Αναζητείται ένα κοινό μέτωπο κατά του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, του Λεωνίδα Καστανά


του Λεωνίδα Καστανά

Μόνο τυχαία δεν είναι η αναφορά του Τσίπρα στον Καμένο. Μόνο λάθος δεν είναι στο δικό του προεκλογικό σχεδιασμό. Του φέρνει περισσότερους ψήφους από αυτούς που ίσως του παίρνει. Ο Τσίπρας επισημοποιεί αυτό που ζούμε εδώ και καιρό, το φαιοκόκκινο μέτωπο του άκρατου λαϊκισμού και τυχοδιωκτισμού. Σπάει τα στεγανά άκρας Αριστεράς και άκρας Δεξιάς. Ορίζει κοινωνικές συμμαχίες πάνω στην «πατρίδα» και στο «δεν πληρώνω». Και συσπειρώνει κόσμο. Το ζήτημα είναι, ποιοι και με ποιο τρόπο μπορούν να του αντιπαρατεθούν.

Ας δούμε την ακολουθία των «τυχαίων» συμβάντων.

Στα γεγονότα της κατάληψης της πλατείας Συντάγματος, φασιστοειδή βρίσκονται πλάι - πλάι με κινήσεις αριστερών, κατά δήλωσή τους, αγανακτισμένων πολιτών στις οποίες πρωτοστατούν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς δεν ενοχλείται.
Την εποχή του «δεν πληρώνω»  αν έτυχε να περάσεις από διόδια, μπορούσε να διακρίνεις πλάι-πλάι τα πιο αντίθετα σύμβολα και τις πιο ετερόκλητες φάτσες  να προπηλακίζουν από κοινού τους υπαλλήλους, αλλά και όσους διερχόμενους οδηγούς ήθελαν να πληρώσουν.

Η Χρυσή Αυγή επισκέπτεται το κατειλημμένο από το ΠΑΜΕ εργοστάσιο της Χαλυβουργίας, φέρνει τρόφιμα, βγάζει φιλεργατικό, εθνικο-σοσιαλιστικό λόγο, χειροκροτείται. Στον αγώνα κατά του κεφαλαίου χωρούν όλοι. Δεν υπάρχει επίσημη αντίδραση από κανένα αριστερό κόμμα.

Ο Τσίπρας  δηλώνει ότι ο Παπαδήμος και η κυβέρνησή του δεν είναι Έλληνες.

Στελέχη της «Σπίθας» περιφέρονται ανά την Ελλάδα με την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, ο Δημαράς είναι ένα βήμα από τη συνεργασία μαζί του, αλλά την τελευταία στιγμή οι περισσότεροι τα βρίσκουν με τον Καμένο και μπαίνουν στην ψηφοδέλτιά του.

Η παλιά μέθοδος της ακροδεξιάς, αυτή των προπηλακισμών πολιτικών και μη προσώπων με διαφορετική άποψη και η διάλυση των συγκεντρώσεων αντιφρονούντων υιοθετείται από τις δυνάμεις της ακροαριστεράς ως δίκαιη αντίδραση των αγανακτισμένων πολιτών. Η Χ.Α προπηλακίζει τον Ευθυμίου, όλα τα κόμματα καταδικάζουν και την επόμενη μέρα άγνωστοι αλλά «αριστεροί» διαλύουν προεκλογική συγκέντρωση της Διαμαντοπούλου, αλλά κανείς δεν δηλώνει τίποτα.

Ο Αλέξης δηλώνει ότι θέλει να κυβερνήσει τη χώρα μαζί με τα άλλα αριστερά κόμματα και ότι αν χρειαστεί και 5-10 βουλευτές από τον Καμένο, για να δέσει την κυβέρνησή του δεν θα πει όχι. Αν πάλι τα άλλα αριστερά κόμματα δεν είναι πρόθυμα να συμπράξουν, θα μαζέψει το «λαό» στο Σύνταγμα και αυτός θα τα αναγκάσει να πουν το ναι.
Όλα αυτά γίνονται χωρίς επίσημες αντιδράσεις από τα κόμματα της Αριστεράς, ή τις διάφορες συνιστώσες. Θεωρούνται περίπου προφανή και φυσιολογικά, γιατί ο εχθρός του λαού είναι η κυβέρνηση, η τρόικα, οι Ευρωπαίοι. Όλοι οι αντιμνημονιακοί χωράνε στον αγώνα κατά της «νέας Κατοχής».

Όλα αυτά θα ήταν περίπου γραφικά και για γέλια, αν δεν είχαν ένα ευρύτατο ακροατήριο. Αν δεν είχαν ψηθεί στο κέντρο της Αθήνας σε κάθε διαδήλωση, στα γήπεδα, μεταξύ των φυλών αγανακτισμένων φιλάθλων, στους νερατζοπόλεμους μεταξύ των σχολείων της Γκράβας χωρίς κανένα λόγο, στις καταλήψεις, στα στενά κάτω από την Αχαρνών, εκεί που δέρνονται Αλβανοί, Έλληνες και έγχρωμοι για το πάνω χέρι στις πιάτσες.
Η δήλωση έχει βαρύτατη πολιτική σημασία. Δεν είναι μια υπερβολή, μια πλάκα. Γεφυρώνει και επίσημα το χάσμα μεταξύ του αριστερού και δεξιού λαϊκισμού. Μετά από την ταύτιση των μεθόδων, μετά από την κοινή παρουσία και δράση στα κοινωνικά κινήματα, έρχεται και η αναγγελία μιας επίσημης πολιτικής συνεργασίας. Δεν έχει σημασία αν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα, πράγμα απίθανο ούτως ή άλλως. Σημασία έχει η εκφορά του ανοίκειου λόγου.
Εδώ συγκροτείται επίσημα το κοινό μέτωπο του λαϊκισμού και του τυχοδιωκτισμού, της πατριδοκαπηλείας, του απομονωτισμού και του αντιευρωπαϊσμού. Εδώ αποκρύπτεται η δεινή πραγματικότητα και αναδεικνύονται ως κυρίαρχες η αγανάκτηση, η εκδίκηση και η τιμωρία.
 Την ίδια στιγμή που άλλοι αναζητούν τις συνεργασίες μεταξύ φιλελευθέρων, σοσιαλδημοκρατών και αριστερών της ανανέωσης, η «εναλλακτική» αριστερά αναζητά συνεργασίες με ακροδεξιά μορφώματα.
Και οι πολίτες πως θα αντιδράσουν; Κάποιοι δυστυχώς θετικά. Και θα είναι πολλοί, αν δεν υπάρξει ένα αντίπαλο δέος.
Το παραμύθι είναι ελκυστικό. Αριστεροί και Δεξιοί μάχονται κατά της επαχθούς δανειακής σύμβασης. Θα στήσουν δικαστήρια για τους ενόχους που μας έφεραν ως εδώ, θα διώξουν το ΔΝΤ, θα αποκαταστήσουν μισθούς, επιδόματα, προσόδους, θα επαναφέρουν το κοινωνικό κράτος, θα διορίσουν στο δημόσιο, θα γυρίσουν την Ελλάδα εκεί που ήταν και μετά θα την πάνε μπροστά. Με ποια λεφτά; Αυτό δεν έχει σημασία, θα τα πάρουν από το μεγάλο κεφάλαιο και τους ξένους. Με ποιες πολιτικές; Ούτε αυτές έχουν σημασία. Οι πολιτικοί μας πούλησαν.
 Ο Αλέξης ξέρει την ιστορία. Ο Λεπέν πάνω στην ίδια βάση, άλωσε το κομμουνιστικό κόμμα στη Γαλλία. Πριν λοιπόν η Ακροδεξιά αλώσει και το δικό του, της τη βγαίνει από δεξιά και τείνει χέρι συνεργασίας. Απέναντι στα αδύνατα ιδεολογικά μορφώματα των δεξιών ή απολίτικων λαϊκιστών, το δικό του κόμμα, με «στιβαρή  αριστερή ιδεολογική συγκρότηση» και με πινελιές βίας και πατριωτισμού υπερτερεί κατά κράτος.

Οι υπόλοιποι τι έχουν να αντιπαραθέσουν;
Το ΚΚΕ τη μοναξιά του και τον παράδεισο. Την ώρα που ο φτωχός πεινάει και ο φτιαγμένος πουλάει τα χρυσαφικά της μάνας του, ο παράδεισος μπορεί να περιμένει.
Η σοσιαλδημοκρατία κοιτάει τα μαγαζιά της. Αντί να αναλάβει πρωτοβουλίες συνεργασίας επί του πραγματικού, αναζητά τα πρόσημα των μεταρρυθμίσεων και όχι τις ίδιες. Θεωρεί ακόμα αυτούς τους αριστερούς τυχοδιώκτες, ως προοδευτικές δυνάμεις.
 Φιλελεύθεροι, αριστεροί δημοκράτες, πραγματικοί σοσιαλιστές σε όλες τις αναλογίες και διαρθρώσεις, αδυνατούν να υποσχεθούν από κοινού στους πολίτες ότι θα κάτσουν την επόμενη μέρα σε ένα τραπέζι και θα βρουν λύσεις για τη σωτηρία της χώρας. Αποφεύγουν να πουν ότι τα πράγματα είναι ζόρικα και χρειάζονται συναινέσεις.  Αδυνατούν να συγκροτήσουν το δικό τους μέτωπο κατά του λαϊκισμού που κατέστρεψε τη χώρα και τώρα την απειλεί κατά μέτωπο, με άλλα πολύχρωμα προσωπεία.
Ποιοι επιτέλους θα πιάσουν στα χέρια τους τα πραγματικά επίδικα; Το ξέρω καίνε. Αλλά εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατείς στα κάρβουνα.

ΥΓ 
O φίλος μου ο Γιάννης Παγιασλής που παρακολουθεί τα γεγονότα μέσα από ένα δικής του κατασκευής διπλοθλαστικό κρύσταλλο, το είδε και τόγραψε όμορφα με το δικό του πάντα απαράμιλλο τρόπο στο left liberal synthesis.

Σχόλια

  1. Εμετικό κείμενο με συνειδητή διαστροφή της πραγματικότητας προϊόν της χολής σας απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Αν σε πάρει η κατηφόρα θα τα βρεις και με τη Ντόρα. Περάστικά σας..

    T...............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε φίλε. Και βέβαια είμαστε εμπαθείς. και βέβαια τη βρίσκουμε με Ντόρα τη μικρή εξερευνήτρια και με το boβ το Σφουγκαράκη. Διαστροφή πραγματικότητας όμως δεν κάνουμε, γράψε μας τι δεν ισχύει από όλα αυτά. Αν δεν το κατάλαβες οι αρχηγοί του ΣΥΝ ( όλοι όχι μόνο ο Τσίπρας) έχουν άλλη γραμμούλα και αν δεν συμφωνείς καιρός να του δίνεις από εκεί. Η αίθουσα είναι άδεια και όπως μπήκαν έκατσαν μαζί. Αριστερά δεξιά πέθαναν , Η αντίθεση είναι ολοκληρωτισμός - δημοκρατία. Που θα κάτσεις εσύ;

      Διαγραφή
  2. Έτσι ακριβώς Λεώ. Η απάντηση στο φαιοκόκκινο μπλοκ, στο λαϊκισμό και το βαλκανικό απομονωτισμό είναι η συγκρότηση του μετώπου των ευρωπαϊστών, των υπερασπιστών της μεταρρύθμισης χωρίς πρόσημα. Σ' αυτό το γύρο δεν το πετύχαμε. Το παιχνίδι όμως συνεχίζεται και παρά τους κινδύνους και τις αβεβαιότητες προοιονίζεται συναρπαστικό.
    Είμαστε ακόμα ζωντανοί.
    Γιάννης Αντωνίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ολοζώντανοι στο Κύτταρο θα έλεγα. Η επόμενη μέρα θα αναδείξει τη μεταρρυθμιστική αριστερά ως ρυθμιστικό παράγοντα και θα είναι εκεί όπου συμβαίνουν τα μεγάλα και όχι στην σιγουριά του απέξω. Επιτέλους η κοινή λογική θα έχει λόγο στην τύχη αυτής της χώρας. Η παλαβομάρα και ο τυχοδιωκτισμός δεν θα περάσουν

      Διαγραφή
  3. Λεό, καλημέρα. Προσυπογράφω -στη νιοστή!

    Παρακολουθώντας -και στο διαδίκτυο- τις απόψεις και τα σχόλια των λεγόμενων αντιμνημονιακών, έχω εντυπωσιαστεί, αλλά και τρομάξει, από το εξής φαινόμενο: Επί του συγκεκριμένου: δηλαδή, πού θα βρεθούν τα λεφτά και γιατί είναι καλύτερο το "καθόλου" από το "λίγα", οι απαντήσεις που δίνονται (από ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ κλπ) είναι από ανύπαρκτες έως μη πειστικές (στα όρια της -εσκεμμένης- αφέλειας. Όμως αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί στο ελάχιστο τους ξιφουλκούντες οπαδούς -οι οποίοι δεν προβάλλουν καν σχετικό αίτημα, πέραν του να τους δοθούν κάποια προσχηματικά επιχειρήματα για ν'αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους. Θα έλεγα, αντίθετα, ότι αυτό το κενό τούς ανακουφίζει, διότι μεταθέτει τη συζήτηση και το διακύβευμα στον ασφαλή χώρο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Για μένα, αυτό είναι το πιο επικίνδυνο: ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας παρακάμπτει εντελώς την πραγματικότητα -με την πολυσημία της, η οποία τρομάζει- και καταφεύγει σ' έναν ουτοπικό -και γι' αυτό ελέγξιμο- χώρο.
    Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι στο πίσω μέρος του εγκεφάλου των αντιμνημονιακών ηγετών υπάρχει η δραχμή. Δεν θα έλεγα το ίδιο και για τον κόσμο που τους ακολουθεί. Αυτοί απλώς δεν σκέφτονται τίποτε συγκεκριμένο, ως απάντηση. Έχουν αποδράσει. Αυτό με φοβίζει, πάνω απ' όλα, γιατί η αποδραση από την πραγματικότητα είναι το πρώτο βήμα προς την αυτοκαταστροφή!

    Αλίκη

    ΥΓ. Αυτό τον καιρό, μού έρχεται συχνά στο μυαλό ένα κεφάλαιο από το δοκίμιο του πολύ σημαντικού ψυχαναλυτή/παιδοψυχιάτρου Winnicot, με τίτλο "Σχιζοφρένεια και Οικογένεια". Εκεί ερμηνεύει το φαινόμενο κάποιων φαινομενικά εντελώς αλλοπρόσαλλων διαλόγων μεταξύ σχιζοφρενών. Λέει ότι όταν ο ένας ρωτάει π.χ. "τι ώρα είναι;" και ο άλλος απαντάει "θα φάω ένα σάντουιτς, με το τσάι μου", η επικοινωνία διέπεται από την εξής βαθύτερη λογική: Ο καθένας αρνείται την πραγματικότητα που βιώνει εκείνη τη στιγμή (ερώτηση του άλλου), επειδή τη βρίσκει δίσημη και τον τρομάζει, και απαντάει αφαιρώντας το συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και καταφεύγοντας σ' ένα δεύτερο -δικό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλίκη καλημέρα. Νομίζω ότι συμπλήρωσες την ανάρτηση. Ευχαριστώ.
      Αυτό το ζω και στον περίγυρό μου. Δεν μας νοιάζει, τι ξημερώνει αύριο, αρκεί να γιαουρτώσουμε και να ξεφτιλίσουμε τους ενόχους. Αρνούνται να δουν τη σκληρή πραγματικότητα, καταφεύγουν στη λύτρωση

      Διαγραφή
  4. http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=14746

    T.............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. File T....: Kita, an mas elege o Nikos Gkatsos na psifisoume Tsipra na to skeftomaste gia ligo. Ala o Davarakis? Na mas pisi o Davarakis? Tora, xoris ton Gkatso, mono o idios o Tsipras mpori na mas pisi. Me to na vgi sto giali i to mpalkoni, magkas, tsampoukalis ke patriotis (teleftea) na mas pi oti tha proslavi sto dimosio tis ekatontades xiliades apolimenous me tis draxmes ke ta penintarakia pou tha freskokovi o Lafazanis.

      Διαγραφή
  5. Αντώνης Μανιτάκης29 Απριλίου 2012 στις 7:54 μ.μ.

    Θεωρώ και εγώ το κείμενο του Καστανά, εξαιρετικό, καίριο και πολιτικά πολύ εύστοχο. Συμπυκνώνει με απλά λόγια το πολιτικό διακύβευμα της πολιτικής συγκυρίας όχι μόνο στην΅Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.Το αντιπροσωπευτικό σύστημα διακυβέρνης, δηλαδή η αντιπροσωπευτική, κοινοβουλευτική δημοκρατία, υπονοεύεται και ναρκοθετείται στο όνομα της και με τα όπλα της από τη τυχοδιωκτική συμμαχία των 'λαϊκιστών΄ παντός είδους και κοπής. Αυτό είναι το πολιτικό δίακύβευμα στην χώρα μας. Ζούμε έναν ακύρηχτο εμφύλιο πόλεμο, έναν πολιτικό σπαραγμό. Ανίκανοι και ανήμποροι να παρέμβουμε θετικά και να επηρεάσουμε την μοιραία εξέλιξη των πραγμάτων. Όπως και τότε στον εμφύλιο, έπρεπε να περάσουμε από εκείνο το καταστροφικό μονοπάτι για να καταλάβουμε την αξία της ζωής και της συλλογικής επιβίωσης.
    Ας ετοιμαστούμε ήρεμα για τα χειρότερα, δεν ήρθε ακόμη η ώρα της ανασύνθεσης ούτε της κάθαρσης αγαπητέ μου Λεωνίδα. Η ιστορία έχει τους δικούς της ρυθμούς
    Αντ.Μαν.
    Υπομονή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Αντώνη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και γω νομίζω ότι δεν ήρθε η ώρα. Ωστόσο θα είμαστε εδώ με λόγο αιχμηρό για να μην λέμε αύριο ότι σε αυτούς τους συναρπαστικούς καιρούς ήμασταν απόντες. Σου σφίγγω από μακρυά το χέρι. Νάσαι καλά.

      Διαγραφή
  6. Tο πρόβλημα του αντιλαικιστή είναι ότι ορμώντας στη μακαρονάδα κινδυνεύει να λερώσει τη γραβάτα στη 'φαιοκόκκινη' σάλτσα', αν μεν είναι χορτάτος περιμένει, αλλιώς ΠΑ-θαίνει-ΣΟΚ . Ο λαικιστής έχει φροντίσει να κρύψει τη γράβάτα στην κωλότσεπη.
    κ. Αντ. Μαν. γνωρίζετε ή επιτρέπετε στη διανόησή σας το ενδεχόμενο άλλης δημοκρατίας εκτός της κοινοβουλευτικής ; Ως γνωστόν tο επίθετο (αντιπροσωπευτική, κοινοβουλευτική) προσδιορίζει ένα υποσύνολο του ονόματος στο οποίο αναφέρεται(δημοκρατία). Ο πόνος σας είναι για τη δημοκρατία ή για τους αντιπροσώπους ; Εντίμως Γ. Γ. , λαικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μήπως μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα εναλλακτικής δημοκρατίας για να κατανοήσουμε καλύτερα το επιχείρημα;

      Διαγραφή
    2. Ώστε, για σας, ο μόνος λόγος υπεράσπισης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι τα συμφέροντα των αντιπροσώπων;;; Και θέλετε να συμμετέχετε και σε διάλογο;

      Διαγραφή
  7. Αγαπητέ κύριε Καστανά, καταρχήν θα ήθελα να σας πω ότι βρίσκω είτε σωστά είτε με μεγάλη δόση αλήθειας αυτά που γράφετε. Μόνο που έχετε ένα μικρό πρόβλημα: Πάσχετε φοβερά στο "διά ταύτα" του άρθρου σας. Ποιο είναι αυτό; Όλοι οι αντιμνημονιακοί - αυτό κι αν είναι "τσουβάλιασμα" - είναι τυχοδιώκτες, απατεώνες, κοροϊδεύουν τον λαό, οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή, κ.ο.κ. Οπότε τι κάνουμε; Ακολουθούμε τη συνταγή του μνημονίου, σε αυτό το σημείο ευλόγως αναρωτιέμαι αν κι εσείς θεωρείτε πως "το μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο" όπως είπε ο μεγάλος Θεόδωρος, και παραδιδόμαστε στα ... σίγουρα χέρια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αυτών που αποδεικνύουν αδιαλείπτως από το 1974 έως σήμερα πως ξέρουν να ... καταστρέφουν τη χώρα, πιο αποτελεσματικά και από την πιο ανεύθυνη, λαϊκιστική και τυχοδιωκτική Αριστερά. Πώς είπατε; Δεν είναι αυτό το "διά ταύτα" του κειμένου σας; Σας ενημερώνω πως είτε το θέλετε είτε όχι, αυτό είναι. Ως εκ τούτου, πολύ φοβάμαι πως έχετε λανθασμένες προτεραιότητες. Καλό σας βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν αντικαταστήσετε στο κείμενό σας τη λέξη Μνημόνιο με τη λέξη Μεταρρύθμιση, είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβετε την αστοχία τόσο του "δια ταύτα" όσο και των "προτεραιοτήτων" του σχολίου σας

      Διαγραφή
    2. κύριε Σίμο. Το άρθρο θέλει να καταγράψει τους δύο π΄λλους της νέας αντίθεσης στην ελληνική κοινωνία. Ολοκληρωτισμός δεξιός ή αριστερός μου είναι αδιάφορο και ευρωπαικού τύπου δημοκρατία, καθαρή ή μη το συζητάμε. Και επειδή το ένα μέτωπο έχει ήδη διαμορφωθεί και παράγει ιδεολογία, θα ήθελα να συγκροτηθεί και το άλλο πολιτικά, γιατί ιδεολογικά είναι αδύνατο να ενοποιηθεί. Τώρα για το περί δικομματισμού. Δυστυχώς την όποια λύση θα την δώσει και πάλι αυτός με βάση τους συσχετισμούς. Η αριστερά δεν θέλει να εμπλακεί ή δεν μπορεί, ή δεν θα χρειάζεται. Τι θα ήθελα εγώ; Να σας πω.
      Μια φιλελεύθερη παράταξη, και μια σοσιαλδημοκρατική σε συνεργασία με μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Δεν υπάρχουν οπότε δεν υπάρχει και διά ταύτα. Όπως λέει και ο Μανιτάκης δεν ήρθε ακόμα η ώρα. Έχουμε δρόμο. ΝΑ είμαστε καλά να συζητάμε και να ζήσουμε τις μεγάλες αλλαγές.

      Διαγραφή
  8. Δεν είναι έτσι... Αυτή η ταύτιση των "άκρων" είναι άμεσα επηρεασμένη από το λαϊκισμό των δημοσιογράφων απολογητών του δικομματισμού. Ήθελα/ήλπιζα μια πιο ψύχραιμη τοποθέτηση. Ες αύριον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από ποιο σημείο του ποστ προκύπτει ότι υπερασπίζεται τον δικομματισμό; Κάντε τον κόπο να το διαβάσετε πιο προσεκτικά. Οι προκατασκευασμένες φόρμες κάνουν κακό στη σκέψη και εμποδίζουν ακόμη και την κατανόηση κειμένου.

      Διαγραφή
    2. Δείμο εσύ με ξέρεις και ξέρεις ότι τον πολεμώ όσο κανείς άλλος και επι της ουσίας όχι επί της μνημονιακής ή μη βάσης. Απλά αναζητώ τις δυνατότητες ενός αντίπαλου δέους. Δεν θεωρώ το ΣΥΡΙΖΑ προοδευτική δύναμη αλλά νεοσταλινικό μόρφωμα με στοιχεία καιροσκοπισμού ιδιαίτερα επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Συνεπώς τον έχω απέναντι.

      Διαγραφή
  9. Το κείμενο του Λεωνίδα αποκαλύπτει τη συγκολλητική ύλη της γέφυρας των δύο πόλων. Η βία, ο φανατισμός,ο έξαλλος λόγος, η ακύρωση θεμελιωδών αρχών του κοινωνικού συμβολαίου σε όλες τις όψεις της ζωής, η καταγγελία του φιλελευθερισμού και του κοινοβουλευτισμού φτιάχνουν την κοινή πλατφόρμα των δύο άκρων. Ξανάγινε στο Μεσοπόλεμο όταν τα κομμουνιστικά κόμματα υπό την καθοδήγηση της Κομιντέρν κατήγγειλαν τους σοσιαλδημοκράτες ως σοσιαλφασίστες. Το πλήρωσαν πανάκριβα το λάθος τους και μαζί με αυτά και ολόκληρη η ανθρωπότητα. Όταν ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία το πιο δυνατό κομμουνιστικό κόμμα της Ευρώπης παραδόθηκε αμαχητί μέσα σε λίγα 24ωρα.
    Συγχαρητήρια φίλε για ένα πολύ δυνατό κείμενο σε ένα πολύ σοβαρό μπλογκ

    Δημόπουλος Ευθύμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χωρίς λόγια
    http://www.muzeumkomunismu.cz/poster_3.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα που έγραψε για εμπάθεια. Επίσης έχω να προσθέσω ότι διακρίνω και δείγματα πανικού εν όψει της κάθετης πτώσης στις δημοσκοπήσεις (από το 14 με το ζόρι στο 5-6) και της επερχόμεης ήττας. Βρήκατε ωραία καραμέλα όλοι οι ..θιγόμενοι(ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) με τη συνεργασία Καμμένου-Τσίπρα. Την ώρα που η φιλομνημονιακή και αριστερή μόνο στ' όνομα ΔΗΜΑΡ είναι προθυμότατη να συγκυβερνήσει με τους δυο μεγάλους καταστροφείς της χώρας, ή μήπως δεν είναι αλήθεια;
    Από την άλλη βέβαια, δεν θα έπρεπε να μου κάνει και τόση εντύπωση, με τόσους πρώην πασόκους που βρήκαν στέγη στο κόμμα σας τι άλλο να περίμενε κανείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φίλε είναι αλήθεια είμαστε ιδιαίτερα εμπαθείς απέναντι στον ολοκληρωτισμό ιδιαίτερα όταν συγχρωτίζεται με αναρχομπάχαλα στοιχεία. Και η εκλογική σας άνοδο μας φοβίζει δεν το κρύβουμε. Θα υπερασπιστούμε απλά την αστική δημοκρατία και όποιος νικήσει. Θα σε δω στην κόλαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, "κολασμένε"! Είχες δίκιο, η εκλογική μας "άνοδο" επιβεβαιώθηκε! Αλλά και εγώ από την άλλη πρόβλεψα με σχετική ακρίβεια το δικό σας ποσοστό.
      Ειλικρινά ελπίζω να πράξετε τα δέοντα από εδώ και εμπρός, δηλ. να εγκαταλείψετε τα μισόλογα για το μνημόνιο, τα "σαλόνια", τις αμπελοφιλοσοφίες και τις κακές παρέες με το χρεωκοπημένο ΠΑΣΟΚ και να επιστρέψετε κοντά στον κόσμο που αγωνίζεται καθημερινά και υποφέρει. Ειδάλλως η συρρίκνωση σας θα είναι ραγδαία, και το σημερινό σας ποσοστό θα αποτελεί απλώς μια ωραία ανάμνηση.

      Διαγραφή
  13. Λεωνίδα, η συγκρότηση των μετώπων γίνεται με ανάπτυξη των δυνάμεων μπροστά σε διλήμματα.
    Οι αντιμνημονιακοί συγκροτήθηκαν μέσα από το κίνημα των αγανακτισμένων.
    Το μέτωπο της λογικής χρειαζόταν ένα δίλημμα λογικής.
    Αυτό ήταν το δημοψήφισμα.
    Οχι τόσο αργά -αλλά ακόμη και τότε- που το πρότεινε ο Παπανδρέου, αλλά τουλάχιστον αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές.
    Ηταν ο μόνος τρόπος να νομιμοποιηθεί ο δύσκολος δρόμος της ευρωπαικής κατεύθυνσης και να συγκροτηθεί ο πόλος , το μέτωπο της λογικής.
    Το πρότεινα από τότε, αλλά η φλυαρία των θεσμικών, το αρνήθηκε ως λαικίστικη επιλογή και έτσι φτάσαμε εδώ πέρα, άοπλοι.
    Τώρα δεν υπάρχει λύση, που δεν περνάει από την καταστροφική δοκιμασία της αντιμνημονιακής επιλογής, που είτε θα καταστρέψει την χώρα, είτε θα καταστρέψει το αντιμνημονιακό μέτωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ειναι καθαρα ισωπεδωτικο το σχολια εξωμοιωνει αριστερους και δεξιους αυθαιρετα και θεωρει την δημαρ ωςτο κομμα του μοντερνισμου καιτου νεωτερισμου και ολους τους αλλους αριστερους αποβλητους και κατακριτεους επειδη εναντιωνωνται στην πολιτικη αυτη δηλαδη η δημαρ με ποιο τροπο επιδιωκει την αλλαγη του πολιτικου συστηματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. "Η Χρυσή Αυγή επισκέπτεται το κατειλημμένο από το ΠΑΜΕ εργοστάσιο της Χαλυβουργίας, φέρνει τρόφιμα, βγάζει φιλεργατικό, εθνικο-σοσιαλιστικό λόγο, χειροκροτείται. Στον αγώνα κατά του κεφαλαίου χωρούν όλοι. Δεν υπάρχει επίσημη αντίδραση από κανένα αριστερό κόμμα."

    Υπάρχει όμως μια αριστερή οργάνωση Λεό που όχι μόνο σε αυτό το ζήτημα αλλά και σε άλλα παλιότερα, όπως το "Γιουγκοσλαβικό" και το "Μακεδονικό" έπαιρνε παλληκαρίσια θέση κόντρα στο ρεύμα.
    http://oakke.blogspot.com/2012/02/blog-post_18.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ok pap έχεις δίκιο η ΟΑΚΚΕ τα είπε πρώτη και ίσως ήταν η μόνη.

      Διαγραφή
  16. Καλώς ή κακώς η Αριστερά των σαλονιών είναι διαχρονικά, στην ελλάδα και στην ευρώπη, πολύ ευκολος στόχος και κανιβαλίζεται συστηματικά από τη σοσιαλδημοκρατία. Από τη στιγμή που η σοσοαλδημοκρατία ακολουθεί ασθμαίνοντας τον νεοφιλελευθερισμό, η μονη διέξοδος είναι η λαϊκή Αριστερά. Η οποία γίνεται καποιες φορές λαϊκιστική και τυχοδιωκτική.

    τα άλλα για συγκλιση των άκρων και περί λοιπών φαιοκόκκινων δράκων είναι ιστορίες για τα πανηγύρια και τα δελτια του μεγκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πραγματικότητα όμως; Αυτή άλλα λέει και μερικά από αυτά τα παρέθεσα. Προφανώς τα δέχεσαι. Ο τυχοδιωκτισμός δεν είναι ένα συνάχι αν πρόκειται για αριστερά κόμματα σε εποχή σαν αυτήν, δηλαδή πολέμου. Οδηγεί ακριβώς στη συνένωση των άκρων. Οι πρακτικές είναι αυτές που γεννούν ή μεταλλάσσουν την ιδεολογία. Το παράδειγμα του Λεπέν είναι ένα πρόσφατο. Ο υπαρκτός δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις μέρες του Χιτλερισμού στη Γερμανία. Το φαιοκόκκινο μέτωπο δεν θα το φτιάξουν τα κόμματα αλλά οι μάζες που μπολιάζονται από το λαϊκισμό των τυχοδιωκτών, αριστερών και δεξιών. Θες να ψάξουμε τη νεολαία των λαϊκών συνοικιών; Καταλαβαίνω ότι οι απόψεις μου ξενίζουν αλλά για ψάξτο λιγάκι.

      Διαγραφή
    2. Και για να πάψει η Αριστερα των σαλονιών να κανιβαλίζεται από τη σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει να γίνει η ίδια πραγματική και μεταρρυθμιστική σοσιαλδημοκρατία. Δεν με ενδιαφέρει ο εξισωτισμός, αλλά η δικαιοσύνη. Απλά δεν πιστεύω πια στις παραδόσεις της Αριστεράς. 'Εχασα την "αριστερή ψυχή" μου και είμαι καλά.

      Διαγραφή
    3. "Ο υπαρκτός δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις μέρες του Χιτλερισμού στη Γερμανία."
      διαφωνώ σε αυτό αλλά δεν είναι της παρούσης.

      "Το φαιοκόκκινο μέτωπο δεν θα το φτιάξουν τα κόμματα αλλά οι μάζες που μπολιάζονται από το λαϊκισμό των τυχοδιωκτών, αριστερών και δεξιών."
      δεν νομιζω οτι ο τυχοδιωκτισμός επιβάλλεται από τα πάνω προς τα κάτω, η σχέση είναι αμφιδρομη, με πιο ισχυρή την επιρροή από τα κάτω. και ο τυχοδιωκτισμός είναι μπολιασμένος ήδη από το 1830, και μετά την μεταπολίτευση έχει κύριους εκφραστές τον δικομματισμό.
      ο τσίπρας θέτει έναν μαξιμαλιστικό στόχο, για κυβέρνηση αριστεράς, ξέροντας οτι θα φάει άκυρο, με σκοπό να δημιουργήσει μια κοινωνική τάση προς αυτήν την κατεύθυνση, όπου ο σύριζα θα είναι προφανώς αναβαθμισμένος. το αν αυτό είναι τυχοδιωκτισμός ή απάρχή αλλαγής, θα φανεί, κυρίως από την ανταπόκριση από τα κάτω. εχω κάποιες ενστάσεις αν θα πετύχει και περιμένω. η κριτική του κκε ότι ο λαός δεν είναι έτοιμος έχει δυστυχώς μια βάση.

      για τη σύγκλιση που αναφέρεις:
      οι ακριβείς δηλώσεις του τσίπρα στο tvxs είναι :
      «Κοιτάξτε, με τον κ. Καμμένο έχουμε πολύ σημαντικές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Οι ιδεολογικές είναι γνωστές και η διαδρομή των χώρων είναι γνωστή. [...] Εάν, όμως, παρόλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το Μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι. Κοιτάξτε, είναι ιστορικές οι στιγμές που ζούμε. Και δεν μπορούμε να λέμε στον ελληνικό λαό ότι το κρίσιμο αυτή την ώρα είναι να επιβεβαιωθεί η δική μας άποψη»
      λέει σαφώς για πρόταση της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και πιθανή ανοχή έως στήριξη του καμμένου προς αυτή την άποψη. συνεπώς δεν υπάρχει θέμα σύγκλισης ή συνδιαλλαγής. το θέμα το σήκωσαν την επόμενη τα νέα όπως τα πασοκοσυνέφερε. και δυστυχώς ο κουβέλης το αναπαραγάγει ακριβώς όπως το παρουσίασαν τα νέα.

      στη χαλυβουργία, από τεράστια γκάφα του πάμε αφήσαν τη χρυσή αυγή να μπει και έναν καραγκίοζη να εκφωνήσει λόγο σε δέκα άτομα. και μετά ήρθε το youtube.. και μετά υπάρχουν μεταγενέστερες καταδίκες και από το σωματείο και από το ΚΚΕ
      http://www1.rizospastis.gr/storyTextOnly.do?id=6706767&publDate=21%2F2%2F2012&textOnly=true

      στους αγανακτησμένους γινόταν τέτοιος χαμός που δεν μπορούσες να διακρίνεις τον ανταρσύα από τον κολωνακιώτη και τον χρυσαυγίτη από τον πανηγυριώτη. Το φαινόμενο της ομαδικής μούτζας, του κλέφτες, κλέφτες κτλ ήταν πραγματικά λαϊκισμός του κερατά (πάνω πλατεία). στις συνελέυσεις ωστόσο (κάτω πλατεία) υπήρχε κατά το δυνατόν πολιτικός λόγος και απουσία ακροδεξιάς.

      Στις πορείες και στις απεργιές υπάρχουν πολλά περιστατικά "τρεχαλητών" προς πραγματικούς ή φανταστικούς χρυσαυγίτες. και αυτά στο πνεύμα σύγκλισης;

      Θεωρώ συνεπώς ότι η σύγκλιση δεν τεκμηριώνεται από γεγονότα. Ότι τυχοδιωκτισμός και λαϊκισμός υπάρχει παντού, και στην αριστερά, το δέχομαι.

      Διαγραφή
  17. Έχουμε διαφορετική εκτίμηση για τη βαρύτητα των γεγονότων. Και αυτό γιατί εσύ είσαι από τη μια και εγώ από την άλλη. Θεμιτό. Πρόσεξε όμως τι μετράει. Η παρουσία της ΧΑ στην απεργία ή οι μετέπειτα αποδοκιμασίες που χάθηκαν; Προκειμένου το ΚΚΕ να κάνει ντόρο σε μια υπόθεση χαμένη, δέχεται την πρόκληση της ΧΑ. Μετά καταγγέλλει. Οι εργαζόμενοι συνηθίζουν στην παρουσία του φασισμού στο πλευρό τους. Είναι σημαντικό.
    Η ανάμιξη του Καμμένου από τον Τσίπρα δεν γίνεται για τεχνικούς λόγους, δεν μου φτάνουν τα κουκιά κλπ. Ξέρει ότι μιλάει για απίθανες εξελίξεις, αλλά εισάγει το μέγεθος "Καμένος" ακριβώς για να διαρρήξει τα όρια μεταξύ των άκρων και να προσποριστεί τους απολίτικους και αγανακτισμένους ψηφοφόρους. Είναι επιλογή του. Η εκμετάλλευση από τα κανάλια είναι στα σχέδιά του, τον συμφέρουν, απόδειξη ότι κερδίζει πόντους. Τη θεωρώ πολύ έξυπνη κίνηση προεκλογικά. Δεν με σοκάρει, απλά είναι τυχοδιωκτισμός και θεατρική παρέμβαση στα γεγονότα. Είναι θρασύς και το δείχνει. Και στην πολιτική ο καθένας μας βγάζει τον εαυτό του. Αλλά έτσι δεν δίνει λύσεις, απλά κερδίζει ψήφους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Στο Σύνταγμα τα όρια ήταν δυσδιάκριτα, πράγματι. Πρόσεξε όμως ότι υπήρχε ένας κοινός παρανομαστής. Άμεση δημοκρατία, που στη γλώσσα του όχλου σημαίνει ο καθένας κάνεις ότι γουστάρει. Ανομία προς ίδιον όφελος, δηλαδή. Αυτό δεν έχει σχέση με την παράδοση της Αριστεράς, ούτε της Δεξιάς βέβαια. Ακριβώς εκεί διαμορφώνεται μια κοινή στάση απέναντι στην εξουσία, που αναδεικνύει ως κυρίαρχο τον ατομικό φασισμό του καθενός μας. Μάλιστα κάποια στιγμή δέρνουν παιδιά του ΚΚΕΜΛ που μοιράζουν προκηρύξεις του κόμματός τους. Ένα απολιτίκ κλίμα που καλεί όμως τον καθένα να πάρει το νόμο στα χέρια του. Η Ηγεσία του ΣΥΝ δεν είναι πρωτάρες, δεν στερούνται ιδεολογίας. Και όμως το καλύπτουν. Φοβάμαι ότι δεν είναι απλά τυχοδιωκτισμός. Κάτι άλλο γεννιέται. Μακάρι να κάνω λάθος. Αλλά και η βία σε εκδηλώσεις, συναυλίες, παρουσιάσεις βιβλίων κλπ ενισχύει όσα γράφω. Υποδαυλίζει τα ένστικτα του κάθε μαλάκα σε στυλ ΕΔΩ ΜΟΝΟ ΑΕΚ κλπ/ Δεν γουστάρω και σε δέρνω. Και αυτά δεν είναι αυθόρμητα. Είναι εν γνώσει της ηγεσίας. Φίλε εγώ τους τύπους αυτούς τους φοβάμαι. Πολλούς από αυτούς τους γνώρισα νέους, Δεν ήταν έτσι, πολλοί είναι έντιμοι άνθρωποι. Αλλά το πάνω χέρι το έχουν άλλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι καταλήψεις , ο δήμαρχος και ο άλλος άνθρωπος

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο λαός της.

Κίμων Χατζημπίρος: Σχόλια για τις αξίες της αξίας