μη μαδας τη μαργαριτα

του Γιώργου Σ. Αντωνίου Γράφαμε προεκλογικά, λίγο πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα ριζοσπαστικό, νεοκομμμουνιστικό κόμμα εθνολαϊκιστικής και αριστερής κρατικίστικης πολιτικής. Η άφρων προκήρυξη του δημοψηφίσματος που έθεσε σε αμφισβήτηση την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και δίχασε αδίκως και ανοήτως τους Έλληνες, επιβεβαίωσε αυτή τη δυσοίωνη εκτίμηση. Η ανοησία της ασύνετης, τυχοδιωκτικής και διχαστικής προκήρυξης του δημοψηφίσματος επικυρώθηκε από την όλο πανικό μεταστροφή του Τσίπρα που μετέτρεψε το νικητήριο ΟΧΙ σε ΝΑΙ, όταν συνειδητοποίησε πως -παρ'όλες τις προβλέψεις του Βαρουφάκη- οι καπιταλιστικές αγορές δεν πανικοβλήθηκαν, ούτε “γονάτισαν” ενώπιον του εκβιασμού της αντιμνημονιακής ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβέρνησης... Το ασύνετο δημοψήφισμα οδήγησε στον πανικό μόνο τους καταθέτες των ελληνικών τραπεζών και στην ταχεία ανάληψη από αυτές μεγάλων ποσών, ώστε να οδηγηθούν αναγκαστικά για αυτοπροστασία τους σε κλείσιμο και κατόπιν στα τρομερά επώδ

Ανταγωνισμός, μια ειρηνική διέξοδος Κίμων Χατζημπίρος Δημοσιεύεται στο Book's Journal, τεύχος Απριλίου Ο άνθρωπος είναι ον ταυτόχρονα εγωιστικό και κοινωνικό. Η δημιουργική διαχείριση της κακίας και της καλοσύνης, ήτοι των επιθετικών τάσεων και των διαθέσεων συνεργασίας, μπορεί να προωθηθεί με ένα καθεστώς θεμιτής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η λειτουργία κατάλληλων θεσμών, που εξασφαλίζουν σε όλα τα άτομα ίσες ευκαιρίες θεμιτού ανταγωνισμού, αποδίδει κοινωνικό όφελος, ειρήνη και πρόοδο, με την επικράτηση των καλλίτερων ιδεών και καινοτομιών, δεξιοτήτων και προϊόντων, ενώ, παράλληλα, η ανταμοιβή των ικανοτέρων δημιουργεί αίσθηση δικαιοσύνης . Η αξιαγάπητη αρετή της αλληλεγγύης ασκεί στην πράξη περιορισμένη επιρροή, συμβάλλοντας στην κοινωνική συνοχή με ένα ανθρωπιστικό πλαίσιο βοήθειας προς τους αδυνάμους που υστερούν στον ανταγωνισμό. Ο ανταγωνισμός ως διεπιστημονική έννοια Δύο οντότητες συναγωνίζονται όταν προσπαθούν, στο πλαίσιο ενός συστήματος κ