Τα τοπικά προβλήματα μένουν σκόπιμα στο απυρόβλητο

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές κανείς δεν μιλάει για την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Απέμεινε μόνη η Δημοκρατική Αριστερά να υπερασπίζεται το αυτονόητο. Σιγά - σιγά  η απάτη αποκαλύπτεται αλλά είναι πια αργά. Σήμερα 26/10 ο Ν. Ξυδάκης θυμήθηκε στην Καθημερινή ότι:

«Η παρτίδα χάθηκε χωρίς καν να παιχτεί, τουλάχιστον προς το παρόν. Το Μνημόνιο, η ύφεση, η αβεβαιότητα του κόσμου, η αμηχανία και η ένδεια των πολιτικών σχηματισμών έπληξαν την αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση. Ελάχιστες ημέρες προ των εκλογών, ουδείς μεγαλόσχημος υποψήφιος με κομματικό χρίσμα μιλάει για τον «Καλλικράτη», τα προβλήματα, τις ενδεχόμενες λύσεις στο περιβάλλον, στους οικισμούς, στις υποδομές, στην ανόρθωση της παραγωγής». 

Με τη διακαναλική συνέντευξη του ΓΑΠ έκλεισε ο κύκλος όλων των κομμάτων, πλην της ΔΑ, που δεν δίνουν δίφραγκο για την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι εκλογές για όλους αυτούς είναι απλώς μια καλή ευκαιρία να μετρήσουν την πολιτική τους εμβέλεια, μια πρόβα των βουλευτικών εκλογών. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι μια σειρά ποντικοί της αυτοδιοίκησης θα επιπλεύσουν και πάλι και ένας νέος γύρος στην υποβάθμιση της ζωής μας θα ξεκινήσει.

Το ΠΑΣΟΚ εκβιάζει αφήνοντας σαφή υπονοούμενα ότι μια ήττα του στις τοπικές εκλογές ισοδυναμεί με πτώση της κυβέρνησης και είσοδο σε νέες περιπέτειες. Η ΝΔ με τον αντιμνημονιακό της αγώνα  ελπίζει να κερδίσει στο σβηστό τους μεγάλους δήμους που ήδη κατέχει και σημαντικές περιφέρειες, για να συνεχίσει τη «λαμπρή» πολιτική της. Το ΚΚΕ βρίσκει ευκαιρία να διατρανώσει ότι όλα θα λυθούν μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του κόμματος, οπότε οι εκλογές πρέπει να αναδείξουν κομμουνιστές υποψήφιους για να οργανώσουν την επανάσταση. Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ σε μια πρωτοφανή έλλειψη λογικής βρήκε και πάλι την κατάλληλη στιγμή να ξαναδιασπαστεί, με καταλύτη ποιον άλλο τον Αλαβάνο. Ταυτόχρονα διατρανώνει ότι αν ψηφιστούν ο Μητρόπουλος, η Πορτάλιου και οι άλλοι αντισυστημικοί μπορούν να ανατρέψουν στην πράξη το μνημόνιο, δηλαδή τι; Να επαναφέρουν τους μισθούς και τις συντάξεις φαντάζομαι. Ο καθένας και με το πολιτικό βιολί του, αλλά όλοι στον ίδιο σκοπό. Μην συζητάτε τίποτα για τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας. Αφήστε τους πολίτες στο έλεος, της μόλυνσης, του ρατσισμού και της εξαθλίωσης. Μονάχα ο Μπουτάρης και ο Καμίνης στις δυο μεγάλες πόλεις προσπαθούν να μιλήσουν για τα πραγματικά επίδικα και να προτείνουν λύσεις, αλλά μέσα στην τύρβη ενός ηλίθιου πολιτικού πολτού, χάνονται.

Ο Καλλικράτης που τόσο μίσησαν όλοι οι αντιπολιτευόμενοι περνάει στο ντούκου. Τα σχέδια για τη διάσωση των δασών της Αττικής, ο Ασωπός, οι αναπλάσεις στο Ελληνικό και το Βοτανικό, το χάλι της Δυτικής Αθήνας, το συγκοινωνιακό, η καταπάτηση του δημόσιου χώρου, τα προβλήματα της Σαλονίκης και των άλλων μεγάλων πόλεων μένουν στο απυρόβλητο. Ποτέ ο πολιτικός κόσμός δεν έδειξε με τόσο θράσος την αδιαφορία του για τον πολίτη, ποτέ τα μικροκομματικά συμφέροντα δεν σκέπασαν τόσο βαριά την πολιτική αλήθεια.  

Όμως, πίσω απ’ όσα αναφέρθηκαν υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα για τα οποία κανείς δεν φαίνεται ότι θέλει να αντιπαλέψει, γιατί κανένα κόμμα, πλην της ΔΑ, δεν θέλει να συγκρουστεί μαζί τους. Γιατί τα τρέφει και τρέφεται από αυτά.

Είναι καθήκον μας να αποκαλύψουμε έστω και την ύστατη στιγμή τον καθολικό πολιτικό αμοραλισμό.

Είναι καθήκον της πραγματικής Αριστεράς να κρατήσει ψηλά τα πραγματικά πολιτικά διακυβεύματα, που αφορούν την πόλη και τους πολίτες. Να αναδείξει τις πραγματικές αιτίες της υποβάθμισης της ποιότητας ζωής, που είναι η εκτεταμένη διαφθορά των τοπικών παραγόντων, οι πολιτικές συνδιαλλαγής με τα σκοτεινά κυκλώματα, η αδιαφορία για τον εργαζόμενο και το φτωχό λαό, η ηθική κατάπτωση των πολιτικών σχηματισμών.

Είναι καθήκον μας να αποδείξουμε ότι ο δεξιός ή αριστερός λαϊκισμός είναι σήμερα η πληγή που τρώει το σώμα της πολιτικής και της κοινωνίας μας.