Κώστας Δέλκος: θετικός απολογισμός, αλλά.....

Η ομιλία του Κώστα Δελκου στην ΚΕ της ΔΗΜΑΡ (8-9/2/2013)

Συχνά – πυκνά το τελευταίο διάστημα έρχονται στην επιφάνεια προβλήματα που σχετίζονται με τη μειονότητα στη Θράκη. Πρόσφατα, οι πολιτικές δυνάμεις και το κοινοβούλιο κλήθηκαν να συζητήσουν και να ρυθμίσουν ενώπιον εθνικού και όχι μόνο ακροατηρίου, το θέμα των ιεροδιδασκάλων του κορανίου. Η αποδοχή τελικά της τροπολογίας από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και με την ηχηρή επιδοκιμασία της Χρυσής Αυγής, περισσότερα προβλήματα θα δημιουργήσει παρά θα λύσει. Και αυτό επειδή ούτε η διδασκαλία του κορανίου (όπως και του ευαγγελίου) στους πιστούς μπορούν να αντιμετωπιστούν με κρατικές παρεμβάσεις, ούτε πολύ περισσότερο η διδασκαλία του κορανίου στα σχολεία μπορεί να ανατεθεί στους μουφτήδες. Με αφορμή βέβαια αυτή τη συζήτηση είδαμε από ορισμένες πτέρυγες της βουλής, το θέατρο του εθνικιστικού παροξυσμού και της πατριδοκαπηλίας που στις τοπικές πολιτικές σκηνές της Θράκης “ανεβαίνει” πιο τακτικά. Η κοινοβουλευτική μας ομάδα πολύ ψύχραιμα και από θέσεις αρχής χειρίστηκε το όλο θέμα και ορθά δεν συναίνεσε στην ψήφιση της τροπολογίας.

Υπάρχει ασφαλώς μία ισχυρή βάση που χτίστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα για την άσκηση της πολιτικής της Δημοκρατικής Αριστεράς. Η απόφασή της να συμμετάσχει στην κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κρίσης με τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας με την παραμονή της στο ευρώ και τη στήριξη των πλέον αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, όχι μόνο απελευθέρωσε ένα τμήμα του χώρου της αριστεράς από δογματικές αγκυλώσεις αλλά δημιούργησε και ελπίδες πολιτικής διεξόδου σε πολίτες που ιδιαίτερα τα χρόνια της κρίσης απογοητεύτηκαν και οργίστηκαν από τις πολιτικές και τις πρακτικές των μέχρι πρόσφατα αποκλειστικών διαχειριστών της εξουσίας.

Υπάρχουν από την άλλη πλευρά βέβαια και επιλογές που κατά τη γνώμη μου είναι αντιφατικές και δημιουργούν συγχύσεις. Το “παρόν” σε κρίσιμες ψηφοφορίες στη βουλή, η αποχώρησή μας από το forum διαλόγου, η διαχείριση της κάλυψης θέσεων στον κρατικό μηχανισμό με το περίφημο 4-2-1 είναι κάποιες απ΄ αυτές.

Τα συνολικά όμως συμπεράσματα επιτρέπουν έναν θετικό απολογισμό και μ΄αυτή την έννοια συμφωνώ με την εισήγηση του προέδρου του κόμματος.

Ναι μεν στην εισήγηση, αλλά ….Υπάρχουν “αλλά” ένθεν κακείθεν και πολλά ακούστηκαν στη διήμερη συνεδρίαση.

Κάποια, οδηγούν σε έμμεση ή άμεση προτροπή αλλαγής της συνολικής γραμμής πλεύσης. Αμφισβητούν την ορθότητα του πυρήνα των επιλογών μας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην εφαρμοσμένη πολιτική μας και δείχνουν την πόρτα εξόδου από την κυβέρνηση. Οδήγησαν και στη δημιουργία “συλλογικότητας” – απόλυτα θεμιτό – και ένα μέλος της Ε.Ε., ο Ανδρέας Νεφελούδης, επέλεξε δυστυχώς την αποχώρησή του από το κόμμα.

Αυτή η εκτίμηση δεν με βρίσκει σύμφωνο.

Αν χρειάζεται κάτι – και χρειάζεται, θα έλεγα μάλιστα ότι επιβάλλεται, είναι η ενίσχυση όλων εκείνων των στοιχείων από τη πλευρά μας με στόχο:

Να γίνει η κυβέρνηση πιο αποτελεσματική στην υλοποίηση των στόχων που έχει θέσει. Στόχους στους οποίους και εμείς συμφωνήσαμε, της δημοσιονομικής προσαρμογής συμπεριλαμβανομένης, που παρά τα επώδυνα μέτρα που προβλέπει είναι αναγκαία. Η συμβολή μας στην επίτευξη αυτών των στόχων θα μας επιτρέψει να να κάνουμε πιο διακριτή και αποτελεσματική την προσπάθειά μας για την προστασία και την ενίσχυση των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων την προώθηση και την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων.

Η επιμονή μας και η επιλογή μας στα μεγάλα ΝΑΙ που έχουμε πει θα κάνει πιο πειστικά και τα ΟΧΙ που χρειάζεται να λέμε σε ό,τι ανασύρεται από το μενού των πελατειακών σχέσεων, της κακοδιαχείρισης, όλων αυτών που οδήγησαν τη χώρα στα αδιέξοδα. Θα κάνει πιο αποτελεσματική και την αντιμετώπιση της τακτικής Ν.Δ. να λειτουργεί ως μονοκομματική κυβέρνηση.

Σχετικά με την ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού .

Αν αποτελούσε ένα μακρινό στόχο δεν θα είχαμε κανένα λόγο να βιαστούμε. Συζητάμε και βλέπουμε.

Αν όμως θεωρούμε ότι θα αποτελέσει ένα πολιτικό υποκείμενο που είναι αναγκαίο για προοδευτικές πολιτικές εξελίξεις και κυρίως ικανό όχι μόνο να αποτρέψει την ισχυροποίηση του διπόλου Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ αλλά και να βάλει την πολιτική ατζέντα, διαμορφώνοντας το αυριανό και μεθαυριανό πολιτικό σκηνικό, χρειάζεται άμεσα να σχεδιάσουμε τη συμβολή μας στη συγκρότησή του.

Η Ε.Ε. απέσυρε τη συμμετοχή μας από το forum διαλόγου που η ίδια είχε αποφασίσει και κανείς δεν επιχείρησε να εξηγήσει το γιατί παρά τα θετικά μηνύματα που εξέπεμψε. Αν αυτό σχετίζεται με τη συμμετοχή και εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ μάλλον δείχνει έλλειψη αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης στο ρόλο που η Δημοκρατική Αριστερά καλείται να αναλάβει εκφράζοντας ό,τι νέο και δημιουργικό συντελείται σήμερα στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς.

Το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται καθοριστικά για τη σημερινή κατάσταση, τις κοινωνικές και πολιτικές παθογένειες και οι πολίτες του το αναγνώρισαν γενναιόδωρα στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Η ηγεσία του αποτελεί βαρίδιο και δεν διευκολύνει τις εξελίξεις. Δεν συνιστά η συμμετοχή μας στο forum διαλόγου συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Η δική μας στάση ίσως του δώσει την ευκαιρία , ψαρεύοντας στα θολά νερά να σταθεροποιηθεί και να ανασυγκροτηθεί χωρίς ουσιαστικά να αλλάξει. Και αυτό δεν θα είναι θετική εξέλιξη για τη χώρα. Όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν μεγάλο κόμμα η αριστερά φοβόταν ότι θα την καταπιεί. Τώρα που είναι μικρό φοβόμαστε μη μα μολύνει. Έχω τη γνώμη ότι η συμμετοχή και του ΠΑΣΟΚ στο διάλογο όχι μόνο δεν θα δυσκολέψει αλλά θα διευκολύνει και θα ενισχύσει την επιδίωξή μας να καταστεί η Δημοκρατική Αριστερά ο ισχυρός πόλος στην ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. 

Δεν έχουμε κανένα λόγο να αναδείξουμε το ΠΑΣΟΚ σε προνομιακό συνομιλητή μας. Δεν έχουμε όμως και κανένα λόγο να φοβόμαστε το διάλογο και μαζί του.

Η συγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού αναφέρει η εισήγηση, δεν αφορά σε κινήσεις κορυφής. Ισχυρίζομαι ότι είναι κατ΄ εξοχήν θέμα κορυφής τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις πρωτοβουλίες εκκίνησής του.

Αν θέλουμε να πούμε ότι δεν μπορεί να παραμείνει κίνηση κορυφών , ότι δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα στο βαθμό που δεν υπάρξουν ευρύτερες συσπειρώσεις στη βάση της κοινωνίας, έτσι είναι. Αν όμως εννοούμε ότι ο αστερισμός των κινήσεων και των προσώπων θα αρχίσει εκδηλώνεται στην Ξάνθη, τα Τρίκαλα και τα Γιάννενα (τυχαία τα παραδείγματα) και θα πιέζει και τις κορυφές να το κάνουν, μάλλον κάνουμε λάθος. Εξάλλου δεν νομίζω να λείπουν και δεν λείπουν οι κινήσεις κορυφών.

Σχήματα όπως Δημοκρατική Αριστερά και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις – όπως προτάθηκαν από κάποιους ομιλητές δεν μπορούν να απαντήσουν με επάρκεια στις σημερινές απαιτήσεις.

Είναι φανερό ότι το θέμα θα επανέλθει για συζήτηση υπό το φως και των εξελίξεων που έπονται.

Κώστας Δέλκος

Μέλος της Κ.Ε.