Plamen Tonchev: Η βρώμικη πολιτική και η καθαρή ταβέρνα
Σχόλιο μαργαρίτας: Πείτε του ταβερνιάρη ότι οι φόροι δεν πάνε στις τράπεζες αλλά στη σύνταξη του πατέρα του, στο μισθό κάποιου δημόσιου υπάλληλου συγγενή του, στο στρατό και την αστυνομία που τον φυλάνε και στο νοσοκομείο που θα τον περιθάλψει, αν πάθει τίποτα. Ας κοιτάει να μαγειρεύει καθαρά και όμορφα και ας αφήσει την πολιτικολογία στον κατάλογο με τα χταπόδια.
Τον Ιανουάριο του 2008, σε πτήση προς τις Βρυξέλλες, άκουσα εμβρόντητος το πλήρωμα της Ολυμπιακής να βγάζει σκαιότατη ανακοίνωση - στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά - κατά του τότε Υπουργού Μεταφορών Κωστή Χατζηδάκη, καταγγέλλοντάς τον για τις προσπάθειές του να παραδώσει τον κραταιό εθνικό μεταφορέα στα χέρια των νεοφιλελεύθερων καρχαριών (sic).
Διαβάζοντας την παρακάτω είδηση, έχω την εντύπωση ότι ο χρόνος έχει σταματήσει και εφτά χρόνια αργότερα τίποτα δεν έχει αλλάξει σ'αυτήν την χώρα - ή, τουλάχιστον, στην νοοτροπία ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας. Βλέπω να διατηρείται ακλόνητη η πεποίθηση ότι οι πολιτικοί είναι εξ ορισμού βρώμικοι και υποχωρητικοί στις ορέξεις του ΔΝΤ, όπως και των πλουσίων ξένων που έχουν βαλθεί να καταδικάσουν τους Έλληνες σε φτώχεια και μιζέρια μέσω μιας τεχνητής οικονομικής κρίσης (sic).
Δύο πράγματα με εντυπωσιάζουν:
- Η ανθεκτικότητα της κοσμοθεωρίας που θέλει τους Έλληνες μονίμως υπό διωγμό και θύματα επιβουλών.
- Η αντίφαση ένας τόσο υπερήφανος και αξιοπρεπής λαός να βγάζει με τόση ευκολία τα άπλυτά του στην φόρα, προσβλέποντας στην λύπηση των ξένων.
Πλάμεν
Υ.Γ.
Μακάρι να είχα σπουδάσει ψυχολογία και δη κοινωνική ψυχολογία, αλλά δεν είμαι και σίγουρος ότι αυτό θα μού έλυνε όλες τις απορίες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου