μη μαδας τη μαργαριτα

Η χρονιά που πέρασε μέσα από τις δημοσιεύσεις «του αποφθέγματος των ημερών». Από τον προθάλαμο της «Μαργαρίτας», μπορείτε να δείτε τα γεγονότα που την (μας)  απασχόλησαν, αλλά και τα συναισθήματα, τις διαθέσεις, τη ψυχολογία του γράφοντος σε κάθε φάση του 2012. ΜΜΜ ( Μη Μαδάς τη Μαργαρίτα) 1. '' Θα σε σκεπάσω με έρωτα την επόμενη φορά που θα ιδωθούμε. Τα χάδια θα έχουν έκταση. Θα σε μπουκώσω με όλες τις χαρές της σάρκας μέχρι να λιγοθυμήσεις, να πέσεις να πεθάνεις. Θέλω μαζί μου να τα χάσεις ολότελα και να ομολογήσεις κρυφά στον εαυτό σου ότι ποτέ δεν είχες τολμήσει να ονειρευτείς τέτοιο παραλήρημα… Όταν γεράσεις, θέλω να νοσταλγείς αυτές τις λίγες ώρες, θέλω να ανατριχιάζεις ολόκληρη από την παλιά χαρά όταν στον νου σου θα τη φέρνεις.'' Gustave Flaubert (σ΄ένα απόσπασμα από τις επιστολές του προς την Louise Colet, 15 Αυγούστου 1846.) 2 . Αυτό που πήγε να αλλάξει στα πανεπιστήμια πρέπει να ακυρωθεί, να επιστρέψουμε πίσω στο χάος που μας βολεύει ό

της Δήμητρας Κογκίδου από τη Μακεδονία Λίγο πριν από το νέο έτος θερίζουμε και ορισμένα αποτρόπαια αποτελέσματα της έμφυλης βίας, αφού πιο μπροστά ο κυρίαρχος λόγος και πολλές πρακτικές «διαπαιδαγώγησαν» σε αυτήν. Επιλέγω ορισμένα γεγονότα που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες: - Νεκρή βρέθηκε μία νέα γυναίκα έξω από το σπίτι της οικογένειας καταγωγής της στην Ξάνθη και από τα μέχρι τώρα στοιχεία προκύπτει ότι οι δράστες προσπάθησαν να τη βιάσουν, τη μαχαίρωσαν και της έβαλαν φωτιά με βενζίνη που αφαίρεσαν από σταθμευμένο μηχανάκι. - Θύμα ομαδικού βιασμού έπεσε μια ινδή φοιτήτρια -γεγονός που προκάλεσε κύμα βίαιων διαδηλώσεων στην Ινδία, με αποτέλεσμα το θάνατο ενός αστυνομικού -που μεταφέρθηκε σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση σε εξειδικευμένο σε μεταμοσχεύσεις οργάνων νοσοκομείο της Σιγκαπούρης. - Κύμα αντιδράσεων και εκκλήσεις για παρέμβαση από το Βατικανό έχει προκαλέσει το «κείμενο της ντροπής», που τοιχοκόλλησε ιταλός ιερέας σε εκκλησία στη Σπέτσια, κατηγορώντ

Συνέντευξη στον Αθήνα 9.84 και στην εκπομπή του Βαγγέλη Καργούδη «χωρίς ζάχαρη» H ιστορία του Θόδωρου Σαρρή, μέχρι πρόσφατα επί κεφαλής του ΕΛΓΑ, ενός ανθρώπου με προφίλ τεχνοκράτη-εμπειρογνώμονα και χέρια σκληρού χειρώνακτα, που τον παρέλαβε με 4,2 δισ. ευρώ χρέος, -δεύτερο μετά τον ΟΣΕ στο «πρωτάθλημα» σώρευσης χρεών από φορείς του Δημοσίου- και κατάφερε από την Άνοιξη του 2010 μέχρι τώρα να τον κάνει πλεονασματικό, έπαιξε στα Μέσα  σαν η απόλυτη περίπτωση που το πολιτικό σύστημα,  μπροστά στην ανάγκη του να διαιωνίσει τον πελατειακό του τρόπο λειτουργίας, δεν διστάζει να κάψει ένα στέλεχος που ωστόσο το ίδιο δημιούργησε. Μέχρι τώρα όμως, η ιστορία του Θεόδωρου Σαρρή, εμφανιζόταν σαν μια ιστορία με καλούς και κακούς, όπου «κάποιοι κακοί ήθελαν να διώξουν έναν καλό, τι αμαρτία Θεέ μου». Με τον ίδιο τον κ. Σαρρή στο ρόλο του ανθρώπου, ο οποίος επειδή ακριβώς αποσπασματικά ερωτάται, έτσι και απαντά,  με αποτέλεσμα στο τέλος, ο αναγνώστης/θεατής/ακροατής να μην  καταλαβα

του Λεωνίδα Καστανά Ο κόσμος δεν καταστράφηκε το Δεκέμβρη του 2012 σύμφωνα με τις δήθεν προβλέψεις των Μάγια, όπως δεν θα καταστραφεί και η Ελλάδα το Μάρτη του 2013 σύμφωνα με τις προβλέψεις του «αριστερού προφήτη». Το αντίθετο. Η αναβάθμιση της χώρας από τη S&P σε Β- με σταθερές προοπτικές  είναι το προανάκρουσμα για μια πορεία εξόδου από την κρίση. E πίπονη και αντιφατική, αλλά πορεία εξόδου.  Η ευρωπαϊκή ελίτ διέσωσε την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, αλλά έχει και κάποιο σχέδιο κατά νου. Η Ελλάδα χρειάζεται σύγχρονο κράτος, διεύρυνση της παραγωγικής της βάσης, παραγωγή και αναδιανομή του πλούτου.  Μια χώρα 100 η στην παραγωγικότητα και 20 η στον πλούτο ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να πάει μακριά. Και πολύ πήγε δηλαδή.   Η πραγματικότητα των αριθμών Από την έκθεση της Α LPHA BANK :  Μέχρι τέλους του 2014, η Ελλάδα θα έχει λάβει € 236,8 δισ. χρηματοδοτικής βοήθειας, εκ των οποίων τα € 197.6 δισ. από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και μετά την δόση των € 52,4 δισ., τα

Ένα παλιότερο κείμενο του Αρίστου Δοξιάδη για τη μιζέρια στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Του Αρίστου Δοξιάδη* από την Καθημερινή Υπάρχουν δύο είδη μοιρολατρίας στον λόγο των πολιτικών και των δημοσιολόγων τα τελευταία τρία χρόνια. Το πρώτο είναι η αναγωγή σε ένα παγκόσμιο επέκεινα. Για παράδειγμα, όταν μιλάμε για λιτότητα στην Ελλάδα, μερικοί μαρξιστές μεταθέτουν τη συζήτηση στην κρίση υποκατανάλωσης του παγκόσμιου καπιταλισμού. Μοιάζουν με τον παχύσαρκο που του λένε να τρώει λιγότερο, κι αυτός απαντά: «Μα ο κόσμος έχει δισεκατομμύρια πεινασμένους, που θα ’πρεπε να τρώνε περισσότερο. Εχουμε ανάγκη πιο πολύ φαΐ, όχι λιγότερο». Θεωρούν ότι θα μπορούσε να διατηρηθεί ψηλά η κατανάλωση στη χώρα που είχε τη χαμηλότερη αποταμίευση και το χειρότερο εμπορικό ισοζύγιο σε όλη την Ευρώπη, επειδή οι μισθοί στον τρίτο κόσμο είναι χαμηλοί. Αφού δεν μπορεί να φάει αρκετά ο Ινδός, δηλαδή, ας τρώμε εμείς περισσότερο. Ή, αφού δεν ξοδεύει αρκετά ο Γερμανός εργάτης, ας ξοδέψει ο Ελληνας τ

Ανταπόκριση από τη Θράκη Συμεών Σολταρίδης Αϊχάν Καράγιουσουφ ( βουλευτής Ροδόπης ΣΥΡΙΖΑ) : « δεν υπάρχει Έλληνας φασίστας» !!!!!!! Συνηθίζεται από τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα  τις τελευταίες ημέρες του χρόνου να παραθέτουν ένα γεύμα στους δημοσιογράφους , όπου μεταξύ « τυρού και αχλαδιού» να κάνουν τον απολογισμό του πολιτικού τους έργου. Σε μια παρόμοια λοιπόν συνεστίαση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ νομού Ροδόπης Αϊχάν Καράγιουσουφ, στην οποία «δεν παρευρίσκονταν» βασικά στελέχη του κόμματος της Ροδόπης , ο παραπάνω βουλευτής αναφέρθηκε σε πολλά και διάφορά  τα οποία όχι μόνο αλληλοαναιρούνταν αλλά και ταυτόχρονα ήταν αντίθετα με βασικές κομματικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως δημοσιεύει  η εφημερίδα «Παρατηρητής της Θράκης» της 18 Δεκεμβρίου 2012 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ  , μεταξύ άλλων, χαρακτήρισε ξενόφερτη τη Χρυσή Αυγή αλλά και χρηματοδοτούμενη από ξένα κέντρα συμφερόντων και έμμεσα δήλωσε ότι « δεν είναι φασιστική, αφού δεν υπάρχει έλληνας φασίστας». Δεν

"Σε εποχές κρίσης, οι κοινωνίες δεν σώζονται όταν γίνονται ζούγκλες και όταν η μια ομάδα ορμάει πάνω στην άλλη για να κατασπαράξει ότι προβάλλει ως εχθρικό, αναλόγως χρώματος, θρησκείας, εθνικής καταγωγής, επαγγέλματος και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Σώζονται όταν οι περισσότεροι επιδεικνύουμε ευθύνη και αλληλεγγύη απέναντι στους συμπολίτες μας, ειδικά τους πιο αδύναμους." Τα προβλήματα της Κύπρου είναι ανάλογα με αυτά της Ελλάδας. Ευτυχώς που υπάρχουν φωνές σαν της Ρένας Χόπλαρου για να υποστηρίζουν τα αυτονόητα.  Η   Ρένα Χόπλαρου   από το   Cyprus   Views   Μια μικροσκοπική "ξένη" μαθήτριά μου έπαθε πέρσι στην τάξη μια πολύ άσχημη κρίση άσθματος... ... Για λεωφορείο ούτε συζήτηση, η μάνα της δεν είχε χρήματα για ταξί και η κατάστασή της χειροτέρευε όσο περνούσε η ώρα. Από άσπρη έγινε μαβιά και η ανάσα της ακουγόταν κροταλιστά και υγρά σαν επιθανάτιος ρόγχος. Αποφάσισα να αναλάβω την ευθύνη γιατί θεώρησα ότι δεν υπήρχε καιρός ούτε καν να περιμένουμε ένα

του Λεωνίδα Καστανά Και τι άλλο είδες γαλανομάτη γιε μου; Και είδα κάποια στιγμή τη φούσκα που φουσκώναμε όλοι μαζί, να σκάει… Eίδα πολλούς να βγαίνουν στους δρόμους και να καμώνονται τους ανήξερους. Και να μαζεύονται στις πλατείες αγανακτισμένοι και να μουτζώνουν και να βρίζουν τη γενιά που τους πρόδωσε, και να στήνουν κρεμάλες και να μη θέλουν να πληρώσουν, γιατί αυτοί δεν πήραν και καλά ούτε κόκαλο απ΄ το τραπέζι των αρχόντων. Και μετά τους είδα να χωρίζονται. Και τι άλλο είδες γαλανομάτη γιε μου; Είδα τους κόκκινους  να θέλουν να κάνουν το Σύνταγμα πλατεία Ταχρίρ. Τους είδα να με καλούν να κλείσω τα σύνορα, να γίνω Αλβανία και Κούβα της Μεσογείου και μακρινή Αργεντινή. Ν’ αφήσω το Ευρώ, να πάρω πάλι στα χέρια μου δραχμές, να σπρώχνω αραμπάδες μες τη λάσπη. Και μετά Βενεζουέλα και τώρα Βραζιλία, αλλά χωρίς Αμαζόνιο, χωρίς απέραντους σιτοβολώνες, χωρίς βιομηχανία αεροπλάνων. Μονάχα με φαβέλες. Και τα λεφτά που μου λείπουν να τα ψάξω, όχι στην Ευρώπη, α