Γίνετε αν θέλετε δεξιοί μην γίνετε έτσι

«Στηρίζουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ το κοινοβουλευτικό τους εκπρόσωπο». Πάλι καλά, γιατί ώρα είναι ν΄ αρχίσουν να πλακώνονται και μέσα στη Βουλή.

Είναι καιρός τώρα που στο χώρο αυτό οι εύθραυστες ισορροπίες έχουν καταρρεύσει και οι μηχανές έχουν αρχίσει να συγκρούονται ανοικτά. Όλοι εναντίον όλων. Οι προεδρικοί, το Αριστερό ρεύμα, οι συνιστώσες, η ανανεωτική πτέρυγα διαγκωνίζονται στο ποιος θα εκτοπίσει τον άλλο, ποιος θα αποκαλύψει τον εσωτερικό εχθρό, ποιος θα καταλάβει ένα ψηλότερο σκαλί στην ιεραρχία. Την ίδια στιγμή η οικονομική κρίση συνθλίβει τους εργαζόμενους και μέρος των εργοδοτών, η οικολογική κρίση ανατρέπει τους όρους της ζωής όλων, η Παιδεία καρκινοβατεί, το δημόσιο σύστημα Υγείας καταρρέει, το ασφαλιστικό …

Μα ποιος νοιάζεται γι’ αυτά; Ο Κύρκος είναι το πρόβλημα και οι δεξιές θέσεις του.

Σήμερα ένας φίλος μου είπε. « Μα καλά τους ψηφοφόρους τους δεν τους σέβονται; Αυτούς που τους έστειλαν στη βουλή και του έσωσαν τη «ζωή» δεν τους νοιάζονται»;

Όχι ρε Μήτσο δεν…

Έχουν άλλα θέματα πιο καυτά, την εξουσία. Όχι την κρατική αλλά του μικρόκοσμού τους. Πως θα βγάλουν εκτός τους Ανανεωτικούς, πως θα κρατήσουν όμως και τους ψήφους τους. Πως θα τρέξουν πίσω από κάθε αυθόρμητο κίνημα όχι για να το ερμηνεύσουν και να το ζήσουν αλλά για να το καρπωθούν.

Πως θα ανεχθούν την κάθε καφρίλα και πως θα αναγάγουν την τυφλή βία σε εργαλείο αλλαγής της κοινωνίας.

Πως θα χαϊδέψουν κάθε συντεχνία λες και είναι κομματάρχες του 60.

Την ίδια στιγμή πολιτικές εγχώριες και ευρωπαϊκές έρχονται να αλλάξουν για πάντα όσα ξέραμε για τη ζωή μας, αλλά η ηγεσία της Εναλλακτικής Αριστεράς είναι απούσα. Δεν τι νοιάζει, το πρόβλημά της είναι άλλο.

Ακούω να μιλάνε για την Αριστερά των κινημάτων. Εμπρός λοιπόν τα κινήματα είναι εδώ δεν τα βλέπετε;

Κίνημα δεν είναι οι αλλαγές στην Παιδεία που έρχονται και πρέπει κάτι να πεις και να κάνεις;

Κίνημα δεν είναι να κλείσεις τις πόρτες των σχολών στη βία και τη βαρβαρότητα, στις καταστροφές και στο μηδενισμό;

Κίνημα δεν είναι να πεις όχι στην εθελούσια έξοδο της ελίτ των λιμενεργατών και στα 80 μύρια που θα κοστίσει στους υπόλοιπους εργαζόμενους που δεν είχαν μπάρμπα στη Μάνη;

Κίνημα δεν είναι να φωνάξεις για τα 30 Ευρώ που πληρώνεται ο κάθε Πακιστανός για να μαζέψει ένα τόνο ( 1tn) πορτοκάλια στην Άρτα;

Κίνημα δεν είναι να βάλεις φρένο στην πρέζα και σ’ αυτούς που τη σπρώχνουν;

Κίνημα δεν είναι η μόλυνση του Ασωπού, η εκτροπή του Αχελώου, οι χωματερές, η βρώμα των συνοικιών;

Κίνημα δεν είναι οι κρατικοί υπάλληλοι που τα παίρνουν;

Κίνημα δεν είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να παρουσιάσει ένα στοιχειωδώς αποδοτικό πρόγραμμα σταθερότητας;

Κίνημα δεν είναι….

Κι όμως, για όλα αυτά δεν ακούμε από την Αριστερά, ακούμε μονάχα, για τον Κουβέλη που θα πάει στο Πασοκ και τον Κύρκο που….

Ευτυχώς μάγκες ο κόσμος της Αριστεράς  δεν καταδέχεται να σας παρακολουθήσει.

Θα δίνει τον αγώνα του εκεί που δουλεύει, που ζει, που σπουδάζει , που μεγαλώνει τα παιδιά του, που πονάει και ερωτεύεται, θα ροκάρει ή θα σκυλοτραγουδάει, θα γουστάρει τις ανησυχίες και τις αδυναμίες του, θα χάνεται και θα ρεμβάζει. Θα είναι Αριστερός με πέντε Α κεφαλαία μέσα στη ζωή του τη μίζερη και τη δύσκολη, μα δεν θα σας παρακολουθεί.

Μα θα σας ψηφίζει για να τσιμπάτε την κρατική επιδότηση, εσείς οι αντισυστημικοί, να περιφέρετε τα σαρκία και τον εγωισμό σας για να σας δείχνει στη νέα γενιά και να της λέει:

« Γίνετε αν θέλετε δεξιοί μην γίνετε έτσι».