Ένα ψήφισμα που δεν κατατέθηκε ποτέ, του Γιώργου Προκοπάκη




Ο Γιώργος Προκοπάκης ήθελε να καταθέσει ένα ψήφισμα στο 1ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ ( 2/4/2011). Τελικά δεν το κατέθεσε. Σήμερα πρωταπριλιά το έβγαλε σε κυκλοφορία. Τα μισά να είχαμε κάνει από αυτά που αναφέρονται, τα πράγματα θα ήταν τόσο διαφορετικά. Ευτυχώς που σ' αυτή τη χώρα υπάρχουν ακόμα σκεπτόμενοι άνθρωποι. Χαίρε Γιώργο.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 1ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Οι εξελίξεις τους επόμενους 12-18 μήνες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Η επόμενη μέρα της κρίσης, όποια και αν είναι η κατάληξή της, θα βρει υποχρεωτικά την Ελλάδα με:
  • Ελάχιστο ή μηδενικό έλλειμμα
  • Εύλογα μειωμένο δημόσιο χρέος
Το πραγματικό δίλημμα για τη χώρα είναι εάν στην κατάσταση αυτή οδηγηθεί με βίαιο τρόπο, εξαναγκασμένη από τους δανειστές με καταστροφικές συνέπειες για τους πολιτες, ή εάν προχωρήσει συντεταγμένα με βασικό μέλημα την ελαχιστοποίηση των αναπόφευκτα βαρέων επιπτώσεων στον ελληνικό λαό, δίκαια κατανεμημένων. Η ΔΗΜ.ΑΡ. τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της οργανωμένης πορείας με την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση. Δεν παραγνωρίζουμε ούτε ξεχνάμε τις τεράστιες ευθύνες του κυβερνητικού κόμματος – του ενός πόλου του δικομματισμού – στη δημιουργία του πελατειακού, διεφθαρμένου, αναξιόπιστου και αναποτελεσματικού κράτους, εχθρικού για τον πολίτη που οδήγησε στην κρίση. Όμως, η διαχείριση της κρίσης δεν μπορεί παρά να γίνει από την εκλεγμένη κυβέρνηση. Η ΔΗΜ.ΑΡ. θεωρεί ότι η συναίνεση δεν μπορεί να είναι η οδός διαφυγής ενδεχόμενης αποτυχίας της διαχείρισης. Είναι απαίτηση της κοινωνίας για να υπάρξει διέξοδος η οποία ούτε οδηγεί σε μακροχρόνια ύφεση, ούτε υποθηκεύει το μέλλον.
Με αίσθηση της ευθύνης των στιγμών που ζούμε, η ΔΗΜ.ΑΡ. δηλώνει κατ’ αρχήν σύμφωνη με τους μακροσκοπικούς στόχους περιορισμού των ελλειμμάτων και μείωσης του χρέους. Για την επίτευξη των στόχων είναι έτοιμη να παράσχει στήριξη στην κυβέρνηση που διαχειρίζεται την κρίση και καλεί όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, από όλα τα πολιτικά κόμματα και κοινωνικά στρώματα που συμφωνούν στην αναγκαιότητα της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης, να πράξουν το ίδιο. Η ατελέσφορη οργή και ο καταγγελτικός λόγος, η ειλικρινής ή ιδιοτελής ιδεολογική περιχαράκωση, ο πολιτικός ωφελιμισμός πρέπει να δώσουν τη θέση τους στη δημιουργική συμμετοχή στη λύση.
Η συναίνεση είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης. Οι ελάχιστοι όροι για συναίνεση είναι:
  1. Εγγυήσεις για διάλυση του πελατειακού κράτους με κατανομή ευθυνών και θεσμική κατοχύρωση
  2. Εκπόνηση κάθετων (αντί οριζόντιων) παρεμβάσεων για το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής – πέραν του ενιαίου μισθολογίου και της αλλαγής του φορολογικού συστήματος δεν μπορεί να υπάρξουν άλλες οριζόντιες παρεμβάσεις
  3. Αναδιάρθρωση και ενίσχυση του δικτύου κοινωνικής προστασίας για όσους πλήττονται από την κρίση
  4. Εγκαθίδρυση ανεξάρτητων και ισχυρών εποπτικών και ελεγκτικών αρχών σε όλους τους τομείς καθώς και ανεξάρτητης αρχής με στόχο την απόλυτη διαφάνεια και έλεγχο των αποκρατικοποιήσεων ή αξιοποίησης/εκποίησης δημόσιας περιουσίας
Οι όροι για συναίνεση δεν είναι διαπραγματεύσιμοι. Είναι οι απαραίτητες συνθήκες τόσο για την επιτυχία των στόχων (που θα έπρεπε να έχει η ίδια η κυβέρνηση μεσούσης της κρίσεως), όσο και κυρίως για την επίτευξη κοινωνικής, πέραν της πολιτικής, συναίνεσης. Η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι έτοιμη να ενισχύσει με κάθε δυνατό τρόπο στην ουσιαστική εφαρμογή των ελάχιστων όρων με στόχο τη συστράτευση όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για τη διέξοδο από την κρίση. Καλεί όλες τις πολιτικές δυνάμειςόλους τους πολίτες να συμμετάσχουν στην κοινή προσπάθεια και να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διαμορφώσει τις ελάχιστες συνθήκες ώστε να γίνουν, όσοι αγωνιούν για τη διέξοδο, μέρος της λύσης, αντί να είναι παθητικοί αποδέκτες αμφίβολης αποτελεσματικότητας μέτρων.

Σχόλια

  1. Το ξέρω ότι δεν χωράνε σε ένα ψήφισμα, αλλά είναι ώρα τα 4 σημεία να ξεφύγουν απο την διακήρυξη αρχών και να αποκτήσουν συγκεκριμμένο περιεχόμενο. Μόνο έτσι θα ξέρουμε για ποιό πράγμα μιλάμε. Αλλοιώς, πάλι θα τραβάμε τα μαλλιά μας με τους μελλοντικούς Μπαμπινιώτηδες που θα βαφτίζουν, όπως πάντα, το κρέας ψάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όσον αφορά το απόφθεγμα των ημερών, επισυνάπτω παρακάτω τις δηλώσεις του Ψαριανού τις οποίες εξέφρασε επίσημα ως κεντρικός ομιλητής σε πρόσφατη εκδήλωση της ΔΗΜΑΡ στο Ρέθυμνο: Ψαριανός:(Στην αρχή είπε ακριβώς αυτήν την πρόταση που λέει στο απόφθεγμα και μετά λέει): "με ρωτάν όλοι αν θα συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ και τους λέω ότι το ζήτημα δεν είναι με ποιούς θα συνεργαστείς αλλά τι σκοπό θα έχεις. Η ΔΗΜΑΡ παλεύει για μια καλύτερη Ελλάδα αλλά και Ευρώπη μέσα από ένα πολιτικό πρόγραμμα το οποίο είναι διαθέσιμο υπό διαπραγμάτευση προς όλους".Ρωτάω εγώ τώρα. Υπάρχουν κάποιες διευκρίνισεις η κάποιες διαχωριστικές γραμμές ως προς το "ποιούς" και το "όλους"?Να συνεχίσω?Θα συνεχίσω...Ψαριανός:"δεν έχουμε αρκετά αναπτυγμενο καπιταλισμό όποτε δε φταίει για όλα το κεφάλαιο".Και το τελευταίο:"το δίλλημα δεν είναι μνημόνιο ή όχι μνημόνιο και ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια απλή φράση"...Τι να πώ..Τα συμπεράσματα δικά σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τα αυτονόητα λέει πειρατή μου ο ψαριανός. Οτι στην ελλάδα το πρόβλημα της κρίσης δεν είναι λόγω του καπιταλισμού (όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα σε όλον τον κόσμο, όπως φυσικά η παγκόσμια οικονομική κρίση που βιώνουμε) γιατί ουσιαστικά δεν υπήρχε ελεύθερη αγορά αλλά μια κρατικοδίαιτη αγορά κατευθυνόμενη από τη διαφθορά και τη μεσοκρατία. Αυτό δε σημαίνει πως ο καπιταλισμός είναι άγιος (κάθε άλλο) αλλά δεν μπορούμε να ρίχνουμε τις ευθύνες αποκλειστικά σε αυτόν για ότι συμβαίνει στην Ελλάδα. Επίσης λέει οτι αυτό που ονομάζουμε νεοφιλελευθερισμό στις μέρες μας είναι μια έννοια που δίνει ο καθένας το δικό του νόημα. Και στην πραγματικότητα αυτονόητα πράγματα που προωθούν την ίση μεταχείριση (δυστυχώς προσαρμοσμένα στις ακραίες συνθήκες που βιώνουμε) κι έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί χρόνια τα βαπτίζουμε νεοφιλελευθερισμό (και παλι αυτό δε σημαίνει πως δεν εφαρμόζονται νεοφιλελεύθερες πολιτικές σήμερα). Όταν το καταλάβουμε όλο αυτό και μπορέσουμε να αποφύγουμε τις ταμπέλες και τις αγκυλώσεις, ίσως μπορέσουμε να μιλήσουμε σε πολιτική βάση και να προχωρήσουμε με μια συναίνεση σε στοιχειώδη τουλάχιστον ζητήματα που αντί θα χωρίζουν θα ενώνουν την κοινωνία με σκοπό το συμφέρον όλων (ή τουλάχιστον των περισσοτέρων).

    Κωνσταντίνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για το απόφθεγμα των ημερών:
    Αγαπητοί φίλοι.
    Δεν φιλοδοξώ να αλλάξω τα standars της εγχώριας Αριστεράς. Δηλαδή κάθοδος στις εκλογές μόνο για είσοδο στη βουλή και διατύπωση απλά ενός αντιπολιτευτικού λόγου ήπιου ή καταγγελτικού. Πολύ θα τόθελα, αλλά ποιος είμαι εγώ που θα ανατρέψω συνήθεις δεκάδων ετών. Απλά οι καιροί είναι τελείως διαφορετικοί και η Αριστερά θα πρέπει να το λάβει υπόψη της. Ως εκ τούτου αν πρόκειται για την Αριστερά της ευθύνης για τη διακυβέρνηση της χώρας, νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε περισσότερο τολμηροί. Θα πρέπει να φαίνεται ότι ο στόχος της είναι να κυβερνήσει τη χώρα, να δώσει τις λύσεις που έχει προς όφελος όχι απλά της παράταξης αλλά του κοινωνικού συνόλου. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με τη συμμετοχή στην εξουσία. Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος της παραδοσιακής Αριστεράς θέλει το κόμμα του μακρυά από κυβερνήσεις, αλλά αυτό θα πρέπει να αλλάξει, διαφορετικά δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό. Θεωρώ λάθος της εκ προοιμίου άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση ΠαΣοκ-ΝΔ. Το πολιτικό σκηνικό είναι τόσο ρευστό και κανείς δεν ξέρει τι θα προκύψει μετά από μία ή δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ποια θα είναι η σύνθεση της βουλής. Ένα κόμμα σαν τη ΔΗΜΑΡ μπορεί να προτείνει ένα minimum θέσεων για τη διακυβέρνηση της χώρας και να ζητήσει στους άλλους να τοποθετηθούν σαυτό. Γιατί θα πρέπει να αφήσουμε το δικομματισμό να τα βρει με το ΛΑΟΣ ή τον Καμμένο; Θα ήταν καλύτερη για τη χώρα μια τέτοια εξέλιξη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ φίλε μου Leo...
    Θεωρώ ότι πρέπει να αναλύσουμε λίγο αυτά τα standars της εγχώριας Αριστεράς, γιατί όπως είναι λογικό με βάση την θεωρία της εξέλιξης και την ανανέωσης όταν τα πράγματα αλλάζουν σε επίπεδο κοινωνίας πρέπει να αλλάξουν και στην Αριστερά.Ηρθε πλεον η ώρα μετά απο 2 χρόνια μνημονιακής επέλασης να δούμε τι λέει προεκλογικά αυτή η ρημάδα η Αριστερά.Το ΚΚΕ ζητάει ψήφο για να τους αποδυναμώσουμε(ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ-δεν ξέρω τι άλλο.)Ούτε λόγος για ζητήματα εξουσίας.Δηλαδή αδιαφορεί για το ποιός θα πάρει την εξουσία(είτε ΠΑΣΟΚ η ΝΔ η και οι δύο μαζί)αρκεί να βγεί το μαγαζάκι του σε ένα καλό ποσοστό.Το καλύτερο δώρο για τον δικομματισμό.Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκεται σε άλλο επίπεδο εξωπραγματικής αντίληψης.Θεωρεί πάγιο αίτημα για την σύνθεση και την ενότητα της Αριστεράς την διαγραφή του χρέους, την έξοδο απο το την ΕΕ και το ευρώ.Λες και αν είχαμε δραχμή η δολλάριο η γεν οι μισθοί θα βρίσκονταν στα ύψη.Θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ξεκάθαρα το ζήτημα της διακυβέρνησης αυτής της χώρας.Έχει κάνει ξεκάθαρο ότι δεν ζητάει ψήφο διαμαρτυρίας αλλά ψήφο εξουσίας.Τα 10 σημεία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν ενα βασικό πηλώνα και ένα ολοκήρωμένο πακέτο για μια εναλλακτική διακυβέρνηση.Τι πιο τολμηρό απο αυτό!!!Τι πιο τολμηρό απο ένα κοινοβουλεύτικό κόμμα της Αριστεράς να μιλάει για εξουσία σε τέτοια συγκυρία?Και το κυριότερο είναι αυτό που ειπώθηκε απο τον ΣΥΡΙΖΑ:Και κυβέρνηση να βγούμε ο λαός την δευτέρα πρέπει να είναι και πάλι στον δρόμο.Τολμηρό δηλαδή θεωρείς την συμμετοχή σε μια κυβένηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ???Με αυτούς που εδώ και τόσα χρόνια έχουν οδηγήσει την χώρα στην καταστροφή?Με αυτούς που ακολουθούν πιστά τα προτάγματα και τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού?Με αυτόυς που έχουν πάρει το πρώτο βραβείο διαφθοράς και διαπλοκής?Με αυτούς που τερμάτησαν πρώτοι στον αγώνα για την άνθηση του παρακράτους?(δολοφονίες κ.τ.λ).Για ποιά παραδοσιακή Αριστερά μιλάμε?(Γιατί απο ότι καταλαβαίνω ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε στο κάδρο της παράδοσης).Για την Αριστερά η οποία παίρνει ξέκαθαρη πολιτική θέση απένταντι στα πράγματα χωρίς να πηγαινοέρχεται απο δω και απο κει?Για την Αριστερα η οποία μιλάει για ενα αντιμημονιακό, αντινεοφιλελευθερο κοινωνικό μέτωπο αποκλείοντας όλες τις δυνάμεις οι οποίες στήριξαν το μνημόνιο?Αυτή είναι η παραδοσιακή Αριστερά?Για μένα παραδοσιακή Αριστερά πλέον, η οποία δεν έχει κανένα ίχνος ανανέωσης, είναι αυτή η "Αριστερά" που ακόμα ονειρεύεται στον ύπνο της εδώ και δεκαετίες συγκυβέρνηση με το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ.(βλ. Κουβέλης-ΔΗΜΑΡ).Είναι δυνατόν μετα απο τόσα ιστορικά παρόμοια αποτυχημένα εγχειρήματα συγκυβέρνησης να υπάρχει κόμμα που να μιλάει για σοσιαλδημοκρατία?Προφέρεται ακόμα η λέξη σοσιαλδημοκρατία το 2012?Όσον αφορα το τελευταίο ερώτημα που βάζεις, όχι δεν πρέπει να αφήσουμε το δικομματισμό να τα βρεί με το ΛΑΟΣ και τον Καμμένο αλλά πρέπει επιτέλους να αφήσουμε τον κόσμο της εργασίας, το λαό και την Αριστερά να κυβερνήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δυστυχώς φίλε Πειρατή και ο Σύριζα δεν έχει κανένα πειστικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Μαξιμαλισμός και των γονέων υπάρχει στα περίφημα 10 σημεία του. Αναπαλαίωση με Κουρουπλή και Σακοράφα, εθνικιστικά παιχνίδια με τις δηλώσεις για Έλληνες και μη, προστασία του πελατειακού πασοκικού κράτους με τις δηλώσεις Τσίπρα για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Τα 10 σημεία δεν έχουν λύσει για το που θα βρεθούν τα λεφτά ή πως θα πείσεις τους δανειστές να σου δώσουν περίοδο χάριτος 5 χρόνια, και τι θα γίνει στα 5 χρόνια, χωρίς περικοπές, και χωρίς ανάπτυξη. Δυστυχώς δεν βλέπω ούτε εκεί βιώσιμη λύση. Η κεντροαριστερά είναι μια λέξη, τα πρόσωπα που καλούνται να την προωθήσουν είναι παλιά γνωστά, δοκιμασμένα και αποτυχημένα. Σαυτό συμφωνώ. Η δική μου Αριστερά είναι διαφορετική και νομίζω ότι οι απόψεις μου φαίνονται από τα γραπτά μου. Θεωρώ ότι να δεν εκσυγχρονιστεί και δεν καθαρίσει το άθλιο κράτος, ούτε ανάπτυξη γίνεται, ούτε βελτιώνεται η δανειακή σύμβαση. Αν θες και ο ΣΥΡΙΖΑ να έρθει στην εξουσία, οι κρατικές δομές θα τον συντρίψουν ή θα τον διαφθείρουν αμέσως. Δεν ξέρω που δουλεύεις αλλά η εικόνα του δημόσιου από μέσα, η νοοτροπία, η πολιτική του θεώρηση είναι αποκαλυπτικές. Τα 10 δισ του ΕΣΠΑ , φίλε, θα εξαφανιστούν σαν στραγάλια, μέσα από τη διαπλοκή των ομόλογων δομών και αυτό το παραδέχεται ακόμα και αυτή η κάκιστη διακυβέρνηση. Η επανάσταση πρέπει να στοχεύει στο σπάσιμο της εξουσίας αυτού του είδους. Και δυστυχώς η Αριστερά είναι μέσα στο κόλπο όπως έδειξα και στο θέμα του νόμου για τα ΑΕΙ. Μέσα, μέρος του προβλήματος και όχι λύση. Κάτι άλλο θέλουμε, αλλά είμαστε ακόμα μακρυά.
    Leo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαίρομαι ιδιαίτερα που μπορούμε να μιλάμε γόνιμα αν και διαφωνούμε. Καλή σου μέρα Πειρατή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 1.Οι λιγοι μηχανικοι που προσπαθησαν να μετατρεψουν το πατρικο μηχανουργειο σε βιομηχανικη μοναδα, η οι ανησυχοι που προσπαθησαν να σχεδιασουν καινοτομικα προϊοντα, ειναι ηδη νεκροι ή φαλιρισμενοι ή/και αλκοολικοι.

    2.Αντιθετως οι συνδικαλιστες μηχανικοι(πολλοι πρωην "αριστεροι", γιατι δεξιοι συνδικαλιστες στην γενια μου ηταν πολυ λιγοι και θαυμαζα την τολμη τους) μετα τα αμφιθεατρα ασχοληθηκαν με τις κατασκευες, μερικοι δε εχουν συσσωρευσει ως τα εγγονια τους. Μαλιστα οι συλλογοι εργοληπτων Δημοσιων Εργων προσφατα εκαναν και συνεδριο για καταπολεμηση της ....διαφθορας!!!


    3.Αναμενοντας την οικονομικη ανακαμψη θα φθασουμε στην....συνταξη ή στην διοικηση, αν μας επιλεξουν οι τωρινοι ηγετισκοι της ΟΝΝΕΔ, της ΠΑΣΠ, της Νεολαιος ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ,... (ετσι κι αλλοιως, ανεκαθεν, τα ξερουν όλα .)

    Αφωτιστος Φιλελλην

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία