Το τελευταίο ανέκδοτο: Θα μας σώσει η ευρωπαϊκή αριστερά.

Το τελευταίο καταφύγιο όσων καταψηφίζουν τη νέα δανειακή σύμβαση και το PSI είναι η αλλαγή συσχετισμών στην Ευρώπη και η δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης. Επικαλούνται μια δεξιά ανάλγητη Ευρώπη που δεν βλέπει το δράμα του ελληνικού λαού, αλλά μόνο αριθμούς και ελπίζουν σε μια αριστερή αλλαγή που θα μας γλιτώσει από την επιτήρηση και τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που μας επιβάλουν οι «κακοί δεξιοί». Από τέτοια χρυσώματα χαπιού μας έχει συνηθίσει η εγχώρια πολιτική τάξη και δη η αριστερή. Το γεγονός όμως ότι η γερμανική Αριστερά και οι Γάλλοι πράσινοι  καταψήφισαν τη βοήθεια στην Ελλάδα και οι Γάλλοι σοσιαλιστές την ψήφισαν με μεγάλη δυσκολία, ανατρέπει τους ισχυρισμούς τους. Το είχαμε επισημάνει και σε προηγούμενη ανάρτηση ότι η υπόθεση είναι δική μας, ανεξάρτητα από τις όποιες εξελίξεις  συμβούν στην Ευρώπη.

Απλά, η ψηφοθηρική Αριστερά και μια λαϊκίστικη Δεξιά ( ή αντιστρόφως ή και τα δύο και στις δύο)   προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι δεν πρέπει να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις στο ελληνικό κράτος και ότι πρέπει να συνεχιστεί η διαφθορά, η σπατάλη και η αναποτελεσματικότητα. Γιατί το σημερινό μπάχαλο τους βολεύει όλους. Από αυτό αντλούν πολιτική δύναμη, κοινοβουλευτική ισχύ, επαγγελματικά στελέχη, δικτύωση σε όλη τη χώρα. Μόνο που η οικονομική δυσπραγία και το καθεστώς επιτήρησης ανατρέπει τα σχέδιά τους. Βρίσκονται μέσα στην ίδια δαγκάνα και αυτοί. Από τη μια θέλουν τα χρήματα της δανειακής και από την άλλη θέλουν να συνεχίσουν το πάρτι με τους δικούς τους όρους. Μόνο που οι δανειστές ξύπνησαν και είναι αγριεμένοι, ευτυχώς από τη μια γιατί θα επιβάλλουν με το ζόρι αλλαγές που έπρεπε να είχαμε κάνει μόνοι μας εδώ και χρόνια,  δυστυχώς όμως για τον απλό ελληνικό λαό που αναγκάζεται να ματώσει και να πληρώσει ακριβά.

Γράφει ο φίλος Γιώργος Προκοπάκης στο fb, κάπως οργισμένα είναι αλήθεια, αλλά με το δίκιο του.

31/3/2010: Χρέος €310 δισ 

31/12/2011: Χρέος €368 δισ 

Πληρώθηκαν τόκοι: Σύνολο €22 δισ 

Πρωτογενές έλλειμμα: Σύνολο €36 δισ (68-310-22=36) 

Τρόικα, Εκταμιεύσεις: Σύνολο €72 δισ

Δηλαδή, από τα χρήματα της Τρόικα τα μισά πήγαν σε αναχρηματοδότηση του χρέους (σ' αυτούς τους αλήτες τους τραπεζίτες) και τα μισά να πληρώσουν τα ελλείμματα που δεν μπορεί να σταματήσει το κράτος.

Η ελληνική αριστερά, ο Κουβέλης κι ο Παπαδημούλης (είπαμε για Τσίπρες, τι να λέμε), αναπέμπουν τη λύση στους άλλους πολιτικούς καιροσκόπους της Ευρώπης. Εμπρός λοιπόν παλληκάρια, για την Ευρώπη του πολιτικού καιροσκοπισμού!

Και συνεχίζει με προτάσεις που αναφέρονται στους δύο πυλώνες της εξόδου μας από την κρίση χρέους, την ευρωπαϊκή σύγκλιση και τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους. Εγώ θα πρόσθετα και την αλλαγή της αντίληψης που έχει ο ελληνικός λαός για το κράτος.

Γράφει ο ΓΠ

Περί αλλαγής συσχετισμών και τι μπορεί αυτό να σημαίνει για μας:

1. Κι οι γάτες ξέρουν ότι λύση θα προκύψει (και θα αποφευχθεί η επανεμφάνιση της οξύτητας στο μέλλον) με πανευρωζωνική πολιτική ανακατανομής πλεονασμάτων. Πολιτικά αυτό σημαίνει ευρωπαϊκή ενοποίηση.

2. Καμιά ενοποίηση δεν θα μακροημερεύσει εάν δεν υπάρξει δημοσιονομική σύγκλιση.

3. Για να κατανείμεις πλεονάσματα, πρέπει να "παίζει" και αυτός που τα έχει.

4. Η πολιτική Μέρκελ είναι η "ευρωπαϊστική εκδοχή" του γερμανικού κέντρου (η δεξιά θέλει τη Γερμανία εκτός ευρώ όσο θέλει κι ο Λαφαζάνης την Ελλάδα εκτός).

5. Τούτων δοθέντων, το ζήτημα δεν είναι "η τεχνική λύση" (π.χ., ευρωομόλογο, ΕΚΤ δανειστής ύστατης ανάγκης), αλλά οι πολιτικοί όροι που θα οδηγήσουν εκεί.

6. Στο πλαίσιο αυτό η πολιτική λιτότητας δεν είναι μονόδρομος - με την προϋπόθεση ότι οι εταίροι τείνουν προς δημοσιονομική σύγκλιση.

7. Το εναλλακτικό πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας λέει (σχηματικά): "τελειώνουμε αμέσως με την Ελλάδα (ίσως και την Πορτογαλία), έχουμε επαρκή σύγκλιση και πάμε παρακάτω". Το SPD που βλέπεις να ψηφίζει υπέρ της Ελλάδας, εδώ και ένα χρόνο σχεδόν λέει "κουρέψτε την Ελλάδα".

8. Είτε στη συντηρητική εκδοχή Μέρκελ, είτε στην προοδευτική Στάιμπρουκ η ελληνική "εσωτερική" πολιτική που απαιτείται είναι η ίδια: συμμάζεμα του ελλείμματος, εκσυγχρονισμός. Η Ελλάδα του 2009 απλώς δεν χωράει σε κανένα "προοδευτικό" ευρωπαϊκό μοντέλο - ας μη συζητάμε για συντηρητικό, το ξέρουμε.

9. Άρα, η πολιτική μπορεί να είναι "εσωτερικό συγύρισμα - ευρωπαϊκή σύγκλιση".

10. Το σίγουρο είναι ότι ακόμη και με το περίφημο πέρασμα (το οποίο έγινε πια απορρόφηση, δηλαδή διαγραφή) του χρέους στη ΕΚΤ, οι όροι του πολιτικού παιχνιδιού για την Ελλάδα δεν θα άλλαζαν: αυστηρή επιτήρηση και υποχρεωτική συνεργασία με τον όποιο τρίτο (την Τρόικα σήμερα, την ΕΚΤ σε περίπτωση περάσματος).

11. Όποιος διαβάζει διαφορετικά τα πράγματα, ας υποδείξει πολιτικές και πολιτικά υποκείμενα.

Τα  ψέλνουν παρόμοια και εδώ αλλά και εδώ