μη μαδας τη μαργαριτα

Κίμων Χατζημπίρος (books Journal) Απασφάλιση της πληθυσμιακής βόμβας; Έχει αυξηθεί υπερβολικά ο ανθρώπινος πληθυσμός; Πώς θα εξελιχθεί στο μέλλον; Είναι βάσιμοι οι φόβοι ότι η παραγωγή τροφίμων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον υπερπληθυσμό, ότι η εξάντληση των πόρων του πλανήτη είναι αναπόφευκτη, ότι ποτέ δεν θα μπορέσει ο μέσος κάτοικος της Γης να αποκτήσει ένα ικανοποιητικό καταναλωτικό επίπεδο; Με ποιούς τρόπους είναι δυνατός ο έλεγχος της πληθυσμιακής αύξησης; Μπορεί η τεχνολογία να αποτρέψει την εξάντληση των πόρων; Τί σημαίνει και πόσο αρνητικό είναι το φαινόμενο της γήρανσης του πληθυσμού; Μαλθουσιανισμός Η ανθρωπότητα καταναλώνει τους πόρους του πλανήτη με εντατικούς ρυθμούς. Σύμφωνα με σχετικές εκστρατείες: «Την 1η Αυγούστου 2018 θα έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει περισσότερα δένδρα, νερό, καλλιεργήσιμα εδάφη και ψάρια, απ’ όσα η Γη παράγει μέσα στο 2018», «η ημερομηνία της υπέρβασης έρχεται κάθε χρόνο πιο νωρίς», «χρειαζόμαστε σήμερα σχεδόν 2 πλανήτες για να αντ

Η πτώση της μεσαίας τάξης και το μέλλον της Δημοκρατίας Η αριστερά πάσχει από έλλειμμα ρεαλιστικών προτάσεων By   Francis Fukuyama 14/03/2012   Κάτι παράξενο συμβαίνει σήμερα στον κόσμο. Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 και η εξελισσόμενη κρίση του ευρώ, αποτελούν αμφότερες παράγωγα του μοντέλου του ελάχιστα παρεμβατικού καπιταλιστικού συστήματος που επικράτησε κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Εντούτοις, παρά τη διάχυτη οργή για τις διασώσεις επιχειρήσεων στη Wall Street, δεν σημειώθηκε μεγάλο κύμα λαϊκής αντίδρασης από την αμερικανική Αριστερά. Είναι πιθανό να σημειωθεί περαιτέρω ανάπτυξη του κινήματος Occupy Wall Street, αλλά μέχρι σήμερα το πιο δυναμικό λαϊκό κίνημα υπήρξε το δεξιόστροφο Πάρτι του Τσαγιού, η βασική επιδίωξη του οποίου είναι το ρυθμιστικό κράτος, που θέλει να προστατεύσει τους απλούς ανθρώπους από τους κερδοσκόπους. Κάτι αντίστοιχο αποτελεί πραγματικότητα και στην Ευρώπη, όπου η Αριστερά είναι αναιμική και τα κόμματα της λαϊκής Δε

Από πολλών ετών στην πολιτική, όπως πολλοί φίλοι που διαβάζουν αυτό το άρθρο και συνεχίζω μέχρι σήμερα να ασχολούμαι με τα πολιτικά δρώμενα έστω και εκ του μακρόθεν. Αρχικά (νεαρός γαρ) Κομμουνιστής , μετά Δημοκράτης Σοσιαλιστής και σήμερα Φιλελεύθερος.  Πρωτευόντως όμως είμαι Οικονομικά Φιλελεύθερος, δηλαδή υπέρ του Καπιταλισμού και μάλιστα υπέρ του Παγκοσμιοποιημένου Καπιταλισμού Ο κύριος λόγος για την ασχολία μου με την πολιτική ήταν πάντοτε και παραμένει μέχρι σήμερα ο ίδιος, ν α καταπολεμηθεί η μεγαλύτερη μάστιγα που ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα, Αυτή η μάστιγα λέγεται φτώχεια. Ανέκαθεν πίστευα ότι η γενικευμένη ευημερία μπορεί να εξαφανίσει όλα τα άλλα προβλήματα,τ ις αρρώστιες, τον πόλεμο, τα οικολογικά προβλήματα και την βία από τις διακρίσεις (φυλετικές, σεξουαλικές, θρησκευτικές κτλ) Πειραματικά αποδείχτηκε πια ότι η εφαρμογή του Σοβιετικού Κομμουνιστικού μοντέλου (αλλά και όλων των υπόλοιπων Κρατικίστικων συστημάτων ) δημιούργησε σταδιακά αλλά σταθερά αν