Για την αδυναμία σύστασης του τρίτου πόλου

Νίκος Γκώνης από τη Μεταρρύθμιση

Η αδυναμία σύστασης του λεγόμενου ενδιάμεσου μεταρρυθμιστικού πόλου, μπορεί να οφείλεται και στα εξής αίτια, εκτός άλλων:

-Ατέρμονες συζητήσεις για τις συμμετοχές, τους όρους και κυρίως τον επικεφαλής.

-Αδυναμία εξειδίκευσης ενός συνεκτικού μοντέλου για την πολιτική, τις μεταρρυθμίσεις και την κοινωνία, που να απαντά, έστω και μερικώς, στις μείζονες απαιτήσεις του παρόντος αλλά και του εγγύς μέλλοντος.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε αναζητούμε εκείνη την ύλη, που οδηγεί σε έναν προγραμματικό συγκρητισμό, η οποία θα συνδέσει ή θα επανασυνδέσει τα θρυμματισμένα κρύσταλλα πιθανών ιδεολογικών αποκλίσεων.

Ο συνολικός χώρος, ήδη μετράει μία σημαντική απώλεια, αυτή της ΔΗΜΑΡ, παρά την ύπαρξη εντός της μιας ισχυρής μειοψηφικής τάσης ενάντια στην πρόσφατη τροπή της πολιτικής της. Η σημασία της απώλειας είναι δυσανάλογη με την ιστορία, το μέγεθος και τα στελέχη του κόμματος, κυρίως εξαιτίας αστήρικτων προσδοκιών πολλών, αναφορικά με το εκσυγχρονιστικό προφίλ του φορέα και της αδήλωτης μύχιας ελπίδας ορισμένων να αποτελέσει η ΔΗΜΑΡ εμβρυουλκό εξελίξεων στην πολιτική μεταρρυθμιστική κονίστρα. Η ζωή, βέβαια, την κατέταξε στις δυνάμεις ενός φοβικού συντηρητικού μηχανισμού, αναφορικά με τις μεταρρυθμιστικές διακυβεύσεις της χώρας. Οι δημοσκοπικές απώλειές της, ακολουθώντας την πολιτική εντροπία, κατευθύνονται είτε στο ΠΑΣΟΚ, είτε στους αναμένοντες ανένταχτους αναποφάσιστους.

Πάντως η πολιτική ιστορία πολλές φορές έχει δείξει πως δεν αρκούν μηχανιστικές αθροίσεις, ακόμα κι αν υπάρχουν καλές προθέσεις, πολύ δε περισσότερο όταν αυτές δεν υφίστανται. Ξεφεύγοντας από τις μίζερες παλαιοκομματικές και καθηλωτικές σκοπιμότητες, να σταθούμε λίγο στην παρουσία των προσωπικοτήτων του χώρου της φιλελεύθερης Σ/δημοκρατίας. Ο πλούσιος και ξεχωριστός προφορικός και -κυρίως- γραπτός λόγος, εμπλουτίζει ακατάπαυστα την αναζήτηση ενός επίκαιρου προγραμματικού μεταρρυθμιστικού περιγράμματος, ωστόσο η πολιτική αθυμία ενεργού δράσης και εμπλοκής, ακουσίως αναχαιτίζει τις όποιες δυνατότητες μιας αρχικής οργανωτικής υπόστασης. Έτσι, σχετικά σύντομα, είναι αναγκαίο να παρουσιαστεί «το πρώτο κινούν» δηλαδή μια συμβολική και συνάμα ουσιαστική πολυμελής πολιτική επιτροπή, κατά το δυνατόν ενδεικτική των στρωμάτων της κοινωνίας μας, η οποία σε εύλογο διάστημα θα καταθέσει μια στέρεη χάρτα στην κατεύθυνση της φιλελεύθερης Σ/δημοκρατίας και θα κινήσει τις διαδικασίες ανάδειξης του επικεφαλής από τις τάξεις της ή και όχι μόνον.

Ο Νίκος Γκιώνης είναι Πολιτικός Μηχανικός