Οι δυνάμεις της αντίδρασης δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα στα πανεπιστήμια
O εγχώριος συνδικαλισμός του δημοσίου δεν θα πάψει ποτέ να μας
εκπλήσσει. Είτε ως αριστερός, είτε ως δεξιός είναι πάντοτε κατά της
οποιασδήποτε αλλαγής στις δομές του κράτους, εφόσον βέβαια αυτές θίγουν την
κομματοκρατία και τη συναλλαγή όλων με όλους. Τελευταία του επιτυχία είναι η
συμβολή του στην αναβολή των εκλογών για τα συμβούλια διοίκησης των
πανεπιστημίων. Με ευκαιρία την εκδίκαση της προσφυγής στα δικαστήρια για τη
συνταγματικότητα του νέου νόμου, προτείνουν αναβολή των εκλογών μέχρι να
αποφανθεί το δικαστήριο. Η πρόταση αναβολής μάλιστα είναι χωρίς καταληκτική
ημερομηνία. Δηλαδή προτείνουν να μην εφαρμοστεί ο νόμος του κράτους, να μην
εκλέξουν διοικήσεις τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας μέχρι να αποφανθούν τα
δικαστήρια για τη συνταγματικότητα του νόμου. Δηλαδή μετά από χρόνια. Ως τότε; Θα συνεχίσουν οι πρυτανείες να παράγουν το ωφέλιμο έργο τους.
Εκπλήσσουν πράγματι οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι της ΠΟΣΔΕΠ με
την εφευρετικότητά τους. Η αναβολή είναι
ένα ακόμα τέχνασμα προς τη de facto
κατάργηση του νόμου. Συζητιέται εδώ και μήνες στους αριστερούς κύκλους όλων των
αποχρώσεων. Παράλληλα βοηθάει και στο σενάριο των μελλοντικών εκλογών που θα
φέρουν τη δεξιά στο κεφάλι του υπουργείου η οποία υπόσχεται να επαναφέρει, στα
βασικά και ουσιώδη άρθρα του νόμου, την προηγούμενη χαώδη κατάσταση που τους
εξυπηρετεί όλους. Ακόμα και παρατάξεις που δήλωσαν ότι θα εργαστούν για την
εφαρμογή του νόμου και θα φροντίσουν να διορθωθούν οι αδυναμίες του, φαίνονται
να συμπλέουν στην υπονόμευσή του νόμου μέσα σε ένα γενικό αντιμνημονιακό κλίμα.
Οι insiders δεν θα
σταματήσουν τον αγώνα τους προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους έστω
και αν χρειαστεί να βυθίσουν τη χώρα στο χάος. Φυσικά ένας καλός στρατός πρέπει
να διαθέτει και εφεδρείες. Αφού οι περισσότερες πρυτανείες παρακώλυσαν την
διαδικασία εφαρμογής του νόμου και απειλήθηκαν με διακοπή της χρηματοδότησης,
συμφώνησαν να παραδώσουν τους εκλογικούς καταλόγους και να ορίσουν ημερομηνίες
διεξαγωγής των εκλογών. Τώρα βρήκαν πάτημα για αναβολή στα δικαστήρια. Αύριο
όταν και αυτό θα έχει καεί, θα βγάλουν στο πεδίο της μάχης το ιππικό, δηλαδή
τις αριστερίστικες «φοιτητικές» ορδές. Και θα αρχίσουν οι καταλήψεις, οι
αρπαγές της κάλπης, οι καταστροφές και οι απειλές, οι προπηλακισμοί. Η Ελλάδα
του χτες ακόμα ισχυρή και με πολιτική κάλυψη δεξιά και αριστερή, θα συνεχίσει
να υπονομεύει το μέλλον των παιδιών μας. Αλλά ως πότε;
Για την ενημέρωσή σας:
Δεν ξέρω, ρε φίλε. Ορισμένες πτυχές του νόμου τις βρίσκω θετικές. Άλλες όχι. Ωστόσο, το οτι είναι νόμος του κράτους δε σημαίνει ότι είμαστε υποχρεωμένοι να τον ακολουθήσουμε. Είναι ένας νόμος που δεν άπτεται της συλλογικής ηθικής (πχ ανθρωποκτονία ή άσκηση βίας), αλλά μία ρυθμιστική διάταξη που εκφράζει πασιφανώς τα δημοκρατικά συμφέροντα. Εξάλλου, κάθε νόμος (πέραν εκείνων του ποινικού δικαίου κλπ) εκφράζει τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Δε συμφωνώ με τη θέση σου, αν και στα περισσότερα ζητήματα συμφωνώ με το νόμο. Εξάλλου, σε αυτόν διαφωνεί το σύνολο σχεδόν της ακαδημαϊκής κοινότητας (σκέψου ότι η ΠΟΣΔΕΠ μόνο για λεφτά έκανε πάντα κινητοποιήσεις και σπανιότατα για θεσμικά ζητήματα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκλογές στα πανεπιστήμια δεν θα γίνουν πριν τις εκλογές. Ο νόμος πάει για φούντο μαστόρια. Δεξιά και Αριστερά αγκαλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τελικά ο νόμος δεν εφαρμοστεί καιρός όσοι έχουν μείνει στη χώρα να ετοιμάσουν τις βαλίτσες τους.
ΔιαγραφήΟχι γιατι ο νόμος αυτός είναι καλός, δε μπορώ να το ξέρω αυτό πρακτικά, μόνο η εφαρμογή του θα δείξει. Αλλα γιατί πλέον θα έχει αποδειχτεί οτι είμαστε σε κατηφόρα χωρίς φρένα...
Αγαπητέ Δείμο υποστηρίζεις ότι "επειδή είναι νόμος του κράτους δε σημαίνει ότι είμαστε υποχρεωμένοι να τον ακολουθήσουμε". Με αυτό τον τρόπο, έστω και ανεξάρτητα από τις προθέσεις σου, συμφωνείς με ένα από τα κυτταρικά χαρακτηριστικά του μεταπολιτευτικού εποικοδομήματος, ότι νόμος είναι "το δίκιο της φατρίας". Όμως σε μια χώρα που σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ έχουν ψηφιστεί περισσότεροι νόμοι τα τελευταία χρόνια από οποιαδήποτε άλλη και ελάχιστοι εφαρμόζονται μια τέτοια λογική είναι καταστροφική. Ένα κεντρικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής πολιτικής ζωής είναι η έλλειψη σεβασμού απέναντι στο νόμο. Τα αποτελέσματα αυτής της νοοτροπίας είναι δυστυχώς πια γνωστά σε όλους μας. Μόνο ο σεβασμός του νόμου θα μας επιτρέψει να αναδιοργανωθούμε ως κοινωνία, να συνεννοηθούμε και να συνυπάρξουμε. Άρα dura lex sed lex.
ΑπάντησηΔιαγραφήDimef