ΑLPHA BANK: Όταν μια τράπεζα κάνει σοβαρή πολιτική ανάλυση


Στην εβδομαδιαία της ανάλυση η τράπεζα Alpha Bank κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα αλλά και εύστοχη κριτική στις τρέχουσες  απόψεις του πολιτικού μας συστήματος, σχετικά με την επαναδιαπραγμάτευση και τις μεταρρυθμίσεις.  

από το ΒΗΜΑ
Alpha Bank: «Ανυποψίαστοι οι πολιτικοί για τον κίνδυνο κατάρρευσης» 
Η ανάλυση της τράπεζας έχει ως εξής:

«Ουδέποτε τόσοι πολλοί έχουν επενδύσει τόσα πολλά σε μια ιδέα (της επαναδιαπραγμάτευσης) που έχει τόσο αβέβαια απόδοση. Η επαναδιαπραγμάτευση είναι σήμερα το τελευταίο καταφύγιο εκείνων που, αντί να κάνουν την δουλειά τους για να βγει η χώρα μια ώρα γρηγορότερα από την κρίση, αρκούνται σε εύκολες και μαγικές λύσεις. Εμφανιζόμεθα διεθνώς ως κακομαθημένα παιδιά που δεν θέλουν να μεγαλώσουν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Πιστεύουμε λανθασμένα ότι τα προβλήματά μας πρέπει να επιλυθούν από άλλους. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχισθεί. Δεν μπορεί να λοιδορείται ο Υπουργός Οικονομικών που, από τα τάρταρα της εθνικής απαξίας, προσπαθεί να αποκαταστήσει το κύρος της χώρας. Η επαναδιαπραγμάτευση έχει έννοια μόνο μεταξύ αξιόπιστων συνομιλητών, που μπορούν να δεσμεύουν τις χώρες τους και να πραγματοποιούν τις υποσχέσεις που δίνουν.

Το πολιτικό προσωπικό που διαφεντεύει τις τύχες της χώρας παραμένει εν πολλοίς ανυποψίαστο για τους κινδύνους κατάρρευσης που ελλοχεύουν, εάν δεν συνεχισθεί με συνέπεια η εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής. Η κυβερνητική πλειοψηφία κυβερνά με πρόγραμμα τις προεκλογικές εξαγγελίες των διαφόρων κομμάτων που την απαρτίζουν και που στην πλειονότητά τους συνιστούν ανατροπή των συμφωνηθέντων με τις χώρες που χρηματοδοτούν τα ελλείμματά μας.

Η αντιπολίτευση υπερθεματίζει επιδιώκοντας την επαναφορά στα προ Μνημονίου δεδομένα. Η όλη κατάσταση θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο με τον λαγό και το λιοντάρι. Σε ένα διεθνές περιβάλλον οξυμένης αβεβαιότητας, επιχειρείται, σήμερα, μια ανάσχεση της δημοσιονομικής προσαρμογής, παρά την πρόοδο που σημειώνεται στην εκτέλεση του Προϋπολογισμού το Α΄ εξάμηνο του 2012 και παρά την ανάγκη για επιτάχυνση της λήψης μέτρων λόγω των καθυστερήσεων που έφερε η κυβερνητική απραξία κατά την περίοδο των εκλογικών αναμετρήσεων.

Η επαναδιαπραγμάτευση εστιάζεται στην επιμήκυνση της περιόδου προσαρμογής και στην αντικατάσταση συμφωνηθέντων μέτρων με άλλα ισοδύναμης απόδοσης. Με την επιμήκυνση, όμως, μετατίθεται χρονικά και η έλευση της ανάκαμψης της οικονομίας, καθώς η όποια τόνωση της ζήτησης θα είναι αναιμική και δεν πρόκειται αφεαυτής να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη και να οδηγήσει σε ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών.

Η δε αναζήτηση ισοδύναμων μέτρων συνιστά το ισοδύναμο της αναζήτησης του Ιερού Δισκοπότηρου, ως εάν τα εναλλακτικά μέτρα αυτά να είναι ανώδυνα και να μην έχουν υφεσιακές επιπτώσεις που έχουν τα υπό αντικατάσταση μέτρα. Τα ισοδύναμα δεν είναι πανάκεια. Κορυφαίο διαχρονικά ισοδύναμο είναι οι δαπάνες του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων, που αν και έχουν άμεσο αναπτυξιακό χαρακτήρα, περικόπτονται για να συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται οι καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου.

Τα περισσότερα μέτρα οριζόντιας επίπτωσης που έχουν συμφωνηθεί είναι λύσεις ανάγκης επειδή υπάρχει δυστοκία στην εξεύρεση μέτρων ισοδύναμης απόδοσης ή δεν προτείνονται μέτρα όπου να διαφοροποιείται η επίπτωση αναλόγως επιπέδου εισοδήματος, εξειδίκευσης και/ή ευθύνης των θιγομένων.

Επιτέλους, πρέπει να ειπωθεί ευθαρσώς ότι καλώς γίνεται η μείωση της σπατάλης και η εξάλειψη της διαφθοράς στην υγεία και στην φαρμακευτική δαπάνη, καλώς μεθοδεύεται η αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου καυσίμων με την εξίσωση των φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, καλώς επιδιώκεται η αύξηση της φορολογίας στην περιουσία από το παρόν αντικοινωνικά χαμηλό επίπεδο με την επιβολή του αποτελεσματικού τέλους ακινήτων μέσω λογαριασμού ΔΕΗ, καλώς έγινε η μείωση του αφορολογήτου στις 5.000 ευρώ για να παταχθεί η φοροδιαφυγή, καλώς μειώνονται οι αποδοχές στα ειδικά μισθολόγια (αλήθεια ποιοι είναι οι εργαζόμενοι ενός κατώτερου θεού των οποίων οι αμοιβές θα περικοπούν για να διασωθούν τα ειδικά μισθολόγια ή πως θα αυξηθεί το επίδομα ανεργίας εάν δεν απελευθερωθούν πόροι;), καλώς καταργούνται οι φοροαπαλλαγές και τα ειδικά καθεστώτα προς προνομιούχους, καλώς μπαίνει φρένο στην ληστρική επιδρομή επιτηδείων στα κοινωνικά επιδόματα, καλώς μπαίνει τέλος στις πλασματικές γεωργικές αποζημιώσεις, καλώς επιχειρείται η κατάργηση προνομίων των κλειστών επαγγελμάτων για να μειωθεί το κόστος συναλλαγών, κ.ο.κ.

Γιατί όλα αυτά, σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά απόδειξη της ιδιοκτησίας του προγράμματος προσαρμογής από την κυβέρνηση.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι χωρίς να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας, καμία επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου δεν είναι εφικτή. Η επαναδιαπραγμάτευση θα είχε έννοια εάν περιοριζόταν σε μέτρα τόνωσης της αναπτυξιακής διαδικασίας ώστε να ελαφρυνθεί το κόστος της προσαρμογής που, σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητη να γίνει.

Η κυβέρνηση θα έπρεπε να κατευθύνει όλο τον επαναδιαπραγματευτικό ενθουσιασμό της στην επανεκκίνηση των έργων υποδομής που έχουν σταματήσει με χρήση νέων πόρων και χρηματοοικονομικών εργαλείων, στην άμεση απορρόφηση των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων με καινοτόμους τρόπους, στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων μέσω των αποκρατικοποιήσεων και μέσω εξασφάλισης εγγυήσεων για την έκδοση καλυμμένων ομολόγων για έργα υποδομής, στην ανακούφιση της ανεργίας μέσω χρονικής επέκτασης της καταβολής του επιδόματος ανεργίας και μέσω ενεργητικών δράσεων μείωσης της ανεργίας των νέων και των μακροχρόνια ανέργων, κ.ο.κ. Αυτά είναι που θα σηματοδοτήσουν την ανάκαμψη και θα οδηγήσουν στην αντίστροφη μέτρηση για την επαναφορά της αναπτυξιακής ομαλότητας στην οικονομία.

Σε κάθε περίπτωση, η όποια προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου δεν θα πρέπει να θέτει σε κίνδυνο το χρονοδιάγραμμα της καταβολής των επόμενων δόσεων της χρηματοδοτικής βοήθειας. Αυτό θα δημιουργούσε σημαντικές καθυστερήσεις όσον αφορά στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, την πληρωμή των ληξιπροθέσμων οφειλών του δημοσίου προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ύψους 6,8 δισ. ευρώ, και την αποπληρωμή των εντόκων γραμματίων ύψους 9,1 δισ. ευρώ. Χωρίς τις ανωτέρω εισροές, και την γενικότερη ενίσχυση της ρευστότητας που θα επέφεραν, η επανεκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας θα καθυστερούσε, απομακρύνοντας έτη περαιτέρω την ανάκαμψη της οικονομίας.»

Σχόλια

  1. Αν ο κ. Κωστόπουλος έχει την διάθεση να κυβερνήσει, ας μας το πεί, ας έρθει απο την μέσα μεριά του πάγκου, ας πάψει να μας χρεώνει την επανακαιφ/ποίησή του πάνω στην καμπούρα μας... Και εδώ είμαστε να τον κριτικάρουμε !! Αλλιώς ας πάψει να ανακατεύεται, όπως παλαιότερα ο συνάδελφός του κύριος Βγενόπουλος, επι παντός του επιστητού. Νομίζω ότι παράγινε τώρα τελευταία το κακό με τους διάφορους τιμητές, δείγμα και αυτό της διάλυσης κάθε κανόνα και δεοντολογίας σε αυτή (και όχι μόνο) την χώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σωστά.

    Μόνο οι εκπρόσωποι του δημόσιου τομέα "δικαιούνται δια να ομιλούν" όπως έλεγε ο προφήτης Κουτσόγιωργας. Άντε να βάλουμε και τους "εργαζόμενους" στις ΔΕΚΟ και στους 1,800 οργανισμούς. Άντε να βάλουμε και τα λαμόγια του ΙΚΑ, του ΟΣΕ και τους τυφλούς της Ζακύνιου. Άντε να προσθέσουμε και μερικούς "αποσπασμένους", "συμβούλους" και "έκτακτους.

    Οι υπόλοιποι θα πρέπει να βάλουν το κεφάλι κάτω, να πληρώνουν τα λύτρα και να μην βγάζουν τσιμουδιά. Θα μιλάει επώνυμα για λογαριασμό τους ο κάθε Ανώνυμος εκπρόσωπος του καθεστώτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι δυο πρωτες παραγραφοι θα μπορουσαν να ειχαν γραφτει και απο μενα.
    "«Ουδέποτε τόσοι πολλοί έχουν επενδύσει τόσα πολλά σε μια ιδέα (της επαναδιαπραγμάτευσης) που έχει τόσο αβέβαια απόδοση. Η επαναδιαπραγμάτευση είναι σήμερα το τελευταίο καταφύγιο εκείνων που, αντί να κάνουν την δουλειά τους για να βγει η χώρα μια ώρα γρηγορότερα από την κρίση, αρκούνται σε εύκολες και μαγικές λύσεις. Εμφανιζόμεθα διεθνώς ως κακομαθημένα παιδιά που δεν θέλουν να μεγαλώσουν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

    Πιστεύουμε λανθασμένα ότι τα προβλήματά μας πρέπει να επιλυθούν από άλλους. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχισθεί.... Η επαναδιαπραγμάτευση έχει έννοια μόνο μεταξύ αξιόπιστων συνομιλητών, που μπορούν να δεσμεύουν τις χώρες τους και να πραγματοποιούν τις υποσχέσεις που δίνουν."

    Η εξηγηση της συμπεριφορας των ελληνων δεν είναι (καθολου)απλό ζητημα, αλλα εχει σχεση με την την προϊστορια της χωρας, την καταγωγη, την πορεια στην ζωη, τις ικανοτητες και ανησυχιες, την περιεργεια και το πεισμα, τα ψυχικα τραυματα,....
    Αναγεται, αραγε στον επαμφοτεριζοντα χαρακτηρα των χριστιανικων φυλων της περιοδου της τουρκοκρατιας, δηλ. στο γεγονος οτι οι ενοπλες ληστρικες ομαδες πηγαιναν απο την μερια των χρηματων, μαλιστα δε εκαναν και εικονικες μαχες μεταξυ αρματωλων και κλεφτων, στην ορθοδοξη χριστιανικη πιστη (λιγοτερη αυστηρη απο τα αλλα χριστιανικα δογματα), την πρωιμη αντιληψη της ματαιοτητας των πραγματων (λογω υψηλης ευφυιας) στην ελληνικη επικρατεια(λογω κοτζαμπασηδων, προεστων, μεγαλοκτηματιων, κομματαρχων,...) και την ολοπλευρη κια εντυπωσιακη χρηση των προσοντων των ελληνων σε πλεον οργανωμενα και αξιοκρατικα περιβαλλοντα σε αλλες χωρες,....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. (συνεχεια)
    Ενας συντηρητικος φιλος μου μηχανικος, εξαιρετικο μυαλο (PhD στο Imperial σε 2,8 ετη!!!) και με πολλα ενδιαφεροντα, σαφως αδικημενος επαγγελματικα, μου πρωτομιλησε για τα κωλοπαιδα του Κολλεγειου.
    Δηλ. και μονον η φοιτηση εκει, σε εξασφαλιζε δια βιου, μεσω των επιτυχημενων πρωην συμφοιτητων σου.

    Ψαχνοντας το περαιτερω, ανακαλυψα στον χωρο μου , δηλ. των μηχανικων οτι υπαρχει και η αριστερη επαγγελματικη μαφια, η οποια αφου εγκαθιδρυθηκε τα μεσα του 80, αρχισε να μοιραζεται δουλειες με ποσοστωσεις ηδη απο το βρωμικο 89-90.

    Ουτως η αλλως, τα γραπτα μου ειναι πολυ σατιρικα σχεδον λιβελλοι, σχετικα με τις εμμονες του Χ φωτισμενου μακρας θητειας της αριστερας η τον αγωνα του Ψ βολεμενου πανεπιστημικου, αφου υποκρινονται, εφοσον ειναι γνωστο οτι οι προφορικες και γραπτες ρητορικες των αριστερων και σημερα "προοδευτικων", "κεντροαριστερων"ή μεταρρυθμιστων" ακολουθουν την κλασσικη μεθοδο αγκιτατσια-προπαγανδα προς εν δυναμει οπαδους-κοπαδια και οχι προς ελευθερα σκεπτομενους πολιτες.

    Αρα το αιτημα της επαναδιαπραγματευσης ειναι αιτημα φαντασιακο, που συγκλονιζει τον ημιδιαταραγμνενο θυμικο και τον θολωμενο νου των ψηφοφορων των αντιμνημονιακων κομματων, με σκοπο την υφαρπαξη ψηφων.Οπως φαντασιακα συμμετεχουν στο κινημα δεν πληρωνω "χαρατσι" (αντι τελοςελεκτροδοτουμενων χωρων για να θυμιζει τουρκοκρατια), εισιτηριο στα ΜΜΜ, το δανειο ου στην τραπεζα, εχοντας κατα νου το λυτρωτικο "κουρεμα" των δανειων τους με αριστερη κυβερνηση, ασχετα αν εχουν ιδιοκτητο σπιτι και εξοχικο, 3 αυτοκινητα και πολλα νυχτοκαματα κραιπαλης στον ΛεΠα,την Αντζελα Δημητριου, την ΚατερινααΣτανιση,..., τις δεκαετιες 80-90.

    Θεωρητικα, καθε κομμα με ηθικη συγκροτηση καιεκφραζοντας τα -καλως εννοουμενα- συμφεροντα των ψηφοφορων του και -επομενως- και η αριστερά οφειλει, πανω από όλα, να εξασφαλιζει την εργασια/απασχοληση και να διαφυλάτει το βιωτικό επίπεδο της κοινωνιας, γιατι η φτωχεια δεν παραγει αριστερά αλλά απελπισία, απογνωση, ρατσισμο και τελικά ζηλοφθονία που υποδύεται μια ανωτερη ιδέα λ.χ. του νεο-εθνικισμου.Ομως οι εργαζομενοι (λ.χ. ΔΥ) πρεπει να εργαζονται και επισης να πληρωνονται.Επισης δεν καταλαβαινω γιατι να μην απολυονται 50.000 ή 150.000 ΔΥ , ενω εχουν απολυθει πανω απο 500.000 ΙΥ τα τελευταια 2 ετη;

    Το προβλημα ειναι οτι η αξιοκρατια προυποθετει ισοτητα ευκαιριων, πραγμα που δεν ισχυει σε κανενα υπαρκτο κοινωνικο συστημα. Γιατι πρεπει στους ΔΥ, τους ιδιωτες στα υψηλα στρωματα (πολιτικοι, μεγαλοεπιχειρηματιες), ολα να ειναι ατιμωρητα και στα χαμηλα και κυριως στον ιδιωτιθκο τομεα, οχι;
    Οι σημερινοι 75-80ρηδες στον ιδιωτικο τομεα , πολλες φορες δεν ειχαν συμπληρωσει τα απαραιτητα ενσημα αφου οι εργοδοτες τους κολλουσαν τα μισα ή και λιγοτερα (την δεκαετια της ανεργιας και μεταναστευσης 50 -60)οταν εφθασε η ωρα της συνταξης.
    Ηδη απο το 1970, ο Γκαλμπραιηθ, πατηρ, ειχε θεσει το θεμα της αυτονομης δρασης και των υπερογκων αμοιβων των ανεξελεγκτων managers των πολυεθνικων εταιρειων, πολλες φορες εις βαρος των ιδιων των μετοχων. Τελευταιο παραδειγμα ο CEO Carrefour πηρε 2,0 δις!!! αποζημιωση, οταν οι ζημιες της ηταν 7,0 δις.

    Αφωτιστος Φιλλελην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία