Οι απεργοί πείνας και η ελληνική κοινωνία έχουν το ίδιο συμφέρον

Μετά τη σύλληψη των 2 μελών της Πρωτοβουλίας Συμπαράστασης, στον Ερυθρό Σταυρό, τις δηλώσεις περί γιατρών του Βιντέλα και τους επερχόμενους θανάτους, κάτι πιο δραστικό πρέπει να γίνει. Είναι σαφές ότι κάποιοι θέλουν νεκρούς, γιατί εξυπηρετεί τα πολιτικά τους σχέδια. Η κοινωνία πρέπει να αντιδράσει. Eίναι όμως τόσο συμφιλιωμένη με το θάνατο και στέκει αμήχανη και βουβή; 

Στον αχό των ημερών και τα δύο κείμενα που ακολουθούν:

Οι απεργοί πείνας και η ελληνική κοινωνία

του Ορέστη Καλογήρου 

Οι απεργοί πείνας ζητούν ένα πράγμα. Χαρτιά νόμιμα για να μείνουν στη χώρα μας ή να φύγουν για μια άλλη. Αυτοί που τους "συμπαραστέκονται" θέλουν να πέσει η κυβέρνηση. Οι μετανάστες και οι "αλληλλέγγυοι" δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα. Οι στόχοι τους δεν είναι κοινοί.

Η χώρα βρίσκεται σε μια αδύναμη θέση, σε μια δυσάρεστη κατάσταση. Είναι στα πρόθυρα χρεωκοπίας. Και οι μετανάστες είναι σε μια αδύναμη θέση, σε μια δυσάρεστη κατάσταση. Είναι στα πρόθυρα του θανάτου. Τα συμφέροντα της χώρας και τα συμφέροντα των μεταναστών είναι κοινά. 

Αν δεχθούν οι μετανάστες αυτό που τους δίνει η χώρα είναι κερδισμένοι και οι μετανάστες και η χώρα. Είναι χαμένοι οι "αλληλλέγγυοι". Δεν μας ενδιαφέρουν καθόλου. Οξ μετανάστες είναι κερδισμένοι γιατί όλοι ξέρουμε ότι ύστερα από αυτόν τον αγώνα ούτε μετά από έναν χρόνο θα απελαθούν. Τώρα θα είναι επώνυμοι, δυνατοί. Θα είναι αυτοί που έφτασαν στο παρά πέντε. Είναι βέβαιο ότι σιωπηρά θα διευθετηθούν οι προσωπικές τους περιπτώσεις. Ετσι πρέπει να γίνει. Γιατί αλλιώς πρέπει να νομιμοποιηθούν άλλο 1.000.000 άνθρωποι. Αυτό είναι αδύνατον. 

Οι απεργοί έχουν ήδη νικήσει. Τώρα τους χρειάζεται η χώρα που τους φιλοξενεί εδώ και πολλά χρόνια. Γιατί η χώρα που τους φιλοξενεί είναι αδύναμη. Είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Ο έντιμος συμβιβασμός είναι το κοινό συμφέρον και των απεργών και της χώρας. Είναι αντίθετος με τα συμφέροντα όσων φαντασιώνονται την Πλατεία Συντάγματος ως Πλατεία Ταχρίρ. Ποσώς μας ενδιαφέρει. Τώρα οι απεργοί και η κοινωνία έχουν το ίδιο συμφέρον. Μας ενδιαφέρουν και οι απεργοί και η χώρα. 

Ο Ορέστης Καλογήρου είναι καθηγητής στο ΑΠΘ.

Μήδεια και άλλες τελετουργίες κάποτε στην Αθήνα

του Left Liberal Synthesis

Τι λάθος έχουν κάνει οι μετανάστες;

Δεν έχουν υπολογίσει ότι ζουν σε μια «ανεπτυγμένη» χώρα όπου ο θάνατος δεν σοκάρει. Οι πολίτες έχουν εξοικειωθεί τελείως με δολοφονίες, εργατικά ατυχήματα, πυρπολημένους τραπεζοϋπάλληλους το αίμα ρέει στην πόλη. Η νεολαία της κοινωνίας έχει δει χιλιάδες θανάτους και ξεκοιλιάσματα σε πάσης φύσεως internet games, η πορνεία δεν αφορά πια τα κορίτσια που πεινάνε αλλά τις γόνους μικρομέγαλων οικογενειών. Σε ακτίνα χιλίων μέτρων από τον τόπο της απεργίας πείνας πεθαίνουν καθημερινά 1-2 από ναρκωτικά και το βράδυ οι μισοί ζητιάνοι είναι ετοιμοθάνατοι.

Το αστείο είναι πως η κοινή γνώμη υποκρίνεται ότι υπάρχει ζήτημα ανθρώπινης ζωής .Οι αλληλέγγυοι και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι έχουν ήδη προεξοφλήσει το θάνατο μόνο και μόνο με τον εξορκισμό του. Μιλάνε ως εάν ο θάνατος να έγινε. 

H συνέχεια εδώ