Μια άλλη άποψη για το χρέος



από το Gyras's blog


Ασφαλώς και δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, ούτε όσοι έφαγαν , έφαγαν εξ ίσου.

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία σήμερα είναι ποιος θα πληρώσει και αυτό εξαρτάται άμεσα από το ποιος θα κάνει τον λογαριασμό.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που λένε να μην πληρώσει κανένας, να αρνηθούμε δηλ. το χρέος, αλλά η άποψη αυτή αθωώνει αυτούς που τα έφαγαν και το ποιο σημαντικό απομονώνει από όλον τον κόσμο την χώρα και όλους τους έλληνες, ως διεθνείς μπαταχτσήδες.
Όσοι περιμένουν έναν δίκαιο λογαριασμό από αυτούς που τα έφαγαν κάνουν ολοφάνερα λάθος.
Και ποιοι θα μπορούσαν να κάνουν έναν δίκαιο λογαριασμό; Δίκαιοι και αντικειμενικοί μπορεί να είναι όσοι δεν έχουν εμπλακεί άμεσα σε αυτήν την πρωτοφανή κατασπατάληση Δημοσίου χρήματος.
Υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του λαού, μερικά εκατομμύρια άνθρωποι, εργάτες και φτωχοί αγρότες που κατά γενική ομολογία δεν συμμετείχαν σε αυτό το μεγάλο φαγοπότι της τελευταίας 20ετίας .
Αυτοί όχι μόνο δεν συμμετείχαν στις πλούσιες δεξιώσεις ως συνδαιτυμόνες, αλλά ούτε σήμερα συμμετέχουν μαζικά τουλάχιστον, στις διαμαρτυρίες για τα σκληρά μέτρα που πλήττουν φυσικά και αυτούς.
Αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν την δυνατότητα να εκφραστούν θα μπορούσαν να πουν:
Γιατί λοιπόν γκρινιάζετε μεγαλοεργολάβοι και εθνικοί προμηθευτές που τόσα χρόνια παίρνατε πανάκριβα δημόσια έργα με απευθείας ανάθεση για να πλουτίσετε σε λίγα χρόνια και λέτε σήμερα με τα άφθονα Μ.Μ.Ε. που διαθέτετε ότι για την κρίση φταίνε οι δυτικοί πιστωτές. Μου θυμίζετε εκείνον τον πολίτη που αφού κατασπατάλησε όλα τα δάνεια που είχε πάρει, τώρα του φταίνε οι τράπεζες που τον δάνειζαν.
Γιατί γκρινιάζετε μεγαλο- αγρότες που εκτός από τα δανεικά και την άγρια εκμετάλλευση των ξένων εργατών, μοιραστήκατε άλλα 120 δις επιδοτήσεις (όλα τα κιλά – όλα τα λεφτά), και αντί με αυτά να εκσυγχρονίσετε την αγροτική παραγωγή, γεμίσατε την χώρα με τζιπ 4Χ4 με αποτέλεσμα εκτός από τα αγροτικά προϊόντα να αυξήσουμε τις εισαγωγές και στα είδη πολυτελείας.
Γιατί γκρινιάζετε μικρομεσαίοι επαγγελματίες που τόσα χρόνια κόβετε απόδειξη όποτε θέλατε, με αποτέλεσμα να κλέβετε το Φ.Π.Α. και να δηλώνετε εισοδήματα μικρότερα από τα δικά μας.
Γιατί γκρινιάζετε υψηλόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι που εκτός από τον υψηλό μισθό σας και την λούφα μερικοί παίρνατε και το φακελάκι σας. Και μη μου πείτε ότι αυτό είναι εξαίρεση γιατί εκεί που δεν υπάρχει λούφα π.χ. γιατροί το φακελάκι είναι κανόνας, ενώ όπου δεν υπάρχει φακελάκι έχει γίνει κανόνας η λούφα. Δεν ξέρατε η δεν καταλαβαίνατε ότι με αυτό το παραγωγικό επίπεδο της χώρας δεν μπορούσε να συνεχιστεί το πανηγύρι ή μήπως νομίζατε ότι τα δανεικά θα μπορούσαν να συνεχιστούν επ’ άπειρο.
Αυτό που τώρα εσείς φοβάστε πως θα ζήσετε δηλ. με 300-700 € το μήνα εμείς το ζούσαμε δουλεύοντας σκληρά, όλα αυτά τα χρόνια που η χώρα δανείζονταν, χωρίς κανείς να νοιάζεται για μας.
Δεν επιχαίρουμε όμως γι’αυτό, θέλουμε όμως να αναλάβετε την ευθύνη σας εσείς και τα κόμματά που σας τα έδιναν τόσα χρόνια, να φανείτε συνεπείς στις υποχρεώσεις σας και να μην οδηγήσετε με την αλαζονεία σας την χώρα και όλους μας σε μεγαλύτερες περιπέτειες να μην πάμε δηλ. όπως είπε ο τζιμάκος ”από το ΠΑΣΟΚ στο χειρότερο”.
Αναδημοσίευση από το Gyra's Blog

Σχόλια

  1. Εάν έχει ωριμάσει(;) η ανάγκη να διαλέξει η Αριστερά στρατόπεδο, με ποιους να πάει δηλαδή και ποιούς να αφήσει, το κείμενο αυτό δείχνει με σαφήνεια την διαχωριστική γραμμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αφωτίστου Φιλέλληνος, ΠΩΣ (ΔΕΝ) ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;)
    .............................................
    ΙΙ. Μάιος 2013
    Η σκληρή πραγματικότητα, όπως εκφραζόταν από τις υποδείξεις-διαταγές των τεχνοκρατών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αρχικά και -στη συνέχεια- του Νομισματικού Ταμείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ιδρύθηκε με αφορμή την κρίση της ελληνικής οικονομίας, έχει ξεπεράσει την πλούσια φαντασία μου, όπως φαίνεται από την πρόβλεψη του τεύχους Ι, αφού αναφέρονται σε “θεραπεία σοκ” με πτώση 15% του ΑΕΠ το 1ο έτος της νέας θεραπείας, που θυμίζει την διατήρηση καρκινοπαθούς, κοντά στο τελευταίο στάδιο, υπό καταστολή για να μειωθεί η ραγδαία εξελισσόμενη καρκινογένεση, ώστε με χρήση πειραματικών φαρμάκων (λ.χ. από δηλητήριο σκορπιού) να παραταθεί –κατά τι - η άθλια, ομολογουμένως, ζωή του ασθενούς.
    Οι μισθοί στο Δημόσιο μειώθηκαν κατά 20%, οι συντάξεις κατά 25%, νοσοκομεία έκλεισαν, απολύθηκε προσωπικό, χαμηλο-συνταξιούχοι πέθαιναν. Ως αποτέλεσμα, ο στόχος μείωσης του ελλείμματος κατά έξη ποσοστιαίες μονάδες (από 14 στο 8%), όσες ήθελε και η ελληνική κυβέρνηση τώρα (!), επιτεύχθηκε. Παράλληλα εξαφανίστηκε το εμπορικό έλλειμμα. Ο δείκτης ανεργίας όμως εκτινάχθηκε στο 22%.
    Παλαιότερα , οι ξένοι οικονομικοί αναλυτές είχαν δει μόνον το ορατό μέρος της κατάστασης στην χώρα μας. Ειδικά οι προτεστάντες έλεγαν ”οι Έλληνες πολιτικοί δεν βλέπουν το δημόσιο χρέος ως χρέος αλλά ως εθνικό εισόδημα” . Με την υψηλότερη διαφθορά, μαύρη και γκρίζα οικονομία στην Ε.Ε., της τάξης του 40%, τελικά πολλοί Έλληνες μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση. Το 2012, το επίσημο ΑΕΠ έπεσε 15%, αλλά αυτό σήμαινε ότι το συνολικό ΑΕΠ ήταν +40% -15% = +25% πάνω από το επίσημο.
    Για να μην αισθάνονται μειονεκτικά και - γενικώτερα - για να μην δημιουργείται καταναλωτικό ψυχολογικό τραύμα, ειδικά στον πληθυσμό έως 40 ετών, που είχε αναθραφεί και ενηλικιωθεί κυριολεκτικά “στα πούπουλα”, ψηφίσθηκε ειδικός νόμος ότι στην αρχή και στο τέλος κάθε διαφημιστικού spot πρέπει να αναγράφεται με κόκκινα γράμματα προειδοποίηση π.χ. ” ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΑΥΤΟ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΟΧΟ ΕΤΗΣΙΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 50.000 ΕΥΡΩ”, ενώ ανάλογα ίσχυαν για τις έντυπες και υπαίθριες διαφημίσεις. Αυτός ήταν ο πιο επαναστατικός νόμος ταξικής συνείδησης. Δηλ. τώρα ένα αυτοκίνητο αξίας 100.000 ΕΥΡΩ το οδηγούσε ή ένας πραγματικά μεγαλοαστός ή ο αρχηγός σημαντικής συμμορίας.
    Όμως για την ικανοποίηση της ζήτησης σε καταναλωτικά προϊόντα-φίρμες, και ιδιαίτερα για το ματαιόδοξο γυναικείο φύλο, τοπικοί επιχειρηματίες σε συνεργασία με την κυνηγημένη Ιταλική camorra από την ευρύτερη περιοχή της Νάπολης, αποφάσισαν από κοινού να επιχειρήσουν να στεγάσουν σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και βιοτεχνίες, την νέα ελληνική βιοτεχνία προϊόντων “μαϊμού”, για όσα προϊόντα υπήρχε συγκριτικό πλεονέκτημα τοπικής παραγωγής, σε σχέση με τα αντίστοιχα κινεζικά ή ασιατικά.

    http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2011/06/blog-post_11.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αφωτίστου Φιλέλληνος, ΠΩΣ (ΔΕΝ) ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;) -2
    ..........................................
    Οι Ευρωπαίοι δεν είχαν καταλάβει με ποιους είχαν να κάνουν. Οι Έλληνες είχαν κλέψει το φοινικικό αλφάβητο, το οποίο γνώρισαν καθώς ταξίδευαν στα τέλη του 9ου π.Χ. αιώνα στην ανατολική Μεσόγειο και είχαν δημιουργήσει το ελληνικό εδώ και 27 αιώνες(κατά μία ρήση που αποδίδεται στον P. Picasso “Οι χαζοί αντιγράφουν οι μεγαλοφυΐες κλέβουν”). Είχαν φθάσει μέχρι την Ινδία με τον Μ. Αλέξανδρο…..Έπαιρναν εργολαβικά την είσπραξη φόρων από τους Τούρκους και τους διπλασίαζαν (οι κοτζαμπάσηδες). Ο ιστορικός Οικονόμου μας λέει: “Κατά τα τελευταία προ της Επαναστάσεως έτη …..η καλλιεργημένη έκτασις η οποία ανήκε εις τους Τούρκους και εις το Τουρκικόν Δημόσιον μόλις έφθανε τα 6.368.720 στρέμματα έναντι 9.521.200 στρέμματα πού ανήκαν στούς Έλληνες” Πολλές φορές η φτωχολογιά ζήταγε την βοήθεια των Τούρκων για να γλυτώσει από τους Κοτζαμπάσηδες….
    Έτσι, όταν το νέο ελληνικό κράτος άρχιζε να διανύει την εφηβική του ηλικία, οι άνθρωποι της εξουσίας ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν. Κατηγορούσαμε τους πολιτικούς, αλλά αυτό … ήταν άδικο: έπαιρναν μόνον 2 έως 4% ως προμήθεια και είχαν και προεκλογικές δαπάνες οι άνθρωποι. Όμως, μέσω των κομματικών μηχανισμών, αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι με φαινομενικά χαμηλότερους μισθούς από αυτούς του ιδιωτικού τομέα και από τα εισοδήματα αρκετών ελεύθερων επαγγελματιών είχαν σπίτι με κήπο στα ακριβά Β προάστια , συνήθως στους πρόποδες της Πεντέλης ή της Πάρνηθας, σπίτι στο χωριό ή/και εξοχικό, ακριβό αυτοκίνητο (το καλό), ενώ η πλειονότητα των ελεύθερων επαγγελματιών αντίστοιχης ειδικότητας ζούσαν σε σπίτι 120 τετραγωνικά σε πολυκατοικία.
    Γενικά, ανέκαθεν στην χώρα είχε αναπτυχθεί η ευρεία έννοια του συνεταιρισμού, της κοινοκτημοσύνης, -τελικά- απέναντι στην δημόσια περιουσία. Ας θυμηθούμε τις καταπατήσεις δημόσιας γης που εξασφάλισαν στους Αρβανίτες και άλλους καταπατητές την ιδιοκτησία της μέσω χρησικτησίας και, στη συνέχεια, μόνιμα εισοδήματα πουλώντας -δια μεσαζόντων- παραθαλάσσια οικόπεδα με δόσεις Οι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, δημόσιοι υπάλληλοι - και όχι μόνον- δημοτικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστές , μέλη αγροτικών συνεταιρισμών έλεγαν στους υποψήφιους συνεταίρους: “Έχουμε (πληθυντικός) αυτήν την δουλειά” (μελέτη, έργο, προμήθεια) . Το ποσοστό τους κυμαινόταν από 50% (οι θρασύτατοι), 30%, 20%, έως 10% (οι πιο τίμιοι). Ανάλογα με την ανάγκη του προμηθευτή, το περιθώριο κέρδους, την επιθυμία κατάληψης δεσπόζουσας θέσης στον συγκεκριμένο τομέα, την περιοχή ή αυτή την δημόσια υπηρεσία κ.λ.π. κλεινόταν η δουλειά πάντα και με την βοήθεια των βοηθητικών ατομικών επιχειρήσεων ή/και εταιρειών –“βιτρίνα” που εναλλάσσονταν ως ανάδοχοι για συσκότιση της πραγματικότητας.
    Αυτή ήταν τελικά η ανάπτυξη, δανειζόμαστε για να διαχυθεί το προϊόν της ανάπτυξης σε μεγάλη μερίδα συνένοχων, ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν με την σειρά τους να ωφεληθούν κι αυτοί, με κάποιο τρόπο. Δικαίως λοιπόν οι ευρωπαίοι αναλυτές το 2010 μας κατηγορούσαν ότι ”οι Έλληνες πολιτικοί δεν βλέπουν το δημόσιο χρέος ως χρέος αλλά ως εθνικό εισόδημα”. Ενώ αυτοί –πλήν ελάχιστων εξαιρέσεων- ήταν …ψιλικατζήδες. Οι…. χαζοί Άγγλοι πολιτικοί στέγαζαν τον ερωτά τους , δηλ. πλήρωναν το ενοίκιο της ερωτικής τους φωλιάς με τον καλό τους με κρατικά χρήματα ( δηλ. ετησίως 8400 έως 12000 £), ενώ οι Γάλλοι έβαζαν στην μισθοδοσία –αργομισθία την ερωμένη τους σε μεγάλη ημικρατική εταιρεία. Οποία κατάντια!
    .............................................

    http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2011/06/blog-post_11.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία