Plasmodium falciparum ή το νέο εθνικό σύνθημα



Μια παρέμβαση για τη φοροδιαφυγή από τον minority-opinion


Όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις μετά την μεταπολίτευση χρησιμοποίησαν συστηματικά για ψηφοθηρικούς λόγους ένα πολύ βολικό σύνθημα.
Την πάταξη ή ακόμα καλύτερα, την εξόντωση της ‘Φοροδιαφυγής’.
Η ‘Φοροδιαφυγή’ ήταν πάντοτε και παραμένει μέχρι και σήμερα, ένας πολύ βολικός ‘εχθρός’ για την κάθε κυβέρνηση, γιατί είναι από τα λίγα θέματα, στα οποία συμφωνεί ολόκληρος ο ελληνικός λαός, ανεξάρτητα από ταξική ή κομματική καταγωγή ή προτίμηση.
Η ‘Φοροδιαφυγή’ άλλωστε:
  • εκφράζει μια ιδιαίτερα αντικοινωνική συμπεριφορά και υπονομεύει το περί δικαίου αίσθημα του λαού μας

  • επιβαρύνει υπέρμετρα τους συνεπείς φορολογούμενους υπέρ των απατεώνων

  • υπονομεύει τον επι ίσοις όροις ανταγωνισμό ανάμεσα σε συνεπείς και ασυνεπείς επιχειρήσεις και επαγγελματίες

  • ακυρώνει την δυνατότητα επέκτασης του προνοιακού κοινωνικού κράτους

  • είναι μυθικά πλούσια για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας μας (παρά το γεγονός ότι, λόγω της φύσης της, κανένας δεν μπόρεσε ποτέ να την μετρήσει πραγματικά) και ο δραστικός περιορισμός της θα έλυνε μεμιάς τα αιώνια προβλήματα των κρατικών ελλειμμάτων

  • Τέλος, ευτυχώς, παραμένει πάντοτε ‘ασύλληπτη’ και έτσι μπορεί να χρησιμοποιείται εσαεί σαν ιδεατός στόχος και σαν άλλοθι για την ακινησία της κοινωνίας και της πολιτικής τάξης που την εκφράζει
Με δόλωμα λοιπόν την συνεχώς επικείμενη πάταξη της ‘Φοροδιαφυγής’ όλα τα πολιτικά κόμματα, μπορούν να υπόσχονται την δημιουργία ενός παραδείσου επί της γης, όπου το κράτος θα φροντίζει για όλους και για όλα:
  • Δωρεάν’ υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου

  • Δωρεάν’ υπηρεσίες εκπαίδευσης επίσης υψηλού επιπέδου

  • Πλήρη απασχόληση μέσα από τις αμέτρητες προσλήψεις στον στενό, ευρύ και ευρύτατο δημόσιο ή σχεδόν δημόσιο τομέα

  • Κοινωνική πρόνοια σε ευπαθείς ομάδες (ψηφοφόροι, κομματάρχες, συνδικαλιστές, ‘ανάπηροι’, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και τραπεζίτες, προστατευμένοι επαγγελματίες κλπ)

  • Επιδοτήσεις σε κλειστούς επαγγελματίες, ‘επιχειρηματίες’, ‘κατασκευαστές’, ‘αγρότες’ κλπ
  • Σπουδές μέχρι τα 30 και σύνταξη στα 50-55, με την χρήση ανήλικων τέκνων και την πατέντα της ‘εξαγοράς’ συντάξιμων χρόνων ή της μετατροπής σχεδόν όλων των επαγγελμάτων σε ‘βαρέα και ανθυγιεινά’

  • Λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, πλατείες, φιέστες κλπ υψηλού κόστους και αμφίβολης αισθητικής κλπ κλπ
Και όλα αυτά τα υπέροχα και καταπληκτικά μπορούν να γίνουν χωρίς ο λαός να χρειαστεί να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Όπως έλεγε κάποιος γνωστός μου γιατρός ‘Με την απλή πάταξη της Φοροδιαφυγής’.
Στο δίλλημα μεταξύ μιας πολύ υψηλής φορολογίας για να υποστηριχθεί το κοινωνικό κράτος και της πάταξης της ‘Φοροδιαφυγής’ για να λυθεί το ίδιο πρόβλημα, ο ελληνικός λαός, πολύ φυσιολογικά, ψηφίζει κάθε φορά την δεύτερη ‘λύση’.
Έτσι λοιπόν, το ελληνικό κράτος, προϋπολογίζει κάθε χρόνο τα έσοδά του, λαμβάνοντας υπόψιν και την τα έσοδα από την αναμενόμενη σύλληψη της ‘Φοροδιαφυγής’ και μοιράζει εκ των προτέρων τα έσοδα αυτά, στους εκάστοτε πολιτικούς του φίλους και ψηφοφόρους. Φυσικά η ‘Φοροδιαφυγή’, διαφεύγει της σύλληψης κάθε φορά και την διαφορά μεταξύ εσόδων και εξόδων, έρχονται να καλύψουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι που είναι περισσότερο παραγωγικοί και φοροδιαφεύγουν λιγότερο από εμάς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι σχεδόν οι προυπολογισμοί του ΕλΛηνικού κράτους τα τελευταία τριάντα χρόνια, καταλήγουν απολογιστικά με πολύ μεγαλύτερα έξοδα και πολύ μικρότερα έσοδα απο αυτά που είχαν προυπολογιστεί, ακόμα και σε περιόδους μεγάλης ανάπτυξης του ΑΕΠ.
Με βάση αυτή την εμπειρία, προφανώς, καταρτίστηκε και ο προυπολογισμός για το 2012, ο οποίος ψηφίστηκε απο 258 ενήλικες βουλευτές και προβλέπει ταυτόχρονα:
1. Μείωση του ΑΕΠ (δηλαδή των καταγεγραμμένων εισοδημάτων της οικονομίας)
2. Αύξηση των δημοσίων φορολογικών εσόδων απο αυτά τα μειωμένα εισοδήματα
Παραβλέποντας προς στιγμή, ότι αύξηση φορολογικών εσόδων σε καθεστώς βαριάς ύφεσης δεν έχει επιτευχθεί ποτέ στο παρελθόν, σε καμμιά χώρα του πλανήτη, είναι αξιοσημείωτο ότι, απο την πίττα του 2012, η πολιτική τάξη αποφάσισε να μεγαλώσει το κομμάτι που αφορά στον δημόσιο τομέα, με ταυτόχρονη μείωση όλων των προνοιακών παροχών του προυπολογισμού, καθώς και των δημοσίων επενδύσεων. Δηλαδή αποφάσισαν να αυξήσουν την καθαρά καταναλωτική δαπάνη του δημόσιου τομέα, εις βάρος όλων των υπολοίπων.
Την ίδια στιγμή προβλέπεται (και απο αυτούς που ψήφισαν τον προυπολογισμό) ότι το 2012 θα κλείσουν επιπλέον 50-60.000 μικρομεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις και ότι η πλειοψηφία από αυτές που θα μείνουν, θα γυρίσουν σε ζημιές. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι τα φορολογικά έσοδα του 2012, δεν πρόκειται απλώς να μειωθούν, αλλά κυριολεκτικά θα καταρρεύσουν.
Τα όνειρα της πολιτικής τάξης για αυξημένα φορολογικά έσοδα, στο σημερινό ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον, δεν μπορεί παρά να να είναι αποτέλεσμα τακτικής και επίμονης χρήσης παραισθησιογόνας ιδεολογίας.
Είναι χαρακτηριστικό επίσης, ότι με 20-30 δις μπορεί κάποιος σήμερα να αγοράσει το ΣΥΝΟΛΟ των ελληνικών επιχειρήσεων (βιομηχανικές, τραπεζικές, εμπορικές, πληροφορικής κλπ) που είναι διαπραγματεύσιμες στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά στην πραγματική οικονομία, ο Χρυσοχοίδης, πάντοτε πιστός στους εντολείς και ψηφοφόρους του, θέλει να κατευθύνει τα λεφτά του ΕΣΠΑ προς τους Δήμους (όπου θα μοιρασθούν δίκαια σε όλες τους ψηφοφόρους), την "κατάρτιση" και τις ΑΠΕ (όπου μια μικρή ομάδα κρατικοδίαιτων "επιχειρηματιών" έχουν βρεί την κότα με τα χρυσά αυγά).
Την στιγμή που η χώρα χρειάζεται να αυξήσει την παραγωγική της ικανότητα και να μειώσει τις αδρανείς δαπάνες, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει την πρόωρη συνταξιοδότηση (εφεδρεία) σαν μέτρο μείωσης των δημόσιων δαπανών. Εδώ η κοινή λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Οι πρόσφατες καθημερινές συλλήψεις οφειλετών του δημοσίου και οι αντίστοιχες εισπράξεις και διακανονισμοί, αποτελούν μια μικρή ηθική δικαίωση προς τα συνεπή και υπάκουα υποζύγια της φορολογίας (μισθωτούς-συνταξιούχους) και επι πλέον προσφέρουν ελλείψει άρτου, κάποιο ενδιαφέρον θέαμα στους ταλαίπωρους πολίτες, όταν αφορούν γνωστά ονόματα της κοινωνικής υποκουλτούρας που διαμορφώθηκε στη χώρα μας κυρίως απο τα ΜΜΕ. Δυστυχώς όμως, οι συλλήψεις αυτές, επι της ουσίας δεν θα έχουν καμμιά επίπτωση στο θέμα της φοροδιαφυγής ή των μελλοντικών εσόδων γιατί αφορούν σε χρεωκοπημένες επιχειρήσεις, οι περισσότερες απο τις οποίες έχουν ήδη κλείσει ή είναι σε διαδικασία κλεισίματος (Πετζετάκης κλπ). Εξ’ άλλου στις περίσσότερες περιπτώσεις δεν αφορούν σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής, αλλά σε αδυναμία (ή επιλογή) μη καταβολής βεβαιωμένων φόρων ή εισφορών.
Είναι φανερό ότι η πολιτική τάξη και το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, ανίκανοι να προχωρήσουν σε πραγματικές διαρθρωτικές παρεμβάσεις, που αναποφευκτα έχουν πολιτικό και κοινωνικό κόστος, καταφεύγουν για ακόμα μια φορά, στην παραδοσιακή ‘λύση’ της πάταξης της φοροδιαφυγής, σαν φάρμακο για την διαφυγή απο την σκληρή οικονομική πραγματικότητα, που επιτάσσει την μείωση των κρατικών δαπανών στο ύψος των πραγματικών (και όχι των επιθυμητών) εσόδων.
Τα τελευταία 2 χρόνια, θα έπρεπε να πάρουμε γραμμή-γραμμή τον προϋπολογισμό και να κόψουμε τουλάχιστον 20 με 25 δις. Σε αυτή τη διαδικασία η προοδευτική ιδεολογία θα μπορούσε να παίξει το ρόλο της, προστατεύοντας τις κοινωνικές δαπάνες που αφορούν πραγματικά αδύναμους συμπολίτες μας, απέναντι στις δαπάνες που αφορούν σε λιγότερο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Αντί γι' αυτό, όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί, προτιμούν να φαντασιώνονται μεγαλύτερα έσοδα απο μια οικονομία που αργοπεθαίνει μέσα σε βαθιά ύφεση.
Η πρόβλεψή μου για το 2012 είναι ότι η αυξανόμενη μείωση των φορολογικών εσόδων θα φέρει σε πρώτη φάση, ακόμα μεγαλύτερη φορολογία για τις ελάχιστες κερδοφόρες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει και μόλις εξοντωθούν και αυτές, η κυβέρνηση θα στραφεί στην τελευταία πηγή εσόδων κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος. Την κινητή (καταθέσεις) και ακίνητη περιουσία των υπηκόων της. Η περιουσία αυτή θα κατασχεθεί σταδιακά και θα συντηρήσει το 'κοινωνικό κράτος' (ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΑΓΡΟΓΗ κλπ) για μερικούς μήνες ακόμα, μέχρι εξαντλήσεως των όποιων κινητών και ακινητων αποθεμάτων που έχει συσσωρεύσει η κοινωνία μετά τον πόλεμο.
Δυστυχώς στη χώρα μας το κράτος έχει για την κοινωνία, την ίδια επίδραση με το πρωτόζωο Plasmodium.
http://en.wikipedia.org/wiki/Malaria

Σχόλια

  1. Πολύ καλό, πολύ δυνατό. Μπράβο. Απλά θα πρόσθετα ότι η φοροδιαφυγή είναι στη χώρα μας θεσμική. Καμία μεταρρύθμιση δεν είναι εύκολη υπόθεση, ακόμα κι αν κάποιος έχει την πολιτική βούληση. Ουσιαστικά η γραφειοκρατική δομή και η πολυνομία εμποδίζουν κάθε μεταρρύθμιση και τις κόβουν τα πόδια, νύχι με νύχι. Η φοροδιαφυγή είναι θεσμική, επειδή αποτελούσε έναν έξυπνο τρόπο να εισπράττει τα χρήματα το κράτος έμμεσα καθώς αυτά "επενδύονταν" στην κατανάλωση. Έτσι, το κράτος έπαιρνε το μεγαλύτερο μέρος των οφειλόμενων χρημάτων ενώ παράλληλα διατηρούσε σε μία σταθερή ανάπτυξη την αγορά και σε σταθερότητα την οικονομία της μεσαίας τάξης. Εξάλλου, (το έχω ξαναπεί) η φοροδιαφυγή και η διαφθορά δεν πατάχθηκαν, αλλά μέσα στην πολυνομία στηρίζονταν επειδή επέτρεπε την άνθιση της μεσαίας τάξης/ψηφοφόρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία