Μαθητής με απολυτήριο Γυμνασίου δεν ομιλεί την ελληνική

Πατέρας από το Πακιστάν πήγε σε Επαγγελματικό Λύκειο των Δυτικών συνοικιών της Αθήνας να γράψει το γιο του, στην Α λυκείου. Μιλούσε πολύ καλά ελληνικά, είχε όλα τα απαιτούμενα χαρτιά (καμιά δεκαριά) μεταφρασμένα, με τις σφραγίδες τους και τις επικυρώσεις τους. Το απολυτήριο του Γυμνασίου του νεαρού μαθητή είχε σταλεί υπηρεσιακά στο Λύκειο και τον περίμεναν. Η συνάδελφος, που ήταν επιφορτισμένη με τις εγγραφές, σύντομα διαπίστωσε ότι ο απόφοιτος ενός κανονικού Ελληνικού Γυμνασίου δεν μπορούσε να μιλήσει καθόλου μα καθόλου ελληνικά. Δεν ήξερε ούτε λέξη. Αναγκάστηκε να συνεννοηθεί μαζί του στα Αγγλικά. 

Ο μαθητής είχε απολυτήριο Γυμνασίου με γενικό βαθμό κοντά στο 11 και βαθμούς πάνω από τη βάση στα Αρχαία, στην Ελληνική Γλώσσα, στη Λογοτεχνία, στην Ιστορία κλπ. Αλλά ελληνικά δεν ήξερα γρι. Η συνάδελφος έκανε την εγγραφή, όπως ήταν υποχρεωμένη από το νόμο και του συνέστησε να πάει σε κάποιο σχολείο μεταναστών για να μάθει τη γλώσσα μας. Είναι πολύ πιθανό  ο φίλος μας σε τρία χρόνια να έχει και απολυτήριο λυκείου και πτυχίο κάποιας ειδικότητας. Είναι αμφίβολο όμως αν θα έχει μάθει να συνεννοείται στα  ελληνικά.

Σε τι μπορεί να ελπίζει μια χώρα που δίνει απολυτήρια γυμνασίου σε μαθητές που δεν γνωρίζουν ούτε καν τη γλώσσα της; Σε τι μπορεί να ελπίζει μια χώρα που εξευτελίζει με τον πιο βάρβαρο τρόπο τους τίτλους σπουδών της; Αντί να φροντίσει να μάθει στο παιδί αυτό τα στοιχειώδη, τη γλώσσα τουλάχιστον, φρόντισε να του δώσει ένα επίσημο χαρτί που πρακτικά του είναι τελείως άχρηστο. Ποιοι καθηγητές εξέτασαν αυτόν το μαθητή και ποιοι υπέγραψαν αυτό το απολυτήριο;

Αυτό το ακραίο αλλά πραγματικό παράδειγμα δείχνει ανάγλυφα τη νοοτροπία της ελληνικής εκπαίδευσης. Μοιράζει απλόχερα πτυχία και τίτλους σπουδών που δεν έχουν καμιά αξία, νομίζοντας ότι έτσι βοηθάει τους νέους να σταδιοδρομήσουν. Είναι μια εκπαίδευση τελείως υποκριτική, που διδάσκει ότι, δεν έχει σημασία τι ξέρεις αλλά τι χαρτί έχεις. Με αυτήν τη νοοτροπία είναι τελείως φυσιολογικά τα πλαστά πιστοποιητικά αναπηρίας, οι συντάξεις - μαϊμού και όλα τα ανάλογα που βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας.

Ταυτόχρονα όμως μαθαίνει και τους μετανάστες ότι ήρθαν σε μια χώρα που βασιλεύει η ανομία, η παραμύθα, η απάτη. Τους διδάσκει ότι δεν είναι παράνομοι μόνο αυτοί, αλλά και η χώρα στην οποία διάλεξαν να ζήσουν.