Χωρίς κανόνες του Λεωνίδα Καστανά



του Λεωνίδα Καστανά από τη Μεταρρύθμιση

Γράφουμε, διαβάζουμε, ανεβάζουμε και πάλι γράφουμε…. Και τι βγαίνει; Η πατρίδα δεν θέλει να αλλάξει, το κοινό δεν θέλει να αλλάξει, η πλειοψηφία δεν …Δεν είναι θέμα πολιτικού συστήματος, συντεχνιών, καστών. Το ακούς, το βλέπεις, το πιάνεις, κυκλοφορεί στο δρόμο, χώνεται στα σπίτια, καπνίζει στα καφενεία. Θα πάμε έτσι, όπως πριν, καμιά καταστροφή, καμιά πραγματικότητα δεν θα μας αλλάξει.

Είναι εντυπωσιακό ότι, ενώ οι εκλογές τελείωσαν, τα πολιτικά κόμματα συνεχίζουν να κάνουν προεκλογική εκστρατεία, μέσα αλλά και έξω από τη χώρα. Το κάθε κόμμα είχε ένα πακέτο με το οποίο προσπαθούσε να προσελκύσει ψηφοφόρους. Τα πακέτα αυτά έχουν ξέρετε μια απέχθεια προς την πραγματικότητα, προς τους αριθμούς. Έχουν και ένα βολονταρισμό, «εμείς το λέμε», «δεσμευόμαστε», «θα το κάνουμε», «δώστε μας την εντολή». Γιατί αντιλαμβανόμαστε την πολιτική ως κάτι το αφηρημένο και υπερβατικό, κάτι που δεν χρήζει εξισώσεων και αποδείξεων. Μετά σχηματίζεται κυβέρνηση η οποία αν θέλει να είναι πειστική πρέπει την επόμενη μέρα να βάλει το πρόγραμμά της σε εφαρμογή. Έλα όμως που, αν δεν έχεις μετρήσει από πριν σωστά, ή καλύτερα δεν έχεις μετρήσει καθόλου, οι προτάσεις σου δεν χωράνε στις συγκεκριμένες διαστάσεις της πραγματικότητας. Εντάξει υπάρχει πάντοτε η διαπραγμάτευση,  αλλά θα πρέπει να γνωρίζεις αν είσαι μέσα στην τάξη μεγέθους, τουλάχιστον.
Το κυβερνητικό πακέτο ήταν και είναι καλό. Με βάση πάνω κάτω αυτό, τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, πήραν το ποσοστό τους και έφτιαξαν κυβέρνηση. Και επιμήκυνση της προσαρμογής, και σταθεροποίηση σε μισθούς και συντάξεις και αύξηση του κατώτερου μεροκάματου, και περισσότερο ταμείο ανεργίας και να μη γίνουν απολύσεις στο δημόσιο. Είναι καλό, πολύ καλό, αλλά για μας που το ζητάμε. Μόνο που εμείς είμαστε με 360 δις στην πλάτη, με πρωτογενές έλλειμμα ακόμα, με διαλυμένη οικονομία, με στρεβλό και αδηφάγο κράτος, με 1,2 εκατομμύρια ανέργους. Και είμαστε επαίτες, εξαρτόμαστε από τους δανειστές, αν θέλουμε να είμαστε μέσα στην ΕΕ. Ζητάμε χρήμα από ξένους μηχανισμούς, από ξένα κοινοβούλια, από ξένους λαούς που έχουν τα δικά τους προβλήματα, κάνουν τα δικά τους κουμάντα, έχουν τα δικά τους συμφέροντα. Την ίδια στιγμή που τους ζητάμε, τους βρίζουμε, τους απειλούμε, τους ειρωνευόμαστε, ως πλήθος, ως κοινό, ως ατμόσφαιρα. Και την ίδια στιγμή αρνούμαστε να αλλάξουμε το παραμικρό στη δομή, στη βολή, στις συνήθειες που εμπεδώσαμε όλα αυτά τα χρόνια των δανείων. Αλήθεια που το βρίσκουμε τόσο θράσος;

Η χώρα έκανε λάθος που δεν έδωσε την πλειοψηφία στο θίασο του Αλέξη. Έκανε λάθος γιατί δεν υπερψήφισε τον εαυτό της. Η θέση της δεν είναι στην Ευρώπη. Δεν έχει ευρωπαϊκό κράτος, ούτε ευρωπαϊκή οικονομία, ούτε ευρωπαϊκή παιδεία. Ούτε θέλει να έχει. Και άλλες ευρωπαϊκές χώρες περνούν κρίση, αλλά έχουν ένα σχέδιο, ένα πρόγραμμα που το τηρούν, διαπραγματεύονται, συνεργάζονται και σύντομα θα βγουν από την κρίση. Δεν είναι Ελλάδα.
Μας αξίζει αλλά και μας ταιριάζει η απομόνωση. Αυτό θέλουμε. Δικό μας νόμισμα, πληθωρισμό, φαύλο πολιτικό σύστημα, ρατσισμό, πατριδοκαπηλία, λιμοκτονία, θεοκρατία και κατακερματισμό. Αλλά όλα αυτά μέσα σε κλίμα ανομίας που δίνει τη δυνατότητα της συναλλαγής. Και άφθονη βία, παντός είδους βία, ως καταφύγιο του υπερεγώ μας, ως διέξοδο του θυμικού, αλλά και ως μέσο απόκτησης ισχύος. Το πιο πιθανό είναι να εξαθλιωθούμε πραγματικά. Δεν νομίζω ότι μας απασχολεί. Αρκεί ο κάθε πολίτης να έχει τη δυνατότητα χάρις στην «καπατσοσύνη» του, χάρις στο «δικό του άνθρωπο», να βρεθεί σε καλύτερη θέση από το διπλανό του. Αρκεί,  να μην υπάρχουν κανόνες.  

Σχόλια

  1. Μας έπεσε βαριά η εξουσία βλέπω ... αντί να κάνουμε αυτό που πρέπει (απολύσεις, κλείσιμο άχρηστων μονάδων δημοσίου, σύγκρουση με τις κάστες) αρχίσαμε το κλάμα επειδή δεν θέλουμε να υπερβούμε τον ευατό μας.
    Δεν πειράζει, φαίνεται ότι μεταρρύθμιση και αριστερά δεν πάνε μαζί. Επιβεβαιώνεται η άποψη μου (από τον καιρό που αυτο-χαρακτηριζόμουν αριστερός), ότι 2 είναι τα κυβερνητικά στυλ της αριστεράς:
    - στους καλούς καιρούς, χάιδεμα αυτιών και μοίρασμα προσόδων μέσω του δημοσίου
    - στους κακούς καιρούς, στήσιμο "τρόικων"-ειδικών δικαστηρίων, ταχείες εκτελέσεις, mass starvation και γκουλάγκ

    Όποτε προσπάθησε να παίξει το ρόλο του μεταρρυθμιστή η αριστερά γελοιοποιήθηκε, προτού κάποιες από τις συνιστώσες της να αναλάβουν να επιτελέσουν τον δεύτερο ρόλο (οδηγώντας τους μεταρρυθμιστές είτε στην εξορία, είτε στην φυσική εξόντωση μαζί με τον υπόλοιπο πληθυσμό).
    Σύντροφε Κουβέλη, θα γραφτείτε στην ιστορία σαν ο Έλληνας Κερένσκυ.

    Atlas Shrugged

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κλάμα; απλά παραδοχή της πραγματικότητας που είναι όμως θλιβερή. Η Αριστερά δεν κυβερνά, συγκυβερνά έχοντας λίγο τον εαυτό της απέξω. Μισοσυγκυβερνά. Είναι εκεί για να βοηθήσει τους αδύναμους, όχι για να κάνει μεταρρυθμίσεις. Η Αριστερά δεν μπορεί να σκοτώσει την ιδεολογία της τον κρατισμό. Μπορεί να μιλά γιαυτές αλλά όχι να τις κάνει. Ο ρόλος αυτός είναι της δεξιάς αλλά το πελατειακό κράτος και η κομματοκρατία την τραβούν από το μανίκι και δεν θα το κάνει. Αλλά εγώ δεν γράφω γιαυτά μόνο. Γράφω για τη βούληση των πολιτών για τη δική μου και τη δική σου. Η Ελλάδα δεν θέλει να αλλάξει. Δημοκρατία έχουμε και πρέπει να παραδεχτούμε την ήττα μας.

      Διαγραφή
    2. Και κλάμα, και κωλοτούμπα; don't add insult to the injury
      Η (συγ-)κυβερνάς, ή αντιπολιτεύεσαι δεν έχει ενδιάμεσο δρόμο.

      Θα προσθέσω και μερικές ακόμα σκέψεις της δεκάρας. Εμφανώς, η αντίσταση του δημόσιου τομέα και των προσοδούχων δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί. Άρα, όταν υποχωρείτε προτού ακόμα δώσετε την μάχη αυτό μπορεί να σημαίνει 2 πράγματα: είτε υπάρχουν πράγματα (σας "κρατάνε" από μπίζνες που κάνανε κάποιοι από εσάς, και αυτό αφορά και τα 3 κόμματα της κυβέρνησης) που δεν φαίνονται, είτε το έργο σας ξεπερνά. Φαυλότητα, ή ανικανότητα το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο ... απλά πρέπει το κόμμα σας (όπως και όλα τα υπόλοιπα) να αποκτήσει κάποτε την αξιοπρέπεια και να πάει σπίτι του. Ακόμα και ο πιο άσχετος, φραγκοφονιάς χειρουργός ξέρει πότε να παραπέμψει το θύμα του (συγνώμη τον ασθενή του) σε κάποιον που να ξέρει τι του γίνεται. Προφανώς φταίει και ο ασθενής που στο high από τα ναρκωτικά (που ο ίδιος ζητάει επίμονα από τον γιατρό του), δεν μπορεί να διακρίνει ότι η φαινομενική ευγένεια του τελευταίου αποσκοπεί στο να του φάει το τελευταίο του κτηματάκι.

      Τέλος πάντων, όπως είπε και ο Γιώργος στις 4:36μμ, έχει αρχίσει να σχηματοποιείται ένας μεγάλος χώρος ανθρώπων που δεν καταλαβαίνει ότι δεν πάει άλλο. Ας ελπίσουμε ότι οι αναδυόμενοι Στάλιν και Χίτλερ φέρουν περισσότερος προς ήρωες Καραγκιόζη, ώστε να μην έχουμε κανα εθνικοπατριωτικό/Βορειοκορεατικό intermission...

      Λεό, θα κάνω την εξής πρόβλεψη: η ΔημΑρ θα εξαφανισθεί στις επόμενες εκλογές, επειδή ο κόσμος περίμενε έναν καθαρό λόγο, όχι τα καραγκιοζιλίκια που κάνατε επειδή δεν θέλετε (ή δεν μπορείτε) να (συγ-)κυβερνήσετε. Καλύτερα διαλύστε το, πηγαίνετε πίσω στο Σύριζα ώστε σαν 5η φάλαγγα να ελέγξετε τις φευγάτες συνιστώσες (αν και αυτό το ρόλο θα τον παίξουν οι συνδικαλιστές του πρασινομπλέ χώρου που ενισχύσαν τα εκλογικά ποσοστά του) και αφήστε ελεύθερο το χώρο της μεταρρύθμισης να αναπτυχθεί. Έτσι και αλλιώς πάμε πάλι για εκλογές πριν το τέλος του χρόνου.

      Atlas Shrugged

      Διαγραφή
    3. Εγώ θα σου έλεγα ότι και η ΔΗΜΑΡ είναι μέρος του ίδιου πολιτικού συστήματος, αλλά το μόνο που μιλάει για μεταρρυθμίσεις, όπως μιλάει και με ότι εννοεί. Η παρουσία της στην κυβέρνηση είναι θετική ανεξάρτητα από το πολιτικό ρίσκο που παίρνει. Ειδικά όταν ο βασικός παίκτης είναι αυτή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ απουσιάζει εντελώς. Επέβαλε κάποιους σοβαρούς ανθρώπους για υπουργούς, διαμόρφωσε την πολιτική ατζέντα. Αλλά ως πολιτικό κόμμα που είναι εντολοδόχος ενός ποσοστού των πολιτών δεν είναι δυνατόν να ασκήσει μεταρρυθμιστική πολιτική όταν η ίδια η κοινωνία την αρνείται κατηγορηματικά. Χώρια που ως Ελληνική Αριστερά δεν πιστεύει ότι η ΔΕΗ πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί ή ότι κάποια επαγγέλματα πρέπει να μείνουν κλειστά. Δεν υπάρχει κανένα πονηρό σενάριο που υπαινίσσεσαι και μάλιστα Ανώνυμα πράγμα που δεν είναι καθόλου έντιμο και μεταρρυθμιστικό. Υπάρχουν παγιωμένες Αριστερές πεποιθήσεις με τις οποίες εγώ διαφωνώ αν και μέλος της. Η ΔΗΜΑΡ έχει ρόλο ύπαρξης για τη συγκρότηση ενός σοσιαλδημοκρατικού σύγχρονου κόμματος. Φαντάζομαι κάποια στιγμή να ανοίξει αυτός ο δρόμος. Ο κόσμος λοιπόν που αναφέρεται ο Γιώργος μπορεί να αποτελέσει τη μαγιά. Αλλά ακόμα είναι λίγος και το έδαφος άγονο. Ίσως θα πρέπει πρώτα να χρεωκοπήσουμε ολοσχερώς.

      Διαγραφή
  2. Το έργο με Κερένσκυ, Λένιν κλπ μάλλον δεν θα ανέβει γιατί οι πρωταγωνιστές δεν θα μπορούν να συγκρατήσουν τα γέλια τους.
    Το πιθανότερο είναι να ανεβάσουμε κάτι πιο κοντά στο "Simpsons" ή στον "Καραγκιόζη", για να διασκεδάζουν οι λοιποί ευρωπαίοι στις ειδήσεις των 8 και να ξεχνούν τα δικά τους βάσανα.
    Ήδη γίνεται σφαγή, δεξιά και αριστερά, για τον ρόλο του Καραγκιόζη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Έλληνας leo είναι πονηρός. Τούχει μείνει από τότε, τα παλιά τα χρόνια που ήταν έμπορος. Ξέρει ότι ο Alexis δεν ξέρει τι του γίνεται. Τον χρησιμοποιεί. Πάντα στο παζάρι μέσα, ξέρει τους κανόνες. Ζητά από την τρικομματική να πάει να εκλιπαρήσει, να του φέρει κάτι - και την απειλεί ψηφίζντας τον μαλ...! Τσίπρα, Καμμένο, Χρυσή Αυγή...
    Και κλέφτης και αρματωλός και θρήσκος και κοτζάμπασης και κολλητός της Πύλης και πειρατής έμπορος. Αλλάζει εύκολα αφεντικά αρκεί να τον εξυπηρετεί. Αυτή είναι η Οθωμανική κληρονομιά, 400 χρόνια βάλε και το Βυζάντιο (ακόμα χειρότερα) φτάνουμε τα χίλια!
    Ποια Ευρώπη; Ότι είχε να μας δώσει μας το έδωσε. Τώρα έχει μόνο ...μεταρρυθμίσεις, διαφάνειες, αξιολογήσεις και άλλες "δυτικές ανωμαλίες".
    Όσο έδιναν σκέτα λεφτά, καλοί ήσαν. Τώρα βάζουν και όρους οι άτιμοι.

    Πάντως ένα καλό βλέπω: δημιουργείται ένας μεγάλος χώρος ανθρώπων με ευρωπαϊκή συνείδηση επιτέλους - οι προοδευτικοί της εποχής μας - πέραν της δήθεν κομματικής γεωγραφίας. Κι όλο και αυξάνονται. Οι δεύτερες εκλογές ήταν σταθμός επίγνωσης από αυτήν την άποψη. Θα φανεί προσεχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμπερασμα:η ελπιδα μας δεν ειναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλα ενας συνασπισμος παραγωγων, ελευθερων επαγγελματιων, αυτοαπασχολουμενων, που εχουν αντεξει τα 30 τελευταια ετη τις επιθεσεις του ιδιου του κρατους και των εκαστοτε εκλεκτων του, ταλιμπαν-κρατικοδιατων επιχειρηματιων, μερικοι εχουν πτωχευσει και αναγεννηθηκαν , εχοντας τα αντισωματα της αναπτυξης, της καινοτομιας , της αυτο-βελτιωσης, του επιχειρειν,..

      Αυτος ο -εν δυναμει- συνασπισμος τολμηρων και ικανων, οι οποιοι “καβαλουν -μια ολοκληρη ζωη- το κυμα” σερφαροντας στην κοψη του δεν μπορει να εκφραστει -προς το παρον- πολιτικα απο κανενα πολιτικο σχηματισμο ή ταση.

      Ολες οι αποπειρες εκφρασης των παραγωγων μαζι με αλλα υγιη τμημτα της ελληνικης κοινωνιας (στο παρελθον , τωρα και στο αμεσο μελλον) καταντουν ‘η προβλεποναι γελοιες : μπορει η ελπιδα της χωρας να αναζητειται σε προσωπικο που περιλαμβανονtαι : 80ρηδες κληρονομοi, “προοδευτικοι” πολυθεσιτες καθηγηταδες πανεπιστημιων, 60ρες με διαμαντακι στην μυτη, υστερικες μετακλιμακτιριακες μετα-κνιτισσες, βαρεις και ασηκωτοι απομαχοι πολιτικοι της “κεντροαριστερας” και της μεταρρυθμισης , κακομαθημενα 60χρονα παιδια μεγαλοαστων, 80χρονοι γκουρου της διαφημισης και της light φιλοσοφιας,……

      που φυσικα σε ενα λαο που το 50% δεν εχει διαβασει ουτε ενα εξωσχολικο βιβλιο , φανταζουν ….υπεροχοι,.

      Αφώτιστος Φιλέλλην

      “Αυτος ο -εν δυναμει- συνασπισμος τολμηρων και ικανων, οι οποιοι “καβαλουν -μια ολοκληρη ζωη- το κυμα” σερφαροντας στην κοψη του δεν μπορει να εκφραστει -προς το παρον- πολιτικα απο κανενα πολιτικο σχηματισμο ή ταση.”

      Το σχολιο συνοδευεται ουσικα απο το
      http://www.youtube.com/watch?v=B0yoiBYbT2I
      The Beach Boys - GOOD VIBRATIONS

      ΥΓ Απο το 1981 το Λ.Α. (Λεκανοπεδιο Αθηνων) εγινε προοδευτκα αγροτοκτηνοτροφικο L.A.` Καιρος να γινει και λιγο ....San Fransisco ( με Silicon Valley τα...Μεσογεια)

      Διαγραφή
  4. Βιωματικες εμπειριες για το προλεταριατο και μια βελτιωμενη επαναληψη

    Το καλοκαιρι του 1971 ειχα εργασθει σε βενζιναδικο.Πηρα μια πρωτη γευση για την εργατικη ταξη. Υπηρχε κοινοκτημοσυνη στα φιλοδωρηματα αναμεσα στους 3 εργαζομενους (το ονειρο τους : μαμ, κακα, κοκο κια νανι). Το 1977 δουλεψα σε οικοδομη. Εκει επαιρνα τα μισα απο εναν εμπειρο εργατη αν και λογω σωματικης διαπλασης και φυσικης δυναμης ειχα περιπου την ιδια αποδοση. Απογοητευτηκα απο τον κομμουνιστη (και χαρτοπαικτη) μικροεργολαβο, πατερα φιλου μου. Το 1980 δουλεψα στην Λαχαναγορα φορτοεκφορτωτης. Λουμπεν καταστασεις.

    Ποτε δεν καταλαβα, γιατι τα μαρξιστικα βιβλια υποστηριζαν οτι το προλεταριατο ειναι ή θα γινει καποτε πρωτοπορεια.
    Ετσι λοιπον η πρωτοπορεια εγινε …βιβλιοπωλειο, και μαλιστα Α.Ε.

    Η επανασταση,η πιο σωστα η μεταρρυθμιση, αν γινει ποτε, θα γινει απο εμας τους παραγωγους, βιοτεχνες, ελευθερους επαγγελματιες και τους αυτοαπασχολουμενους κατ ΄αναλογια με το 1848, οπου εγιναν “.. από την τάξη των τεχνιτών, των αρτιζάνων, .. μια τάξη που κατείχε τα δικά της μέσα παραγωγής –εργαλεία και τεχνογνωσία και η οποίαχαρακτηριζόταν από χαμηλά επίπεδα αναλφαβητισμού·…”*

    Το μικροαστικοποιημενο “προλεταριατο”** θα ειναι “λακες” της εκαστοτε εξουσιας.

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    *http://lse.academia.edu/AlexandrosAlexandropoulos/Papers/1265108/Perry_Anderson_Internationalism_translation_in_Greek

    **ξεκινωντας απο το γαλλικο ρεφορμιστικο προλεταριατο του 1936 με τις πρωτες καλοκαιρινες αδειες για τα “μικτα μπανια του γαλλικου λαου”, μιας χωρας που εκμεταλλευοταν βαναυσα τον πλουτο αρκετων αφρικανικων χωρων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εχω ενα ερωτημα :που στο διαβολο τα κακομαθημενα του Κολλεγειου Αθηνων η αλλα επαγγελματικα στελεχη του ΚΚΕ, ΚΚΕεσ.εμαθαν νωρις και με βιωματικο τροπο, την εργατικη ταξη, για να μας κανουν μαθημα;

    Το πολυ να βοηθαγαν στις αγροτικες η κτηνοτροφικες δουλειες, τα καλοκαιρια εως την 4η Γυμνασιου, αλλα γνωρισαν μονον την αγροτικη ταξη.
    Γιατι -τοτε που υπηρχαν ακομη αρκετοι- δεν εκαναν ενα “αριστερο” αγροτοκτηνοτροφικο κομμα;

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία