Με αφορμή το σχέδιο "Αθηνά"

από το site ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΑ

Η «αμαρτωλή»  εξάπλωση των τμημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έγινε τις περισσότερες φορές  με οικονομικό εργαλείο τα  «τρισκατάρατα» ΕΠΕΑΕΚ της Ε.Ε.  Τα περισσότερα τμήματα στην περιφέρεια ιδρύθηκαν με χρήματα από αυτά τα προγράμματα. Συνήθως η ίδρυση ενός τμήματος στην περιφέρεια,   ως απαίτηση του πολιτευτή και της κομματικής πελατείας προς το Υπουργείο Παιδείας, εύρισκε σύμφωνες και τις διοικήσεις των Ιδρυμάτων γιατί με την ίδρυση του οι διοικήσεις εκμεταλλεύονταν την υψηλή χρηματοδότηση μέσω των ΕΠΕΑΕΚ και εξόπλιζαν και τα υπάρχοντα τμήματα ενώ παράλληλα διατηρούσαν και τους «απαραίτητους» δίαυλους  επικοινωνίας με την τοπική πολιτική εξουσία.

Η  «απόπειρα» της Μ. Γιαννάκου για  μεταρρύθμιση και αναδιάταξη της τότε υπάρχουσας κατάστασης βρήκε πολλές αντιδράσεις και στην εκπαιδευτική-φοιτητική κοινότητα και στους τοπικούς κομματάρχες. Πέρα από τη λεγόμενη βάση του δέκα, τις αλλαγές στις αρχαιρεσίες των διοικήσεων και ολίγον αξιολόγηση, άλλες αλλαγές δεν υπήρξαν ή ποτέ δεν εφαρμόστηκαν.
Η βάση του δέκα με την ανάληψη της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας από την  Α. Διαμαντοπούλου  καταργήθηκε. Γαλουχημένη και αυτή στο δόγμα «παιδεία για όλο το λαό», με την κατάργηση της βάσης,  έδωσε μερικές σταγόνες αίμα στα ετοιμοθάνατα τμήματα της περιφέρειας για να κρατηθούν ακόμα λίγο στη ζωή. Αν η βάση του δέκα είχε παραμείνει θα είχε λύσει από μόνη της πολλά ζητήματα ύπαρξης ή μη κάποιων τμημάτων και τα ίδια τα ιδρύματα θα προχωρούσαν αναγκαστικά σε κατάργηση ή συγχώνευση, αν η χρηματοδότηση των ΑΕΙ συνδυάζονταν και με τον αριθμό των πραγματικά ενεργών φοιτητών.
Η τελευταία εξάπλωση έγινε το Μάρτιο του 2009 με το ΠΔ 23/12-3-2009 (ΦΕΚ 44 τ. Β΄), με το οποίο ιδρύονταν 16 τμήματα  και 4 σχολές. Τα περισσότερα βέβαια δεν πρόλαβαν να λειτουργήσουν λόγω αναστολής   της  λειτουργία τους από την Α. Διαμαντοπούλου, γιατί  τελικά  «λεφτά δεν υπήρχαν» και ως εκ τούτου  τα κεφάλια μέσα. Τώρα έρχεται το «ΑΘΗΝΑ» υποτίθεται να εξορθολογήσει το χωροταξικό με βάση  ακαδημαϊκά κριτήρια . (Άσχετα που εγώ νομίζω ότι εάν οι αγορές συνέχιζαν να μας δανείζουν κανένας δεν θα ενδιαφέρονταν για το χωροταξικο των ΑΕΙ και τα  ακαδημαϊκά κριτήρια.)  Το κάνει; Μάλλον όχι, οι αλλαγές που επιχειρούνται με το ΑΘΗΝΑ δεν έχουν ως βάση ακαδημαϊκά κριτήρια, τα οποία βέβαια χρησιμοποιούνται μερικώς και κατά περίπτωση, από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας.

Στην Ηγουμενίτσα από τα τρία τμήματα που λειτουργούν (το οπτικής- οπτομετρίας υπάρχει μόνο στο ΦΕΚ ίδρυσης) εκείνο που έχει σημαντικό αριθμό ενεργών  φοιτητών είναι το Εφαρμογών Ξένων Γλωσσών στη Διοίκηση και το Εμπόριο. Και παρά τις αντίξοες συνθήκες για τους φοιτητές, έλλειψη φοιτητικής εστίας (παραμένει γιαπί λόγω απένταξης  από το ΠΕΠ ΗΠΕΙΡΟΥ 2000-2006,  παρότι έχει κοστίσει πάνω από 1.000.000 €), έλλειψη σίτισης για μεγάλο χρονικό διάστημα, παραμένει ζωντανό και μάλιστα με προοπτικές λειτουργίας και ανάπτυξης ακόμη και με εφαρμογή της βάσης του δέκα, καθότι στο τμήμα μόνο το 28%   έχει εισαχθεί με βαθμολογία κάτω από τη βάση του δέκα. Τι κάνει λοιπόν το υπουργείο με το σχέδιο ΑΘΗΝΑ στην Ηγουμενίτσα;  Μεταφέρει το Τμήμα Ιχθυοκομίας-Αλιείας, το οποίο είχε μπει σε καραντίνα εδώ και δύο χρόνια λόγω αναστολής εισακτέων, στο Μεσολόγγι και συγχωνεύει το Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων με το Εφαρμογών Ξένων Γλωσσών στη Διοίκηση και το Εμπόριο σ’ ένα νέο τμήμα, Διοίκησης Επιχειρήσεων, Οργανισμών και Συστημάτων. Το εν λόγω τμήμα παρουσιάζεται στο σχέδιο με τρεις κατευθύνσεις: Διοίκησης Επιχειρήσεων, Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων και Μάρκετινγκ. Τέτοια τμήματα υπάρχουν στο σχέδιο άλλα οκτώ. Τα τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων στα περισσότερα ιδρύματα, με βάση τα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα το Υπουργείο, έχουν φοιτητές με ποσοστό εισαγωγής κάτω από τη βάση από 35% -100%. Δηλαδή στην περίπτωση που εφαρμοστεί η βάση του δέκα τα τμήματα αυτά θα είναι με ελάχιστους φοιτητές αν όχι καθόλου. Ποιό όμως είναι το επιχείρημα του υπουργείου, ώστε να καταργήσει ουσιαστικά το Τμήμα Εφαρμογών Ξένων Γλωσσών στη Διοίκηση και το Εμπόριο και στη θέση του να δημιουργήσει ένα άλλο τμήμα με διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο και αμφιβόλου βιωσιμότητας; Το εξειδικευμένο γνωστικό αντικείμενο  και η μοναδικότητα του τμήματος!!!  Μα αυτά είναι τα στοιχεία που κάνουν το τμήμα βιώσιμο ελκυστικό και ανταγωνιστικό προς άλλα τμήματα της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας δίνοντας στους  αποφοίτους επαγγελματικά πλεονεκτήματα.  Θα έπρεπε δηλαδή να είναι τα επιχειρήματα για την διατήρησή του και όχι για την κατάργηση του.  Τμήματα Εφαρμοσμένων Ξένων Γλωσσών στη διοίκηση,  την οικονομία και τον πολιτισμό υπάρχουν στις χώρες της ΕΕ και ιδιαίτερα στη Γαλλία και τη Γερμανία. Αλήθεια στην Ελλάδα γιατί δεν πρέπει να υπάρχουν;
Μήπως υπάρχει η σκέψη ότι αφού κλείσει στην Ηγουμενίτσα  να ανοίξει  σε κάποιο άλλο κεντρικό ΤΕΙ; Πονηροί οι καιροί πονηρά σκεφτόμαστε. Ας ελπίσουμε ότι το Υπουργείο θα λάβει υπόψη του,  τις προτάσεις της Γενικής Συνέλευσης  του Τμήματος, και πρώτα-πρώτα  τη θέληση και δίκαιη απαίτηση των σπουδαστών (και των γονέων τους) να σπουδάσουν και να αποφοιτήσουν από ένα Τμήμα το οποίο επέλεξαν με βάση συγκεκριμένα  κριτήρια. Αλήθεια σε ποια χώρα θα είχες εισαχθεί σ’ ένα τμήμα και μέσα σε τέσσερα χρόνια θα τελείωνες ένα διαφορετικό τμήμα χωρίς τη δική σου επιλογή;  Τελικά η ατομική επιλογή των σπουδών μπορεί να καταργηθεί μ’ ένα προεδρικό διάταγμα εκ των υστέρων; Ας κάνει το υπουργείο τον κόπο να πραγματοποιήσει μια έρευνα στους χίλιους ενεργούς φοιτητές τους τμήματος για να δούμε αν θα βρει έστω και έναν που να επιθυμεί την αλλαγή του γνωστικού αντικειμένου του τμήματος.  Επειδή η διατήρηση του γνωστικού αντικειμένου του Τμήματος είναι αναγκαία και επιβεβλημένη, το «συν Αθηνά και χείρα κίνει»  ας αποτελέσει το έναυσμα για μαζικούς αγώνες.