Το πάρτι της μεγάλη κεντροαριστεράς γίνεται αλλού



 Του Λεωνίδα Καστανά

Το Νοέμβρη του 2011 οι δημοσκοπήσεις έδιναν  στο ΠαΣόκ 15-18%, στη ΔΗΜΑΡ 6-8% και στο ΣΥΡΙΖΑ 6-10%. Το Νοέμβρη του 2012 δίνουν στο ΠαΣόκ 5 %, στη ΔΗΜΑΡ 5% και στο ΣΥΡΙΖΑ 26%.

Το στοίχημα της μεγάλης κεντροαριστεράς ή της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας για κάποιους φαίνεται ότι χάνεται. Χαμένοι είναι η ΔΗΜΑΡ και το ΠαΣόκ, κερδισμένος είναι  ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα υπόλοιπα είναι «κουβέντα να γίνεται». Και καλώς γίνεται μόνο που πρέπει να κοιτάμε και την πραγματικότητα. Πριν ένα χρόνο δεν ήταν ακόμα ο καιρός, σήμερα δεν είναι πια καιρός, σύντροφοι.

Πριν ένα χρόνο το ΠαΣόκ ήταν ακόμα κυβέρνηση και ήλπιζε βάσιμα ότι θα μπορούσε να τη βγάλει καθαρή παίζοντας το παιχνίδι της σωτηρίας της χώρας και των μεταρρυθμίσεων που προωθούσε η Διαμαντοπούλου ή ο Ραγκούσης. Η ΔΗΜΑΡ ζητούσε εκλογές για να αποκτήσει κοινοβουλευτική νομιμοποίηση και διαμόρφωνε το πρόγραμμά της ταλαντευόμενη μεταξύ ενός ευπρεπούς ΣΥΡΙΖΑ και ενός ευρωπαϊκού - μεταρρυθμιστικού αριστερού κόμματος. Ήταν η εποχή των ισοδυνάμων και της απαγκίστρωσης από το μνημόνιο με την κοινωνία όρθια.  Κανένα από τα δύο κόμματα δεν έβλεπε την αναγκαιότητα κοινού σοσιαλδημοκρατικού σχήματος, οποιουδήποτε τύπου. Αντίθετα, η ΔΗΜΑΡ φιλοδοξούσε να εισπράξει τις απώλειες του ΠαΣόκ και συζητούσε με στελέχη που αποχωρούσαν από αυτό. Μέχρι και με τον Δημαρά μιλούσε.

Ο πυκνός πολιτικός χρόνος όμως είναι αμείλικτος. Γιατί κυλάει και κυλάει γρήγορα.

Σήμερα το ΠαΣόκ έχει αποσυντεθεί πλήρως, ψηφοφόροι, μέλη και στελέχη φεύγουν μαζικά αλλά δεν έρχονται στη ΔΗΜΑΡ, πηγαίνουν προς το ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγετική  ομάδα του ΠαΣόκ και μετά τις αποκαλύψεις με τις λίστες, δεν αντιπροσωπεύει ούτε το γλίσχρο ποσοστό που της δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Η ΔΗΜΑΡ αδυνατεί να παίξει το ρόλο του αναχώματος προς το ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ όλες τις προσπάθειες που κάνει να διαφοροποιηθεί  από τις κυβερνητικές επιλογές. Η συχνά αμφίσημη στάση της απέναντι στις μεταρρυθμίσεις απογοητεύει τους αριστερούς φιλελεύθερους που την έβλεπαν με καλό μάτι και κρατάει ευρύτερα ακροατήρια σε στάση δύσπιστης αναμονής.
Το ΠαΣόκ είναι πια τελείως αφερέγγυο να εγγυηθεί μια άλλη πορεία για τη χώρα. Έχω την εντύπωση ότι πολιτικά πρόσωπα σαν το Βενιζέλο, το Λοβέρδο, το Σκανδαλίδη κλπ,  τερμάτισαν ανεπιστρεπτί την πολιτική τους καριέρα. Δεν είναι μόνο το αμαρτωλό τους παρελθόν. Δεν είναι τα δυο χρόνια απραξίας της κυβέρνησης ΓΑΠ που τους σημαδεύουν. Είναι η αδυναμία τους να διατυπώσουν σοσιαλδημοκρατικά οράματα, ή οράματα γενικώς. Αλλά ακόμα και αν εύρισκαν το κουράγιο να το κάνουν, ποιος και ποια θα τους πίστευε.

 Από την άλλη η ΔΗΜΑΡ δεν δείχνει πρόθυμη να χαράξει με τόλμη τον τρίτο δρόμο. Το δρόμο δηλαδή που της απομένει με το καθαρό left-liberal χρώμα. Οι εφαρμοστικοί νόμοι που έρχονται, οι αποκρατικοποιήσεις, η αξιολόγηση, οι μετατάξεις και οι εφεδρείες των ΔΥ, το κλείσιμο των άχρηστων υπηρεσιών,  οι συγχωνεύσεις σχολείων και πανεπιστημίων, οι ξένες επενδύσεις και οι οικολογικές τους συνέπειες, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, θα την φέρουν σε δύσκολη θέση. Αν χρειάζεσαι 10 εβδομάδες για να βγάλεις μια θολή ανακοίνωση σχετικά με τα αίσχη του ΑΠΘ, είναι σαφές ότι έχεις πρόβλημα.

Κατά πρώτο το αριστερό DNA που δομεί τον πυρήνα των κυττάρων της, κατά δεύτερο η ανάγκη να διαφοροποιείται από τις φιλελεύθερες επιταγές της τρόικα και κατά τρίτο η «λαϊκή» απαίτηση για ολική επαναφορά στο 2009, θα τις ασκήσουν αφόρητες πιέσεις. Μακάρι να τις αντέξει. Αλλά το σημερινό 5% δείχνει ότι δεν καρπώνεται τίποτα από τη διάλυση του ΠαΣόκ. Η συμμετοχή της στην κυβέρνηση σωτηρίας δεν την έσπρωξε, η συγκατάνευση στα οριζόντια μέτρα τη φθείρει. Κάποιοι «δικοί» της υπουργοί δεν «τραβάνε». Το ΠΑΡΩΝ την εξέθεσε.  Προφανώς το αύριο γι’ αυτήν δεν θα είναι εύκολο. Χρειάζεται κάτι άλλο.

Κάτι ακόμα που δεν φαίνεται να απασχολεί την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ είναι το γεγονός ότι ένας κόσμος διανοουμένων, αξιόλογων και σοβαρών ανθρώπων του χώρου της έλλογης Αριστεράς που τη στήριξαν όταν δημιουργήθηκε, έχει σήμερα αποστασιοποιηθεί από αυτήν. Κάποιοι εξ αυτών, οι λιγότεροι, γιατί δεν την θεωρούν αρκούντως αριστερή. Οι περισσότεροι όμως γιατί δεν την είδαν να διατυπώνει με σαφήνεια ένα σύγχρονο αριστερό λόγο χωρίς δισταγμούς και πισωγυρίσματα. Έτσι απομακρύνθηκαν από αυτήν και είτε αδρανούν, είτε δείχνουν ενδιαφέρον για άλλα μικρότερα σχήματα  που συγκροτούνται στο ευρύτερο μεταρρυθμιστικό τόξο, (Δράση, Δυναμική Ελλάδα, κλπ).

Αν όσοι αποσύρονται από το ΠαΣόκ συνέρεαν στη νουνεχή ΔΗΜΑΡ και βλέπαμε το ποσοστό της να εκτινάσσεται στο 10-15%, τότε όλοι θα μιλούσαμε για την ανασύσταση της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας. Τώρα που αυτό γίνεται στο απέναντι μαγαζί είναι δίκαιο να παραδεχθούμε ότι το πάρτι της Κεντροαριστεράς γίνεται στου ΣΥΡΙΖΑ.

Οι αριστερές κορώνες του Τσίπρα και τα τριομφάλε παλιομοδίτικα σαλπίσματα του κενού δεν πρέπει να μας κρύβουν τη μεγάλη εικόνα. Ο Αντρέας όσο έστριβε προς τα δεξιά τόσο γινόταν, στα λόγια, πιο αντιαμερικάνος και πιο ανυποχώρητος. Στο κόμμα του αριστερού λαϊκισμού έχουν αναθέσει ρόλους και τους υπηρετούν με συνέπεια. Όλοι οι καλοί χωράνε για να κάνουν αμφίσημο το πολιτικό στίγμα και να  προσελκύουν ψηφοφόρους από παντού.

Και ο Σταθάκης με τις αντικρατικιστικές αιχμές του χρειάζεται γιατί μας βλέπουν και οι δανειστές και ο Λαφαζάνης με την έξοδο από το ευρώ γιατί μας ακούνε και οι καταχρεωμένοι επιχειρηματίες και ο Στρατούλης, γιατί οι ΔΥ ανησυχούν με τα νέα μέτρα. Και ο αγώνας για τη διάλυση των ΑΕΙ χρειάζεται γιατί πολλοί ανεγκέφαλοι φοιτητές καταλαβαίνουν ότι σε ένα τριτοκοσμικό πανεπιστήμιο η απόκτηση πτυχίου θα είναι πιο εύκολη. Και ο Παναγούλης είναι χρήσιμος γιατί χιλιάδες συμπατριώτες μας ονειρεύονται λιντσαρίσματα και ο ρατσιστής βουλευτής Βοιωτίας γιατί είναι πολλοί αυτοί που βρίζουν το Σόιμπλε «σακάτη», αλλά και η κυρία βουλευτής που κάπνιζε μέσα στη βουλή, γιατί όλοι καπνίζουμε όπου μας παίρνει. Οι υπάλληλοι της βουλής προφανώς και βλέπουν τη διατήρηση των προνομίων τους σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η δε αναγκαία και δίκαιη αξιολόγηση των δασκάλων θα φέρει μερικές ακόμα δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόρους στην Κουμουνδούρου,  αν γίνει χωρίς την αναγκαία ιδεολογική προπαρασκευή.   

Ο κόσμος που γράφεται μαζικά στις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για όλους αυτούς τους λόγους, δεν είναι άλλος από το μεγάλο κόσμο της Κεντροαριστεράς και δεν αλλάζει ποιότητα γιατί πηγαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ και όχι στη ΔΗΜΑΡ. Είναι η Ελλάδα που αντιστέκεται στον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο. Και είναι κεντροαριστερή. Αφού γεύτηκε δανεικά, αργομισθίες και επιδόματα τώρα αναζητά το νέο Αντρέα να την οδηγήσει στη χώρα του «ποτέ δεν τελειώνει η μεταπολίτευση». Και τον βρίσκει, γιατί στη χώρα του ποτέ, ποτέ δεν λείπει ένας Αντρέας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να κυβερνήσει και με τον αστυφύλακα και με το χωροφύλακα. Θα υλοποιήσει τα μνημόνια γιατί δεν έχει καμιά διάθεση να βγάλει τη χώρα από το Ευρώ και να τη βάλει σε άγριες περιπέτειες. Θα ισχυριστεί ότι παρέλαβε χάος και θα «υπομείνει» τη δημοσιονομική προσαρμογή. Αλλά ταυτόχρονα θα πασχίσει να διατηρήσει τα προνόμια των πιο ισχυρών από τους νέους ψηφοφόρους του. Στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ τα αριστερίστικα γκρουπούσκουλα διαλύονται, άσε δε που η κρατική επιχορήγηση τα έχει βαρύνει και υπνώσει. Οι νεοεισερχόμενες μάζες αλλοιώνουν σταδιακά το χαρακτήρα του κόμματος, φέρνουν άλλα ήθη και αναδεικνύουν μια νέα γενιά στελεχών που έχουν θητεύσει στην κρατικοδίαιτη κεντροαριστερά. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουν να κυβερνήσουν, ούτε που θα οδηγήσουν την Ελλάδα αν το πετύχουν. Δεν ξέρω πιο ρόλο θα παίξουν οι ΑΝΕΛ. Το σίγουρο είναι ότι σκοπεύουν να κινηθούν στο δρόμο της παλιάς εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας. Πελατειακό, άδικο κοινωνικό κράτος και μαζική «αριστερή» ρητορεία για τις νέες μέρες που θαρθούν. Και όλα αυτά χωρίς λεφτά και σε σκληρό μνημονιακό περιβάλλον. Ίσως τότε να χρειαστούν τα ελικόπτερα. Στο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν πρόβλημα με τις ξένες επενδύσεις αρκεί να είναι άμεσα συνδεδεμένες με το κράτος και τον κομματισμό. Θα ψάξουν λεφτά από τη φορολογία των μεγάλων δεν θα τα βρουν και θα συνεχίσουν να δαγκώνουν τους μικρούς.  Στην Ελλάδα τα έχουμε δει όλα γιατί όχι και αυτό. Σάμπως τρία χρόνια τώρα που ζούμε; Θα μας πάνε στην καταστροφή; Ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι η Ελλάδα δεν θα καταστραφεί αύριο;

Το σίγουρο είναι ότι και στις επόμενες εκλογές οι δυνάμεις της έλλογης αριστεράς θα αγωνιούν την Κυριακή το βράδυ για τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας.

Αν οι δυνάμεις της άλλης, της φιλελεύθερης κεντροαριστεράς δεν αποκτήσουν ένα σταθερό βηματισμό τις βλέπω να συρρικνώνονται δραματικά. Αν δεν προτάξουν τα ευρωπαϊκά φιλελεύθερα στοιχεία τους μπολιασμένα με σύγχρονο αριστερό λόγο πραγματικής κοινωνικής δικαιοσύνης τις βλέπω να συνθλίβονται ανάμεσα από το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. 

Πριν ένα μήνα έγραφα στην AV:
Το νέο χρειάζεται νέα ιδεολογία. Αριστερή και φιλελεύθερη.
Αριστερή γιατί θα υποστηρίζει τη δικαιοσύνη, την ευνομία, τη διαφάνεια και την αλληλεγγύη. Γιατί θα προστατεύει τους αδύναμους και τα εργατικά δικαιώματα. Γιατί θα αντιμάχεται τα προνόμια και την ασυλία του πολιτικού συστήματος, τα «δίκια» των εύπορων ομάδων αλλά και των συντεχνιών. Γιατί θα στηρίζει τη δημόσια Παιδεία και Υγεία και όχι μόνο τους εργαζόμενους σ’ αυτές.
Φιλελεύθερη γιατί θα υποστηρίζει την ελευθερία, τη δημοκρατία και τον ορθολογισμό. Θα περιορίζει το κράτος και τα ελλείμματά του, θα απελευθερώνει την αγορά, θα μειώνει τους έμμεσους αλλά θα εισπράττει τους άμεσους φόρους. Θα διευκολύνει την επιχειρηματικότητα αλλά και θα ορίζει αυστηρούς κανόνες παιχνιδιού και θα ελέγχει την εφαρμογή τους. Γιατί θα αντιμάχεται τον εξισωτισμό προς τα κάτω, τη βία και τον ολοκληρωτισμό. Γιατί θα συνδέει την Παιδεία και την Έρευνα με την παραγωγή.
   
Δεν βλέπω κάτι άλλο. Αντιθέτως περιμένω να ακούσω πολλές ανάλογες ιδέες μέσα και πέρα και σε αντίθεση με αυτά. Αλλά να είναι συγκεκριμένες και να οδηγούν κάπου.

Δίπλα στη ΔΗΜΑΡ υπάρχει και η ΔΡΑΣΗ. Δεν ξέρω αν είναι Δεξιά ή Κεντροδεξιά, νέο ή παλαιο φιλελεύθερη.  Την παρακολουθώ, γνωρίζω τα στελέχη της, μιλάω με τους ανθρώπους της και ανακαλύπτω καθημερινά αυθεντική left-liberal διάθεση σε πολλούς από αυτούς. Απόψεις και προτάσεις που ανανεώνουν την γηραιά σοσιαλδημοκρατία, που στοχεύουν στην μεταρρύθμιση και στον εκσυγχρονισμό. Επειδή ο χώρος αυτός πραγματεύεται φιλελεύθερες απόψεις, «απαγορευμένες» για τα πολιτικά ήθη του τόπου, γίνεται εκ των πραγμάτων εργαστήρι νέων ιδεών που ενδιαφέρουν όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους ανεξάρτητα συμφωνίας ή διαφωνίας με αυτές. Θεωρώ ότι οι αναζητήσεις του άλλου κεντροαριστερού τόξου δεν πρέπει να αγνοήσουν τη ΔΡΑΣΗ. Αντίθετα ο χώρος χρειάζεται μια πούρα μεταρρυθμιστική και φιλελεύθερη συνιστώσα. Την έχει ανάγκη ως αντίβαρο του πολιτικαντισμού  και της αριστεροσύνης. Και δεν αναφέρομαι σε τραγικές περιπτώσεις σαν αυτή του Τζήμερου.

Είναι όμως δυνατόν όλες αυτές οι διαφορετικές απόψεις να δημιουργήσουν κάτι κοινό που θα διεκδικήσει εξουσία;    
Αν η υπόθεση μείνει στις διευθετήσεις μεταξύ των ηγετικών μηχανισμών των υπαρχόντων κομμάτων είναι αστείο να συζητάμε για κοινό σχήμα οποιασδήποτε μορφής. Το όποιο εγχείρημα χρειάζεται «άλλους ανθρώπους». Νέους ηλικιακά και άσχετους με την κάθε κομματική νομενκλατούρα. Αναλφάβητους για τα πολιτικά μας ήθη. Ανθρώπους κοινής ευρωπαϊκής, οικολογικής, δημοκρατικής και αναπτυξιακής λογικής. Πραγματικά προοδευτικούς που δεν θα ομνύουν σε «φιλειρηνικά κινήματα», σε «Γένοβες» και αγώνες κατά της παγκοσμιοποίησης. Που δεν θα αναφέρονται σε συνδικαλιστικές δράσεις προνομιούχων, σε ακτιβισμούς λεηλασίας δημόσιου πλούτου, σε φοιτητικά κινήματα καταστροφής. Αλλά και που δεν θα ταυτίζουν την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις με τα συμφέροντα των ισχυρών που ονειρεύονται μια φθηνή ανάπτυξη, προς όφελός τους, αποκλειστικά.

Συναντάω καθημερινά τέτοιους ανθρώπους. Σήμερα διστάζουν να ανακατευτούν με την πολιτική. Αύριο και προ του «κακού» που πλησιάζει θα αναγκαστούν. Είναι μια νέα γενιά για την οποία θα μιλά η ιστορία μετά από χρόνια. Η γενιά που θα σώσει την Ελλάδα. Υπάρχει και περιμένει. Δεν περιμένει εμάς  να της δώσουμε την ευκαιρία. Πως θα μπορούσαμε άλλωστε με τόσες αμαρτίες; Περιμένει το δικό της καιρό. Τον καιρό που έρχεται.      

Σχόλια

  1. Λεό, καλημέρα. Εξαιρετικό άρθρο!

    Το ερώτημα "είναι δυνατόν αυτές οι απόψεις να δημιουργήσουν κάτι κοινό που θα διεκδικήσει την εξουσία;" πράγματι δεν έχει εύκολη απάντηση.

    Προσωπικά, με διακρίνει μεγάλη αμφιθυμία: από τη μια πλευρά, θεωρώ ότι είναι άμεση ανάγκη υπάρχοντα κόμματα, σχήματα και φορείς left liberal ιδεολογίας να συμπήξουν ένα κοινό πολιτικό μόρφωμα, με σκοπό τη συσπείρωση όλων των κατακερμαρισμένων κοινωνικών δυνάμεων που σήμερα δεν έχουν έκφραση.
    Από την άλλη, έχω την επιφύλαξη ότι κάτι τέτοιο, αν προέλθει από διευθετήσεις ηγετικών μηχανισμών (όπως λες κι εσύ), κινδυνεύει να αυτοϋπονομευτεί και να δημιούργησει δυσπιστία και άπωση σε νέους ανένταχτους ανθρώπους που δεν έχουν καμία όρεξη να βλέπουν τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα να λένε πράγματα σωστά μεν αλλά που οι ίδιοι τόσα χρόνια δεν κατόρθωσαν -ίσως ούτε καν επιχείρησαν- να πραγματώσουν.

    Σκέφτομαι όμως πάλι ότι αυτοί είμαστε, αυτούς έχουμε κι από κάπου πρέπει να γίνει μια αρχή.

    Παρακολούθησα τη συζήτηση γιατην κεντροαριστερά την περασμένη Τετάρτη στο Γκάζι. Οι περισσότερες τοποθετήσεις ήταν καίριες, αν εξαιρούσε κανείς τον κενό παλαιοπασοκικό λόγο του Φλωρίδη.
    Έφυγα όμως από κει με ένα -πολύ γνώριμο- αίσθημα ματαιότητας. Νομίζω ότι η διαιώνιση αυτών των συζητήσεων και των fora δεν έχει πλέον μεγάλο νόημα. Δεν έχει νόημα οι "πεισμένοι" να συμφωνούν μεταξύ τους ότι έχουν πεισθεί.

    Πιστεύω ότι μια επόμενη τέτοια συνάντηση θα ήταν σκόπιμη μόνο εάν επρόκειτο να έχει οργανωτική -έστω και χαλαρή- agenda. Νομίζω ότι οι καιροί απαιτούν να περάσει πλέον ο προβληματισμός από το "τι" στο "πώς".

    Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα οδηγούσε πραγματικά κάπου. Και σίγουρα δεν θα δώσουμε εμείς μαθήματα στη σημερινή γενιά -όπως πολύ σωστά επισημαίνεις.
    Όμως, ίσως ένα left liberal σχήμα -που θα ξεκινούσε με όλες τις ελλείψεις που εκ των πραγμάτων υπάρχουν- να μπορούσε να αποτελέσει έναν -έστω οργανωτικό, αρχικά- υποδοχέα νέων και ζωτικών δυνάμεων.

    Ίσως πάλι και όχι -ποιος ξέρει. Αλλά δεν αξίζει τον κόπο η προσπάθεια;

    Αλίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλίκη
      ¨Εγραψα αυτές τις αράδες γιαυτό τον κόμπο που ένιωσες στο Γκάζι και ας μην ήμουν εκεί. Δεν βγαίνει τίποτα με το ΠΑΣΟΚ ούτε με τους υπόλοιπους. Αν ήταν να βγει θάχε γίνει με τέτοια ρευστοποίηση. ΚΑνείς δεν θέλει να μπει κάτω από τον άλλο. Τα κόμματα είναι μαγαζιά, έχουν αφεντικά, που να μπλέκεις;

      Διαγραφή
  2. Ένα ενιαίο φορολογικό συντελεστή 20% για όλα ανεξαιρέτως τα εισοδήματα φυσικών προσώπων, κλιμακούμενο στο 25% για συνολικά εισοδήματα πάνω απο 100.000, και στο 30% για πάνω από 300.000 ευρώ. από το site της δράσης,
    καλά ρε φίλε, θα γίνουν ποτέ αυτά που τάζει στους αφελείς πελάτες η δράση με αυτή την φορολογία?μα είναι δυνατόν να το πιστεύεις με το ύψος της φοροδιαφυγής κ την απελευθέρωση στην κίνηση του κεφαλαίου ,άμα ο άλλος δεν κάνει "μπίζνα" με το δημόσιο ώστε να φαίνεται το 100.000 φορολογίσμο στο κρατικό συμβόλαιο ,δεν πρόκειται αν το δηλώσει,καθώς του το επιτρέπει η διεθνής πρακτική κ το διαλυμένο ελληνικό φορ. σύστημα? τώρα για την φορολογία των εργαζομένων .εεε εντάξει ότι κ να πείς είναι λίγο ,ακόμα κ στην δουλοπαροικία ,η "δεκάτη" [το 10% δλδ] νομιμοποιούταν πολιτικά κ ηθικά ώς ύψος φορολόγησης κ ο μάνος κ η συμμορία του ζητάν διπλασιασμό. περισσότερο θυμίζει την προσπάθεια του τσαουσέσκου στα 80s,που καταδίκασε το λαο του σε πείνα,προκειμένου να μειψθεί το χρέος της ρουμανίας ,παρά με κάποιο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα,μια συμβουλή "dont drink the kool aid" κ μην περιμένεις να γίνεις πλούσιος δίνοντας περισσότερα χρήματα στους πλούσιους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. φίλε ανώνυμε αγνοώ τις απόψεις της Δράσης επί του φορολογικού. Η φιλελεύθερη παράταξη έχει απόψεις ενδιαφέρουσες για τα δικά μου τα μέτρα και γιαυτό νομίζω ότι η ρεφορμιστική αριστερά θα πρέπει να δείξει ενδιαφέρον προς αυτές. Τώρα αν θα συμφωνήσει ή όχι είναι άλλο πράγμα. Ακούγονται και καλά και άλλα. Από το διάλογο βγαίνει η σύνθεση.

      Διαγραφή
  3. The bigger picture: economists abroad still believe Greece is going to default and leave the Euro, one way or another. There will NOT be any "growth" any time soon: there are not enough fools to invest in Greece. The Greek issue is on hold till the German elections. And the elephant in the room is Spain. And we tend to forget Italy. Should I mention France? This European (=Euro crisis) will keep getting worse until it reaches implosion. Should Greece be alive by that time, she may by default be in a Mediterraneo Euro and hope for the best.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάκη και γω δεν πιστεύω ότι η Ευρώπη θα μείνει ενιαία. Καλύτερο ή χειρότερο δεν ξέρω αλλά δεν έχει σημασία. Οι δυσκολίες του Νότου είναι δομικές, τα ίδια πάνω κάτω προβλήματα με μας έχουν και οι άλλες χώρες, παρόλη τη βιομηχανική τους ανάπτυξη. Η ανάπτυξη του 3ου κόσμου είναι νομίζω το κλειδί. ¨Οπως και στην Αμερική η μείωση της παραγωγικότητας δημιουργεί τα προβλήματα, σε αντίθεση με την Ασία που μπορεί να παράγει φθηνά και να πουλάει σε όλους. Το κόστος παραγωγής στην Ευρώπη είναι πια απαγορευτικό για τις χώρες του Νότου.

      Διαγραφή
  4. Sorry pressed by mistake the wrong key....

    So. lets hope for a best case scenario: Greece with the other southerners owing the EuroMed. By that time, Siriza or another Siriza or even a Golden Dawn will be in charge in Greece, or better to say, whatever will be left of her. As always, the Greek people will keep enjoying "free and public" "education" and "health care". The number of closed professions will be twice as large as in 2010....Its cloudy, moody and depressing here. Kalitera na stamatiso. Kali vdomada.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγχαρητήρια για το άρθρο σας. Οι παρατηρήσεις σας είναι εύστοχες και δείχνουν σπάνια διάθεση αυτοκριτικής και ρεαλισμού. Ίσως όμως χρειάζεται να απομυθοποιηθεί ο Σύριζα αφού κυβερνήσει για κάποιο χρονικό διάστημα. Μόνο τότε ο λαός θα μπορεί να ξεχωρίζει το ανέφικτο από το εφικτό. Υπάρχει το απωθημένο από το 1944. Αρκεί αυτό να μην γίνει αιτία εθνικής καταστροφής ή εμφυλίου πολέμου (βλ. 1946 ή 1974). Ίσως η ΝΔ, αν απομακρυνθεί από συντηρητικές και λαϊκιστικές θέσεις (με τη βοήθεια και των ΑΝΕΛ), εκφράσει προσωρινά και το σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Η δημιουργία ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος θα γίνει στο μέλλον μετά από μια αποτυχημένη κυβερνητική θητεία το Σύριζα. Ο λαός δεν ξεχνά και δεν συγχωρεί εύκολα τα μνημόνια. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kε Βογιατζή. Και βέβαια η Ελλάδα πρέπει να τα δοκιμάσει όλα. Οπως και ο άνθρωπος άλλωστε. Αρκεί να μην καταστραφεί. Το σενάριο που περιγράφετε είναι πιθανό. Αυτή τη στιγμή η συγκυβέρνηση είναι ένα μοντέλο συνεργασίας παρόλες τις έκτακτες συνθήκες και την κηδεμονία. Ίσως η μόνη λύση είναι η συνεργασία των δυνάμεων του μεσαίου χώρου. Σας ευχαριστώ

      Διαγραφή
    2. Αυτή την επώδυνη "αποτυχημένη κυβρνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ" μάλλον καλόν θα είναι να την αποφύγουμε. Εκτός όλων των άλλων γιατί πιθανώτατα θα συμπαρέσυρε σε οριστική απαξίωση ενδεχόμενους συνεργάτες του. Οι συνθήκες (κραυγές αντί διαλόγου, υπερβολές αντί ρεαλισμού, σουρρεαλιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας) δεν είναι οι καλύτερες για την δημιουργία ενός σοβαρού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, αλλά αυτές είναι, δεν υπάρχουν άλλες. Οσοι ενδιαφέρονται....

      Διαγραφή
  6. Εξαιρετικό !
    Ελπιδοφόρο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Leo

    Οντως η μεγαλη ελληνική κεντροαριστερά είναι στον Συριζα
    Με απ'ευθείας γενετική καταγωγή από το ανυπομονο Πασοκ, γιουχάρει τον Λαφαζάνη,μεταδίδοντας στα ήθη της αριστεράς το μικρόβιο του "Κάτσε κάτω Κουλοχέρη".

    Ο χώρος της λεγομενης φιλελεύθερης δεξιάς ,όντως πολλές φορές είναι ελκυστικός,κυρίως για όσους προέρχονται απο την αριστερά, λόγω της πρακτικότητας που αντιμετωπίζει τα πράγματα.
    Αλλά εντός του χώρου αυτού υπάρχει το "άλλο" πασοκ. Προσωπα με υψηλες διασυνδέσεις, κρατικές πληροφορίες για deals, παιχνίδια finance κλπ

    Ας μην έχουμε αντισυριζαικές αυταπάτες.Το λαικό Πασοκ πάει αριστερά και το κομπιναδορικο το "παιζει" liberal.

    Ο χώρος Left Liberal είναι εξ ορισμού μειοψηφικός, αλλά καταλυτικός΄.Ειναι κάτι σαν την εκλογική τραγωδία του ΚΚΕεσ που ως περιπου περιθωρειακό απολειφάδι, και ίσως εξ αιτίας αυτού ,τελικά ηγεμόνευσε ως στίγμα μεχρι το 2001 (ηττηθηκε στρατηγικά με την αποτυχία Γιαννιτση)

    Σε πολλές περιπτώσεις small is beautifull

    H συζητηση για το ενιαίο κεντρώο μεταρρυθμιστικό ρεύμα , είναι ανεκδοτο Σεφερλή.

    Οι LL ιδέες αναγκαστικά θα παραμείνουν διάσπαρτες εντός όλων των σχηματισμών.

    Αν το συστημα γινει αναλογικό τότε μια Δημαρ με ανοικτές τις συνεργασίες προς τα δεξια και τα αριστερά , περίπου στην "οππορτουνιστική" γραμμή του Κουβέλη , θα παραμείνει ένα μικρό, ίσως προσωπικό, ασθμαίνων κόμμα, που όμως μπορεί να έχει καταλυτικό ρόλο.

    Ετσι και αλλιώς οι LL θα είναι παντού μέσω αντιπροσώπων: στον Συριζα με τον Σταθάκη, στην Δραση με τον Σκάλκο κλπ κλπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. LLS Φίλε έτσι είναι. Σαφώς και στο φιλελεύθερο χώρο μαζεύονται "περίεργοι" από το κομπιναδόρικο πΑΣΟΚ. Τhe small is beautifull, ok. Οι LL ιδέες αναγκαστικά θα παραμείνουν διάσπαρτες εντός όλων των σχηματισμών.
    Να το πάρουμε απόφαση όμως ότι το ενιαίο κεντροαριστερό σχήμα δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει και να δούμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε. Το άρθρο γράφτηκε με στόχο να διαλύσει αυτήν την αυταπάτη. Είναι γνωστό ότι είχα τσιμπίσει και γω πριν ένα χρόνο και πίστευα σαυτό. Αλλά σήμερα βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Ο ρόλος της ΔΗΜΑΡ δίπλα στη ΝΔ μου αποκάλυψε ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν και αλλιώς. Απλά θέλουμε μια πιο φιλελέ Δεξιά τελικά. Τα υπόλοιπα είναι όπως τα γράφεις. Εξάλλου τι LLS είσαι. Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Leo
    To πολύ ενδιαφέρον κείμενο σου με παγαίνει αναγκαστικά και κατ΄ ευθείαν σε μια βασική απορία: Μήπως τελικά αυτοί που αφού θήτευσαν πολύ μεγάλο διάστημα στο ΠΑΣΟΚ και πρόσφατα μετακινήθηκαν ή μετακινούνται προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμμία σχέση με την "Κεντροαριστερά";;;; Μήπως οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μήτε αριστεροί , μήτε κεντρώοι, μήτε δεξιοί, αλλά είναι απλώς πολίτες που θεωρούν ότι μέσω ΣΥΡΙΖΑ θα προστατέψουν προνόμια, θα βολευτούν, θα αράξουν και θα συνεχίσουν να ευημερούν σε βάρος κάποιων;;; Αυτή η στάση δεν έχει τίποτα το "αριστερό", "κεντρώο" ή "δεξιό". Το να είσαι σοσιαλιστής, φιλελεύθερος, συντηρητικός, κομμουνιστής προϋποθέτει μια συνολική ματιά για την κοινωνία. Γιατί άραγε δεν σημαίνει κάτι για την ποιότητα αυτού του κόσμου το ότι φεύγοντας απο το ΠΑΣΟΚ δεν πηγαίνει στη ΔΗΜΑΡ αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ;;;;; Κι αν τέλος πάντων ισχύει το " Είναι η Ελλάδα που αντιστέκεται στον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο. Και είναι κεντροαριστερή." νομίζω πως με αυτού του είδους την "κεντροαριστερά" πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσουμε. Ή να την αλλάξουμε ή να την έχουμε σταθερά απέναντι
    Και κάτι άλλο. Μοιάζεις πεπεισμένος - κι εσύ και άλλοι- ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "έρχεται". Λίγο -πολύ επειδή ήρθε καποτε το ΠΑΣΟΚ κι επειδή η κεντροαριστερή Ελλάδα που αντιστέκεται στον εκσυγχρονισμό αναζητά ένα "Αντρέα". Προσωπικά δεν βλέπω τόσο μεγάλο ενθουσιασμό για τον ΣΥΡΙΖΑ.Υπάρχει βλέπεις και το ένστικτο επιβίωσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε, είναι κεντροαριστεροί (ες) που έχουν μάθει ότι η αριστερά είναι ο μηχανισμός που βάζει το κράτος στην υπηρεσία των εργαζομένων σε αυτό και όχι στην υπηρεσία του λαού. Αυτό τους το έμαθε το ΠΑΣΟΚ των μη προνομοιούχων και τους το υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Για το 2ο που λες. Λίγο να συγκρατηθούν στο ΣΥΡΙΖΑ, να μαζέψουν τον αριστερισμό που βγαίνει από μέσα τους και θα είναι πρώτο κόμμα αν οι εκλογές γίνουν σε βάθος 1-2 χρόνων. Και να προσέξουν να μην πουν τίποτα συγκεκριμένο που αυτομάτως μπαίνει σε κριτική και διώχνει κάποιους. Να συνεχίσουν να υπόσχονται ολική επαναφορά και λεφτά υπάρχουν. Τώρα αν θα κάνουν κυβέρνηση, τη θα γίνει με τον εκλογιοκό νόμο, αν θα τολμήσουν να τα βρουν με τον ΚΑμένο κλπ είναι άλλη υπόθεση που θα την παρακολούθησουμε στις οθόνες μας. Καλά να είμαστε φίλε να ζήσουμε τις ομορφιές της ζωής και της πολιτικής. Ακόμα και η ΔΗΜΑΡ μπορεί να παίξει σε τέτοιο έργο. ¨Ολα είναι δρόμος.

      Διαγραφή
  10. αδυνατώ να κατανοήσω την επιμονή (και χαιρεκακία ίσως) με την οποία ο Σύριζα βαφτίζεται νέο Πασόκ. Αφού είναι γνωστό οτι λεφτά τέλος, οπότε και να θέλει ο Alexis να το παίξει Αντρέας, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων. κι αυτό το ξέρουν πολλοί και το συνειδητοποιούν ακόμα περισσότεροι. γιατί παραβλέπεται αυτό συστηματικά?

    Να υπενθυμίζω πως, στατιστικά, ένα 7-8% από το 27% που είδαμε τον Ιούνιο, προήρθε απο χώρους ΠΙΟ αριστερά του Σύριζα? Δηλαδή, πως αυτό το 27% είναι κατά το 1/3 συριζαίοι, κατά το 1/3 σκληρή κομμουνιστική αριστερά που έδωσε ψήφο ανοχής, και μόνο κατά το 1/3 πασόκοι? και γιατί θεωρείται δεδομένο πως όλοι αυτοί είναι βολεμένα λαμόγια δ.υ. που περιμένουν τον νέο Ανδρέα, έδωσαν ατομικές συνεντεύξεις και διαπιστώθηκε κάτι τέτοιο?
    πού σταματά η ψυχρή ερμηνεία και πού ξεκινά η μυθοπλασία?

    Κι αν το πάμε ακόμα παραπέρα, εύκολα μπορώ κι εγώ από την προσωπική μου εμπειρία να ισχυριστώ πως το 80% των ψήφων της ΔημΑρ (παρά τις αυταπάτες υγιών αριστερών και προοδευτικών στοιχείων που έπεσαν στην παγίδα) είναι αυθεντικοί, σκληροί κρατικοδίατιοι, κυβερνητικοί πασόκοι. ποιος μπορεί να με διαψεύσει? έτσι εξηγούνται και τα ΠΑΡΩΝ, και οι παλινωδίες, και οι θεατρικές παραστάσεις για μικρά παιδιά περί κόκκινων γραμμών και σοσιαλδημοκρατίας, στις οποίες αξιόλογα άτομα έκοψαν εισιτήριο και ακόμα παρακολουθούν, επειδή ντρέπονται να σηκωθουν να φύγουν και να πουν "ασταδιαλα" με βρόντο. και το παρόν συμπαθές άρθρο δίνει την εντύπωση των οργισμένων ψιθύρων πριν την αποχώρηση από την αίθουσα.
    Με το καλό. Καμένη γη χρειαζόμαστε κύριοι, επαναπροσδιορισμό ριζικό, γιατί τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά πλέον.

    ευχαριστώ για τον χώρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 27/3=9 Είχε ο ΣΥΡΙΖΑ 9% ποτέ;. Και που πάει το 10% που χάνει το πΑΣΟΚ μετά τις εκλογές, αφού μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει; Και τι πρόβλημα έχετε με τους Πασόκους που πάνε στο ΠΑΣΟΚ; ΚΑι το 6% της ΔΗΜΑΡ ΠΑσόκοι είναι, εν πολλοίς, που είναι το πρόβλημα;. Αυτό λέμε ότι η λεγόμενη Κεντροαριστερά είναι πασόκοι που έχασαν τον παράδεισο. ¨Ολη η Ελλάδα ακόμα και οι Νεοδημοκράτες ΠΑσοκ ήταν. Ο Αλέξης είναι Αντρέας στο μέτρο που λέει ψέμματα στους αφελείς πολίτες ότι θα διαγράψει τα μνημόνια και θα τελειώσει τη λιτότητα, Μπορεί εσείς να αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι αδύνατο μαθηματικά, αλλά το 25% με την παιδεία που έχει το πιστεύει. Απλά έχουμε στη χώρα και 25% που πιστεύει στα ζώδια. Που είναι το πρόβλημα;
    Για το άρθρο; Γράφω αυτά που δεν γράφονται στον έγκυρο τύπο γιατί όλα εκεί παίζονται με συμβάσεις και συσχετισμούς. Γράφω αυτό που βλέπουν οι περισσότεροι. Γιατί δεν είναι πολιτικός ούτε δημοσιογράφος. Το χόμπυ μου κάνω. Οϋτε οργισμένος με τη ΔΗΜΑΡ είμαι. Μόνο να ήταν πιο καθαρή στη μεταρρυθμιστική της αντίληψη θα ήθελα και να στρεφόταν πιο πολύ προς το φιλελεύθερισμό. Μπας και γίνει ανάπτυξη. Γιατί με το εδώ κρ'ατος δεν υπάρχει μέλλον. Για τα παιδιά οχι για μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κ.Καστανά εντάξει αν δεν μιλάμε για τρίτα ας μιλάμε για τέταρτα, μην κολλατε εκει. Με τους πασόκους δεν ξερω εσεις, εγω παντως είχα παντοτε προβλημα, γιατι η πασοκιλα με επνιγε απο παντου, μεχρι και απο τα δεξια μου ερχοταν, οπως σωστα παρατηρειτε. Ως εκ τουτου οτα ταυτιζεται ο Συριζα με το πασοκ επειδη εχει γινει μια σχετικη μετατοπιση ψηφοφορων, οφειλω να επισημανω πως μετατοπιση εχει γινει και απο τα αριστερα και αρα μπορω να ελπιζω (καθ οτι κομμουνιστογενης) να ισορροπησει καπως το πραγμα (αν και δεν ειμαι πολυ αισιοδοξος)
      Το γενικό συμπερασμα είναι πως αυτοι ειμαστε, και είμαστε παντου. Για μένα θα έπρεπε να γίνεται περισσότερη κουβέντα από τους ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να την κανουν νηφαλια και λογικα, γιατί το 25% πάντα στα ζώδια θα πιστεύει, θελουμε δε θελουμε...


      Διαγραφή
    2. Πολύ ωραία. Με τίποτα δεν γράφω ότι ΣΥΡΙΖΑ=ΠΑΣΟΚ. Λέω απλά αυτό που συμβαίνει, το ΠΑσόκ χώνεται στου Συριζα γιατί του υπόσχονται ολική επαναφορά. Και επειδή ο περήφανος λαός είναι αδιάβαστος και ανενημέρωτος ( τα κανάλια τουχουν κάνει το μυαλό αυγόλαδο) το πιστεύει όπως πίστευε και τον Αντρέα ότι στις 17 θα κάνει σοσιαλισμό κλπ. Με ενοχλεί το κραυγαλέο δούλεμα αυτού του κόσμου στο όνομα της Αριστεράς. Θα μου πεις αφού θέλει δούλεμα καλά να πάθει. Ε εκεί εγώ μιλάω για αριστερό αμοραλισμό, για σούπερ μάρκετ απόψεων που αγοράζουν όλοι, για παραμύθιασμα. Η ΔΗΜΑΡ δεν το κάνει αυτό. Είναι ρεφορμιστική και το πάει μέχρι τέρμα στηρίζει κυβέρνηση και γω θάλεγα να στηρίξει πιο γερά τις μεταρρυθμίσεις αρκεί να μην είναι μαϊμού. Το κρίσιμο δεν είναι κατά τη γνώμη μου αν θα σωθεί η χώρα μέσα στο Ευρώ ή εκτός. Αλλά τι θα είναι αυτό που θα σωθεί. Θα είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος μέσα ή έξω από την ΕΕ ή ένα τριτοκοσμικό μέσα ή έξω από την ΕΕ; Εχω την εντύπωση ότι η παραδοσιακή αριστερά θέλει τριτοκοσμικό, γιατί αυτό συμβαδίζει με την ιδεολογία της μεσαίας ελληνικής τάξης που είναι και ο ηγετικός πυρήνας των κομμάτων της. Πχ. ¨Οταν κάποιος μπιζάρει του φοιτητές του να πάνε να τα κάνουν κώλος στο πανεπιστήμιο, δεν είναι αριστερός ή δεξιός, δημοκράτης ή φασίστας. Είναι απλά απολίτιστος, χλιμίτζουρας, μαλάκας τελείως, πως να στο πω. Είναι και θέμα αισθητικής. Πρωτίστως αισθητικής. Αυτή η Αριστερά καλό είναι να τελειώνει. Και θα τελειώσει μαζί με την πολιτιστική εξυγείανση του τόπου. Οσο αυτή αργεί, θάχουμε και την Αριστερά που μας αρμόζει. Ευχαριστώ για τη συζήτηση.

      Διαγραφή
    3. Και πως γίνεται η πολιτιστική εξυγείανση; Με την εκπαίδευση, με τα πανεπιστήμια, με τις καλύτερες σπουδές. Τόχουν πιάσει αυτό οι αριστεριστές και χτυπάνε εκεί. Όσο πιο χύμα τόσο καλύτερα. Οχι συμβούλια, όχι αξιολόγηση, όχι εξευρωπαϊσμός, όχι αγορά που θα φέρει χρήμα άρα και ποιότητα, όχι μεταπτυχιακά ( τσάμπα δεν είναι πουθενά) κλπ. Οχι νηφάλια συζήτηση. Έβαλα φράκτη στα σχόλια. Αν σου δείξω τι μπινελίκι μου ρίχνουν. Επειδή έχω διαφορετική άποψη. Πρόσεξε. Ενας αυθεντικός σταλινικός θα σέστελνε Γκούλαγκ αν μπορούσε. Ενας μπάχαλος αναρχοτάδε Αριστερός, εναλλακτικός σε βρίζει και σε γιαουρτώνει. Η Αισθητική του χουλικανισμού. Αυτό είναι αυτή η Αριστερά. Απλά μπλιαχ.

      Διαγραφή
    4. Κ.Καστανά διακρίνω και πάλι μια μονομέρεια. Ο περήφανος λαός που όπως λετε του καναν τα κανάλια το μυαλό πουρέ, σας θυμίζω πως κατά πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ ψήφισε. Και το ήξερε πως θα ψήφιζε τέτοιο σχήμα. Δεν ψήφισε Συριζα. Ως εκ τουτου, να παμε με την εις ατόπο? Ποιος ειναι ο ανενημέρωτος και ο πολιτικα αναλφαβητος, αυτός που πίστεψε το "γιατί κύριε" ή αυτός που πίστεψε πως λεφτά θα ξαναυπάρξουν? Ή και οι δύο μαζί? κι αν ναι, αυτός που πίστεψε σε "κόκκινες γραμμές" με μπονους απαγκιστρώσεις τι ακριβώς είναι? Βλέπετε λοιπον πως πεφτετε σε σφαλματα και χρησιμοποιειτε αθελα σας ιδεολογηματα, που δε βοηθουν στο διαλογο?

      η Ελλάδα μετατρέπεται σταδιακά σε τριτοκοσμική χώρα στην περιφερεια της ΕΕ. Αυτο συμβαινει, δεν αποτελει εκτιμηση ή γουστο προσωπικο. συμβαίνει τώρα, μπροστά μας.

      Το ότι αυτό αποτελει επιθυμια της Αριστερας για μένα είναι δική σας μυθοπλασία και ιδεοληψία, και θα σας εξηγησω γιατι:
      όπως σας ειπα κ παραπάνω, κινούμαι πιο αριστερά απο σας (οχι οτι πιστευω σε τετοια σχηματα, απλα για να συνεννοουμαστε). Οσον αφορά λοιπον στα ελληνικά πανεπιστήμια, αυτοί που αναγνωρίζω ως ιδεολογικοί συνοδοιπόροι μου, είναι κατά 80% αντικειμενικά κρετίνοι και απολίτιστοι, χτισιματα, τσαμπουκαδες, φωνες, μπιχλα, καμια αξιολογηση, καμια παρεμβαση και θα τη βγαζουμε παντα φινα να λιαζομαστε στα τραπεζακια, εχει ο θεός. Συνεπως συμφωνώ μαζί σας, σχεδον 100%. Πώς γίνεται αυτό?
      προσέξτε: αυτό το πολιτισμικό επίπεδο δεν είναι ίδιον της Αριστεράς ή του Σύριζα, αλλά διατρέχει τη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας που διεκδικούσε πολιτικό ρόλο τα τελευταία χρόνια. να μιλησουμε για τις φοιτητικες παραταξεις του δικομματισμου, των οποιων ουτε καν το ονομα δεν προτιθεμαι να γραψω? τι να πρωτοπουμε για αυτο το πολιτισμικο πατο, για αυτό τον βόθρο που έπνιγε και πνίγει τα πιο δυναμικα κομματια της κοινωνιας μας?
      Συνεπώς, οταν έρχεστε και λέτε πως ΕΙΔΙΚΑ η Αριστερά είναι οπισθοδρομική και τριτοκοσμική, εγω σας απαντώ πως είστε λάθος, καθώς οπισθοδρομική είναι η κοινωνία μας συνολικά κι οταν απομονώνετε ένα τμημα της, κανετε μεθοδολογικό σφάλμα που σας οδηγεί στο να απαξιώνετε ένα σωρό αξιόλογους ανθρώπους.
      Γενικα θα ελεγα δηλαδή πως αυτή η κοινωνία συνολικά, καλό είναι να τελειώνει.

      Διαγραφή
    5. Είστε πιο αριστερά από μένα και συμφωνούμε για τα ΑΕΙ και την ΠΑιδεία; Θαυμάσιο και καθόλου παράξενο. Είστε απλά έλλογος άνθρωπος. Απλά οι άλλοι είναι απολίτιστοι όπως σας έλεγα. Και η Αριστερά είναι γεμάτη από αυτούς χωρίς να είναι η μόνη. Θα συμφωνήσω ότι είναι της κοινωνίας, σας τόγραψα και πριν, αλλά αυτή είναι η κοινωνία και δεν μπορούμε να την αλλάξουμε εύκολα. Ο δικομματισμός και η Αριστερά την έκαναν έτσι και την κάνουν χειρότερη. Η μόνη μας ελπίδα είναι η κρίση, δηλαδή η ανάγκη και όσοι και όσες βλέπουν την πραγματικότητα. Αριστεροί ή δεξιοί, προσωπικά δεν με ενδιαφέρει, Ανθρώπους σοβαρούς θέλω να δουλέψουν σε μια δημοκρατική βάση για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας. Μετά θα δούμε τις λεπτομέρειες.

      Διαγραφή
    6. @ Ανώνυμο: Και αφού είναι κρετίνοι κλπ, ΕΣΕΙΣ γιατί τους αναγνωρίζετε ως συνοδοιπόρους σας;

      Και αν συμφωνείτε ότι ΑΥΤΗ η κοινωνία πρέπει να τελειώνει, τότε ΓΙΑΤΙ δεν εκφράζετε τις αντιλήψεις σας στον χώρο σας -ως μειοψηφικές- κάνοντας ό,τι μπορείτε για την αλλαγή των αντιλήψεων της κοινωνίας αυτής, αλλά -αντίθετα- συντάσσεστε με τον πολτό τον οποίον ελεεινολογείτε;

      Λίγο αντιφατικά δεν είναι όλα αυτά;

      Αλίκη

      Διαγραφή
  12. Nομιζω οτι κ το εγχειρημα Λοβερδου πρεπει να παιξει ρολο.Ο ιδιος στο υπουργειο υγειας εχει δωσει εξετασεις και εχει αποδειχτει οτι ειναι ετοιμος για ρηξεις με τον λαικισμο ολων αυτων που θελουν το κρατος-πατερα να τους παρεχει ολα τα κομφορ χωρις να πληρωνουν τιποτα.
    Γιωργος Δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεια σου Γιώργο. Δεν έχω την ίδια αισιοδοξία για το Λοβέρδο. Σωστό αυτό που γράφεις αλλά δε νομίζω ότι είχε συνέχεια. Πολλά στελέχη του δικομματισμού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κάνουν σχήματα και παρατάξεις φιλοδοξώντας να παίξουν ρόλο την μεθεπόμενη μέρα. Καμμένος, Φλωρίδης, Μόσιαλος, Λοβέρδος, Μπακογιάννη, Καρατζαφέρης και θα βγουν και άλλοι όπου νάναι. Απλά δεν έχουν καταλάβει ότι κάποια στιγμή οι παίκτες κρεμάνε τα παπούτσια τους. Τέλειωσαν και καλό είναι να μην απασχολούν πλεόν την κοινή γνώμη. Ας γράψουν βιβλία, ας φτιάξουν blog αλλά δεν έχουν να δώσουν τίποτα πλέον. Η ελπίδα είναι οι νέοι της κοινής λογικής. Θα δούμε. Χαιρετισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κ ύριε Καστανά, σας διαβάζω απο τότε που ανακάλυψα τη σελίδα σας γιατί συμφωνώ σχεδόν σε όλα μαζί σας. Πιστεύω πως πρέπει να παραμερίσουμε τις ιδεολογίες και τα σύμβολα που κυριάρχησαν μέχρι τώρα γιατί ουσιαστικά δεν ανταποκρίθηκαν σε ότι πιστεύαν.Στη χώρα μας ποτέ δεν υπηρξε κοινωνική πολιτική πραγματική.Ισα ίσα τις κοινωνικές παροχές τις απολάμβαναν αυτοί που δεν έπρεπε και δεν είχαν ανάγκη.Που ήταν η αριστερά όλα τα χρόνια να αντιταχθεί στην αναξιοκρατία, στην ανομία,στη σωστή εφαρμογή της νομοθεσίας απέναντι στον επιχειρηματία για να προστατεύσει τον εργαζόμενο,στην άρνηση της βουλευτικής ασυλίας, στους διορισμούς απο τα παράθυρα, στην τεράστια κομματική επιχορήγηση(που την καρπώνονταν και την καρπώθηκε και αυτές τις δύσκολες μέρες), στην άθλια λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων,στην μηδαμινή λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών,στην κατασπατάληση των κοινοτικών πόρων και πολλά άλλα στραβά που συμβαίνουν στον τόπο μας.Δεν αντιλαμβάνονταν τίποτα μέχρι τώρα?Θλίβομαι όμως όταν βλέπω γύρω μου να μην εντοπίζουμε την πηγή των κακών γιατί και να μην υπηρχε το χρέος ποι η εξέλιξη στη χώρα μας έτσι όπως είναι δομημένη.Αν δεν υπαρχουν κανόνες λειτουργίας σε μια κοινωνία καταντάει ζούγκλα.Οι έλληνες έχουν ο καθένας την δικία του λογική την οποία διαμορφώνουν χωρίς να ενημερωθούν απο την πηγή αλλα απο αυτά που τους προσφέρουν αλλοιωμένα τα μμε.Σ΄ένα σημείο του άρθρου σας αναφέρεσθαι υποτιμητικά στον Τζήμερο.Ούτε καν τον συνδυασμό δεν γράψατε(δημιουργία ξανά).Διαφωνώ απόλυτα μαζί σας.Παρακολουθώ την κίνηση απο την αρχή της δημιουργίας της και όσο περνάει ο καιρός με κερδίζει όλο και πιο πολύ. Πιστεύω ότι λαθος ΄σχηματίσατε αυτή την άποψη για τον τζήμερο.Αφιερώστε λίγο χρόνο και διαβάστε και ακούστε κάποιες θέσεις ,όχι όμως αυτές που κυκλοφορούν στο διαδίκτιο.Φαντάζομαι θα γνωρίζετε καλύτερα από μένα ΄πόσο βρώμικο είναι.Και στο κάτω κάτω ο Τζήμερος είναι ο μόνος που δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για τις εξελίξεις πάντα σε σύγκριση με τους πολιτικούς.Επισκεφθήτε το dimiourgiaxana.gr και διαβάστε τις θέσεις.Είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε στα περισσότερα.Διαβάστε την τελευταία ομιλία του στο συνέδριο της δράσης και απαντήστε μου που διαφωνείτε μ΄άυτά που λέει.Την επισυνάπτω

    Themistoklis Giokroussis



    Ολόκληρη η ομιλία του Θάνου Τζήμερου στο ανοιχτό Συνέδριο της Δράσης

    Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,

    “Μην είμεθα εριστικοί δεν έχομεν οφέλη, ας είμεθα ελαστικοί ως λάστιχα Πιρέλλι” έλεγε ο αξέχαστος Μποστ, πριν η Πιρέλλι καεί στην άσφαλτο από την έλλειψη ελαστικότητας των συνδικαλιστών. Έτσι λοιπόν κυρίως γιατί μας αρέσει ο Μποστ, και… δευτερευόντως επειδή είμαστε οι εκλογικοί συνεργάτες της Δρ...Συνεχίστε την ανάγνωση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λέων αγόρι μου. Πράγματι απο το "ουκ έτι καιρός" φοβάμαι πως περάσαμε στο "ουκέτι καιρός". Γέρασα ίσως και δεν διατηρώ τις ψευδαισθήσεις μας του παλιού καιρού; Γεγονός είναι - κατά τη γνώμη μου - ότι ό,τι πιο διεφθαρμένο υπήρχε στο ΠΑΣΟΚ σήμερα έχει περάσει στο συριζα, ελπίζοντας (βάσιμα φοβάμαι) ότι θα διατηρήσει τα (εις βάρος μας) κεκτημένα. Γυρίσαμε δηλαδή στον συνονόματό σου Κύρκο που έλεγε τα σωστά κι όλοι του το αναγνώριζαν αλλά δεν μας ψήφιζαν. Δεν είχαν "νιτερέσο" βλέπεις.
    Μπάμπης - και μην με ρωτήσεις πάλι ποιός είμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι Μπάμπη δεν σε ρωτάω από το "Λέων" κατάλαβα. Το νιτερέσο ( είχα καιρό να ακούσω τη λέξη αυτή) κάνει μόνο τη διαφορά. Θα περιμένουμε να δούμε που θα κάτσει η μπίλια και ως τότε θα το παλεύουμε παρόλη την απαισιοδοξία μας. Λες να φταίει η ηλικία; Μάλλον ε; Χάρηκα ρε φίλε για την επικοινωνία. Νάσαι καλά και να τα λέμε. Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη. Προφανώς. Φιλιά

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία