ΔΕΛΤΙΑ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΙΟΣ 2025: Η καθημερινότητα σε 3 παραγράφους

 

Δελτίο (αρκτικόλεξου) καιρού 31/05/25

● Θα περίμενε κανείς από επαγγελματίες πολιτικούς να είναι πιο μετρημένοι όσο ιδεοληπτικοί και αν είναι. Και αναφέρομαι στην αντιπολίτευση όλων των χρωμάτων από βαθύ μπλε, λέγε με Αντώνη, μέχρι βαθύ κόκκινο λέγε τους …… είναι πολλοί που να τους ονοματίζω. Και μετρημένος εδώ σημαίνει να περιμένει να δει που θα κάτσει η μπίλια πριν βαρέσει την επόμενη στεκιά. Αλλά είναι τόση η δίψα για να ρίξουν τον Μητσοτάκη που τους θολώνει το μυαλό και αυτογελοιοποιούνται. Μια τα Τέμπη και το ξυλόλιο, μια ο θάνατος του Β. Καλογήρου, μια το παπούτσι της Adidas και τώρα αυτή η ιστορία με τη Μονή του Σινά. Και πάντα τα πυρά είναι στον ΠΘ. Δεν βαρέθηκαν τον κουβά ή τον έχουν συνηθίσει  και δεν μπορούν να κάνουν χωρίς αυτόν;  Και όποιος έχει απορία με το χρωματολόγιο της αντιπολίτευσης εδώ δουλεύουμε μόνο τα άκρα του φάσματος του ορατού φωτός, βαθύ μπλε και βαθύ κόκκινο. Πράσινο δεν έχουμε , βαθύ κόκκινο είναι και αυτό.

● Μετά τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ έσκασε και ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Το όνομά τους είναι αιτία ή δίνουν τέτοια παράξενα αρκτικόλεξα σε αμαρτωλούς οργανισμούς για να τους ξεχωρίζουν από τους άλλους τους λιγότερο αμαρτωλούς; Διότι δημόσιος οργανισμός αναμάρτητος δεν γεννήθηκε ακόμα. Ο πρώτος «αγόραζε» πραγματογνωμοσύνες από τους εθνικούς παπαρογνώμονες ο δεύτερος πιάστηκε όχι με τη γίδα αλλά με όλα τα γίδια της Ελλάδος στην πλάτη. Και τα βοσκοτόπια τους μαζί.  Φυσικά και κανείς δεν θα πάθει τίποτα και δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούν τα στελέχη. Η Ελλάδα είναι ανεκτική στα κρατικοδίαιτα παιδιά της. Αν κάνει κάτι θα είναι μόνο η ΕΕ και αν...  Η πατρίδα έχει επίγνωση ότι δεν τα πληρώνει καλά οπότε τους επιτρέπει και τις κασκαρίκες. Αλλά με εντυπωσιάζει η έκταση του σκανδάλου. Όλο αυτό το σύστημα για να είναι τόσο άνετο και εκτεταμένο πρέπει να είχε μεγάλες πλάτες. Κάτι σαν εθνική πολιτική.  Και γι αυτό στο μέλλον, το κόλπο θα λειτουργεί υπό καινούργια διεύθυνση. Αυτό για όσους πιστεύουν στη λεγόμενη κάθαρση.

● Το θέμα της έκθεσης περί δημιουργικότητας μας σόκαρε είναι αλήθεια για το θράσος του. Στο ελληνικό σχολείο όπου η δημιουργικότητα απαγορεύεται διά ροπάλου ρωτάνε τα παιδιά για τη δημιουργικότητα.  Πάλι καλά να λέμε γιατί τα θέματα μας έχουν συνηθίσει σε λουδιτισμό τεχνοφοβία και «μάνα γιατί με γέννησες». Και έτσι άρχισε μια συζητησούλα περί παιδαγωγικής. Για την οποία παιδαγωγική ο ντόρος που γίνεται είναι συνήθως ο φερετζές της άγνοιας του αντικειμένου. Διότι το να ξέρεις Φυσική, Μαθηματικά , Αρχαία ή Ιστορία είναι ζόρικο και θέλει ψάξιμο. Αν τα ξέρεις καλά και μιλάς ελληνικά θα τα μεταδώσεις και στα παιδιά. Αλλά να τα ξέρεις. Γι αυτό όταν ακούτε θεωρίες περί παιδαγωγικής να ψάχνετε την ουσία. Τη γνώση του αντικειμένου. Σε αυτήν δεν αξιολογείται κανείς. Απαγορεύεται. Γιατί είναι αμφίβολο αν το αντικείμενο το έχουν και οι αξιολογητές….

Τραγούδι της ημέρας προς τιμή των αρκτικόλεξων. Τζίμης Πανούσης και ΠΧ. «ΚΚΕ ΣΕΛΕΤΕ ΚΑΤΕΕ». Αμίμητος.

 

Δελτίο (πανελλαδικού) καιρού 30/05/25

● Καλή επιτυχία στα παιδιά όλου της Ελλάδας στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύς παλιός στο χώρο αυτό και έχω ζήσει πολλές από τις φάσεις του ως εκπαιδευτικός. Πάντα όμως τέτοιες μέρες νιώθω ένα σφίξιμο όπως  το νιώθουν όλοι οι ομότεχνοι. Τώρα πια δίνουν πανελλαδικές τα παιδιά παλιών μου μαθητών και μαθητριών. Και το κλίμα είναι το ίδιο όπως όταν έδινα εγώ πριν 50 σχεδόν χρόνια. Ένα κλίμα αγωνίας τι θα σου ξημερώσει.  Γιατί; Διότι στη χώρα αυτή απλώς δεν μπορούμε να εκσυγχρονιστούμε. Όσο και να κάποιοι προσπαθούν. Ο ορθολογισμός είναι δυσεύρετος. Έχουμε το δικό μας πάντα αναχρονιστικό τρόπο.

● Δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα σύστημα όπως σε όλον τον κόσμο που θα επιλέγει τους φοιτητές του  λαμβάνοντας υπόψη τις επιδόσεις τους σε όλο το Λύκειο.  Τόσο τις γραπτές όσο και τις προφορικές. Που δεν θα κρίνει όλα σε μια ζαριά. Που θα εξετάζει την ουσία των γνώσεων και των δεξιοτήτων και δεν θα λειτουργεί ως καψόνι.  Που δεν θα επιτρέπει σε μια παρέα γνωστών - αγνώστων θεματοδοτών να καθορίζουν  σχεδόν αυθαίρετα όλη την εκπαιδευτική πολιτική της χώρας για τη Μέση Εκπαίδευση μέσω των θεμάτων που θα σκαρφιστούν. Κάποια στιγμή άνοιξε μια χαραμάδα στο φως με την Τράπεζα Θεμάτων και το Εθνικό Απολυτήριο που έμεινε όμως στα χαρτιά και από αυτήν την κυβέρνηση. Πιθανά στο όνομα του αδιάβλητου. Ή του «μην τα πειράζεις αφού δουλεύουν. Που να μπλέκεις».  

●  Έσκασε και αυτή η ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ για να αποδείξει περίτρανα πόσο υποκριτική είναι η συζήτηση για τη μονιμότητα των ΔΥ. Τόσο, όσο και η δήθεν αξιολόγηση τους. Που ρεζίλεψε τη χώρα διεθνώς. Αλλά και που δημιουργεί πρόβλημα στην κυβέρνηση αφού οι τοπικές κοινωνίες που δήλωναν ότι γούσταραν τώρα ξεσηκώνονται ζητώντας να μη χάσουν τα κεκτημένα. Και η μόνη αντίδραση της πολιτείας είναι να μεταφέρει το πρόβλημα σε άλλη υπηρεσία και όχι φυσικά να αναζητήσει τους επίορκους υπαλλήλους που συνεργάζονταν στην κομπίνα. Και να τους απολύσει.  Αλλά και τους εποπτεύοντες υπουργούς βεβαίως – βεβαίως. Για να μας εξηγήσουν πως και δεν ήξεραν τι συνέβαινε σε μια τόσο ανοικτή και εκτεταμένη υπόθεση δημοκρατικής διαφθοράς.  Απλώς αίσχος.

Τραγούδι της ημέρας Ο Βασιλιάς της Σκόνης και Ξύλινα Σπαθιά. Γιατί μας είδαν σκονισμένους και μας πέρασαν για μυλωνάδες. 

 

Δελτίο (ευρωλιγούρικου) καιρού 29/05/25

● Μιας και χτες ήταν η επέτειος από την υπογραφή της συμφωνίας ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1979). Η κομμουνιστική αριστερά πλην του ΚΚΕ εσωτερικού ήταν κατά. Γιατί; Μα γιατί η επανάσταση είχε ωριμάσει, ήταν προ των πυλών και συνδέσεις με ΝΑΤΟ και ΕΟΚ θα ήταν εμπόδιο. Άσε που από το 1945 περίμεναν και τη Σοβιετία να κάνει τη μπούκα στη Δύση. Η σοσιαλιστική Αριστερά δηλ. το ΠΑΣΟΚ ήταν κατά για άλλους πιο ταπεινούς λόγους. Προσχηματικά έλεγε κάτι για το κίνημα αδεσμεύτων δηλαδή Ινδία, Γιουγκοσλαβία και Αίγυπτο. Δυνατό κίνημα τι να σου πω.  Επί της ουσίας ο Α. Παπανδρέου ήταν προ των πυλών της εξουσίας και πουλούσε αριστεριλίκι για να αλώσει τελείως τον αριστερό χώρο που ήταν ακόμα ισχυρός. Ταυτόχρονα ήξερε ότι ο Καραμανλής θα προχωρήσει. Και όταν ανέβηκε επάνω άρχισε το πάρτι της ζωής τους. Για να μην κατηγορείτε αδίκως το Νικόλα. Είχε τους καλύτερους δασκάλους στο παπατζιλίκι.

● Το ΚΚΕ εσ ήταν υπέρ  διότι σύμφωνα με το ευρωκομμουνιστικό μοντέλο η ΕΟΚ δυνάμωνε τη συσπείρωση των δυτικών κρατών και απέναντι στις ΗΠΑ, αλλά και απέναντι στην ΕΣΣΔ. Και έφερνε κοντά τους λαούς της Δύσης για μια Ευρώπη των λαών και όχι των μονοπωλίων. Η αλήθεια είναι ότι η άποψη αυτή έφαγε τότε πολύ «ξύλο» από τον λεγόμενο προοδευτικό κόσμο. Ακόμα και η ΠΑΣΠ μας την έβγαινε από τα αριστερά. Η πλάκα είναι ότι αριστεροί κοσμοπολίτες που ζούσαν στην Ευρώπη ή είχαν σπουδάσει εκεί συνέχιζαν να είναι κατά. Αλλά ο ανανεωτικός χώρος  πλην των «σταλινικών της Ανανέωσης» στην πλειοψηφία του  ήμασταν υπέρ της ΕΟΚ. Κυρίως για λόγους κουλτούρας. Μουσικές, σινεμά, θέατρο, ιστορία, λογοτεχνία, γλώσσες. Όλα οικεία. Και μια υπόρρητη απέχθεια για την Ανατολή. Ο οριενταλισμός ήταν κάτι που σιχαινόμασταν. Κάποιοι….

● Πρόσφατα είχαμε σκάνδαλα στα οποία υψηλά ιστάμενοι ΔΥ πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη και συνελήφθησαν. Μετά όμως δεν μάθαμε την τύχη τους. Θυμίζω εφοριακοί στη Χαλκίδα και την Κέρκυρα και πολεοδόμοι στη Χαλκιδική και τη Ρόδο; Αποτάχθηκαν; Συνεχίζουν να πληρώνονται; Εργάζονται κανονικά και περιμένουν τη δίκη; Η οποία φυσικά και δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ στη ζωή ετούτη.  Μήπως δεν συνεδρίασαν τα πειθαρχικά;  Ακόμα και στο πρόσφατο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν ακούστηκε τίποτα για τις ευθύνες της υπηρεσίας. Όλοι αθώοι; Και η λύση είναι η ΑΑΔΕ; Οκ να είναι αλλά για το μέλλον. Για το παρελθόν και το ρεζιλίκι μας σε όλη την ΕΕ δεν θα πληρώσει κανείς; Συνεπώς η συζήτηση περί άρσης της μονιμότητας με συνταγματική ρύθμιση είναι απλώς ανέκδοτο. Το τραγικό είναι που η αντιπολίτευση τώρα θυμήθηκε να διαμαρτυρηθεί. Πως και τα γατόνια της δεν το πήραν πρέφα; Η ερευνητική δημοσιογραφία πως κοιμήθηκε; Αλλά είπαμε είναι δημοκρατική η διαφθορά αυτή. Τρώει η ηρωική αγροτιά. Και όχι μόνο. Κατά τα άλλα προσεχώς Βουλγάρες. 

Τραγούδι της ημέρας «Ο Ιρλανδός και ο Ιουδαίος»  από τη Μυθολογία του Μ. Χατζηδάκη στην πρώτη εκτέλεση με το Γιώργο Ρωμανό. Γνωστό έγινε με το Γιώργο Ζωγράφο. Το τραγουδάγαμε στην τάξη πριν μπει ο καθηγητής. Ευτυχώς τότε δεν υπήρχε η τραπ. Μπλιαχ. 

 

Δελτίο (αμυντικού) καιρού 28/05/25

● Έγραψα χτες  στην Athens Voice, αυτό που συμβαίνει στην ελληνική πολιτική σκηνή σήμερα. Και το βλέπουν πια όλοι και το δέχονται. Γιατί όταν η πρώτη δημοσκόπηση (Interview) έδειξε την Πλεύση πάνω από το ΠΑΣΟΚ καταγγέλθηκε ως δάκτυλος του τρισκατάρατου. Λοιπόν, ο Νικόλας δεν πείθει τους κεντρώους να αφήσουν τον Κυριάκο και να πάνε μ’ αυτόν. Διότι οι κεντρώοι άφησαν τα ιδεολογήματα στην άκρη και ψηφίζουν αυτόν που θα τους κάνει τη δουλειά. Και τον Νικόλα δεν τον εμπιστεύονται. Και δεν ιδρώνει το αυτί τους από τα μπινελίκια που ακούνε. Όπως εξάλλου και στην Ευρώπη. Τελεία. Από την αριστερή μπάντα, οι αγανακτισμένοι, οι τέως αυριανιστές, οι αντιεμβολιαστές, οι ισλαμολάγνοι κλπ θα συνεχίζουν να ψάχνονται με τα αριστερά σπαράγματα και δεν τους πείθει ο Νικόλας ότι μπορεί να γίνει νέος Τσίπρας και να ηγεμονεύσει στο χώρο τους. Έτσι κάποιοι ετοιμάζονται να χωθούν κάτω από την ομπρέλα του αυθεντικού που επανέρχεται και φιλοδοξεί να ενώσει τα αποδιαελούνια του ΣΥΡΙΖΑ.

● Κάπου στα τέλη του 70 αρχές 80, δεν θυμάμαι καλά, αναπτύχθηκε από τα απομεινάρια της «Β´ Πανελλαδικής» η άποψη ότι στην ελληνοτουρκική διένεξη επιτιθέμενη χώρα είναι η Ελλάδα και όχι η Τουρκία. Αυτή η περιθωριακή άποψη έμελλε να γίνει μετά από 45 χρόνια και υπόρρητη άποψη σύσσωμης της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και γι αυτό την είδατε να ζητάει σήμερα εν σώματι, από την Ελλάδα να σπάσει την αμυντική συμφωνία με το Ισραήλ στο όνομα της Γάζας. Διότι το Ισραήλ είναι η μόνη σύμμαχος χώρα της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο και γενικώς στην περιοχή. Και η μόνη που ξέρει από πόλεμο και τι πόλεμο και με ποιους και πόσους. Αυτό το «θεματάκι» θα στοιχειώνει πάντα την όποια μελλοντική συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά. Και κυρίως θα την αποτρέπει. Ελπίζω.

● Η Τουρκία συμμετέχει στον ευρωπαϊκό αμυντικό σχεδιασμό. Μάλιστα. Σαν ανέκδοτο ακούγεται αλλά οκ αυτοί που αποφασίζουν κάτι παραπάνω ξέρουν από μας τους απλούς πολίτες. Υποθέτω. Βεβαίως και δέχθηκαν ότι η Ελλάδα  μπορεί να μπλοκάρει χρηματοδοτικά προγράμματα λόγω του casus belli και αυτό είναι μια σημαντική ελληνική νίκη, αλλά είναι τέτοιος ο γκαϊλές των Γερμανών για την Τουρκία που αν έρθει αυτή η στιγμή δεν θα είναι εύκολος ο αποκλεισμός της.  Δηλαδή οι τύποι στην ΕΕ νομίζουν ότι όταν στραβώσουν τα πράγματα με τους Ρώσους και αρχίσει ο 3^ο παγκόσμιος πόλεμος, με τον οποίο μας απειλούν ευθέως, ο Τούρκος θα σταθεί με την πλευρά της ΕΕ και όχι του Ρώσου.  Θα μου πείτε εξαρτάται από το ποιος θα είναι πιο ισχυρός. Το πιθανότερο είναι να κάτσει στην άκρη και να περιμένει να φάει από τα αποφάγια του πολέμου. Ως συνήθως. Μπλιαχ.

Τραγούδι της ημέρας  «Άνθρωπε αγάπα» και Poll.    Με το δίσκο σε ταγάρι. Τον έχω ακόμα .

Δελτίο (φλου) καιρού 27/05/25

● Ωραίοι οι Κύπριοι αδελφοί μας. Σύμφωνα με δημοσκόπηση λατρεύουν Σι και Πούτιν, δεν γουστάρουν Ζελένσκυ αλλά ούτε Στράμερ, Μέρτς  και Μητσοτάκη. Ακόμα και οι δεξιοί Κύπριοι αποδοκιμάζουν Κυριάκο κατά 42%. Εντάξει δεν έπεσα και από τα σύννεφα. Επιβραβεύουν λένε οι αναλυτές τον Ρώσο εισβολέα αν και αυτοί είναι θύματα εισβολής. ΑΚΕΛ και Εκκλησία είναι με τη Ρωσία, τα κεφάλαια της Ρωσίας κάνουν παιχνίδι στην Κύπρο και η εισβολή είναι παλιά, πολύ παλιά υπόθεση. Δεν βλέπω καμία αντίφαση σε όλα αυτά. Εδώ έβγαλαν τον Φειδία ευρωβουλευτή. Σιγά μην κωλώσουν να γουστάρουν δικτάτορες. Σάμπως στην Ελλάδα είναι πολύ αλλιώς;

● Για ποιο λόγο ανέκυψε στα ξαφνικά η μονιμότητα των ΔΥ; Προφανώς για την επικοινωνία. Μια προσφορά προς τους κεντρώους και εκσυγχρονιστές πλην όμως τζούφια. Διότι κατά πρώτον δεν περνάει. Δεν υπάρχει περίπτωση το ΠΑΣΟΚ να συναινέσει. Θα πει κάτι γιαμαμότο , θα προτείνει το «σκανδιναβικό» ή το «ξέρωγω»  μοντέλο και θα καταγγείλει το κράτος της Δεξιάς που θέλει να βγάλει στο δρόμο αντιφρονούντες ΔΥ.  Από την άλλη και σύμφωνα με τον κώδικα των ΔΥ προβλέπεται και τώρα απόλυση αν το πειθαρχικό το αποφασίσει. Αλλά ποιο πειθαρχικό θα κάνει κάτι τέτοιο; Δηλαδή αν αλλάξει το Σύνταγμα, τα πειθαρχικά θα δουλεύουν αλλιώς; Πλάκα μας κάνετε και δεν έχουμε όρεξη. Κάντε πρώτα σοβαρό έλεγχο στις υπηρεσίες και αξιόπιστη αξιολόγηση επί του αντικειμένου, αλλά  με συνέπειες και θα φτάσουμε και στη μονιμότητα. Κάντε σοβαρή διαχείριση προσωπικού. Επιβραβεύστε έμπρακτα τους καλύτερους και τιμωρήστε τους παραλίες και τους κάλπηδες. Η σημερινή άεργη συζήτηση περί μονιμότητας απλώς συσπειρώνει την αντιπολίτευση, τους ΔΥ και τους συνδικαλιστές ώστε να γίνει ακόμα πιο μαϊμού η αξιολόγηση. 

● Οι ευγενείς οπαδοί μας πήγαν στο Άμπου Ντάμπι και δίδαξαν πολιτισμό στους φελάχους αλλά και στον κόσμο όλο. Τον πολιτισμό του μπινελικίου και του λωκοδάχτυλου. Ο οπαδισμός μου φέρνει αναγούλα. Και δεν ασχολούμαι καθόλου με το θέμα. Μπλιαχ. Ωραία αθλήματα ο οπαδισμός τα έχει κάνει να μην αντέχονται.

Τραγούδι της ημέρας «Ο Μπάμπης ο φλου». Γιατί φλου φίλε μου όλα είναι φλου.

 

  

Δελτίο (πουλάνε φύκια) καιρού 26/05/25

● Έρχεται η ομπρέλα του Αλέξη. Όχι κόμμα αλλά «ομπρέλα» που θα στεγάσει κάθε αριστερό γκρουπάκι με στόχο, τι άλλο, την ανατροπή του Μητσοτάκη. Που θα καλέσει τα υπάρχοντα κόμματα, παρατάξεις, φράξιες, στελέχη κλπ να μπουν από κάτω για να μη βρέχονται. Και με ανοικτές εκλογές θα κληθεί το πανελλήνιο να επιλέξει υποψήφιο πρωθυπουργό που θα αποτελέσει και τον επικεφαλής της ομπρέλας. Κατά πάσα πιθανότητα τον ίδιο. Λόγω και του πολιτικού αναστήματος των υπολοίπων. Μια τέτοια εξέλιξη θα μεταφέρει την πίεση στο ΠΑΣΟΚ μιας και ο «προοδευτικός κόσμος» θα αποκτήσει μια «σοβαρή», λέμε τώρα, εναλλακτική για το νέο άλμα προς την εξουσία. Αναμένονται ντράβαλα και νέο κύμα «πολιτικών προσφύγων».

● Ο συρφετούλης του ξυλόλιου σε νέες περιπέτειες. Τώρα φτιάχνει μέτωπο υποστήριξης της Χαμάς  και εγκαλεί την κυβέρνηση που δεν τα σπάει με το Ισραήλ. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.  Και ισλαμολατρεία και μείωση των ερεισμάτων της χώρας στη Μεσόγειο. Βασικά ο στόχος είναι το δεύτερο. Και ανησυχούν οι δημαροσύριζοι εισοδιστές του ΠΑΣΟΚ που ο Νικόλας επειδή κάηκε στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι τώρα και  έμεινε απέξω. Και τι σας νοιάζει ρε. Έρχεται η ομπρέλα του Αλέξη και είναι ότι πρέπει τώρα που πέφτει ξηρασία στο ΠΑΣΟΚ. Από κουβάδες πάντως έχουμε πλεόνασμα. Δεν θα σας λείψουν.

● Επειδή βλέπω ότι μια σοβαρή πρόταση για το παλαιστινιακό είναι τα δύο κράτη.. Μακάρι αλλά γίνεται; Και όταν πήγε να γίνει, ο Αραφάτ αρνήθηκε. Διότι from the river to the sea. Αλήθεια   πως φαντάζεστε τα σύνορα αυτών των δύο κρατών; Κάτι σαν Βέλγιο – Ολλανδία, ή μήπως Γαλλία – Ιταλία , άντε Ελλάδα - Αλβανία; Υπάρχει δηλαδή περίπτωση οι Άραβες και οι ισλαμιστές να ησυχάσουν και να αποδεχτούν κράτος Ισραήλ; Και να μην σκάβουν τούνελ και να μην φτιάξουν νέα Χαμάς και να μην την πέφτουν στους απέναντι.  Όποιοι και αν είναι οι απέναντι.  Και όλα αυτά τα χρόνια που σκοτώνονται σε όλη τη Μέση Ανατολή τους φταίει που δεν έχουν κράτος οι Παλαιστίνιοι; Είδα ματσάκια  όπως το ΙΡΑΚ-ΙΡΑΝ, το ΙΡΑΚ- Κουβέιτ, το Ισραήλ-Λίβανος, το Ισραήλ – Χεζμπολάχ,  την Τουρκία με τους Κούρδους, βλέπω και τι γίνεται στη Συρία με τις διάφορες φατρίες και φυλές σε ένα στυλ όλοι εναντίον όλων. Σκοτώνεται ο κοσμάκης άδικα, ζει μέσα στα ερείπια αγκαλιά με το θάνατο, αλλά αυτό είναι η ιστορία του και η κουλτούρα του. Ο πόλεμος κατά των παντός είδους απίστων είναι η ζωή του. Το Κοράνι είναι ο νόμος. Δεν υπάρχει λαϊκή βούληση, αλλά θεϊκή , την οποία μεταφέρουν και επιβάλλουν οι φατρίες. Οι απόγονοι του προφήτη. Ένα μίγμα θεοκρατίας και σταλινισμού. Εκεί στο σταλινισμό ακουμπάει και η λατρεία της Αριστεράς για το Ισλάμ. Και γλείφεται. Στη θέση του Κορανίου το «Τι να κάνουμε».

Τραγούδι της ημέρας: «Έχουν κακούς σκοπούς» και Δ. Πουλικάκος. Πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, απόψε φεύγω λέγοντάς σου τρέλες.  Έβρεχε Μάρθα και είχαμε κλειστές ομπρέλες…. Μην τους πιστεύεις για μεταξωτές κορδέλες.

 

  

Δελτίο (αναστοχαστικού καιρού) 24/05/25

● Μας είπανε ότι «μισούμε τα νιάτα μας». Γιατί δεν αφήσαμε μια παρέα ιδεοληπτικών να κάνει τη ζωή τη δική μας, των παιδιών και των εγγόνων μας, κόλαση.  Για νάναι αυτοί οι θερμαστές και μεις μέσα στο καζάνι. Και αν και αριστεροί, κάποτε ή και ακόμα, ψηφίσαμε Μητσοτάκη να μας βγάλει από το τέλμα. Λες και αυτοί που μας το λένε ξέρουν τι κάναμε στα νιάτα μας. Μας ξέραν και από χτες. Λες και ήταν εκεί στους δικούς μας δρόμους της μεταπολίτευσης, που εμείς τραβούσαμε αναζητώντας. Λες και θα αφήναμε τη ζωή μας όλη να ξοδεύεται σε συνεδριάσεις βαριάς νικοτινίασης και απίστευτης παπάρας. Σε ιδεολογικές στρούγκες αυταπάτης. Το κάναμε, είδαμε και απήλθαμε. Διότι ακριβώς αγαπούσαμε τα νιάτα μας.

● Ζήσαμε για λίγο την ψευδαίσθηση και την κάναμε. Ξέροντας όμως. Γιατί διαβάσαμε , ακούσαμε, ψάξαμε. Δεν πουλήσαμε τη ζωή μας σε κανένα διάβολο και κερδίσαμε το ψωμί μας δουλεύοντας. Δεν υπήρξαμε κανενός «επαγγελματικά στελέχη» αέναης ημεραργίας. Δεν μας τάισε κανείς. Και κανείς μα κανείς δεν μας πήρε από το χέρι. Δεν καταδεχτήκαμε κανενός τη βακτηρία. Και μέχρι το γέρμα πασχίσαμε και πασχίζουμε ακόμα να κάνουμε το σωστό, να σταθούμε όχι από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, αλλά από την πλευρά που επίτασσε η συνείδησή μας. Δίκαιοι και άδικοι αντάμα ήμασταν και είμαστε η δική μας φωνή. Και πληρώσαμε το κόστος με χαρά.

●  Εκεί κάπου στο 80 μας κέρδισε η δουλειά, η επιστήμη, η παρέα και κείνο κει το bar που ξενυχτάει. Το γέλιο και όχι το γελοίο. Η μουσική, η λογοτεχνία, το θέαμα, ο έρωτας. Το ταξίδι με κάθε μέσο ακόμα και με auto stop. Αλλιώς δεν θα ξέραμε τη ψυχή έχουμε να παραδώσουμε. Τώρα όμως ξέρουμε. Και ότι είναι αυτή η ψυχή, βαριά ή ανάλαφρη, είναι δική μας και δεν αφήσαμε κανένα καρεκλοκένταυρο να την εξουσιάσει. Τώρα, με πολλά χρόνια στην πλάτη, αξιοποιούμε την τεχνολογία και μοιραζόμαστε σκέψεις, αισθήματα, απόψεις και τραγούδια. Με άλλους και άλλες της εποχής μας ή και όχι συμφωνώντας ή διαφωνώντας, αλλά πάντα με ευγένεια και πάνω απ’ όλα  με χιούμορ.  Γιατί η πλάκα είναι το αποκούμπι μας.

Το απόφθεγμα των ημερών

Ξυπνάει ο οδηγός , ανοίγουμε και βλέπουμε μια γυναίκα  ντυμένη στα κόκκινα , λες και βγήκε από τις φωτιές .

-       Δεν χωράμε, δεν χωράμε, της λέει ο φορτηγατζής

-       Καμένα Βούρλα θα κατέβω, λέει η γυναίκα . Και ένα χρυσό δόντι άστραψε στο στόμα της. Δεν χωράμε, δεν χωράμε.

-       Αγρίεψε το μάτι της γυναίκας , βρόντηξε την πόρτα πάνω μας σαν κατάρα και ξαναχώθηκε στις φωτιές.

-       Αφού χωρούσαμε…

-       Παιδί μου αυτή είναι η Ζωζώ. Την παίρνουν οι φορτηγατζήδες , κατάλαβες; Μια σιχαμένη είναι…

                                                «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» και Διονύσης Σαββόπουλος

Τραγούδι της ημέρας η Ζωζώ. Από το Φορτηγό.

 

 

Δελτίο (νύχτωσε) καιρού  23/5/2025

● Φρουρά μας ανεβάζουν φρουρά μας κατεβάζουν οι δημοσυριζοπασόκοι αλλά με τις κατάρες δουλειά δεν γίνεται. 15% μπροστά από τον 2^ο ο «λαομίσητος» Μητσοτάκης και το ΠΑΣΟΚ τρίτο και καταϊδρωμένο. Γιατί για να το παίξεις ο ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής πρέπει και να τόχεις. Και σε ηγετικό επίπεδο και σε θέσεις και σε δράσεις. Με βερμπαλισμούς μόνο και αντιδεξιά ρητορική δεν γίνεται δουλειά. Να σας δω τώρα στην συνταγματική αναθεώρηση της μονιμότητας των ΔΥ. Σιγά μην πείτε ναι.  Άσε που δεν υπάρχει κουβάς στην αγορά που να μην τον έχετε ψωνίσει. Και χρησιμοποιήσει.

● Αφού ήπιαν τον καφέ της παρηγοριάς με τον κουβά του ξυλόλιου, μετά και το πόρισμα Καρώνη, το γύρισαν στο διεθνιστικό.  Και επιτίθενται στην Κυβέρνηση γιατί δεν τα χώνει στο Ισραήλ με αφορμή τη Γάζα. Είναι φυσικά οι ίδιοι που δεν έχουν πει κουβέντα για την επιστροφή των ομήρων. Να σας πω εγώ. Γιατί αν στραβώσει η δουλειά με τους Τούρκους και με δεδομένες τις σημερινές γεωπολιτικές συνθήκες η μόνη χώρα που θα σταθεί στο πλάι μας είναι το Ισραήλ. Όλοι οι άλλοι κάνουν μπίζνες με την Τουρκία. Και θ’αρχίσουν να λένε διάφορα γιαμαμότο. Ωστόσο τα αυτονόητα η επίσημη Ελλάδα τα είπε. Και ο Μητσοτάκης και ο Γεραπετρίτης.  

● Η ΟΛΜΕ θέλει να κάνει απεργία τη μέρα των εξετάσεων PISA. Γιατί δεν θέλει να γνωρίζει η ελληνική κοινή γνώμη την κατάσταση της εκπαίδευσης σήμερα. Και να βλέπει τις συγκρίσεις με το διεθνές κεκτημένο. Αλλά και να μην απεργήσει, το κλίμα κατά τη διάρκεια της εξέτασης σας το έχω περιγράψει. «Έλα να τελειώνουμε να φύγουμε. Σιγά τις σαχλαμάρες». Αν θέλει το υπουργείο να κάνει σοβαρές εξετάσεις PISA πρέπει να τις οργανώσει διαφορετικά.

Τραγούδι της ημέρας Νύχτωσε νύχτα  Και Κατσιμίχα.

Δελτίο (συμπονετικού) καιρού  22/5/2025

● Για το ζευγάρι των διασωστών που έσωσαν το βρέφος από τους «γονείς» του δεν πρέπει να ακουστεί κάτι; Δεν πρέπει να τους υποκλιθεί σύσσωμη αυτή η γελοία κοινωνία; Δεν πρέπει να μάθουμε τα ονόματά τους και να τους δοξάσουμε. Έσωσαν μια ζωή. Και το κάνουν κάθε μέρα αθόρυβα αλλά όχι μόνο με επαγγελματική ευσυνειδησία. Κυρίως με ανθρώπινη.  Μαριλένα Μπαρδή το όνομα της διασώστριας. Μπράβο κορίτσι μου. Τον συνάδελφο της δεν τον ξέρω. Υπάρχει και μια Ελλάδα που σας υποκλίνεται. Η υπόλοιπη υποκλίνεται σε καραγκιοζάκια. Σε πρωινάδικα.

● Φυσικά και η «μάνα» επικαλείται ψυχολογικά προβλήματα. Και ο «πατέρας» δεν είχε  καταλάβει πως η γυναίκα του ήταν έγκυος. Οκ. Το έπλυναν και με χλωρίνη ώστε όταν πεθάνει μέσα στον κάδο να μην μυρίζει και τους πάρουν χαμπάρι. Ξέρω τόσους γονείς που παιδεύτηκαν να κάνουν παιδιά. Γυναίκες που προσπάθησαν με εξωσωματικές  και επιβάρυναν τον οργανισμό τους σε επικίνδυνο βαθμό. Και με πιάνει τρέλα όταν πέφτω πάνω σε τέτοια συμβάντα. Να με συμπαθάτε πρωί πρωί. Αλλά δυστυχώς δεν είναι σπάνια. Πόσο σκληρή είναι ώρες – ώρες αυτή η χώρα παίκτες μου;

●  Και καφρίλας συνέχεια. Αναρωτιέστε για τα τροχαία μέσα στην πόλη. Πολλά θανατηφόρα. Δείτε τους πως οδηγούν τις τζιπούκλες τους των 2500cc  στα στενά των προαστείων της Αθήνας. Λες και τρέχουν σε ράλι.  Βλοσυροί και μόλις δουν γέρο και γριά να περνάει το δρόμο πατάνε γκάζι για να τους τρομάξουν. Ο πεζός δεν είναι γι αυτούς παρά μόνο εμπόδιο στη γκαζιά τους. Και δεν είναι μόνο χλέμπουρες, πιτσιρικάδες, γκαζοφονιάδες με κωλοπειραγμένα κουρσάκια. Οι περισσότεροι είναι κουστουμάτοι ή χαριτόβρυτες υπάρξεις που χαλαρώνουν μετά από μια δύσκολη μέρα στο γραφείο γκαζώνοντας στα στενά.  Και θέλει η πολιτεία να βάλει όριο τα 30km/h. Μακάρι, αλλά ποιος θα το τηρήσει;  Και κυρίως ποιος θα τους το επιβάλει; Η τροχαία; Ποια τροχαία;

Τραγούδι της ημέρας  Νεοέλληνας. Τάχει όλα πει ο συγχωρεμένος ο Τζιμάκος.

Δελτίο (βάρβαρου) καιρού  21/5/2025

Χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν

● Παλιά, πολύ παλιά όταν γεννάγανε παιδιά που δεν τα ήθελαν, συνήθως παράγωγα ενδογαμίας, «τα έριχναν στην πόρτα»  κατά προτίμηση κάποιου άκληρου ζευγαριού.  Χτυπούσαν και την πόρτα και μετά παραφύλαγαν να δουν αν θα ανοίξουν και θα το πάρουν μέσα. Τώρα έγινε σπορ να πετάνε τα βρέφη σε κάδους σκουπιδιών. Ή να τα δίνουν σε άλλον να τα πετάξει. Τι φυλές είναι αυτές ρε παίκτες μου;  Μάου – Μάου πάντως δεν είναι. Οι εν λόγω έχουν πολιτισμό. Μήπως είναι άλλο είδος του ζωικού βασιλείου; Ουραγκοτάγκοι πάντως όχι. Τα αγαπάνε τα μικρά τους υπερβολικά. Έλληνες είναι, συνήθως αγανακτισμένοι από την κακούργα την κοινωνία. Δεν φαντάζομαι ο νομικός πολιτισμός μας να είναι αυστηρός με την πάρτη τους. Το «άι σιχτίρ καθάρματα» έτσι γράφεται;

 ● Στα της παιδείας θέματα το μαχαίρι και το καρπούζι το έχει η κυβέρνηση και το Υπουργείο. Αν θέλει να επιβάλει την ειρήνη και να διαλύσει τις εστίες βίας και παρανομίας εντός των ΑΕΙ μπορεί. Με ή και χωρίς τους πρυτάνεις. Αρκεί να τολμήσει. Μην μου πείτε ότι φοβάται την αντιπολίτευση που θα την κατηγορήσει  για ιδεολογική τρομοκρατία. Ή κάποια πρόταση για προανακριτική της Βουλής. Μάλλον θα έπρεπε να το επιδιώκει. Είναι τόσο φορτωμένος ο πολίτης με το μπάχαλο των πανεπιστημίων  που θα ξεσπούσε πάνω της. Πάνω στην αντιπολίτευση όχι στην κυβέρνηση. Αλλά με την ατολμία και το φόβο μάλλον χάνει ουσιαστικά και επικοινωνιακά. Γιατί και οι κεντρώοι, πόσο μάλλον οι δεξιοί, θέλουν κανονικά πανεπιστήμια.

● Άνθρωποι που είναι επί του πεδίου με είπανε ότι το πολλαπλό βιβλίο δεν προχωράει και είναι αμφίβολο αν θα είναι έτοιμο έστω σε ηλεκτρονική μορφή τον Σεπτέμβρη του 25, όπως λέει ο προγραμματισμός.. Ενώ η συγγραφή αλλά και η διόρθωση των περισσοτέρων βιβλίων έχει ολοκληρωθεί.  Όπως επίσης δεν προχωρούν και τα ψηφιακά αντικείμενα που το συνοδεύουν. Αυτό βάζει σε κίνδυνο την εφαρμογή των νέων προγραμμάτων σπουδών από το 2026. Και εδώ δεν φταίνε ούτε οι αρνητές της αξιολόγησης, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε οι συνδικαλιστές. Προφανώς η αιτία βρίσκεται στο Υπουργείο και στις υπηρεσίες που αυτό διαφεντεύει, λέγε το και ΙΕΠ. ¨Όπως έχω γράψει επανειλημμένα δεν είναι το πρωτεύον η αξιολόγηση αλλά η εφαρμογή των νόμων από την ίδια την Πολιτεία. Αν δεν αλλάξουν το πρόγραμμα σπουδών και τα σχολικά βιβλία μην ελπίζετε σε καμιά βελτίωση της εκπαίδευσης. Και ας γίνουν 628 αξιολογήσεις. Μουσαντένιες πάντα.

Τραγούδι της ημέρας «Σαν ρεμπέτικο παλιό» και Διονύσης Σαββόπουλος. Μόλις τέλειωσα το « Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» και μου ήρθαν όλα εκείνα τα χρόνια ξανά επάνω. Χρόνια που περνούν και δεν θα ξαναρθούν…..

 

 Δελτίο (μόνιμου) καιρού  20/5/2025

● Όποιος/α έχει δουλέψει σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για χρόνια ξέρει πολύ καλά τη διαφορά της μονιμότητας από τη μη μονιμότητα. Και την ξέρει γιατί την έχει γραμμένη στο πετσί του. Αν καταργηθεί, η απόδοσή στο Δημόσιο  θα αυξηθεί τουλάχιστον κατά 50%  με το καλημέρα. Εφόσον βεβαίως καταργηθεί και η μονιμότητα διευθυντών, ελεγκτών, πειθαρχικών κλπ και μπουν σοβαροί κανόνες αξιολόγησης και εφαρμόζονται. Γιατί όλοι ξέρουμε τι σημαίνει δουλεύω αλλά δεν με κουνάει κανένας όχι από την υπηρεσία αλλά ούτε από τον τόπο της δουλειάς. Και ότι και να κάνω και τύχει να περάσω πειθαρχικό, στο τέλος όχι μόνο δεν θα χάσω τη δουλειά και το βαθμό μου αλλά θα μου ζητήσουν και συγνώμη.

● Γι αυτό εμείς που πήγαμε στο Δημόσιο μετά από 25 χρόνια στον Ιδιωτικό συνεχίσαμε να δουλεύουμε με τον ίδιο ρυθμό και την ίδια απόδοση και στο Δημόσιο. Γιατί δεν ξέραμε άλλο τρόπο δουλειάς. Και μας κοιτούσαν οι «μόνιμοι λοχίες» και γούρλωναν τα μάτια.  «Ρε τιντούτοι; Χαλάνε την πιάτσα. Ηρέμησε παιδί μου τον ίδιο μισθό θα πάρεις με τον άλλον πούχει να φανεί μια βδομάδα…..» Και δεν το ψάχνει κανείς. Ρε τόσο άκαρδοι είσαστε; Και αν έχει πάθει τίποτα το ανθρωπάκι; Μπα μια χαρά είναι, το έχει ξανακάνει. Θα μαζεύει ελιές στο χωριό του.

● Νομικά δεν ξέρω αλλά φίλοι έγκριτοι νομικοί θεωρούν ότι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για  προανακριτική σε υπουργούς και υφυπουργούς είναι αστήρικτη. Δηλ. για ποινικές ευθύνες σε σχέση με το δυστύχημα των Τεμπών. Τι να αποδειχτεί; Ότι οι υπουργοί είχαν δόλο και έκανα τις κατάλληλες παραλείψεις ώστε να συγκρουστούν τα τρένα; Υποψιάζομαι έναν κουβά ακόμα.   Η ευθύνη των υπουργών είναι διοικητική μόνο. Μακάρι να βρεθεί τρόπος σύννομος ώστε να αποκαλυφθεί ο ρόλος τους δηλαδή η αδιαφορία τους για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Αλλά αιτία για το σκοτωμό δεν ήταν ούτε η 717 ούτε η τηλεδιοίκηση. Το μπάχαλο του σταθμαρχείου ήταν η αιτία και ο κυρ Βασίλης προσωπικά. Τέτοιο δυστύχημα δεν έγινε ούτε σε εποχές που οι κλειδούχοι άλλαζαν τα κλειδιά υπό βροχή. Αλλά υπάρχει μια αγωνία να κρατηθούν οι αυτουργοί έξω από το κάδρο. Δεν ξέρω γιατί.  

Τραγούδι της ημέρας  Φεύγω και Νίκος Παπάζογλου.  Μεγάλος; Όχι. Παμμέγιστος. Για ρώτα κανένα από τα πρωινά  καραγκιοζάκια που διαφθείρουν το γούστο του Έλληνα, αν τον ξέρει.

Δελτίο (πονόψυχου) καιρού  19/5/2025

● Ο Συριζαίος κι αν πεινάσει τα παλιά τεφτέρια πιάνει. Υπήρξε μια ελπίδα μήπως συριζοποιηθεί το ΠΑΣΟΚ μέσω του Δούκα και σμίξουν πάλι όλοι στο μητρικό κόμμα, αλλά δεν έκατσε. Ο Νικόλας είναι πολύ πράσινος για τα μέτρα τους. Και επέστρεψαν στην επαναφορά του Τσίπρα. Και συσκέπτονται να δουν πως θα τον σπρώξουν. Διότι και σωστά, τόσα κομματίδια στην ριζοσπαστική αριστερά δεν επιτρέπουν σε κανένα να είναι αισιόδοξος. Να βρουν τα σοσιαλιστικά όνειρα εκδίκηση, βρε αδερφέ. Το ανεκπλήρωτο όνειρο της δραχμής. Αν βοηθήσει και ο Πούτιν. 

● Περίμεναν λίγο λόγω της καταιγίδας των Τεμπών, μπας και πέσει ο Μητσοτάκης, αυτή πέρασε και δεν φτούρησε, η ΝΔ τραβάει πάλι την ανηφόρα για το 40%, οπότε το σχέδιο rebranding μπαίνει πάλι σε εφαρμογή. Εκείνο που δεν μετράνε είναι την εξάρτηση της Αριστεράς  αλλά και των ίδιων ως ατόμων για διάσπαση. Την αδήριτη ανάγκη  για την εμφύλια διαμάχη. Εδώ προκειμένου να διασπαστούν έφεραν μέχρι και τον Κασσελάκη. Εκτός και αν νομίζουν ότι ο Άλεξ έχει τη δύναμη να τους ενώσει. Αλλά δεν είναι πια καιρός…

● Δεν θυμάμαι πολλούς απ’ όλους αυτούς που τώρα κόπτονται για το λαό της Γάζας να διαμαρτύρονται ανάλογα για τη σφαγή των αμάχων στην έρημο του Ισραήλ πριν 2 χρόνια. Και από την πρώτη στιγμή έγραψα ότι τώρα ο Νετανιάχου θα κάνει τη Γάζα οικόπεδο. Αλλά τότε υπήρχε η ελπίδα ότι κάποιο γενικότερο σχέδιο είχε ο ισλαμοφασισμός για να καταπιεί το Ισραήλ και ξεκίνησε με τη σφαγή. Και η ελπίδα ήταν φυσικά στο Ιράν. Αλλά δεν έκατσε. Άλλαξε και το καθεστώς στις ΗΠΑ, έπεσε και ο Άσαντ στη Συρία οπότε τα πράγματα στριμώχτηκαν για τη Χαμάς, τη Χεζμπολαχ και τους χρηματοδότες τους. Μια χαρά βελτιώνονταν τα πράγματα με τη συμφωνία του Αβραάμ αλλά οι σκληροί δεν ήθελαν. Να κάνει διάλλειμα ο Χάρος ούτε για τσιγάρο στην περιοχή. Και βέβαια το Ισραήλ δεν είναι δίκαιο. Αν ήταν δίκαιο δεν θα υπήρχε. Εδώ και χρόνια. Να είμαστε πονόψυχοι αλλά για όλες τις ψυχές.

Τραγούδι της ημέρας «Μ’ αρέσει να μην λέω πολλά» και Υπόγεια ρεύματα

Δελτίο (γενέθλιου) καιρού  18/5/2025

Ευχαριστώ για τις ευχές

● Ο Bruce Springsteen τα έχωσε στον πορτοκαλή και αυτός τα πήρε και άρχιζε να τον βρίζει και εκτός των άλλων τον είπε και ατάλαντο. Ποιον τον Bruce. Toν ανακάλυψα τo 1978 με αφορμή το «Because the night» που έκανε επιτυχία η Patti Smith αλλά ήταν δική του σύνθεση.  Kαι λίγο  μετά με το κορυφαίο LP “Darkness in the edge of town”. Δεν ήταν μόνο η μουσική ήταν και ο καταπληκτικός στίχος. Ήταν και είναι ένας εμβληματικός εκπρόσωπος αυτής της Αμερικής που αγαπήσαμε και αγαπάμε. Έλιωνα το δίσκο στο πικάπ και μετάφραζα τους στίχους των τραγουδιών. Στα ελληνικά για να τους νιώσω πραγματικά. Είχα απολυθεί από φαντάρος έψαχνα χαλαρά για δουλειά και γυρνούσα στους δρόμους με μια Gaciva 175 – Harley Davinson.

● Ένας παλιόφιλος  και εικαστικός ο Μάκης, είχε  ανοίξει γύρω στις αρχές του 80 ένα μπαράκι στα Εξάρχεια, το «Οινοφλύξ» στη Βαλτετσίου αν θυμάται κανείς. Και κάποια στιγμή του μπήκε η ιδέα να διοργανώσει εκεί ένα happening. Μετά από κουβέντες και ιδέες διάφορες καταλήξαμε. Διασκευάσαμε σε πρόζα κάποια από τα τραγούδια του δίσκου “Darkness in the edge of town” και το καθένα  έγινε ένα σκετσάκι που θα έπαιζαν  ένας ή δύο θαμώνες ενώ το μαγαζί  θα ήταν σε λειτουργία και χωρίς να γίνει καμία ενημέρωση. Το ήξεραν βέβαια οι κολλητοί.  Πράγματι ένα Σάββατο που το μπαράκι ήταν φίσκα κάποια στιγμή χαμήλωσαν τα φώτα, άλλαξε η μουσική και άρχισε το δρώμενο. Του στυλ, ένα ζευγάρι που τα έπινε αδιάφορα στη μπάρα άρχισε να τα λέει δυνατά… Ή ανοίγει η πόρτα εμφανίζεται ένας τύπος και ρίχνει τις ατάκες του και φεύγει. Κάτι πιτσιρικάδες φίλοι μου είχαν φέρει και ένα γιαούρτι έτσι για την πλάκα, δήθεν για να γιαουρτώσουν τους φερέλπιδες ερασιτέχνες καλλιτέχνες. Έπαιζε και μια Ντίνα από τα Λιόσια με το ψευδώνυμο Dina Dagliossa. 

● Το κόλπο όμως πήγε θαυμάσια  και στο τέλος το αφεντικό, ο Μάκης, πήρε το γιαούρτι και πέταξε κάνα δυο κουταλιές προς τους θαμώνες, του στυλ, «οι καλλιτέχνες γιαουρτώνουν το κοινό». Τι ήταν να το κάνει. Οι πιτσιρικάδες και καλά τσαντίστηκαν βγήκαν και γύρισαν με μια σακούλα και πλάκωσαν το μαγαζί στα γιαούρτια και μας έκαναν όλους μαντάρα. Και η βραδιά τελείωσε με ένα ξέφρενο γιαουρτο-πάρτι. Τις επόμενες ημέρες  έγραψα ένα σχόλιο για τη φάση στο περιοδικό  «Σχολιαστής», που ήμουν τότε μόνιμος συνεργάτης και ο Οινοφλύξ έγινε διάσημος στο Χώρο. Έρχονταν κόσμος και ρωτούσε πότε θα ξαναγίνει Happening να ευχαριστηθεί γιαούρτι. Νεότης.  Ήταν τότε που ζούσαμε. Tι θυμήθηκα σε μέρα γενεθλίων. Αυτοσαρκασμός.

Τραγούδι της ημέρας “Because the night”. Because the night belongs to lovers. Lovers; Ποιοι lovers ρε ;

 Δελτίο (λαλεμένου) καιρού  17/5/2025

● Προανακριτική για τη Μενδώνη τώρα. Απαράδεκτο το παπούτσωμα της Ακρόπολης.  Βάλε και τον Τριαντόπουλο μέσα κάποια ευθύνη θα έχει κι αυτός. Να φύγει εδώ και τώρα ο  πτηνόμορφος  και λαομίσητος Αdidas και να αναλάβει τη διακυβέρνηση της Ακρόπολης, ο Nike. Όχι ο Νikos να μην μπερδευόμαστε.

● Να περιμένουμε και το πόρισμα  του Πολυτεχνείου γιατί πως γίνεται να φαίνεται το παπούτσι πάνω από την Ακρόπολη χωρίς να είναι. Τι γνώμη έχουν οι παπαρογνόμωνες;  Τι λένε οι διαρροές από τη Γάνδη;

● Παλιά ήξερα έναν τύπο που όταν έβλεπε στην καφετέρια κανένα όμορφο κορίτσι πήγαινε και κάθονταν στο διπλανό τραπέζι και έβαζε έναν φίλο του να τον φωτογραφίζει από τέτοια γωνία ώστε μετά να φαίνεται ότι αυτός και η κοπέλα ήταν παρέα. Τύπωνε τη φωτογραφία και μετά μας την έδειχνε και έλεγε πως είναι η γκόμενά του.

Τραγούδι της ημέρας Διδυμότειχο blues. Η πρώτη η αυθεντική με τους Τερμίτες.

Δελτίο (και με το φως του σκότους επανέρχονται) καιρού 16/05/25

● Τελικά οι καταδρομείς της Νομικής είχαν σχέση με την κατάληψη του κυλικείου της σχολής. Δηλαδή έναν αρκετά μεγάλο χώρο και όχι απλώς έναν πάγκο που η ίδια η διοίκηση του πανεπιστημίου είχε παραχωρήσει γενικώς στους «εξουσιαστές» για να γίνει «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι». Φυσικά, όπως όλοι αυτοί οι χώροι, λειτουργούσε ως καταφύγιο και οπλοστάσιο. Για να ξέρουμε αυτό που ήδη ξέρουμε ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Και ότι όλα ξεκινάνε από τις διοικήσεις τις οποίες προφανώς η Πολιτεία αφήνει ανεξέλεγκτες. Εδώ δεν πρόκειται για το αυτοδιοίκητο αλλά για παράνομες δραστηριότητες. Ψιλά γράμματα για τη χώρα της ανομίας. Βρείτε μου πανεπιστήμιο στον κόσμο που να έχει κάτι ανάλογο.

● Πάντως η Τυμβωρυχία των Τεμπών είχε όλα τα κλασσικά στερεότυπα που διεγείρουν το δημόσιο αίσθημα.  Αν δεν ήταν τόσο ακραία μπορεί και να είχαν πιάσει.  Είχε δυστύχημα στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο πολλά παιδιά και αυτό από μόνο του είναι πραγματικά εξοργιστικό και αδιανόητο. Από κει και μετά είχε μεταφορά λαθραίου υγρού για  νόθευση καυσίμων.  Για λογαριασμό ολιγάρχη και μεγαλοπαράγοντα. Είχε κάλυψη του παράγοντα από τον Μητσοτάκη και όλη την κυβέρνηση της Δεξιάς. Είχε στο κόλπο ιδιωτική εταιρία, την Hellenic Train, που αγόρασε το εμπορικό κομμάτι του κρατικού ΟΣΕ, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση. Είχε ξένα ινστιτούτα που δήθεν μιλούσαν για ξυλόλιο. Είχε κρατική επιτροπή διερεύνησης ατυχημάτων που μιλούσε και αυτή για άγνωστο υγρό. Είχε μαϊμού πραγματογνώμονες. Είχε όλον τον τύπο σύμμαχο. Και όλη την αντιπολίτευση στα κάγκελα. 

● Τι δεν είχε;   Δεν είχε πουθενά την ευθύνη αυτού που έβαλε τα δύο τρένα σε τροχιά σύγκρουσης. Αυτός ήταν και είναι στο απυρόβλητο απ’ όλους. Ακόμα και η κρατική επιτροπή τον αναφέρει ως στρεσαρισμένο και κουρασμένο από τις πολλές βάρδιες. Δεν είχε πουθενά την ευθύνη της ΡΑΣ για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Δεν είχε πουθενά το μπάχαλο που επικρατούσε στον ΟΣΕ και τον ερασιτεχνισμό των υπαλλήλων του. Διότι είναι η τελευταία ΔΕΚΟ της χρυσής εποχής των ΔΕΚΟ. Τοτέμ.  Και αν έφταιγε κάποιος για τον ΟΣΕ ήταν μόνο ο υπουργός που παίρνει όλη την ευθύνη επάνω του. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν ακόμα και μετά τη δίκη, όοοοταν γίνει, θα μάθουμε όλη την αλήθεια. Και για το πώς έγινε και για το πως  και από ποιους οργανώθηκε μετά όλο αυτό το κόλπο. Φυσικά και η δίκη θ’ αργήσει. Όπως όλες οι ανάλογες δίκες για να πέσουν οι πραγματικοί ένοχοι στα μαλακά. Όταν το δείτε αυτό να δω ποιος θα μιλάει για δικαίωση των θυμάτων.

Τραγούδι της ημέρας   Οι εφτά νάνοι στο S/S Cyrenia  και Θάνος Μικρούτσικος. Η σύγχρονη ελληνική μουσική στα καλύτερά της.

Δελτίο (έχουμε μάτια και βλέπουμε) καιρού 15/05/25

● Οι πιο χαζοί επιμένουν ακόμα στη συνωμοσία τους. Ή ερμηνεύουν το πόρισμα του ΕΜΠ κατά το δοκούν, βλέπε τον έγκυρο τύπο του μεγαλοπαράγοντα. Οι πιο πονηροί προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απόξω. Βλέπε το ΠΑΣΟΚ. « Εμείς ποτέ δεν είπαμε για ξυλόλιο. Εμείς την αλήθεια ψάχναμε». Και  τότε την πρόταση μομφής και μάλιστα παρέα με τη Πλεύση γιατί την κάνατε;  Για τη σύμβαση 717;  Γιατί μιλούσατε για συγκάλυψη και μπαζώματα; Τον Τριαντόπουλο γιατί τον κυνηγούσατε; Αν δεν υπήρχε ξυλόλιο τι κακό είχε το μπάζωμα; Επειδή έπρεπε κάπου να πατήσουν οι γερανοί των συνεργείων που αναζητούσαν νεκρούς και τραυματίες; Πείτε ότι κάνατε ένα ακόμα χοντρό λάθος και πηγαίνετε παρακάτω. Ή κάντε πάλι εκλογές για αρχηγό. Γιατί μάτια έχουμε και βλέπουμε.

● Ανακάμπτει δημοσκοπικά η ΝΔ, ενώ δεν τα καταφέρνει το ΠΑΣΟΚ. Μια τελευταία δημοσκόπηση μας λέει ότι με άλλον αρχηγό θα τα πήγαινε καλύτερα. Δηλαδή περιμένατε τη δημοσκόπηση για να το καταλάβετε; Από την άλλη  ο Μητσοτάκης είναι μακράν των υπολοίπων ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός. Δεν είναι απάτη αυτό, δεν είναι κόλπο. Δεν είναι αποτέλεσμα διαφήμισης και συμπαιγνίας. Δεν θυμάμαι άλλον ΠΘ που να δέχεται καθημερινά τέτοιο και τόσο οχετό ύβρεων, προσβολών και κατηγοριών από σύσσωμη την αντιπολίτευση. Απλώς ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει. Παράπονα έχει αλλά δεν βλέπει δα και κανέναν σοβαρό αποδέκτη των παραπόνων του, στην αντιπολίτευση.

● Στην ουσία σήμερα δεν υπάρχει κριτική επί  συγκεκριμένων επιλογών και πολιτικών, αλλά μόνο  αίτημα να φύγει ο Μητσοτάκης. Αυτή είναι η γραμμή όλης της αντιπολίτευσης.  Και στο φούντωμα της τυμβωρυχίας μιλούσαν για παραίτηση του ίδιου και όχι για εκλογές. Αλλά ο κόσμος δεν είναι τόσο ηλίθιος για να τσιμπήσει στις τερατολογίες. Μάτια έχει και βλέπει. Η ζωή του είναι. Υπάρχουν βελτιώσεις και στην οικονομία και στη διαχείριση του χρέους και στη διεθνή εικόνα της χώρας και στις λεπτομέρειες της καθημερινότητας. Όλοι το βλέπουν αυτό.  Φυσικά και  έχει πολλά και δομικά προβλήματα η Ελλάδα αλλά  ποιοι θα τα κάνουν καλύτερα; Όταν στρέψεις το βλέμμα σου  στον πολιτικό πάγκο  παθαίνεις ταράκουλο. Συνεπώς ας ψάξει η αντιπολίτευση στο δικό της ρόστερ να βρει πρώτα τον καταλληλότερο για ΠΘ και μετά βλέπουμε.  Αλλά δεν θα βρει. Εδώ ήλπισε στον Στέφανο. Τι να λέμε ρε παιχταράδες μου; 

Τραγούδι της ημέρας «Μου λες τα μάτια σου» και Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. 

 

Δελτίο (φάγαμε ξύλο) καιρού 14/05/25

● Η αλήθεια είναι ότι «φάγαμε πολύ ξύλο» για τη στάση μας στην «ξυλολιάδα» από φίλους και εχθρούς. Γιατί υποστηρίζοντας τη λογική τύχαινε να υποστηρίζουμε και την κυβέρνηση και δη τον Μητσοτάκη. Ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν υποστήριξε  ως όφειλε και όπως έπρεπε τον εαυτό του, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Τι φρουρά μας αποκαλούσαν, τι mitsotakistas τι kouligans, ακόμα και έμμισθους υπάλληλους. Επειδή λέγαμε αυτό που βλέπαμε και όχι αυτό που μας πασάρανε τα περισσότερα ΜΜΕ και οι διάφοροι γελοιοκήνσορες και παπαρογνώμονες. Το τίμημα της ελευθερίας της άποψης.

● «Φάγαμε ξύλο» επειδή η ορθολογική μας άποψη ήταν ασύμβατη με τις πολιτικές επιδιώξεις της αντιπολίτευσης. Και δεν ήταν μόνο οι αριστεριστές που μας βαρούσαν για να μα είμαστε ξηγημένοι. Στην πρώτη γραμμή ήταν όλο το Δημαρο-συριζο-πασόκ.  Φυσικά και από την αρχή καταδείξαμε με επιχειρήματα το λάθος δρόμο του ΠΑΣΟΚ στο πλευρό της ΠΛΕΥΣΗΣ και μέχρι στιγμής δικαιωνόμαστε. Πράγμα που εγώ δεν ήθελα.  Το ΠΑΣΟΚ είναι συστημικό κόμμα, πυλώνας της δημοκρατίας και δεν έχει σχέση με την καφρίλα, αλλά αυτό πρέπει να το καταλάβει και η ηγεσία του. Διαφορετικά η αυτοδυναμία της ΝΔ θα γίνει μονόδρομος.

● Τα καλοκαίρια του 60 στο Ξυλόκαστρο οι φίλοι μου ήταν Εβραίοι. Η μάνα μου έκανε παρέα με τις μανάδες τους. Κάποιες μάλιστα τη ρωτούσαν αν είναι δική τους. Έμαθα από μικρός να σέβομαι και να αγαπώ αυτό το έθνος ξέροντας και διαβάζοντας από πολύ νωρίς το δράμα του. Διάβασα λογοτεχνία σχετική με τις διώξεις από τους ΝΑΖΙ και αργότερα ιστορία. Συνεπώς στέκομαι στο πλευρό αυτού του λαού και απέναντι στην ισλαμιστική βαρβαρότητα για την οποία έχω γράψει επανειλημμένα. Υποστηρίζω Ισραήλ χωρίς αστερίσκους. Ο αντισημιτισμός της Αριστεράς έχει τη ρίζα του στον Στάλιν και τους σοβιετικούς. Μετά κούμπωσε με την ισλαμολατρεία που ήταν απότοκο της φιλοσοβιετικής, αντιαμερικάνικης και αντιδυτικής υστερίας της ευρωπαϊκής αριστεράς που διαχύθηκε και στη σοσιαλδημοκρατία.  Ο αγώνας μας είναι κατά κάθε ολοκληρωτισμού. Και υπέρ της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Στη Θεσσαλονίκη η Ελλάδα υπέστη ήττα σκληρή. Αλλά αυτά σε άρθρο προσεχώς.

  Τραγούδι της ημέρας  Ωτοστόπ και Θανάσης Γκαϊφύλλιας . Από το 1971. Για τα ωτοστόπ που κάναμε στα νιάτα μας, άλλη φορά.

Δελτίο (πίσω Γιάννη τα καράβια) καιρού 12/05/25

● Να κατακάτσει ο κουρνιαχτός να μετρηθεί τ’ ασκέρι.  Καταλαγιάζει η ξυλολιάδα και το πολιτικό σύστημα επανέρχεται στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Έτσι είναι ο Έλληνας. Τσιμπάει το σανουδάκι που του προσφέρει απλόχερα η TV, κάνει θεούς τους αγράμματους και τους  παπαρογνώμονες, γουστάρει ξαφνικά  μουσολινόφατσες που στήνουν φυλακές και κρεμάλες και όταν του τηλεφωνούν δηλώνει την προτίμηση του σε φρικιά. ¨Όταν όλα αυτά φύγουν από τη δημοσιότητα επανέρχεται στα ίσα του. Η πλάκα είναι ότι διάφοροι αναλυτάδες τσιμπάνε και μαζί τους τσιμπάει και ο κοσμάκης.

●Βυθίζεται σιγά σιγά η Πλεύση παίκτες μου και φεύγει μπροστά ο Μητσοτάκης. Δεν θα μας τρελάνετε εσείς ομαδικά.  Δεν παραφρονήσαμε ξαφνικά επειδή κάποιο «κέντρο» σκέφτηκε να κάνει τα Τέμπη μετά από δύο χρόνια θέμα που ρίχνει κυβέρνηση στα καλά καθούμενα. Και φυσικά όταν φεύγει το ξυλόλιο επανέρχεται η ακρίβεια. Η οποία είναι θέμα δίχως άλλο. Αλλά δεν ακούω και από κανένα σοβαρές προτάσεις για να την μειώσει κι΄ άλλο. Η αντιπολίτευση ένα φάρμακο έχει για πάσα νόσο και πάσα λακαμία. «Να φύγει ο Μητσοτάκης να αναπνεύσει η χώρα». Ή να μπει καλύτερα στον αναπνευστήρα; Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου η ακρίβεια είναι το μόνιμο θέμα του κόσμου. Αναζητείστε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, τα καρτέλ και την αισχροκέρδεια. Ωστόσο το τελευταίο καιρό κάπως τα πράγματα έχουν βελτιωθεί.   

● Κάπου πήρε το μάτι μου για «τεχνικά γυμνάσια». Δηλαδή θέλετε να κατεβάσετε το μοντέλο του ΕΠΑΛ στα 13χρονα; Να φτιάξετε ένα γκέτο κανονικό καταδικάζοντας τα παιδάκια σε πλήρη αμάθεια; Σάμπως ξέρουν στα 12 τις δεξιότητές  και τα γούστα τους και αν κάνουν για γενική ή τεχνική εκπαίδευση; Γιατί θέλετε να τους στερήσετε τον κοινοτισμό που τους δίνει ένα γενικό γυμνάσιο; Σάμπως μάθατε εκεί στο Υπουργείο να δουλεύετε Τεχνική Εκπαίδευση και είπατε να την επεκτείνετε; Ποιος μαθητευόμενος μάγος σας τα προτείνει αυτά;  Γιατί δεν ρωτάτε κάποιους που ξέρουν την ΤΕ χωρίς όμως να είναι της συντεχνίας; Μπας και μάθετε τι εστί βερίκοκο; Ή κάντε μια βόλτα σε ένα ΕΠΑΛ. Χωρίς να έχετε ενημερώσει πρώτα.

Τραγούδι της ημέρας «Στο πλάι σου» και Διάφανα Κρίνα. Στο πλάι των παιδιών. 

Δελτίο (μαμαδίστικου) καιρού 11/05/25

●Χρόνια πολλά στις μανούλες όλου του κόσμου. Δύσκολη η αποστολή της μάνας σε κάθε κοινωνία. Αλλά είναι η φύση που της επιβάλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Και στέκεται. Κυοφορεί και Γεννάει. Το μεγαλύτερο θαύμα της φύσης.  Γι αυτό και μάνα που παρατάει τα παιδιά της δεν συναντάς εύκολα.  Παλιότερα που οι άντρες ήταν αλλού, τα βάρη της μάνας στην ανατροφή των παιδιών και στο κουμάντο του σπιτιού ήταν μεγαλύτερα. Αλλά πάντα τα κατάφερνε. Και με τα λίγα και με τα περισσότερα. Τώρα που οι συνεργασίες εντός της οικογένειας είναι δεδομένες τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Έτσι ή αλλιώς ο σεβασμός στη μάνα είναι δεδομένος. Η ισότητα των φύλων είναι μια μεγάλη κατάκτηση της δυτικής κοινωνίας, να μην ξεχνιόμαστε.

● Δοκίμασαν στον Ιανό, προκάλεσαν στο Πολυτεχνείο και τώρα μπουκάρανε και ματαίωσαν εκδήλωση για την εβραϊκή λογοτεχνία στην Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Μετά την κατάρρευση του ξυλόλιου έχουν εκνευριστεί και την πέφτουν όπου μπορούν. Οι στόχοι είναι διαχρονικοί και ο αντισημιτισμός μια παλιά λατρεία του αριστερισμού. Αν και πίσω από αυτόν είναι η λατρεία του ισλαμισμού. Η ευρωπαϊκή αριστερά έχει κόλλημα με το Ισλάμ. Ίσως την εξιτάρει η θέση της γυναίκας στο Ισλάμ. Διότι ο πιο φανατικός φεμινισμός μπορεί να κρύβει τη λατρεία για το αντίθετο. Δηλαδή για τη μπούργκα.

● Μεγάλη κάψα έχουν διάφοροι για την ανασύνθεση του λεγόμενου προοδευτικού χώρου. Που φυσικά θα αντικαταστήσει τον Μητσοτάκη στην εξουσία. Στην ουσία ονειρεύονται ένα παλιό ΠΑΣΟΚ και έναν νέο Ανδρέα Παπανδρέου. Που θα μαζέψει τους «προοδευτικούς» όπου γης και θα εφορμήσει στον ουρανό.  Μόνο που ο χώρος αυτός δεν κόπηκε σε νταϊφάδες χωρίς λόγο. Είναι το μέγεθος των ηγετών του τέτοιο που δεν επιτρέπει σε κανέναν να ξεχωρίσει και να ηγηθεί. Είναι και η έλλειψη αφηγήματος τέτοια που δεν επιτρέπει στην πλέμπα να γοητευτεί και να επιλέξει. Θυμίζει την κυρία που πήγε να πάρει κρασί με την οκά αλλά ο ταβερνιάρης ο Θανάσης ήταν αδέξιος και την εκνεύρισε. Και του είπε:  «Καημένε Θανάση, την έχεις μικρή τη βάζεις μισή, τη χύνεις κι απέξω , τι θες να σε πληρώσω;»

● Τραγούδι της ημέρας Mother  και Pink Floyd από το Wall

 

Δελτίο (πάμε πάλι από την αρχή) καιρού 10/05/25

● Βλέποντας τους επίσημους που παρακολουθούσαν την παρέλαση του ρωσικού στρατού στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας ένα σύγκρυο σε πιάνει. Η δημοκρατία και η ελευθερία τρέχουν από τα μπατζάκια τους. Πούτιν και Σι Τζινπινγκ μοστράρουν τη φιλία και τη συνεργασία τους ως μελλοντική απειλή για τη φιλελεύθερη Δυτική Ευρώπη. Και από πάνω ο Αδόλφος χαμογελά. Προηγήθηκε. Απλώς η Ουκρανία είναι η πρόβα.

● Και από την απέναντι ένα τσούρμο φιλορώσοι ευρωπαίοι ακροδεξιοί και ακροαριστεροί που περιμένουν και πάλι τον Μόσχοβο να φέρει το σεφέρι. Όπως οι δυτικοί κομμουνιστές μετά τον 2^ο πόλεμο. Έμειναν με το περίμενε αλλά ποτέ μη λες ποτέ. Ελπίζω ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ να μην είναι κατηγορία Τραμπ γιατί βλέπω σε μερικά χρόνια την ιστορία να επαναλαμβάνεται. Αλλά χωρίς απόβαση στη Νορμανδία; Και δεν θα είναι φάρσα. Οι τύποι πάντως δεν θα κάτσουν ήσυχα.

● Η αντιιμπεριαλιστική ελληνική Αριστερά συνεχίζει να καταριέται το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και να αποθεώνει τη Ρωσία και τον Πούτιν στα πλαίσια πάντα της φιλειρηνικής πολεμικής. Αλλά βλέπετε το μοντέλο Πούτιν είναι για τη δική μας αριστερά το ιδανικό μοντέλο του σήμερα . Μια συγκεκαλυμμένη δικτατορία με δημοκρατικό προσωπείο. Δεν τα κατάφεραν με τον Τσίπρα και θέλουν να ξαναπροσπαθήσουν. Αυτό ήταν πάντα η Αριστερά στην Ελλάδα απλώς πολλοί δεν θέλαμε να το δούμε. Η προσπάθεια της ανανέωσης και το ευρωκομμουνιστικό μοντέλο ήταν μια παρωνυχίδα και γι αυτό απέτυχε. Σήμερα το κομμουνιστικό ιδεώδες δεν έχει πέραση , αλλά το Πουτινικό μοντέλο έχει πολλούς φίλους. Διότι δεν έχει πείνα και έχει ολιγάρχες. Δεν έχει Γκούλαγκ, αλλά έχει εκπαραθυρώσεις. Και κυρίως δεν έχει χώρο για τους αντιφρονούντες. Το άπιαστο όνειρο της ελληνικής δογματικής αριστεράς.

Τραγούδι της ημέρας το Καλοκαιράκι και  φίλος μου Νίκος Πορτοκάλογλου. Μύρισε καλοκαίρι και μεις ακόμα συζητάμε για Ρώσους και χαστούκια.  

 

Δελτίο (à la carte ) καιρού 08/05/25

● Πάντως και τα χαστούκια σε γυναίκες που απλώς υπερασπίζονται τον επαγγελματικό τους χώρο υπόκεινται σε πολιτικό έλεγχο προοδευτικότητας. Αν ο χαστουκάνθρωπος είναι απλός άνθρωπος είναι καταδικαστέα. Αν πάλι είναι μέλος του κινήματος, αριστερός αφισοκολλητής, προοδευτικός φοιτητής, φιλοδικός μας ή ακόμα χειρότερα εν δυνάμει συνεταίρος μιας προοδευτικής κυβέρνησης,  έ τότε ο θύτης είναι απλώς μεταπτυχιακός φοιτητής και κυρίως υποψήφιος διδάκτορας. Σας ήξερα για γελοίους αλλά όχι τόσο. Η βία εναντίον της γυναίκας à la carte. Είστε ρε παίκτες ικανοί για κάθε αηδία.

● Μια δόση ακόμα από τα the opposites και την Άρρητη Αριστερή Αντιπολίτευση (ΑΑΑ). Η σχετική πλειοψηφία θέλει μεγαλύτερη ασφάλεια στην καθημερινότητα της. Στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, στο σχολείο. Συνεπώς δραστικότερη καταστολή της παραβατικότητας. Εντατικοποίηση των μηχανισμών ασφαλείας. Και συνέπειες για τους παραβάτες. Περισσότερες κάμερες. Όχι περισσότερους αστυνομικούς , έχουμε ήδη πολλούς. Το θέλει η ΑΑΑ; Προφανώς θέλει και ασφαλή  πανεπιστήμια. Είδατε πουθενά διαμαρτυρία και προτάσεις από την αντιπολίτευση μετά το πρόσφατο συμβάν βίας και μάλιστα εις βάρος εργαζόμενης γυναίκας, στο Πολυτεχνείο; ¨Όταν όμως ήταν να εγκατασταθεί η πανεπιστημιακή αστυνομία όλη η «ΑΑΑ» ήταν στα κάγκελα.

● Δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημα της κυβέρνησης στο θέμα της βίας στα Πανεπιστήμια. Οι πρυτάνεις και ποιος θα πληρώνει και πόσο τις ζημιές; Ή το να σταματήσουν οι ζημιές και να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές από τους κακοποιητές; Διότι για να αποβληθούν και να πληρώσουν πρέπει πρώτα να συλληφθούν. Και ποιος θα τους βρει και θα τους πιάσει; Ο πρύτανης; Και αν δεν είναι φοιτητές; Και τι να το κάνει ο άλλος το πρόστιμο και την αποβολή όταν τον έχουν κάνει τουλούμι στο ξύλο; Τέλος πάντων καλόν είναι να αναλάβετε παίκτες μου τις ευθύνες σας και να περιφρουρήσετε σοβαρά το χώρο. Μόνο έτσι θα τελειώσει η βία. Αλλιώς όποιος δεν θέλει να ζυμώσει….. Και ο κόσμος το καταλαβαίνει ότι δεν θέλετε. 

Τραγούδι της ημέρας Το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό και Βασίλης Καζούλης 

 

 Δελτίο (κάτι παλιά) καιρού 08/05/25

● Εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 70 είχε φανεί πια καθαρά  ότι το ΠΑΣΟΚ πήγαινε για εξουσία και το ΚΚΕ κέρδιζε τη μάχη της Αριστεράς. Αρκετοί άρχισαν να λένε «όχι στα μανιφέστα της κλεισούρας και ναι σε κείνο κει το μπαρ που ξενυχτάει» και να αποτραβιούνται από τα κόμματα της ευρύτερης αριστεράς. Κάπου η προσδοκία της αδύνατης επανάστασης τους είχε κουράσει. Η «γενιά του Πολυτεχνείου», που έμεινε στην Ελλάδα, έπρεπε να βγει στην κανονική ζωή, να ασκήσει επάγγελμα, να δει πως θα βιοποριστεί. Κάποιοι φυσικά και παρέμειναν στη στρούγκα των κομμάτων προσδοκώντας καριέρα επαγγελματικού στελέχους. Για πολλούς και πολλές ήταν η εποχή της αναθεώρησης. Παρέμεναν όμως στο χώρο της αριστεράς και σιγά σιγά δημιούργησαν τον λεγόμενο «Χώρο». Στα μουσικά, ανακαλύπταμε τα blues και τη Jazz, και στα γκομενικά τις ελεύθερες σχέσεις. Το καλοκαίρι, σταθερά sleeping bag και παραλία. Η ζωή ήταν μπροστά μας.

● Στην αυτομόρφωση επιστρέφαμε στη λογοτεχνία και ανακαλύπταμε την Ιστορία και το εναλλακτικό πολιτικό - φιλοσοφικό βιβλίο. Φυσικά ήταν μοιραίο να έρθουμε σε επαφή και με εναλλακτικά αριστερά κινήματα, να δώσουμε χώρο στον εξωκομματικό αριστερισμό αλλά και στην πολιτική οικολογία.  Αυτή η γειτνίαση είχε αποτέλεσμα να γίνουμε πιο ανεκτικοί στην αριστερή βία. Οπότε όπως μου θύμισε χτες και ο σ. Θάνος έχουμε και μεις μια κάποια ευθύνη για την εμπέδωση της πολιτικής βίας στον ευρύτερο πολιτικό χώρο. Τότε δεν φανταζόμασταν ότι τα ψήγματα βίας εκείνης της δεκαετίας θα μπορούσαν να εγκατασταθούν ως άποψη στα πολιτικά πράγματα της αριστεράς και να θεριέψουν. Εμείς σταδιακά αποχωρήσαμε από το χώρο αλλά η σπορά εκείνης της εποχής κάρπισε και όπως φαίνεται συνεχίζει να καρπίζει. Την ανεχτήκαμε και αυτό ήταν λάθος.

● Πολύ αργότερα ο ΣΥΝ και μετά ο ΣΥΡΙΖΑ με την ακραία ρητορική τους έδωσαν στην πολιτική βία, πολιτική νομιμότητα για νάρθει η οικονομική κρίση και να την απογειώσει. Η βία ως αποτέλεσμα  δίκαιης οργής  καθαγιάστηκε από την ελληνική κοινωνία και ήταν μια από τις αιτίες που ανέβασε το αντισυστημισμό μέχρι την εξουσία. Και φυσικά δεν έμεινε στον αριστερό χώρο, βρήκε μιμητές και στην ακροδεξιά με αποκορύφωση την άνοδο της φασιστικής ΧΑ. Μετά ήρθαν οι μέλισσες. Όπως όλα τα πράγματα έκανε και αυτή τον κύκλο της και έκατσε. Ωστόσο δεν εξαφανίστηκε. Ακραίοι θύλακες την συντηρούν και πολιτικά κόμματα την ανέχονται ακόμα. Διότι την χρησιμοποιούν ως εμβρυουλκό πολιτικών εξελίξεων. Ματαίως βέβαια αλλά την χρησιμοποιούν. Η πολιτική βία είναι στοιχείο της πολιτικής μας κουλτούρας. Έχει τις ρίζες της στον εμφύλιο και το μετεμφυλιακό κράτος, έχει φίλους και στα δύο πολίτικά άκρα και ρίζες στην κοινωνία. Και γι αυτό οι θεσμοί την αντιμετωπίζουν με συγκατάβαση. Απλά γιατί κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει.

Τραγούδι της ημέρας Φωτιά στο Λιμάνι και Ξύλινα Σπαθιά.   

Δελτίο (the opposites) καιρού 07/05/25

● H «αριστερή» αντιπολίτευση (ΑΑ) ( ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΛΕΥΣΗ κλπ) θα μένει πίσω και η κυβέρνηση θα φεύγει μπροστά όσο η κριτική που της κάνει είναι άστοχη και εκτός των ενδιαφερόντων της σχετικής πλειοψηφίας. Ακόμα και εκεί που η κυβέρνηση ολιγωρεί ή δεν τολμά. Λέω να αρχίσω να γράφω παραδείγματα από τομείς της καθημερινότητας για να αποδείξω ότι η ιδεοληψία της ΑΑ δεν την αφήνει να δει το συμφέρον της και να παρουσιάσει τον εαυτό της ως εναλλακτική. Διότι και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις μας είπαν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, ο δε μισητός για την ΑΑ.  Κ. Μητσοτάκης είναι, μακράν του επόμενου, επικρατέστερος πρωθυπουργός. Με δεύτερη τη Ζωή. Είναι όταν η σχετική πλειοψηφία σας κάνει πλάκα.

● Για να δούμε παραδείγματα. Η σχετική πλειοψηφία θέλει καλά δημόσια σχολεία. Αυτά γίνονται μόνο με αυστηρή αξιολόγηση εκπαιδευτικών, απολύσεις των άχρηστων και μισθολογικά μπόνους στους καλύτερους. Δεν αρκούν οι δαπάνες γενικώς ούτε τα προγράμματα. Τα θέλει η ΑΑ; Η σχετική πλειοψηφία θέλει καλύτερα δημόσια ΑΕΙ. Αυτά γίνονται με αναζήτηση ίδιων πόρων από την ελεύθερη αγορά, διεθνοποίηση και ξενόγλωσσα τμήματα με δίδακτρα, αυστηρούς εσωτερικούς κανονισμούς, εξάλειψη της βίας, υποχρεωτική παρουσία, ν+2 χρόνια φοίτησης, προ απαιτούμενα μαθήματα, ποινολόγιο για τους παραβάτες και Συμβούλια Διοίκησης ανεξάρτητα από τον κρατικό εναγκαλισμό, τα κόμματα και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις. Τα θέλει η ΑΑ; Η σχετική πλειοψηφία θέλει και αξιόπιστα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τα θέλει η ΑΑ;

● Χαρακτηριστική η σιωπή των αριστερών αμνών για το χαστούκι που έφαγε η ΚΥΡΙΑ του κυλικείου από τον 34χρονο μεταπτυχιακό φοιτητή. Εμ ήθελε και αυτή να εμπορευτεί την τέως κατάληψη, καλά να πάθει. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί η ΑΑ είναι ανυπόληπτη στη σχετική πλειοψηφία. Όχι μόνο οι ηγεσίες των κομμάτων της αλλά και τα μέλη και τα στελέχη και οι απλοί οπαδοί της. Γιατί η ιδεοληψία σκεπάζει τα πάντα. Μα αφού οι καταλήψεις λέγαμε παλιά είναι προοδευτικές…. Αυτό είναι η ιδεοληψία. Νάσαι 70 και να λες τα ίδια με όσα έλεγες στα 20.

Τραγούδι της ημέρας Τρύπες και «ταξιδιάρα ψυχή». Στη ροκ η διαχρονικότητα είναι πρόοδος.

 Δελτίο (αντιφατικού) καιρού 06/05/25

● Έρχονται πάντως στιγμές που η Αριστερά ή αυτό που λέγεται Αριστερά και Αριστερός σήμερα στη χώρα έχουν μεγάλη πλάκα. Σε σημείο αηδίας. Από τη μια καλλιεργούν την υποψία ότι τη Μαρφίν την έκαψαν προβοκάτορες που είχε στήσει η κυβέρνηση εκείνη την εποχή για να ενοχοποιήσουν το αντιμνημονιακό κίνημα. Και από την άλλη εγκαλούν τον Χρυσοχοΐδη που δεν τους έχει πιάσει μετά από τόσα χρόνια. Που αν τους έπιανε πρώτοι αυτοί θα πήγαιναν σε διαδηλώσεις που θα απαιτούσαν την απελευθέρωση τους. Το ερώτημα βεβαίως γιατί δεν βρέθηκαν ποτέ παραμένει.

● Αυτή όμως είναι και η διαφορά εκείνης της παλιάς μεταπολιτευτικής αριστεράς από τη σημερινή. Είχαμε και μια τσίπα ρε παίκτες τότε. Όχι όλοι, αλλά όσοι τουλάχιστον ήμασταν στα πέριξ της Ανανεωτικής και Εναλλακτικής Αριστεράς. Αλλά λογική έβρισκες και σε ένα  ευρύτερο κόσμο από όλο τον αριστερό χώρο. Και μια ντομπροσύνη. Υπήρχε χλιμιτζουριά αλλά όχι σε τέτοια έκταση και βάθος.  Με τις ιδεοληψίες μας, τις ιδεολογίες μας αλλά και με τη λογική. Συζητούσαμε πολιτικά και καταθέταμε επιχειρήματα. Και μας έμεινε αυτό το χούι από τότε.

● Είδατε όμως πως κυλάει το πράγμα στη βία μόλις τέλειωσε το παραμύθι του ξυλόλιου. Όπως σας τα γράφει το δελτίο καιρού. Τελείως τυχαία μπουκάρουν αντιφρονούντες στον Ιανό να τραμπουκίσουν μια συζήτηση γερόντων, τελείως τυχαία  καταδρομείς την πέφτουν σε μια άσχετη εκδήλωση στη Νομική και στέλνουν στο νοσοκομείο ένα μεταπτυχιακό φοιτητή και τελείως τυχαία δέρνουν μια γυναίκα στο κυλικείο του Ζωγράφου και πετροβολάνε το λεωφορείο στον πανεπιστημιακό χώρο.  Και ταυτοχρόνως διάφοροι καλοθελητές αφήνουν υπονοούμενα ότι όλα αυτά είναι προβοκάτσιες. Και ταυτοχρόνως εγκαλούν την κυβέρνηση για αδυναμία να τους συλλάβει. Για να στηθεί νέο κίνημα κατά της αστυνομικής βίας. Υποθέτω ότι το κέντρο που τα συντονίζει αναζητεί κάτι μεγάλο , κάτι σκληρό, ένα βαρύ τραυματισμό ενδεχομένως. Δεν ξέρω αν και η κυβέρνηση το έχει καταλάβει όμως. Και έχει πάρει τα μέτρα της.   

Τραγούδι της ημέρας « Τα θερινά τα σινεμά» και Λουκιανός. Τα θερινά που σχεδόν εξαφανίστηκαν.

Δελτίο (μασκοφόρου) καιρού 5/05/25

● Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ισορροπίες επανέρχονται. Πάντα έτσι συμβαίνει. Σε εποχές με εκρηκτικά γεγονότα στην πρώτη σελίδα πολλοί είναι αυτοί που απαντούν σε στυλ «πουάννα όλα». Μην ξεχνάτε ότι κάπως έτσι ανέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η ΧΑ.  Όταν καταλαγιάζει ο κουρνιαχτός το σκέφτονται καλύτερα και είναι πιο συγκαταβατικοί. Έτσι τους κερδίζει και πάλι το συμφέρον τους. Ποιος θα μειώσει τον ΕΝΦΙΑ και ποιος θα βοηθήσει στα ενοίκια.  Οι αυτοκτονικές τάσεις υποχωρούν.  Και η ΝΔ ανεβαίνει.

● Και την όλη δημοσκοπική κίνηση τη ρυθμίζουν βασικά οι εναπομείναντες αυριανιστές και οι απόγονοί τους. ¨Όταν όλοι αυτοί μετακινήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μετά κάποιοι είπαν να επιστρέψουν και κάποιοι γοητεύτηκαν από τον Κασσελάκη. Όταν και αυτός τους τέλειωσε και πάνω που ήταν να γυρίσουν οριστικά στα πάτρια εδάφη, έσκασαν τα «Τέμπη» και ξαφνικά όλοι αυτοί αγάπησαν τη Ζωή. Τώρα ο Νικόλας περιμένει μπας και τους φύγει η νέα κάψα και επιστρέψουν. Και μάλλον έτσι θα γίνει. Εκτός και αν σκάσει κάτι άλλο.

● «Διασκεδάζω» με την  ελληνική κοινή γνώμη σοκάρεται από την τραπ και τους τράπερς. Και ξαφνικά ανακαλύπτει στο λόγο τους, βία, μισογυνισμό, μισαναπηρία και μισανθρωπία. Είναι σαν να ανακαλύπτεις ξαφνικά την ασχήμια και να πέφτεις από τα σύννεφα. Παλιότερα «διασκέδαζα» όταν άκουγα για κυβερνητικά μέτρα που θα καταστείλουν την αριστερή πολιτική βία στα πανεπιστήμια. Τώρα αυτό το ανέκδοτο πάλιωσε. Αλλά γι αυτό έρχεται κείμενο οσονούπω.

Τραγούδι της ημέρας  Οι Μάσκες και Βαγγέλης Γερμανός. Από τον καταπληκτικό δίσκο «Τα μπαράκια». Ακούστε μουσική μην ακούτε βοθρολύματα.

Δελτίο (γεροφρικιού) καιρού 3/05/25

● Δεν ξέρω τι θα ξημερώσει στα κρατικά μέτρα κατά της πανεπιστημιακής βίας. Ωστόσο η τιμωρία όσων διαπράττουν τα αδικήματα είναι το λιγότερο. Αν βεβαίως τους  βρείτε και τους συλλάβετε και αν δικαστούν, όποτε δικαστούν και καταδικαστούν. Φυσικά το πολύ, κάτι μήνες με αναστολή.  Βασικά αυτό που θέλετε να μας πείτε είναι ότι αστυνομία στα ΑΕΙ δεν θα υπάρξει ποτέ των ποτών. Διότι δεν θέλει η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, το κίνημα, η πανεπιστημιακή κοινότητα, οι πρυτάνεις, η ιστορία της χώρας, ο Θεός της Ελλάδας και ο μπροοδευτικός κόσμος. Οκ. Το ξέρουμε.

● Το θέμα είναι η πρόληψη. Τι να την κάνουν τα θύματα την καταδίκη αν τους έχουν ανοίξει το κεφάλι. Και δεν έχει να κάνει με τα ΑΕΙ μόνο αλλά και ιδιωτικούς χώρους συνάθροισης  όπως τον ΙΑΝΟ. Αν οι τύποι που μπούκαραν δεν ήταν αυτά τα παιδιά με τις φωνές και τις χειρονομίες που απλώς ήθελαν να διακόψουν τη συζήτηση, αλλά άλλα «παιδιά» με κουκούλες, κοντάρια, πυροσβεστήρες, καπνογόνα κλπ που ήθελαν να κάνουν ζημιά, τώρα θα είχαμε τραυματίες γέροντες . Είπαμε κοτσονάτοι οι γέροι αλλά δεν είναι και Μπρουσλήδες. Αν το καταλαβαίνετε αυτό κάντε μου ένα νόημα. Με τα μάτια. Φυσικά και δεν το καταλαβαίνετε μέσα στην ασφάλεια της προσωπικής φρουράς σας. Γι αυτό και οι υπόλοιποι εκτεθειμένοι πρέπει να κάνουν τα κουμάντα τους. Να μαζευτούν. Αυτό τους λέτε;   Ναι αυτό τους λέτε, Να μην προκαλούν και να μην συναθροίζονται.

● Τώρα για τους «γερολαίους τους βίαιους» οργανικούς διανοούμενους που μας εγκαλούν διότι διαμαρτυρηθήκαμε για τα γεγονότα βίας. Και μας κάλεσαν να θυμηθούμε τα νιάτα μας.  Τα χρόνια εκείνα που ήμασταν νέοι δηλαδή 1970-80  τέτοιες παπαριές και θρασύδειλες μαγκιές,  δεν καταδεχόμασταν,  ούτε μας πέρναγε από το μυαλό να κάνουμε. Όχι μόνο οι κομματικές νεολαίες αλλά  και τα χιποφρικιά, οι αυτόνομοι, οι πανελλαδικάριοι και όποιοι άλλοι. Να πάμε να διακόψουμε εκδηλώσεις άλλων και μάλιστα άλλης γενιάς, δηλαδή των παππούδων μας ή να δείρουμε και να σπάσουμε σε μια πανεπιστημιακή εκδήλωση. Αυτά είναι συμπεριφορές που αναπτύχθηκαν μετά το 2000  με κορύφωση στο διάστημα 2008-2018 τότε που η αγαπημένη σας ριζοσπαστική αριστερά και τα διάφορα δικά της γκρουπούσκουλα την είδαν ντεμεκ – τουπαμάρος. Παρέες που η ιστορία τις έχει καταδικάσει οριστικά. Όπως εξάλλου και τα πλυντήρια τους.  Φτιάξτε ένα τσαγάκι τώρα να κουλάρετε. Με στέβια όμως.

Τραγούδι της ημέρας φυσικά Ο Πολιτευτής του Διονύση Σαββόπουλου. Γιατί ο Νιόνιος σας είχε πάρει χαμπάρι, πολλά χρόνια πριν.

Δελτίο (όταν ξέσπασε η βία) καιρού   02/05/25

● ¨Όπως έχετε καταλάβει οι καιροί άλλαξαν. Δηλαδή άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Η βία επέστρεψε. Συμβαίνει πάντοτε όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα ή   αποδεικνύονται αναποτελεσματικά. Όπως θα δείξουν και οι επόμενες δημοσκοπήσεις.  Αφού δεν  έπεσε με τις «Γάνδες» και τις πραγματογνωμοσύνες καιρός να αναλάβει η βία. Όχι βέβαια για να πέσει, αλλά να έτσι για να κάνουν κάποιοι το κομμάτι τους και να γουστάρουν οι υπόλοιποι. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο βίαιοι. Και να τους βαράνε παλαμάκια. Ή να γράφουν περισπούδαστα άρθρα ξεπλύματος. Ή να σιωπούν με σαρδόνιο γέλωτα. Η καλύτερη για όλους αυτούς πρόβλεψη; Να ζήσουμε μέρες 2008 και βάλε.

● Τόσο ο Ιανός όσο και η Νομική δηλώνουν άγνοια κινδύνου εκ μέρους των διοργανωτών. Τέτοιες εκδηλώσεις ειδικά η δεύτερη απαιτούν περιφρούρηση εκ μέρους των αστυνομικών αρχών. Και η ευθύνη είναι στους διοργανωτές. Αλλιώς κινδυνεύει κόσμος. Μια παρουσίαση κάποιου μη αρεστού βιβλίου, μια συζήτηση στην οποία συμμετέχουν κινούμενοι στόχοι , μια προβολή ταινίας,  ειδικά σε χώρους πανεπιστημιακούς.  Και φυσικά η αστυνομία θα πρέπει να έχει τον τελευταίο λόγο. Αν δεν μπορεί ή δεν θέλει να την περιφρουρήσει να μην την επιτρέπει. Αν στο πατάρι του Ιανού έπεφτε ένα καπνογόνο από πού θα έφευγε ο κόσμος;

● Δεν αντέχω πάλι συζητήσεις για πανεπιστημιακή αστυνομία. Όπως και να εγκαλούν την κυβέρνηση επειδή δεν τη εφάρμοσε, ποιοι;  Οι αντιπολιτευόμενοι που ήταν φανατικά εναντίον της. Προφανώς οι κυβερνώντες μάσησαν και την απέφυγαν. Φοβήθηκαν και τη στραβή. Άσε που θα έπρεπε να υπάρχει μονίμως αστυνομική φρουρά απέξω για να προστατεύει τους άοπλους «αστυνομικούς». Αν προλάβαινε. Πάντα υπάρχει και η μεσοβέζικη λύση. Γεγονότα, εκδηλώσεις κλπ που μυρίζουν μπαρούτι πρέπει να περιφρουρούνται. Ή να μη γίνονται. Αν δεν το έχετε καταλάβει, η λογική στον τόπο αυτό είναι όμηρος !!! 

Τραγούδι της ημέρας   «Εν κατακλείδι» και Παύλος Σιδηρόπουλος

Δελτίο (πρωτομαγιάτικου) καιρού 1/05/25

● Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά. Ζήτω οι εργάτες του χεριού και του πνεύματος. Εντάξει μην μας πιάνει και κείνος ο παλιός  «εργατισμός». Στο τέλος όλοι εκείνοι οι φανατικοί φίλοι των εργατών της μεταπολίτευσης αποδείχθηκαν επαγγελματίες τεμπέληδες, κρατικοδίαιτοι που δεν πήγαιναν ποτέ στη δουλειά τους ή θρεφόμενοι από τις κρατικές επιχορηγήσεις των «εργατικών» κομμάτων τους. Ή απλώς τους έθρεφαν οι φίλοι τους. Ή και στην ακόμα χειρότερη περίπτωση μισθοδοτούμενοι από τα εμβάσματα της μοχθηρής αρκούδας. Τα δικαιώματα των εργαζομένων στην ΕΕ είναι πλέον ισχυρά. Η μαύρη εργασία ωστόσο ευδοκιμεί κυρίως στο περιβάλλον των μεταναστών. Και αυτός είναι ο λόγος που ισχυρά ευρωπαϊκά συμφέρονται ευνοούν την παράνομη μετανάστευση. Υποκρινόμενα τους ανθρωπιστές. Εδώ πολλοί κάνουν την πάπια.

● Όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος. Αυτό το παλιό γνωμικό φαίνεται ότι εφαρμόζουν οι αποτυχημένοι «έμποροι ξυλολίου». Κατάλαβαν πλέον ότι δεν περπατάει το εύφλεκτο υγρό και τώρα δοκιμάζουν πιο βίαιες μεθόδους. Δεν έπεσε η κυβέρνηση, αντιθέτως σταθεροποιείται και άρχισαν οι μπαλαλάδες. Και γι αυτό γεγονότα όπως του Ιανού και της Νομικής θα γίνει προσπάθεια να πολλαπλασιαστούν. Από πίσω υπάρχει επιμελητεία γραφιάδων και διανοουμένων να την υποστηρίξουν. Και οι δαρμένοι να βγουν και κερατάδες. Του στυλ τα θέλατε και τα πάθατε. Άσε που όταν ήσασταν νεούδια κάνατε χειρότερα. Είναι όταν το γήρας επιμένει στη βία . Των άλλων όμως. Δεν είδα κανένα γερολαίο νάναι στους μπουκαδόρους. Τα παιδάκια στείλανε.

●  Υπάρχουν όμως και οι σιωπηλοί. Αυτοί με ενθουσιάζουν. Λαλίστατοι σε άλλες περιπτώσεις τώρα περί άλλων τυρβάζουν και δεν καταδέχονται να κάνουν ούτε νύξη. Γιατί αν κάνουν νομίζουν ότι ενισχύουν τον μισητό. Γιατί όλα είναι μικροκομματισμός. Μόνο που η ιστορία απέδειξε και αποδεικνύει ότι καρπούς δρέπουν οι επιτιθέμενοι και όχι οι σιγουρατζήδες που κάθονται στα μετόπισθεν περιμένοντας να τσιμπήσουν μεζέ από τη βία των άλλων. Αν δεν με πιστεύετε ρίξτε μια ματιά στις δημοσκοπήσεις. Τελικά υπάρχει δικαιοσύνη ακόμα και στο λαϊκισμό.

Τραγούδι της ημέρας power in the darkness  και Tom Robinson Band. Με πιάσανε τα επαναστατικά μου πλην όμως εναλλακτικά.