Η πράσινη ραδιενέργεια της Φουκουσίμα

To πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία, ως συνέπεια μιας ακραίας φυσικής καταστροφής, επανέφερε δραματικά το ζήτημα της ασφάλειας των πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Μπορεί οι προδιαγραφές των σημερινών εργοστασίων να είναι ιδιαίτερα αυστηρές και η τεχνολογία τους προηγμένη, αλλά ο κίνδυνος εκτεταμένης ραδιενεργής μόλυνσης και μαζικού αφανισμού έμβιων όντων είναι πάντα υπαρκτός. Νομίζω ότι πίσω από τα γεγονότα κρύβεται πάντα η ανάγκη για ολοένα και περισσότερη ενέργεια, για ολοένα και περισσότερη ανάπτυξη, που απαιτεί το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής, για την αναπαραγωγή και διαιώνισή του. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι και το σύστημα του κρατικού καπιταλισμού που έζησαν οι χώρες του υπαρκτού «σοσιαλισμού» δεν είχε τις ίδιες ακριβώς ανάγκες. 

Αν θέσουμε ως ύψιστη αρχή της κάθε οικονομικής δραστηριότητας την ασφάλεια της κάθε είδους ζωής, πρέπει να τελειώνουμε με τα πυρηνικά. Η λιγότερη κατανάλωση και οι ήπιες και εναλλακτικές μορφές ενέργειας φαντάζουν ως είναι η μόνη λύση για μια ζωή σε βιώσιμες συνθήκες.

Ακολουθεί μια ανάλυση της κατάστασης από το blog της Cynical   

Η αστοχία στο σύστημα ψύξης των τριών αντιδραστήρων της Φουκουσίμα, οι εκρήξεις που ακολούθησαν και ο πολύ υπαρκτός κίνδυνος επανάληψης του δυστυχήματος του τσερνομπίλ, κατέδειξαν πόσο πλαστό είναι το επιχείρημα ότι οι σταθμοί παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι απολύτως ασφαλείς.

Όσο περνούσαν τα χρόνια από την έκρηξη στην Ουκρανία, τόσο και το πυρηνικό λόμπι σήκωνε κεφάλι, ώσπου με το πες-πες είχε φτάσει ένα πόντο κοντά στο να κατοχυρώσει την πυρηνική ενέργεια σαν πράσινη, και να τη βάλει στο ίδιο τσουβάλι με τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά. Μια ανάλογη επίσκεψη είχε πραγματοποιήσει πριν κανά δυο τρίαχρόνια και στην Ελλάδα, οργανώνοντας ημερίδες και επιστρατεύοντας πλειάδες «ειδικών», (δείτε σχετικό ρεπορτάζ στο " Η ...Πυρηνικοποίηση της Χώρας"), είχε μάλιστα αποσπάσει και την ευλογία του πλέον ανυπόληπτου ιδρύματος της χώρας, της Ακαδημίας Αθηνών. Ήρθε όμως η κρίση και το σχέδιο δεν περπάτησε παραπέρα, τουλάχιστον στα φανερά.

Η εμμονή περί ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας, πέρα από την αναθέρμανση της αντίστοιχης αγοράς, κυρίως αντανακλά ένα βαθύτερο φαινόμενο που έχει να κάνει με την αλαζονεία και έπαρση της τεχνοεπιστήμης και των τεχνοειδικών, με διαβεβαιώσεις ότι μπορούν να ελέγχουν και να προβλέπουν τα πάντα στη λεπτομέρεια. Τη χρεοκοπία της αντίληψης αυτής την είδαμε επίσης πρόσφατα να αποτυπώνεται και στην ανοησία των περίφημων εξελιγμένων χρηματο-οικονομικών μοντέλων, τα οποία τίναξαν στον αέρα τις χρηματαγορές και στη συνέχεια τους λαούς.

Αντίληψη, η οποία δρώντας όμως αντίστροφα, πυροδότησε μια διογκούμενη δυσπιστία για όσα πορίσματα κατοχυρώνονται πίσω από τη λέξη «επιστημονικό», δείτε για παράδειγμα τη δυσπιστία για το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της επαπειλούμενης κλιματικής αλλαγής.

Ταυτόχρονα όμως ευδοκιμεί και μια άλλη αντίληψη, σε συνέργεια της προηγούμενης, η οποία είναι έτοιμη να παραδεχτεί την ύπαρξη ρίσκου που ενδεχομένως θα οδηγούσε σε απώλειες ανθρώπινης ζωής, αλλά το οποίο ρίσκο θα μπορούσε να δικαιολογηθεί στο όνομα της προόδου και ενός γενικότερου οικονομικού οφέλους.

Έτσι είδαμε πολύ εύκολα να υποβαθμίζονται οι επιπτώσεις από το πυρηνικό ατύχημα του τσέρνομπιλ, και να περιορίζονται στην καταμέτρηση μόνο των άμεσων απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, φυσικά μέσα από «αξιόπιστες» μελέτες, πληρωμένων «αξιόπιστων» αλλά αδίστακτων καθηγητάδων, τέτοιων που ευδοκιμούν σε όλα τα περιφανή ιδρύματα της Αμερικής, αφήνοντας στο σκότος τις βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία και την ποιότητα ζωής όχι μόνο της τωρινής γενιάς μα και των μελλοντικών, οι οποίες γεννήθηκαν και θα γεννηθούν από μισοκαταστρεμμένα και πυροβολημένα με ραδιενέργεια κύτταρα.

Το ατύχημα της Φουκουσίμα, μακάρι να μείνει ως εδώ, και να μη χρειαστεί να το πληρώσουν περισσότερες αθώες ζωές, θα δώσει και κάτι καλό: ένα ακόμα χτύπημα αφύπνισης στους παραζαλισμένους λαούς για τις τόσες λευκές επιταγές που είχαν παραχωρήσει στα χέρια των τυχοδιωκτών, είτε κυβερνήσεις λέγονται αυτοί, είτε κεφάλαιο, είτε επιστήμονες.


Ακόμα διαβάστε http://aristrouth.blogspot.com/