Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην εξωτερική πολιτική

Μια ομάδα φίλων αποδελτίωσε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην εξωτερική πολιτική και μας τις παρουσιάζει.

Από την Κολεκτίβα Αιρετικής Σκέψης

Η προτεινόμενη εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στο ιδεολόγημα του αριστερού απομονωτισμού (κάτι μεταξύ Βόρειας Κορέας και καθεστώτος Τσάβες). Πίσω από το φιλοευρωπαϊκό προσωπείο κρύβονται βαθιά αντιδυτικές και αντιευρωπαϊκές απόψεις που θέτουν σε κίνδυνο τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Χαρακτηριστικό της βαθύτατα εχθρικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Δυτικής Ευρώπης είναι το παρακάτω απόσπασμα συνέντευξης κ. Τσίπρα στο βρετανικό Channel 4:

«Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ισοδύναμη με εκείνη που αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ με τη Ρωσία, κατά τη διάρκεια των ημερών του ψυχρού πολέμου. Και οι δύο πλευρές είχαν πυρηνικά όπλα στα χέρια τους και οι δύο πλευρές απείλησαν να πατήσουν το κουμπί και να το ενεργοποιήσουν. Όταν έχετε να αντιμετωπίσετε έναν ψυχρό πόλεμο, καμία πλευρά δεν θα υποχωρήσει, έτσι και τώρα δεν περιμένουμε την κυρία Merkel ή τον κύριο Cameron να υποχωρήσουν».

Ο κ.Τσίπρας παρομοιάζει ευθέως τη σχέση Ελλάδας και ΕΕ με τη σχέση ανάμεσα στους αντιπάλους ΗΠΑ και ΕΣΣΔ στη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Ποια είναι άραγε η ουσία του διακηρυγμένου «ευρωπαϊσμού» του; Αντί των αμοιβαίων υποχωρήσεων και της σύνθεσης για το κοινό όφελος (όπως έκαναν ακόμη και οι δύο αντίπαλες υπερδυνάμεις πολλές φορές με συνθήκες για τον περιορισμό των ατομικών όπλων) προβλέπει ανυποχώρητες θέσεις που φυσικά δεν μπορούν να οδηγήσουν παρά σε σύγκρουση; Η μήπως ο κ. Τσίπρας φαντάζεται τον εαυτό του ως πυρηνική δύναμη, που διαπραγματεύεται την κρίση της Κούβας και τα πυρηνικά του όπλα είναι το ένα τρισ. που υπολογίζεται το κόστος για την Ε.Ε. από την έξοδο της Ελλάδας; Στην τελευταία περίπτωση, μήπως σκέφτονται οι σοφοί του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να πληρώσουν οι δυτικοευρωπαίοι αυτό το κόστος, γιατί να μην μας δώσουν τα 130 δισ. Του μνημονίου, αλλά να μην το εφαρμόσουμε παρά μόνο επιφανειακά (χωρίς να κάνουμε τίποτα στην πράξη), όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ τα δύο τελευταία χρόνια;

Όσο κι αν ψάξετε στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ή τις ομιλίες του στελεχών του δεν θα βρείτε θετική αναφορά στην Ευρωπαϊκή Ενωση ή τη Δυτική Ευρώπη και την ιστορία της. Τίποτα καλό δεν φαίνεται να έχει προκύψει από τη ΕΕ για την Ευρώπη και τον κόσμο, τίποτα δεν έχει να πει σχετικά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εναντιώθηκε σε όλες τις στρατιωτικές επεμβάσεις της Δύσης που έγιναν τα τελευταία χρόνια, ακόμα και στην περίπτωση της Λιβύης, όπου υπήρχε σχετικό ψήφισμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Θεωρεί επίσης ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική «είναι συνένοχη για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν» αφού η ελληνική ειρηνευτική δύναμη, η οποία στελεχώνεται κατά κύριο λόγο από μηχανικούς και ιατρικό προσωπικό, συμμετέχει σε μια αποστολή που «συνιστά επέμβαση του ιμπεριαλισμού σε ξένα εδάφη». 

Επίσης έχει εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον για τη διπλωματική διελκυστίνδα μεταξύ Ιράν και Δύσης, υιοθετώντας φιλοϊρανική στάση. Τόσο ο προηγούμενος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ο σημερινός, είναι τακτικοί συνομιλητές της ιρανικής πρεσβείας στην Αθήνα.

Ωστόσο, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει έως τώρα σχολιάσει την πρόσφατη απόφαση της Τεχεράνης να διακόψει την εξαγωγή πετρελαίου προς τα ελληνικά διυλιστήρια Αξιοσημείωτη είναι και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά την ελληνοϊσραηλινή συνεργασία. Το κόμμα έχει ασκήσει δριμεία κριτική στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου για τη σύναψη της «ιδιαίτερα επικίνδυνης στρατιωτικής συμμαχίας με το επεκτατικό Ισραήλ», αδυνατώντας προφανώς να κατανοήσει τα γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τη σύμπλευση των ελληνικών και ισραηλινών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν είναι τυχαία, λοιπόν, η καλή σχέση που έχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η κ. Σοφία Σακοράφα, με την ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς.

Επιπρόσθετα, η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, μία από τις πολλές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, έχει κατηγορήσει την αριστερή κυπριακή κυβέρνηση Χριστόφια για τη συνεργασία της με το Τελ Αβίβ διότι «θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς την Τουρκία για επιβολή ελληνοκυπριακών θέσεων» στο Κυπριακό. 

Το πιο ενδιαφέρον, ίσως, στοιχείο της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική είναι το αίτημα για άμεση αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και τις στρατιωτικές αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Βαλκάνια και αλλού καθώς και το κλείσιμο των ξένων στρατιωτικών βάσεων. Εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος τις δραματικές συνέπειες που θα έχει μια τέτοια απόφαση για τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές και περιφερειακό σύστημα: η χώρα θα απομονωθεί από τους συμμάχους της την ώρα που η Τουρκία ακολουθεί μία αναθεωρητική πολιτική στο Αιγαίο και την Κύπρο και η ελληνική ισχύς μειώνεται δραματικά.

Ας σημειωθεί, τέλος, ότι ο κ. Μπαλάφας εδώ και λίγες ημέρες ανέφερε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «μείωση εξόδων μπορεί να επιτευχθεί και μέσω της δραστικής μείωσης των αμυντικών δαπανών». Όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε «και ο κίνδυνος της Τουρκίας;» ο κ. Μπαλάφας απάντησε «θα το ρισκάρουμε». Εξόχως υπεύθυνη και πατριωτική απάντηση που καθησυχάζει τους φόβους των πολιτών, αφού την ευθύνη της διακινδύνευσης αναλαμβάνει προσωπικά ο κ. Μπαλάφας και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.