Τάσος Ανθουλιάς: Ο νέος πολιτιστικός Μεσαίωνας

Έχοντας τερατώδη προβλήματα με τους αλήτες, αγράμματους, φασίστες όλων των χρωμάτων, βλαμμένους, καθίκια, απατεώνες κλπ. που μας κυβερνούν δεν έχουμε την πολυτέλεια να δούμε με προσοχή τι γίνεται στον κόσμο γύρω μας.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την πολιτιστική παρακμή που ζει η ανθρωπότητα την τελευταία εικοσαετία. Μια παρακμή που είναι, φυσικά, φυσιολογική αν βάλουμε τα πράγματα στη σειρά τους.

Το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου ήταν η αρχή της οικονομικής ανάπτυξης του δυτικού κόσμου. Με πολλή δουλειά, με μεγάλη προσπάθεια πάνω στα ερείπια που άφησε πίσω του ο πόλεμος, με θέληση να φτιαχτεί ένας καλύτερος νέος κόσμος.

Ήταν φυσικό, λοιπόν, να ανθίσουν όλες οι τέχνες αφού αυτές ήταν η έκφραση του «νέου» ανθρώπου που ήθελε να χτίσει ένα διαφορετικό μέλλον. Και οι τέχνες αναπτύχθηκαν παράλληλα με τη νοοτροπία που επικρατούσε στην κοινωνία (σε ένα σοβαρό μέρος της).

Αλλά από τη δεκαετία του ’70 τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Οι βασικές ανάγκες των ανθρώπων είχαν καλυφθεί και άρχισαν να περισσεύουν χρήματα για απλή κατανάλωση.

Σιγά-σιγά η απλή κατανάλωση γιγαντώθηκε και παρέσυρε τα πάντα – και φυσικά άλλαξε και τη νοοτροπία των ανθρώπων.

Ταυτόχρονα τέλειωσε και η βιομηχανική κοινωνία. Οι νέες τεχνολογίες οδήγησαν σε άλλες σχιζοφρενικές καταστάσεις που εκφράστηκαν και στην πολιτική. Τραμπ, Κόρμπιν, Γκρίλο κλπ. βγήκαν από τα ψυχιατρεία και ψηφίστηκαν από τους λαούς που αδυνατούν να καταλάβουν τη νέα πραγματικότητα.

Κοινωνίες που έχουν χάσει τον μπούσουλα, θέλουν να αυξήσουν χωρίς κανένα λόγο την κατανάλωσή τους σε οτιδήποτε τους προσφέρεται χωρίς να το έχουν ανάγκη, τι είδους πολιτισμό μπορούν να αναπτύξουν;

Τον πολιτισμό των Καρντάσιανς στον νέο πολιτιστικό Μεσαίωνα.

Κι έτσι τώρα μπορούμε να βλέπουμε τα σκουπίδια όχι μόνο στις χωματερές αλλά και στις ετήσιες Documenta που εκφράζουν απόλυτα τον σύγχρονο παγκόσμιο πολιτισμό.