|
του Γιώργου Π. Τερζη από την Καθημερινή
Έχοντας λάβει, το τελευταίο έτος, μέτρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, που απλώς προστέθηκαν ή ήρθαν να διορθώσουν τις «αστοχίες» αντίστοιχων μέτρων που ελήφθησαν τα προηγούμενα έτη, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη μείωση κατά 10 μονάδες του ΦΠΑ στην εστίαση από την 1η Αυγούστου.
Η είδηση από μόνη της δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς. Το μέτρο είναι προσωρινό, «η τρόικα δεν έχει πεισθεί, θέλω να είμαι ειλικρινής», αναγνώρισε ο κ. Αντώνης Σαμαράς, ουσιαστική επίδραση στο τουριστικό προϊόν δεν αναμένεται να έχει, καθώς τα πακέτα από το εξωτερικό έχουν ήδη κλειστεί, και ο βαθμός επικινδυνότητας του μέτρου, δηλαδή να προκαλέσει απώλεια εσόδων, είναι ιδιαιτέρως υψηλός, καθώς ο κλάδος της εστίασης διαχρονικά παρουσιάζει μεγάλα ποσοστά παραβατικότητας.
Υπό την έννοια αυτή, και έτσι αντιμετωπίζεται και από την κυβέρνηση, η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 23% στο 13% είναι ένα μάλλον συμβολικό, σχεδόν υπερβατικό, ζήτημα.
Συμβολικό, διότι για πρώτη φορά ύστερα από ένα μπαράζ αυξήσεων στους έμμεσους (ΦΠΑ, Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης) και άμεσους φόρους η ελληνική κυβέρνηση επιτυγχάνει μείωση ενός φορολογικού συντελεστή, έστω και μικρής επίδρασης για το σύνολο της οικονομίας.
Υπερβατικό, πάλι, διότι προκειμένου να επιτύχει και να αποτελέσει προηγούμενο για τη μείωση και άλλων φόρων, προϋποθέτει ότι η κυβέρνηση και η ελληνική κοινωνία θα κερδίσουν το στοίχημα της φορολογικής συνέπειας ή άλλως ότι «ουδείς υποχρεούται να πληρώσει χωρίς να λάβει τη νόμιμη απόδειξη». Που με τη σειρά του σημαίνει απόδειξη κανονική, νόμιμη και όχι το δελτίο παραγγελίας, ακόμη κι αν δεν έχει τη μορφή του παλαιού τσαλακωμένου και λαδωμένου από τα χέρια του σερβιτόρου χαρτιού αλλά είναι τυπωμένο από εκτυπωτή και, συνεπώς, πιο εύκολα μπορεί να παραπλανήσει τον πελάτη.
Το επιχείρημα «σας μειώνω τον φόρο, αρκεί εσείς να κόβετε αποδείξεις» έχει γενικώς βάση, ωστόσο, επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω αν μπορεί να έχει, και σε ποια έκταση, αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Οχι μόνον διότι μια μεγάλη κατηγορία επαγγελματιών του χώρου λειτουργούν ως... φορολογικοί πειρατές αλλά και γιατί δεν είναι λίγοι οι επαγγελματίες του χώρου που απορρόφησαν την προηγούμενη αύξηση του ΦΠΑ και, συνεπώς, ούτε σε μειώσεις τιμών ούτε σε απόδοση υψηλότερων φορολογικών εσόδων θα προβούν.
Ο κ. Σαμαράς προσκάλεσε τους επαγγελματίες του χώρου και τους πολίτες να πάρουν πάνω τους την προσπάθεια να διατηρηθεί και μετά τον Δεκέμβριο ο μειωμένος συντελεστής. Απαιτείται, πάντως, και η κυβέρνηση μέσω κεντρικών συμφωνιών με αλυσίδες εστίασης, που είναι πιο εύκολο να προσαρμοσθούν, αλλά και μέσω ελέγχων, να πιέσει προς την κατεύθυνση αφενός της όποιας μείωσης των τιμών, αφετέρου προς την υποχρεωτική έκδοση όλων των απαραίτητων αποδείξεων. Αν το στοίχημα κερδηθεί, η κυβέρνηση θα έχει εφεξής ένα ισχυρό επιχείρημα στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα διεκδικώντας περαιτέρω μειώσεις. Φοβούμαι ότι τα αποτελέσματα από ανάλογες πρωτοβουλίες στο εξωτερικό, και μάλιστα σε χώρες με σαφέστατα πιο ορθολογικό φορολογικό σύστημα, δεν είναι υπέρ των κυβερνητικών σχεδίων.
Σε διαφορετική περίπτωση, θα αποδειχθεί ότι επρόκειτο για ένα θέμα χωρίς συνέχεια, για το οποίο η κυβέρνηση θα έχει αναλώσει όχι μόνον πολιτικό και διαπραγματευτικό κεφάλαιο αλλά και χρήμα, χρήμα αναγκαίο για σειρά άλλων δράσεων.
Το κόστος του μέτρου από την τρόικα προϋπολογίζεται σε 200 εκατομμύρια ευρώ και, αν οι εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιωθούν, ένα σημαντικό κονδύλι θα έχει χαθεί, δίχως για παράδειγμα να έχει εξετασθεί εάν θα μπορούσε να διατεθεί προκειμένου να μειωθεί, έστω και οριακά, η επιβάρυνση που έχουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις για την ενέργεια ή αν θα μπορούσε να διατεθεί το ποσό των 330 ευρώ κάθε μήνα ως επιδότηση απασχόλησης σε 50.000 ανέργους. Είναι σίγουρο ότι με 200 εκατομμύρια θα μπορούσαν να γίνουν πολλά και να είναι απολύτως αισθητά στους πολλούς που δοκιμάζονται. Αλλά ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειασθεί ποτέ να γίνει η σχετική συζήτηση... |
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου