύρια, θα σεβόταν τους λαούς της Ευρώπης που στο πλαίσιο της αλληλεγγύης αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν τα δάνειά μας και ειδικά  εκείνους που ζούσαν και ζουν φτωχότερα από εμάς.

Αν αυτή η Αριστερά πίστευε στην εθνική κυριαρχία, πρώτα και κύρια, θα αναζητούσε τρόπους για μείωση των ελλειμμάτων που γεννούν τον υπέρογκο δανεισμό και μετατρέπουν τη χώρα σε προτεκτοράτο των δανειστών της.

Αν αυτή η Αριστερά πίστευε στην κοινωνική δικαιοσύνη, πρώτα και κύρια, θα ζητούσε από όλους να αποδεχθούν τη δίκαιη λιτότητα και την ανακατανομή των διαθέσιμων πόρων, με στόχο την προστασία των αδυνάμων, όχι ως φιλολαϊκή πολιτική, όχι ως ελεημοσύνη, αλλά αντιθέτως ως πολιτική ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και της συνεργασίας με στόχο την επανεκκίνηση. Θα ζητούσε την απάλειψη των προνομίων ομάδων και συντεχνιών, και κοινωνικό κράτος για όλους. Φτωχό και μετρημένο μεν, αλλά το ίδιο για όλους.

Αν αυτή η Αριστερά ήθελε να πολεμήσει την ανεργία και τη φτώχια, πρώτα και κύρια, θα ευνοούσε την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα, τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το ήπιο πολιτικό κλίμα. Θα προσπαθούσε να μετατρέψει τους άνεργους πολίτες από ανθρώπους που αναζητούν δουλειά σε ανθρώπους που στήνουν δικές τους δουλειές. Θα γινόταν η φωνή εκείνων που δεν μπορούν να μιλήσουν και όχι το μεγάφωνο εκείνων που φωνάζουν πιο δυνατά.

Αν αυτή η Αριστερά ήταν επαναστατική, πρώτα και κύρια, θα ζητούσε τον εξορθολογισμό της παιδείας, την ανατροπή του εξισωτισμού προς τα κάτω, την καθιέρωση της αριστείας και της αξιολόγησης. Θα ήθελε περισσότερα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, λιγότερα αλλά καλύτερα πανεπιστήμια, πραγματικά τεχνικά λύκεια. Μπορεί τα χρήματα να λείπουν, αλλά οι δάσκαλοι είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν σκληρά, αρκεί να υπάρχει όραμα, σχέδιο και αξιόπιστος έλεγχος.

Αν αυτή η Αριστερά ήταν αντισυστημική, πρώτα και κύρια, θα ζητούσε βαθιές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στο σύστημα των κρατικών επενδύσεων, στα νοσοκομεία. Δεν θα προστάτευε το κάθε λαμόγιο που δηλώνει αριστερό ή δυνάμει ψηφοφόρος. Θα επιζητούσε την καταστροφή των θυλάκων διακομματικής και συνδικαλιστικής διαπλοκής που λυμαίνονται τον τόπο προς όφελος των αστικών κομμάτων και του παρασιτικού κεφαλαίου. Θα ζητούσε συγγνώμη από τον πολίτη, γιατί και αυτή συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της γάγγραινας του κρατικού «συνδικαλισμού» που κατατρώει το σώμα της δημόσιας διοίκησης.

Αν αυτή η Αριστερά ήταν δημοκρατική, πρώτα και κύρια, θα δίδασκε τους πολίτες και ιδιαίτερα τους νέους, τα ιερά δικαιώματα της προσωπικής άποψης και της διαφωνίας. Θα δίδασκε υπακοή στους νόμους της Δημοκρατίας ό,τι κι αν αυτοί ορίζουν. Θα δίδασκε το σεβασμό στο κοινοβούλιο, όποιοι κι αν το απαρτίζουν, αφού είναι εκλεγμένοι από το λαό. Εξάλλου, μέσα από αυτό το κοινοβούλιο αυτή η Αριστερά, που παρέα με την ακροδεξιά μούτζωνε και λοιδορούσε, αξιώνει και η ίδια την αυριανή ισχύ της.

Αλλά, δυστυχώς, έως τώρα δεν δείχνει να διαθέτει κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Αντίθετα, εμφανίζεται ως τέκνο του ίδιου πολιτικού συστήματος που δήθεν αντιμάχεται.

Τώρα ζητάει να κυβερνήσει. Να αντικαταστήσει εκείνη τον καταρρέοντα δικομματισμό. Οι πολίτες, όμως, πρέπει να γνωρίζουν ότι επιλέγοντας αυτούς δεν ψηφίζουν τους εχθρούς του συστήματος που μας οδήγησε ως εδώ, δεν ψηφίζουν ριζοσπαστικά, δεν ψηφίζουν με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Ψηφίζουν μια νέα αναδυόμενη νομενκλατούρα, που θα αναπαράγει τις ήδη τραυματισμένες σχέσεις εξουσίας και θα αποκαταστήσει την αίγλη των κυρίαρχων μηχανισμών με αριστερό προσωπείο. Ψηφίζουν την ολική επαναφορά του πολιτικού συστήματος. Ψηφίζουν τις σιωπές, την απόκρυψη των αλλαγών που απαιτούνται για να δώσουν μια ελπιδοφόρα προοπτική στη χώρα.

Είμαστε “εμείς” ή “αυτοί”; Εξαρτάται.

Μας μένει λιγότερο από ένας μήνας μέχρι τις εκλογές. Ως φύσει αισιόδοξοι περιμένουμε ένα θαύμα. Η σιωπή να γίνει λόγος. Ο διχασμός σύνθεση. Ο δογματισμός κριτική σκέψη.

Ο Λεωνίδας Καστανάς και η Astrid Ζoe Okland είναι μέλη της ΚΕ της Δημοκρατικής Αριστεράς 


Σχόλια

  1. Εξαιρετικό, Λεό!

    Αλίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστά! Και επίσης αν ήταν έντιμη η γνωστή αριστερά δεν θα κοίταζε πως να επωφεληθεί απο το λεγόμενο μπόνους των 50 εδρών που αποτελούν 18% του εκλογικού αποτελέσματος που κλέβεται απο τα άλλα κόμματα φτιάχνοντας αίφνης ενιαίο κόμμα με την μουγγή συμμετοχή των υπολοίπων συνιστωσών!.Η βουλή άλλωστε δεν είναι καζίνο φαντάζομαι να παίρνει μπόνους ο νικητής!Ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βασιλίκα χαίρομαι για τη συμπλήρωση. Παράλειψή μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Δεν μου αρέσει το ανάθεμα" ,έλεγε,πολύ σωστά, ο σύντροφος Μπερλιγκουέρ.Αυτή τη φράση προτάσσεις,Leo,αλλά σπεύδεις να την αναιρέσεις ή μάλλον την αναιρείς σε όλες τις τελευταίες σου αναρτήσεις.Γιατί τέτοια εμπάθεια; Γιατί μοναδικός σου στόχος ο σύριζα;Γιατί άφησες αυτό που σε τρώει να χορτάσει;;

    Πάντα με αγάπη
    Σαββίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαββίνα καλημέρα. Εμπάθεια;Ανάθεμα; Μπα καθόλου. Απλά θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτών που έρχονται να μας σώσουν. Και πολλοί πολίτες έχουν άγνοια για τις φυλές αυτής της Αριστεράς. Στο χέρι τους είναι να με διαψεύσουν και να αποδειχθούν ανώτεροι των περιστάσεων. Ο στόχος μου , αγαπητή μου, δεν είναι ο Σύριζα, αλλά το γαλατάκι των παιδιών μου. Βλέπεις εγώ δεν τόχω εξασφαλισμένο από κρατική επιδότηση. Και γω και συ και όλοι γιαυτό αγωνιούμε. Για να υπάρχουμε πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε και για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να υπάρχει χώρα.
    Και βέβαια πάντα με αγάπη Σαββίνα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ακόμη μία συμπλήρωση. Αν η Αριστερά ήταν οικολογική, δεν θα ήταν ανάμεσα σε αυτούς που ρύπαναν την Αθήνα με αφισοκόληση στις τελευταίες εκλογές (Καμμένος και Αριστερά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό πάλι που το βάζεις; φίλε. Μοίρασα και γω χαρτιά σε σπίτια και καφενεία, πολλά θα πήγαν στα σκουπίδια φαντάζομαι. Δεν ήταν καλό πράγμα, αυτό είναι σίγουρο.

      Διαγραφή
  7. “...Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί – σ’ όλη τη χώρα
    πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ’ είχε φιλοξενήσει.
    Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα
    στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει....”

    Günter Grass "Η ντροπή της Ευρώπης"

    Απαντηση : Η Αντιγονη σαλπαρει για...αλλες Ατλαντιδες

    Σε πείσμα σου η Αντιγόνη φορα το μικρο μαυρο φορεμα της
    και ανεβαινει στο καραβι του Οδυσσεα για το ταξιδι
    μαζι με τα κοσμηματα που της εχουν απομεινει
    και πιο πολυ με την χρυση της την καρδια
    το αστραφτερο της το μυαλο σαν ολοκαθαρο διαμαντι
    τα ταλαντα απο τις αρχαιες θεες, τις μουσες των τεχνων μα κι απο νεες
    αυτο που δεν καταλαβατε ποτε σιγουρατζηδες φοβισμενοι προτεσταντες

    Οι γεροι και οι γριες , οι φοβισμενοι και οι ασθενεις
    τις Θερμοπυλες θα φυλανε ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
    θα περιμενουν εμβασματα απο τις νεες Ατλαντιδες
    εστω και μαγειρευοντας με ξυλα λιγες λαχανιδες

    Πολλακις στην ιστορια οι ελληνες το εχουν ξανακανει
    παιδια του Κροίσου οι αρμενηδες και ανηψια του οι… ελληνες.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Καλα τα “κροκοδειλια” ποιηματα που μετανοημενου νομπελιστα. Κυκνειο ποιημα για υστερη υποστηριξη της χωρας μας και ναρκισσιστικη υστεροφημια.

    Αυτοι οι ανθρωποι πασχουν απο βαρια βλαβη της συναισθηματικης τους νοημοσυνης με πολλες μεταπτωσεις. Ο νομπελιστας υπηρξε πολυ νεος φιλοχιτλερικος.

    Τον 20ο αιωνα, δυο φορες η Γερμανια χρεωκοπησε, σκορπωντας την καταστροφη και τον θανατο στην Ευρωπη. Κατδικαστηκε σε βαριες πολεμικες αποζημιωσει, ελαβε αμεριστη οικονομικη βοηθεια, ενω πληρωσε ελαχιστα απο τις οικονομικες της υποχρεωσεις στην παγκοσμια οικονομια. Την βοηθησε το κραχ του 1929 και ο ψυχρος πολεμος. Και βεβαια κατι που δεν ειναι γνωστο: 80 εκατομ. ειναι γερμανικης καταγωγης στις ΗΠΑ!!!

    Τσιγγουνης λαος σε ολα (χρηματα και συναισθηματα). Ταξη, προγραμμα, κανονισμοι, ασφαλεια,… και το γερμανικο τραινο εκτροχιαστηκε , πλαγιασε και επεσε με μεγαλη ταχυτητα στο βαθρο της γεφυρας που κατερρευσε (πραγματικο γεγονος πριν μερικα ετη).
    Ουτε χαρα και ικανοποιηση δεν μπορουν να νοιωσουν, στην πιο συνεφιασμενη χωρα της Ευρωπης με την λιγοτερη ηλιοφανεια. αν δεν πανε για σεξοτουρισμο με 12χρονα κοριτσακια και αγορακια στην ΝΑ Ασια.Αν δε εχουν χρονο με καποιο call girl απο χωρα πρωην μελος του συμφωνου της Βαρσοβιας. Και επειδη τους πεφτει μακρυα, οι νεωτεροι η φτωχοτεροι θα πανε στην Ισπανια, την Πορτογαλλια,Μαροκκο, Τυνησια,.. Νοιωθω μεγαλη λυπη γι αυτον τον λαο.

    Θα πρεπει να διαλεξουμε με μεγαλη προσοχη, με επιτροπη ελληνων που εζησαν στην Γερμανια και δεν εχουν υποστει την σχετικη βλαβη (την γερμανιτιδα), 1 απο τα 80 εκατομμυρια γερμανους και γερμανιδες για να ζησουν προσωρινα ή μονιμωτερα στην χωρα μας για να μπορεσουν να νοιωσουν επιτελους καποια ικανοποιηση απο την ζωη τους…..

    ΥΓ2 Λιγο ασχετο με την αναρτηση, αλλα ηθελα να δωσω το στιγμα της εποχης αυτης.Κανενα κομμα δεν λεει οτι προβλεπεται μεταναστευση τουλαχιστον 500.000 ανεργων και επιπλεον 100.000 νεων επιστημονων, τα επομενα 2 εως 3 ετη.Η ανεργια προβλεπτια στο 28% το ελος του 2012.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. leo,
    Χωρις να υποτιμώ καθόλου το γαλατάκι των παιδιών σου,πίστευα,αφελώς οτι η πολιτική σου στάση υπαγορευοταν και απο άλλους παράγοντες.Αυτό που με σοκάρει είναι οτι αυτή τη στάση τη γενικεύεις.Θα συμφωνήσω οτι ένα μεγάλο μέρος της κονωνίας σκέφτεται και λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο.Ο Τσοχατζόπουλος,για παράδειγμα,φρόντιζε για το παντεσπάνι των παιδιών του.Καταλαβαίνεις λοιπόν οτι με αυτή τη λογική δικαιολογεις ολο το πάρτι των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα.Τι άλλο έκαναν οι φουκαράδες που συνωστίζονταν εξω απο τα πολιτικά γραφεία για μια θεσούλα στο δημόσιο;Τι άλλο έκαναν οι κάθε λογής μιζαδόροι;Το γαλατάκι ή το παντεσπάνι των παιδιών τους εξασφάλιζαν!!

    Και,επειδή οι καιροί είναι πονηροί, έχω τόση σχέση με το κράτος όση έχει και ένας υδραίος ναύαρχος με τη Λάρισα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οχι Σαββίνα διαφωνώ. Η σωτηρία της χώρας από την ολική καταστροφή την οποία παρομοιάζω με το γαλατάκι των παιδιών μου δεν έχει καμιά μα καμιά σχέση με το πελατειακό κράτος το οποίο αντιμάχομαι. Αγωνίζομαι για τα παιδιά όλης της χώρας. Και η δημαγωγία του πολιτικού συστήματος είναι εχθρός τους. Και από αυτό το σύστημα δεν εξαιρώ το ΣΥΡΙΖΑ όταν μάλιστα έρχεται με τα ίδια όπλα να πάρει την πελατεία του δικομματισμού. Το δίπολο Αριστερά - Δεξιά δεν με ενδιαφέρει πια. Δεν έχει νόημα. Σήμερα το επίδικο είναι η φαυλότητα και η πλήρης έκπτωση από τη μια και η ανάταξη και η προοπτική από την άλλη. Αν θέλει αυτή η Αριστερά να είναι με το δεύτερο θα είμαι μαζί της, αλλιώς θα στέκομαι απέναντι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είσαι κυβέρνητικός τώρα, γιατί αντιπολιτεύεσαι, ποιό είναι το πρόβλημά σου, δεν σου φτάνει ο Μανι(α)τάκης θέλεις και τον Ψαριανό στο Πολιτισμού αγκαζέ με τον Τζαβάρα; Άσε τη γκρίνια (=πρώην κριτική) και πες του Φώτη να απλώσει χέρι χωρίς ντροπούλες όπως τα συνεταιράκια του. Α! αν σ' ενδιαφέρει η αυτοδιοίκηση πες καμιά ιδέα πως να αποκτήσουμε πεζοδρόμια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία