5 στα όρθια (1-11-2013)

από τη Lena Mal

1. Καλό μήνα. Είχαμε προβλέψει ότι ο φίλος μας Γιώργος Προκοπάκης ως πρόεδρος της ΝΕΡΙΤ θα κάνει ομορφιές. Και να μια με το καλημέρα. Δημόσια διαβούλευση για την εξειδίκευση των σκοπών και των προτεραιοτήτων της δημόσιας τηλεόρασης. Και πολύ σωστά. Εμείς την πληρώνουμε μέσω του ανταποδοτικού τέλους και πρέπει να έχουμε άποψη για το πλαίσιο λειτουργίας της. Με την ευκαιρία να πω ότι αν θέλω κάτι από το κρατικό κανάλι είναι να δώσει βήμα στους νέους ανθρώπους. Σε νέες και νέους καλλιτέχνες,  πολιτικούς, μπογιατζήδες, ποδοσφαιριστές, επιστήμονες. Να δούμε αν οι νέοι έχουν να πουν και να κάνουν κάτι διαφορετικό και αξιόλογο, αν υπάρχει ελπίδα από αυτούς που έρχονται.  Να γίνει η δημόσια τηλεόραση μια νεανική όαση σε ένα μέσο και μια χώρα που γεροντοκρατούνται. Ο Γιώργος, ως for ever young τύπος, θα βρει  τον τρόπο. Και φυσικά όχι νέους μαγείρους. Από αυτούς γκώσαμε.

2.  Αδικεί τον εαυτό του και το κόμμα του ο αειθαλής Μανώλης Γλέζος όταν λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει για την πηγή των χρημάτων που θα αναστήσει και πάλι τον καταναλωτικό Έλληνα. Νομίζω ότι τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα έχουν κατά καιρούς προτείνει πολύ συγκεκριμένα και εφαρμόσιμα μέτρα για την βελτίωση των δημόσιων οικονομικών. Οι πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία είναι το πρώτο και εδώ που τα λέμε είναι και δίκαιο. Η Μέρκελ είναι σχεδόν έτοιμη να υποκύψει ειδικά αν την απειλήσουμε ότι φεύγουμε από την ΕΕ. Το άλλο είναι η δήμευση των καταθέσεων των πολιτών που είχε προταθεί προεκλογικά, υπό τύπο κρατικών ομολόγων κλπ. Φυσικά σκληρή φορολογία του μεγάλου κεφάλαιου, κάτι σαν 75% στις επιχειρήσεις που έχουν μεγάλα κέρδη. Όσο για το κεφάλαιο που έχει αράξει στις οff shore, τώρα που ο Αλέξης θα γίνει πρόεδρος της ΕΕ, όλο και κάποιο τρόπο θα βρει να το βάλει στο χέρι. Μια λύση ακόμη που έχει προταθεί είναι οι  μαζικές κρατικοποιήσεις (σοβιετικό μοντέλο)  ώστε να γίνουν όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Τέλος να μην ξεχνάμε εκείνη την φορολόγηση των πινάκων ζωγραφικής και γενικότερα των έργων τέχνης που κάθε πολίτης αυτής της χώρας έχει στο σπίτι του. Όποιος πιστεύει ότι τα δημόσια οικονομικά βελτιώνονται με μικρότερο και αποδοτικότερο κράτος, ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας και δίκαιο φορολογικό σύστημα προφανώς  είναι νεοφιλελεύθερος και δεν έχει καμιά θέση στη χώρα αυτή.  

3.  Η φορεοπιδρομή επί της ακίνητης περιουσίας φαντάζει αναγκαία γιατί το δημόσιο έχει ανάγκη από έσοδα. Φαίνεται και δίκαιη γιατί αναγκάζει τους έχοντες και κατέχοντες να πληρώσουν, υπονοώντας ότι απέκτησαν τα ακίνητα με μαύρο χρήμα, πράγμα που δεν είναι γενικά και στατιστικά λάθος. Τώρα ότι και οι τίμιοι πληρώνουν υπερβολικά είναι μια άλλη ιστορία, αλλά στη χώρα των στρεβλώσεων, ποιος μιλά για δικαιοσύνη. Καλόν είναι όμως να γνωρίζουμε που πάνε τα λεφτά των πολιτών. Μήπως στους αδύναμους, στην ανάπτυξη, στα ερευνητικά κέντρα, σε έργα υποδομής, στην καινοτομία; Μπα. Πάνε στο απύθμενο πηγάδι του δημοσίου. Για χρέη που φόρτωσε η «τρελή» οικονομική πολιτική 40 χρόνων, για υπέρογκες αμυντικές και υγειονομικές δαπάνες, για απίθανους μισθούς σε υπουργεία και ΔΕΚΟ, για εξωφρενικές συντάξεις. Και μάλιστα σε συνταξιούχους των 50-60 ετών που το πελατειακό κράτος των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπό τις προτροπές της Αριστεράς φόρτωσε στην πλάτη του σκληρά εργαζόμενου Έλληνα του ιδιωτικού τομέα. Το κράτος πληρώνει κάτι περισσότερο από 9 δισεκατομμύρια τον χρόνο για συντάξεις σε ανθρώπους κάτω των 65 ετών όπως μας πληροφόρησε ο Ανδρέας Δρυμιώτης. Ας πληρώσουμε λοιπόν για να συντηρούμε αυτό το παράλογο κράτος και το πολιτικό σύστημα που το διαφεντεύει.

4. Αναμένουμε με  ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις θέσεις της Πρωτοβουλίας των 5 δημάρχων για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γιατί με τους Δήμους το κακό έχει παραγίνει. Αν φύγουμε από κάποια μεγάλα αστικά κέντρα ( Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλος κλπ)  όπου σοβαροί δήμαρχοι δίνουν πραγματική μάχη για να βελτίωση των υπηρεσιών, στην υπόλοιπη Ελλάδα τα πράγματα είναι τραγικά. Ποια οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια, ποια καινοτομία και ποια ανάπτυξη. Απίθανοι καυγάδες στις συνεδριάσεις των Δημοτικών συμβουλίων, υπέρογκα χρέη, αδιαφάνεια και διαφθορά, εγκατάλειψη των δημόσιων χώρων, κακή ποιότητα ζωής. Οι  ΟΤΑ αναπαρήγαγαν σε μεγέθυνση όλες τις παθογένειες της κεντρικής διοίκησης, απομακρύνθηκαν από τον πολίτη και τις ανάγκες του, αναλώθηκαν σε πελατειακές πολιτικές και κατέστησαν τις πόλεις τους αβίωτες. Με τα σημερινά δεδομένα οι Δήμαρχοι θα πρέπει να ξεκινήσουν από τα βασικά. Να μαζεύουν τα σκουπίδια, να διατηρούν τις πόλεις τους καθαρές, να αποτρέπουν την παράνομη στάθμευση (όχι να κόβουν κλήσεις), να φροντίζουν τους δημόσιους χώρους και να εφαρμόζουν τους νόμους. Ας τα κάνουν αυτά και βλέπουμε για την καινοτομία και την ανάπτυξη. Αν πάλι δεν μπορούν, γιατί οι περισσότεροι Δήμοι δεν μπορούν, ας τα δώσουν σε ιδιώτες να δουλέψουν και οι άνεργοι. Νισάφι πια.    

5. Μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να θεωρηθεί η πρόταση περί απλής αναλογικής στη δεδομένη χώρα, τη δεδομένη χρονική περίοδο, στο δεδομένο πολιτικό περιβάλλον. Και έχει απόλυτο δίκιο ο Πέτρος Τατσόπουλος. Είναι μια πρόταση ακυβερνησίας και μαζικής καταστροφής. Σε μια χώρα που δεν έχει, όχι απλά καμιά κουλτούρα συνεργασίας αλλά έστω και στοιχειώδους πολιτικής συνεννόησης, η απλή αναλογική απλά θα την παρασύρει στη δίνη εκλογικών αναμετρήσεων, στην άκρατη πλειοδοσία παροχών, στο ολοκληρωτικό τέλος. Εδώ στην πιο δύσκολη στιγμή της μεταπολεμικής ιστορίας της, η τρικομματική δεν κατάφερε να βγάλει πάνω από ένα χρόνο και κάποιοι ζητούν απλή αναλογική; Και τη ζητούν αυτοί που εγκατέλειψαν το πλοίο με πρόσχημα το κλείσιμο της ΕΡΤ; Αυτοί που εγκαλούν συνεχώς το ΠΑΣΟΚ επειδή στηρίζει την παρούσα κυβέρνηση και δεν την αφήνει να καταρρεύσει για νάρθει το απόλυτο χάος; Μιλούν για συνεργασία αυτοί που δεν δέχθηκαν ούτε με τους "58" να κουβεντιάσουν; Έχει χαθεί τελείως η μπάλα; Ούτως ή άλλως η αυτοδυναμία με τα σημερινά δεδομένα είναι απρόσιτη. Όποιος θέλει συνεργασίες ας καταθέσει συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις και ας προχωρήσει. Αλλά το βλέπω χλωμό. Έξω από το χορό είναι πάντα καλύτερα. Και κυρίως ασφαλέστερα. 

by Leo