Oι Αριστεροί και πραγματικοί δημοκράτες θα ψηφίσουν Καμίνη και Μπουτάρη.





Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη οι Αριστεροί και πραγματικοί δημοκράτες θα ψηφίσουν Καμίνη και Μπουτάρη. Δεν ξέρω αν θα φτάσουν οι ψήφοι τους για να αλλάξουν πορεία οι δυο μεγάλες πόλεις, αλλά θα ψηφίσουν. Κάποια γονίδια από το DNA της αριστεράς έχουν μείνει αμετάλλακτα. Κάποια ίχνη κοινής λογικής έχουν απομείνει, αλλιώς η Αθήνα θα ήταν μια πόλη σχιζοφρενών. Κάποια στοιχεία πολιτισμού είναι ικανά να σηκώσουν τον κόσμο από τον καναπέ του. Κάποια οικολογική ευαισθησία θα υπάρχει, δεν μπορεί. Έχουν γραφτεί τόσα για τον άθλιο Νικήτα. Αλλά δεν χρειάζεται να διαβάσουμε, βλέπουμε και ακούμε καθώς περιδιαβαίνουμε στους δρόμους της πόλης, καθώς μυρίζουμε τη σήψη και γλιστράμε στα βρώμικα πεζοδρόμιά της.

Απέναντι στον Νικήτα δεν στέκεται ένα κλασσικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ένας Παπουτσής ή ένας Σκανδαλίδης, ένα δηλαδή μέρος του ίδιου προβλήματος. Αν ήταν έτσι δεν θα είχε κανένα νόημα να πάει η Αριστερά να ψηφίσει. Δεν θα υπήρχε καμιά διαφορά. Η ίδια ανομία θα βασίλευε στην πόλη, η ίδια διαφθορά, η ίδια βρώμα. Γιατί η κατάντια της Αθήνας δεν είναι έργο μόνο του Νικήτα, είναι και όλου του άθλιου δικομματικού συστήματος, των υπουργείων εσωτερικών, υγείας, δημόσιας τάξης και όλων των σχετικών κρατικών υπηρεσιών. Είναι έργο όλων των διαπλεκομένων πολιτικών και συνδικάτων. Είναι όμως και συνέπεια των συμπεριφορών όλων εμάς που ζούσαμε στην πόλη και την εγκαταλείψαμε. Που χρόνια τώρα δεν αισθανθήκαμε την ανάγκη να διαμαρτυρηθούμε για την ποιότητα ζωής στο κέντρο και στις συνοικίες της, για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, για τη βία και την εγκληματικότητα. Αντιθέτως, ως πλειοψηφία, ψηφίζαμε δεξιούς «αστέρες» της συμφοράς και ως μειοψηφία ξεπεσμένους ή φιλόδοξους πασόκους, για να καταστρέψουν, εν γνώσει μας, την πόλη. Και όλα αυτά γιατί ψηφίζαμε με το γνωστό κομματικό κριτήριο, ψηφίζαμε για τις εντυπώσεις και όχι για την ουσία.

Δίπλα στη λογική αυτή και η Αριστερά, ανέμελη για το γήινο, μετρούσε τα δέκατα των ποσοστών καταγραφής των δυνάμεών της, για να πει αυτάρεσκα ότι διατήρησε ή αύξησε την τιμή της στο πολιτικό χρηματιστήριο. Και έτσι η πόλη γινότανε μπαλάκι και περνούσε από τα χέρια του Έβερτ, της Ντόρας, του Αβραμόπουλου και του Νικήτα, και η αριστερά ανασήκωνε τους ώμους και κάπου - κάπου καταδίκαζε τον καπιταλισμό.

Σήμερα, απέναντι στη δεξιά πολιτική βαρβαρότητα υπάρχει ο Καμίνης. Δηλαδή ο σωτήρας και ο αδιάφθορος; Μπορεί να αποδειχθεί, μπορεί και όχι. Αλλά είναι άνθρωπος καθαρός, με κοινωνικό έργο ως συνήγορος του πολίτη και με διάθεση να παλέψει με τα θεριά. Δεν θα πω ότι έχει πρόγραμμα και όραμα. Αυτά τα έχουμε ακούσει ξανά και ξέρουμε ότι δεν καθορίζουν τίποτα. Μπορεί να αποτύχει, να διαφθαρεί, να ηττηθεί από τις μαφίες που θα τον πολεμήσουν. Μια απεργία διαρκείας να του στήσουν τα συμφέροντα που σιτίζονται από το κύκλωμα των σκουπιδιών και όλος ο κόσμος θα σταθεί εναντίον του. Όμως δεν έχουμε παρά να ελπίζουμε ότι μετά από τέσσερα χρόνια η Αθήνα θα είναι καλύτερη. Η ουδετερότητα και η αποχή σιγουρεύουν μια ακόμα θητεία εκβαρβάρωσης και καταστροφής, πράγμα που ο λαός της πόλης δεν θέλει.

Το σύστημα ΠΑΣΟΚ δεν τον στηρίζει, ουσιαστικά, όχι απλά, γιατί δεν είναι δικός τους. Τον αποδέχτηκαν ως επιλογή με δυσφορία και υστεροβουλία, αφού ένας δικός τους κινδύνευε και πάλι με συντριβή. Το βαθύ ΠΑΣΟΚ συνεργάζεται θαυμάσια με το Νικήτα. Με τον Καμίνη που δεν θα διορίσει άλλους χίλιους στο σταθμό, που θα ζητάει αποδείξεις και θα κάνει  ελέγχους θα έχει πρόβλημα. Και μέσα σε κάθε δήμο τα τρωκτικά δεν είναι ποτέ μονοκομματικά. Ίσως από το ΠΑΣΟΚ τον υποεκτίμησαν. Ίσως δεν μέτρησαν σωστά τη μικρή δύναμη της Δημοκρατικής Αριστεράς. Κυρίως όμως δεν πίστευαν ότι ο λαός ξύπνησε και θέλει αλλαγή στην πόλη και σκέφτηκαν ότι η κατάσταση θα μείνει ως έχει χωρίς να πληρώσουν ως κόμμα το πολιτικό κόστος. Στην ουσία ο Κουβέλης τους εξαπάτησε. Τους πρότεινε ένα άλογο, που φαινότανε «κουτσό» για τα πολιτικά μας ήθη, αλλά αυτό απέδειξε ότι μπορεί να τερματίσει πρώτο. Τώρα στέκουν αμήχανοι στο κάγκελο με ανάμικτα συναισθήματα. Μετά το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής, από τη μια κινδυνεύει να χαθεί το δίκτυο της διαπλοκής στο Δήμο και από την άλλη, αν βγει ο Καμίνης, το ΠΑΣΟΚ θα εισπράξει πολιτικά οφέλη. Αλλά το σημαντικότερο που τους απασχολεί είναι ότι κινδυνεύει να αποδειχθεί ότι υπάρχουν λύσεις, αν πρυτανεύσουν λογικές συνεργασιών και ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων. Ο «κυβερνητικός» υποψήφιος δεν είχε σοβαρή χρηματική υποστήριξη, ελάχιστα πολιτικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος τον στήριξαν, δεν είχε ούτε τον στοιχειώδη μηχανισμό να μεταφέρει τα ψηφοδέλτια.

Αυτή ακριβώς η ίδια αντίφαση μεταφέρεται και στην Αριστερά. Οι ηγετικές ομάδες του χώρου του ΣΥΡΙΖΑ που δεν στηρίζουν ανοικτά την ψήφο στο Καμίνη, δεν καθοδηγούνται ούτε από το αντιμνημονιακό τους πνεύμα, ούτε από τον ριζοσπαστισμό τους, ούτε καν από τις αντιθέσεις τους με τη ΔΑ. Το πρόβλημά τους είναι ότι, αν μετά από τέσσερα χρόνια αποδειχθεί ωφέλιμη η επιλογή αυτή, καταρρέει η πολιτική του καταγγελτισμού και του «δεν αλλάζει τίποτα». Ο ίδιος ο κόσμος της Αριστεράς θα ζητήσει και αλλού αντίστοιχες συνεργασίες και αλλαγή πολιτικής. Το Αριστερό Ρεύμα το κατάλαβε και ζήτησε ανοικτά την αποχή και το λευκό. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ δεν το τόλμησε. Με το προηγούμενο του Μητρόπουλου φοβήθηκε να εκτεθεί σε μια πολιτική που θα φέρει τον Κακλαμάνη και πάλι στην εξουσία. Παράλληλα, στελέχη του ΣΥΝ, ήδη βρίσκονται σε συζητήσεις με διάθεση να στηρίξουν Καμίνη έστω και άτυπα. Όλα αυτά δείχνουν ανάγλυφα ότι το σύστημα της απολίτικης Αριστεράς κλονίζεται σοβαρά. Αν ο Νικήτας νικήσει στην πλάτη της Αριστεράς, ο κόσμος της θα ζητήσει εξηγήσεις. Αν πάλι ο αριστερός κόσμος αυτόβουλα ψηφίσει Καμίνη η ηγεσία βρίσκεται εκτεθειμένη.

Για το ΚΚΕ δεν έχω να γράψω τίποτα εκτός από το στερεότυπο, «όσο χειρότερα για το λαό, τόσο καλύτερα για το κόμμα». Αλλά και εκεί, ακόμα και εκεί, μέσα στον αυτιστικό πυρήνα, θα βρεθούν υγιή κύτταρα που θα πράξουν το αυτονόητο.

 Πιστεύω ότι μέσα στη δίνη της καθολικής κρίσης ηθικών αξιών και πολιτικού συστήματος, αναπτύσσονται ανακλαστικά επιβίωσης. Η φασιστική ιδεολογία απλώνεται στην κοινωνία όχι απλά με τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, αλλά με την παραίτηση των δημοκρατικών κοινωνικών δυνάμεων από τα κοινά. Αν κάτι έχει να κάνει ο Καμίνης είναι να ανοίξει το δήμο σε όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν την αλλαγή, να συνεργαστεί μαζί τους, να τις φέρει προ των ευθυνών τους.

 Οι πολίτες αυτής της πόλης, αυτής της χώρας, συνειδητοποιούν καθημερινά, ότι είναι στο χέρι τους να αρνηθούν τα μικροσυμφέροντα των πολιτικών ηγεσιών των κομμάτων και να πάρουν την τύχη στα χέρια τους, έστω και με μια θετική ψήφο. Το δυστύχημα είναι ότι το σαράκι του πολιτικού κομφορμισμού έχει διαβρώσει τις ηγεσίες της Αριστεράς και έχει ακυρώσει την δυνατότητα να επεξεργαστούν την πολιτική συγκυρία και να παρέμβουν. Τη λύση οφείλουμε να τη δώσουμε εμείς

Σχόλια

  1. Λέτε: «Για το ΚΚΕ δεν έχω να γράψω τίποτα εκτός από το στερεότυπο, «όσο χειρότερα για το λαό, τόσο καλύτερα για το κόμμα». Αλλά και εκεί, ακόμα και εκεί, μέσα στον αυτιστικό πυρήνα, θα βρεθούν υγιή κύτταρα που θα πράξουν το αυτονόητο».

    Και έχετε δίκιο.
    Όμως επειδή αυτή η Κυριακή της 14ης Νοεμβρίου, η δεύτερη Κυριακή των εκλογών, είναι και η τελευταία ευκαιρία (η επόμενη μετά από 4 χρόνια) για εμάς τους πολίτες, για αλλαγή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, εγώ θέλω να ελπίζω (και κάπου μέσα μου βαθιά το πιστεύω) πως τα υγιή κύτταρα θα υπερισχύσουν.

    Γιατί ο Κακλαμάνης δεν μπορεί και δεν πρέπει να νικήσει με την πλάτη της Αριστεράς, και γιατί ο κόσμος της Αριστεράς μπορεί να βάλει πλάτη και να λειτουργήσει ως «οδόφραγμα» στην έλλειψη έργων, στο συντηρητισμό και στη σύμπλευση της αγίας τριάδας σε Θεσσαλονίκη με Παπαγεωργόπουλο – Γκιουλέκα – Άνθιμο.

    Η υποστήριξη της Αριστεράς στο σύνολό της, σε Καμίνη και Μπουτάρη υπερασπίζεται την αντίληψη πως για πρώτη φορά δύο πραγματικά ανεξάρτητοι υποψήφιοι, στέκονται απέναντι στο life-style και στο βαθύ συντηρητισμό που εκπροσωπούν οι αντίπαλοι τους

    Η υποστήριξη της Αριστεράς στο σύνολό της, σε Καμίνη και Μπουτάρη τη β΄ Κυριακή καταδεικνύει πως η Αριστερά είναι σε θέση να συνειδητοποιεί πως ναι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των κομμάτων της, αλλά γνωρίζει τι είναι αυτό που μπορεί να την ενώσει με όρους παρόντος.

    Γιατί στην πρώτη Κυριακή καταγράφηκαν τα ποσοστά για κάθε κόμμα της Αριστεράς αλλά στη δεύτερη Κυριακή η Αριστερά στο σύνολό της μπορεί να αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Αριστερά θα νομιμοποιήσει αυτούς που έφεραν το ΔΝΤ; Η Αριστερά θα ψηφίσει τον Συνήγορο του Πολίτη που έγινε Συνήγορος της Κυβέρνησης; Αυτή είναι η Αριστερά; Η αριστερά που συμπλέει με τον Στέφανο Μάνο; Aυτή την αριστερά δεν θέλω να την βλέπω πλέον, μου προκαλεί αναγούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος
    Γιαυτό πάρε τη δεξιά στη μάπα φίλε μου για να ξεράσεις/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ιοκάστη τα όσα γράφεις τα θεωρώ συμπλήρωμα του άρθρου. καλώς ήρθες και καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εδω και βδομαδες εγραφα στους αναγνωστες μου να μην ψηφισουν μνημονιακα ή κομματικα. Να ενδιαφερθουν για τις γειτονιες τους, τα βρωμικα παρκα και τα γκετοποιημενα πεζοδρομια.
    Δεν ξερω πσοους καταφερα να πεισω, ξερω ομως οτι την Κυριακη εχουν μια δευτερη ευκαιρια. Το ιδιο λες κι εσυ με τα παραπανω λογια. Ευχομαι να εισακουστεις :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εύχομαι να εισακουστείς και συ και γω, όχι για να νικήσει ο τάδε ή ο δείνα αλλά η κοινή λογική φίλε μου που τώρα τελευταία βρίσκεται συχνά στο καναβάτσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Yannidakis
    Χαιρετίσματα στην Κρήτη και στο Ηράκλειο. Ωραίο site

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καμίνης ή Κακλαμάνης; Μπουτάρης ή Γκιουλέκας; Μια ζωή η αριστερά αντιμετωπίζει τέτοιου τύπου διλλήματα. Προσωπικά ψηφίζω στην Κεντρική Μακεδονία και έχω και το δίλλημα Μπόλαρης ή Ψωμιάδης. Το βράδυ της Κυριακής ήμουν σίγουρος για άκυρο στην περιφέρεια και μάλλον Μπουταρη στο δήμο. Τη Δευτέρα το πρωί είδα τον Ψωμιάδη στην τηλεόραση, αναγούλιασα και είπα ας το ρίξω στον Μπόλαρη. Την Τρίτη είδα το πρωτοσέλιδο των Νέων και "ρεπορτάζ" του συγκροτήματος Λαμπράκη να μιλάνε για υπόγειες διαδρομές, επανάληψη ανίερων συμμαχιών τύπου 89, για "άτυπη" στήριξη Μπουτάρη από τον ΣΥΝ στη Θεσσαλονίκη (που δεν μπορεί θα είχε φτάσει και σε μένα που παραμένω μαζοχιστικά ενεργό μέλος του), και μου ήρθε να ψηφίσω Ψωμιάδη και Γκιουλέκα!
    Σήμερα πλέον έχω καταλήξει. Άκυρο και στις δύο περιπτώσεις. Αντικειμενικά ο Μπουτάρης είναι καλύτερη λύση για τη Θεσσαλονίκη. Συμφωνώ με τους φίλους της ΔΑ πως θα συμβάλλει στο να ανοίξουν χαραμάδες στη συντηρητική επιβολή στην πόλη των τελευταίων δεκαετιών. Εκτιμώ όμως ότι τα όποια θετικά της υποψηφιότητας Μπουτάρη δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τα κέρδη που θα αποκομίσει η κυβέρνηση τα οποία θα την βοηθήσουν να περάσει πιο εύκολα αυτά που έχουν σχεδιάσει. Και αυτό το ιεραρχώ υψηλότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμε 1.09
    Και επειδή τα ΝΕΑ προβοκάρουν τον Σύριζα θα αφήσεις την πόλη σου στον Γκιουλέκα και στην συμμορία του;Θα σηκώσεις τους ώμους αδιάφορα; Τον Μπόλαρη δεν τον ξέρω, αν είναι πασοκολαμόγιο μαύρισέ τον. Αλλά τον Μπουτάρη γιατί; Στην ουσία ούτε το ΠΑΣΟΚ τον θέλει, διάβασες προφανώς τη συλλογιστική μου. Είμαι σίγουρος ότι το σκέφτεσαι. Στη δύσκολη φάση που περνάμε δεν είναι προτιμότερο να νιώθουμε και να ζούμε καλύτερα στην πόλη μας; ΘΑ με ενδιέφερε να μάθω το βράδυ της Κυριακής τι ψήφισες. Καλό βόλι να τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλε leo

    Το θέμα δεν είναι ότι τα Νέα προβοκάρουν τον ΣΥΝ. Εξάλλου, οποιοσδήποτε κομματικός πατριωτισμός με έχει εγκαταλλείψει εδώ και πολλά χρόνια. Το πρόβλημα είναι οι μεθοδεύσεις που γίνονται και τα ψέματα που λέγονται είναι τόσο απαράδεκτα και αντιαισθητικά που ενισχύουν το θυμικό εις βάρος του λογικού. Επίσης με απασχολεί και η ιεράρχιση προτεραιοτήτων στην οποία αναφέρθηκα στο προηγούμενο σχόλιό μου. Δεν θέλω η ψήφος μου να χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση. Πάντως σε κάθε περίπτωση το σκέφτομαι ακόμη και μιας και το ζήτησες θα σε ενημερώσω για το τι θα έχω ψηφίσει :-)
    Τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η κυβέρνηση σίγουρα θα αξιοποιήσει προς όφελός της την τυχόν εκλογή του κ. Μπουτάρη και του κ. Καμίνη. Αλλά για πόσο; Νομίζω ότι, αν κρίνομε από τη μέχρι τώρα πολιτεία των δύο αντρών, τελικά θα τα βρει μπαστούνια μαζί τους.
    Φιλικά
    Mikroapories

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Παρόμοιο πρόβλημα εχουμε στην πόλη μου (Ξάνθη). Μετα απο 20 χρόνια πάμε στον β΄γυρο (μεγάλη πτώση της διαχρονικης δεξιας δημαρχιας), απεναντι σε έναν λίγο Πασοκο. Ομως η διαφθορά της νυν διοίκησης του δήμου ειναι τέτοια και τόση που δεν σηκώνει πολύ συζήτηση το πράγμα. Και με λίγες ελπίδες ανατροπής. Αλλά πιστέψτε με, δεν μπορείς να αδιαφορήσεις. Η απογοήτευση καραδοκει, αλλα και ενα ψήγμα ελπίδας επίσης. Δύσκολα πράγματα, αλλα η εύκολη και αν'εξοδη λυση τους ακυρου και αποχής δεν δίνει απαντήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "καταχώρηση τσι μέρας" για την Πέμπτη σύμφωνα με την ομώνυμη ενότητα του yannidakis, η καταχώρηση σου τούτη.
    Καληνωρίσματα :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μikroapories
    Και λοιπόν τι έγινε; και για πόσο όπως λες. Αν οι Καμίνης, Μπουτάρης και όποιος άλλος ανάλογος υποψήφιος σεβαστούν τον κόσμο που τος ψήφισε θα γίνουν δύναμη αντίστασης στα όποια κυβερνητικά μέτρα. Η αντίθεση στην υποβάθμιση και τη διαφθορά είναι μάχη και κατά της κυβέρνησης.

    Φίλε από την ακριτική Ξάνθη χαίρομαι που μας βρήκες και σε βρήκαμε. Προφανώς και θα καταθέσετε την αντίθεσή σας απέναντι στη γνωστή δεξιά βαρβαρότητα που κυριαρχεί σε περιοχές όπως η Θράκη και η Μακεδονία και κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά το φαινόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. yannidakis και από δω τσι ευχαριστίες μου. Να τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ηλία
    όχι μόνο την ψήφο μας αλλά και ολόκληρα κινήματα στο παρελθόν έχουν χρησιμοποιηθεί με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο. Το χάος της πολιτικής, δηλαδή των αντιθέσεων. Θα μένουμε πάντα με τις απορίες, αξία έχει το ταξίδι. Και βέεβαι τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία