5 στα όρθια (22-11-2013)
1. Αν υπάρχει ένα κόμμα
με εσωτερικό ενδιαφέρον στη φάση που διανύουμε αυτό είναι η Δημοκρατική
Αριστερά. Η ηγετική της ομάδα (εκτός Λυκούδη) ακολουθεί μια καταπληκτική πορεία
που όμοιά της δεν ξανάγινε. Πίεσε τον Κουβέλη να αποχωρήσει από την κυβέρνηση
και πανηγύρισε όταν αυτό έγινε. Μετά από 5 μήνες και χωρίς να αλλάξει τίποτα έθεσε
θέμα επιστροφής. Σχεδόν ταυτόχρονα βλέπει και συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ που συνεπάγεται
πτώση της παρούσας κυβέρνησης. Όλα αυτά μπορούν να σας φαίνονται αντιφατικά αλλά
δεν είναι. Από την κυβέρνηση έφυγε ευελπιστώντας σε κυβερνητική κρίση και πτώση.
Στη φάση εκείνη δεν είχε ακόμα παρέλθει το δεκαεξάμηνο και οι εκλογές θα γίνονταν
με λίστα στην οποία τα μέλη της ομάδας θα είχαν εκλόγιμη θέση. Η ευκαιρία χάθηκε
γιατί ο μισητός Βενιζέλος (και γι αυτό ακόμα πιο μισητός) δεν μάσησε και έμεινε
μέσα. Όταν ο χρόνος της λίστας τέλειωσε, δεν υπήρχε λόγος εκλογών. Υπήρχε όμως
δυνατότητα υπουργοποίησης, αν η ΔΗΜΑΡ επέστρεφε. Καθότι το μοντέλο με τους περιφερειακούς
δεν περπάτησε και ο πρόεδρος θα έπρεπε να ρίξει στη νέα κυβέρνηση τα πρωτοκλασάτα
στελέχη του, δηλαδή αυτούς. Αλλά ο Φώτης δεν είναι τρελός να γελοιοποιηθεί, οπότε
η ύστατη ευκαιρία που τους απέμεινε για να εισέλθουν επιτέλους στη Βουλή είναι
η συνεργασία με τον κραταιό ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάμε για την Αριστερά της Ευθύνης πάντα.
2. Είμαστε οι τελευταίοι
που θα ψέξουμε τις πιθανολογούμενες συνεργασίες στο χώρο της Αριστεράς. Δεν
είναι μόνο η κοινή αριστερή μήτρα (λέγε με ΚΚΕ) αλλά και η κοινότητα των απόψεων
για το μοντέλο της χώρας που θέλουν να οικοδομήσουν. Ένα μοντέλο που θα αποτελεί
μεταφορά των οραμάτων του Αντρέα Παπανδρέου στη σύγχρονη εποχή. Κρατισμός, ευνοιοκρατία,
προσοδοθηρία, εγκιβωτισμός της κοινωνίας και μια ιδιότυπη σχέση με την Ευρώπη η
οποία οφείλει να δίνει αλλά όχι να ζητά. Μπορεί και να γίνεται, αφού στη χώρα
αυτή όλα γίνονται. Όσες και όσοι είναι μέσα σε αυτό το «κόλπο» δεν έχουν παρά
να συνεργαστούν για να το πετύχουν. Ένα σημαντικό μέρος των πολιτών το περιμένει
και θα το υποστηρίξει. Εμείς προφανώς δεν θα μεταλάβουμε αυτών των αχράντων
αριστερών μυστηρίων. Έχουμε μια διαφορετική αντίληψη για το σύγχρονο ευρωπαϊκό
κράτος, για την οικονομία στη ζώνη του Ευρώ, για τις σχέσεις των παραγωγικών
δυνάμεων. Μπορεί να μην είναι «αριστερή» σύμφωνα με την κλασσική έννοια του όρου αλλά την παλεύουμε. Μοιραία θα σταθούμε
απέναντι. Θα αναζητήσουμε τις συμμαχίες μας σε όλο το σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό
φάσμα και θα υπηρετήσουμε σαφώς ένα διαφορετικό
σχέδιο. Το παιχνίδι της δημοκρατίας μας το επιτρέπει. Φαντάζομαι.
3. Έτσι όπως εξελίσσονται
τα πράγματα το ρήγμα στη ΔΗΜΑΡ βαθαίνει και πάει. Το συνέδριο θα είναι ένας
«πόλεμος», ο οποίος ήδη έχει αρχίσει. Το αποτέλεσμα είναι μάλλον προδιαγεγραμμένο,
λόγω της ποσοτικής διαφοράς των δυνάμεων,
αλλά η μάχη θα δοθεί με ότι καλύτερο έχει η κάθε πλευρά. Αυτοί που βλέπουν το μέλλον
της δημοκρατικής Αριστεράς μέσα από την δημιουργία του τρίτου πόλου προφανώς
και, αργά ή γρήγορα, θα ακολουθήσουν άλλο δρόμο. Η κεντροαριστερά σήμερα δεν διαθέτει
τον ηγέτη που της πρέπει. Και όμως αυτός υπάρχει. Και δεν είναι άλλος από το Σπύρο
Λυκούδη. Αν ο Σπύρος θελήσει να σηκώσει το γάντι που του πετάει η ίδια η ζωή, η
πατρίδα μπορεί να ανανεώσει την ελπίδα της για έξοδο από την κρίση.
4. Ο Σπύρος Λυκούδης
αποφάσισε επιτέλους να διαφοροποιηθεί από την ηγετική ομάδα της ΔΗΜΑΡ, να
πει τα πράγματα με τα όνομά τους, να ψηλαφίσει το ανάγλυφο της πραγματικότητας.
Δεν θέλει να επιστρέψει στο ΣΥΡΙΖΑ, θέλει τη συνεργασία με τους 58, θέλει να
δοκιμάσει τον τρίτο δρόμο. Τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα πάνω του, η
φωνή του ακούγεται σε ευρύτερα αριστερά και όχι μόνο ακροατήρια, η ιστορία του
είναι βαριά, το πνεύμα του είναι συνώνυμο της ανανεωτικής αριστεράς. Έχει την
ευκαιρία με μια κίνηση να ενώσει όλον τον προοδευτικό κόσμο, να άρει τη δυσπιστία,
να δώσει προοπτική. Θα το τολμήσει;
5. Δυστυχώς
δεν υπάρχει και πολύς χρόνος για συζητήσεις. Μας αρέσει να το ψάχνουμε ίσως γιατί δεν θέλουμε να το κάνουμε. Προτιμάμε
να αφήνουμε τους άλλους να βγάζουν το φίδι από την τρύπα και μεις να σχολιάζουμε
τον τρόπο ή το φίδι. Και αυτή η κυβέρνηση που τρώει το ανάθεμα και το χλάπατο,
απ όλους ακόμα και από αυτούς που την ψήφισαν, μας κρατάει, ως σύνολο, στη ζωή.
Δεν είναι μια καλή κυβέρνηση, δεν βάζει χέρι στους ισχυρούς, πως θα μπορούσε άλλωστε
ως δεξιά κυβέρνηση, δεν προχωρά όσο πρέπει και όπως πρέπει τις μεταρρυθμίσεις,
δεν φροντίζει τους αδύναμους, δεν κάνει τίποτα για να σπρώξει την ανάπτυξη. Αλλά
υπηρετεί κουτσά στραβά το μοναδικό σχέδιο που προτάθηκε για την περίπτωσή μας,
δηλαδή το μνημόνιο της τρόικας. Αν πέσει από ατύχημα και προκηρυχθούν εκλογές, η έλευση του
ΣΥΡΙΖΑ και των πολύχρωμων συμμάχων του είναι πιθανότατη. Δεν θα είναι η Καταστροφή,
αλλά δεν θα είναι και η Λύση. Οποιαδήποτε κυβέρνηση θελήσει να πολιτευτεί εντός
του Ευρώ την ίδια πορεία θα ακολουθήσει. One way out, Δημοσιονομική Προσαρμογή. Θα επιφέρει όμως καθυστερήσεις μέχρι οι γουναράδες να συνεννοηθούν με τους τεξανούς και καλόν
είναι να την αποφύγουμε. Όσες και όσοι
εκ των πολιτικών ταγών κάθονται και
περιμένουν που θα κάτσει η μπίλια, προσμετρώντας
συνεχώς το προσωπικό τους πολιτικό κόστος, στο τέλος θα μείνουν με την μπίλια
στο χέρι. Η ιστορία ήδη τους ξεπερνά. Αν έχουν κάτι να κάνουν (όχι να πουν) ας το
κάνουν τώρα. Ας ενισχύσουν το εγχείρημα των 58, ας συμβάλλουν στη δημιουργία της
σφήνας που έχει ανάγκη ο δικομματισμός. Για να μην τα σκατώσει τελείως.
Ξέρεις ότι σ' αγαπώ και περιμένω κάτι να κάνεις.
by Leo
Έγραφα εχθές στα "δεύτερα δικά μου" και σε σχέση με την εμπειρία της προσυνεδριακής διαδικασίας:
ΑπάντησηΔιαγραφή"2. Δημοκρατική Αριστερά [από την 1η προσυνεδριακή συνέλευση της οργάνωσης Ηρακλείου]
Αμήχανοι στάθηκαν και οι τρεις ομιλητές στην ερώτηση... Ψέλλισαν κάτι κολυβογράμματα, δεν ήταν στις σημειώσεις τους μάλλον. Μια απλή ερώτηση ήταν: "Μπαίνουμε στην κυβέρνηση και φεύγουν οι... "αριστεροί", βγαίνουμε από την κυβέρνηση και φεύγουν ή ετοιμάζονται να φύγουν οι... "δεξιοί". Σας προβληματίζει αυτή η διαρροή, αγαπητοί σύντροφοι της Ε.Ε., αγαπητέ σύντροφε της Κ.Ε. ;"
Δεν είναι βαρίδια οι διαφορετικές απόψεις σε ένα κόμμα της δημοκρατικής αριστεράς ούτε δέντρο το κόμμα να δυναμώνει με το κλάδεμα. Αρκεί το κόμμα να έχει σχέδιο. Τότε η πολυσυλλεκτικότητά του είναι θαυμαστό χαρακτηριστικό...
Χάσαμε το νήμα, οι διαρροές ήταν αναπόφευκτες. Οι πρωτοβουλία για Καμίνη και Μπουτάρη, η απόρριψη της βίας, οι θέσεις και το σχέδιο του ιδρυτικού, η ενίσχυση του Κόμματος από ένα διαφορετικό κόσμο, σε μεγάλο ποσοστό, στην κάλπη του Ιουνίου του `12, τέλος η συμμετοχή στην κυβέρνηση ήταν τα βήματα προς τον στόχο: δημιουργούμε όχι άλλο ένα κόμμα της αριστεράς, αλλά ένα άλλο κόμμα της αριστεράς.
Αυτή η πορτοκαλί κλωστή κόπηκε και άρχισε να ξεφτίζει... Είναι λοιπόν η ΔΗΜΑΡ το κόμμα μας;
Ναι! Είναι το κόμμα που ιδρύσαμε γιατί έχομε απορρίψει τις ψεύτικες υποσχέσεις, τις μεγάλες "αλλαγές", τις υπερβατικές αντιλήψεις του κενού! Έχομε αφήσει πίσω μας την αριστερά των εικονισμάτων και του παρελθόντος.
Μόνο που μπροστά μας ανοίγονται πολλοί δρόμοι [μονόδρομοι και αδιέξοδα] και μια σπείρα… που στη συμπυκνωμένη της διαδρομή κρύβει και ανακαλύπτει και μας καλεί να συναντήσουμε μια μοναδική γοητεία…
Κι αυτό θα το πετύχουμε "μόνο συνειδητοποιώντας και εγκαταλείποντας την πολιτική αγοραφοβία ", όπως εύστοχα το διατυπώνει ο σ. γραμμάτεας Σπύρος Λυκούδης."
Επιμένω στη σπείρα. Όπως τη γνωρίσαμε στο έργο του Τσίρκα! Συνώνυμη με την αναζήτηση.
Γεια σου Αντώνη. Με μερικούς εκεί μέσα είναι αδύνατο να πάμε κάπου. Δυστυχώς αυτοί έχουν και τη δυνατότητα να καταστρέφουν. ΚΑι τους τη δίνουμε εμείς.
ΔιαγραφήΕγω λεω να σοβαρευτειτε και να κοψετε τις ............. και τις αντιφασεις ... απο την μια λες: "Δεν είναι μια καλή κυβέρνηση, δεν βάζει χέρι στους ισχυρούς, πως θα μπορούσε άλλωστε ως δεξιά κυβέρνηση, δεν προχωρά όσο πρέπει και όπως πρέπει τις μεταρρυθμίσεις, δεν φροντίζει τους αδύναμους, δεν κάνει τίποτα για να σπρώξει την ανάπτυξη. Αλλά υπηρετεί κουτσά στραβά το μοναδικό σχέδιο που προτάθηκε για την περίπτωσή μας, δηλαδή το μνημόνιο της τρόικας."...δηλαδη αυτο θα ηθελες να ειμαστε κι εμεις ...μια δεξια κυβερνηση κλπ? ..κι απ την αλλη:" Έχουμε μια διαφορετική αντίληψη για το σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, για την οικονομία στη ζώνη του Ευρώ, για τις σχέσεις των παραγωγικών δυνάμεων. Μπορεί να μην είναι «αριστερή» σύμφωνα με την κλασσική έννοια του όρου αλλά την παλεύουμε. Μοιραία θα σταθούμε απέναντι. Θα αναζητήσουμε τις συμμαχίες μας σε όλο το σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό φάσμα και θα υπηρετήσουμε σαφώς ένα διαφορετικό σχέδιο. Το παιχνίδι της δημοκρατίας μας το επιτρέπει. Φαντάζομαι"...... τι θες να πεις δεν σε καταλαβαινω. Λες κατι διαφορετικο εσυ απο εμας?νομιζω οχι ...μονο μαλλον εσυ διψας για πρωταθλητισμο ... αλλα με παραγκα των 58!
ΔιαγραφήΑργυρης
Εσείς ποιοι είστε Αργύρη; Σύριζα, Δημάρ ΑΝΕΛ, τι ακριβώς; Βλέπεις ο αντισυστημισμός σου έκοψε και το διάβασμα και τώρα διαβάζεις αλλά δεν καταλαβαίνεις, ούτε βλέπεις. Μόνο μαύρο και άσπρο. Γιαυτό θεωρείς αντιφάσεις τα προφανή. Να μπαίνεις όμως να μας διαβάζεις, κάτι θα μάθεις στο τέλος. Όσο για παράγκα, ε τα λαμόγια ξέρεις τουλάχιστον ποιος τα μάζεψε.
ΔιαγραφήΦοβάμαι πως αυτή ήταν και θα είναι πάντοτε η αδυναμία της ανανεωτικής αριστεράς να υπερασπίζεται μέχρι τέλους τις εκσυγχρονιστικές θέσεις. Ξέρει να τις διανορφώνει, να τις παρουσιάζει αλλά ..., μέχρι εκεί. Παρακάτω χρειάζεται "νεφρί" - το έχει ο Λυκούδης; Μακάρι. Απο την άλλη τις δέχεται η κοινωνία έτσι που έχει καταντήσει, έρμαιο του εθνολαϊκισμού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα άλλα, ως συνήθως, συμφωνώ με τα παραπάνω.
Μπάμπης
Μπάμπη μου τα ερωτήματα είναι και δικά μου. ΚΑι νεφρί θέλει και επιμονή και ικανότητα και δουλειά και συνεργασίες και θέσεις καινοτόμες. Ότι δεν έκανε η ΔΗΜΑΡ που μεε κάθε ευκαιρία έτρεχε να κρυφτεί.
Διαγραφήη σφηνα πρεπει να αποτελειται κυριως απο ΔΗΞΑ,ΔΡΑΣΗ,ΔΗΜΑΡ(λυκουδης),ΚΙΝΗΣΗ 5 ΔΗΜΑΡΧΩΝ ,κα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς, αλλά και το ΠΑΣΟΚ ή ένα μέρος του νομίζω ότι χωράει.
Διαγραφή"Η ευκαιρία χάθηκε γιατί ο μισητός Βενιζέλος (και γι αυτό ακόμα πιο μισητός) δεν μάσησε και έμεινε μέσα."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πασοκ το ρωτήσατε κε. Καστανά αν μπορεί να κατεβάσει ψηφοδέλτια σε όλες τις περιφέρειες σε ενδεχόμενο νέων εκλογών; Το ρωτήσατε αν θέλει να χάσει τα 3/4 των εδρών που κατέχει αυτήν την στιγμή;
Λίγο έλεος, να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε...
Pauly
Βαριά ιστορία ο Λυκούδης ; Έλα ρε παιδιά μην το παρακάνπουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή1: Μηπως ηθελες να πεις οτι μιλαμε για την Αριστερα των Καραγκιοζηδων; Η Αριστερα της Ευθυνης ειναι τελικα ο ΣΥΡΙΖΑ που προστατευει τον Ελληνικο Λαο απο εκεινα τα φτηνιαρικα επικινδυνα γενοσημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσέξτε μόνο μην του τάξει κανένα υπουργείο ο Σαμαράς και τον χάσετε... στο "Νέο Ευρωπαϊκό Κόμμα" των Σαμαρά-Βενιζέλου....
ΑπάντησηΔιαγραφή3. Αποκάλυψη! Ενδιαφέρουσα ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπλέον, συμπαθεστατο πρόσωπο.
Αλικη
Στιγμές ευθύνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πέρασμα μας από τον μάταιο τούτο κόσμο, εάν είμαστε τυχεροί, ίσως βρεθούμε μπροστά στην μεγάλη πρόκληση του μεγάλου ναι ή του μεγάλου όχι που θα καθορίσει το αποτύπωμα μας.
Στην πρόσφατη πολιτική μας ζωή τα παραδείγματα δεν λείπουν.
α) Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, άσημος δικηγόρος επαρχίας, κλήθηκε από τον θρόνο να ηγηθεί της συντηρητικής παράταξης όμως πολύ σύντομα βρέθηκε απέναντι του χαράσσοντας τη δική του άξια διακριτή πορεία με επιτυχία.
β) Ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε πατροκτόνος για να χαράξει τη δική του πετυχημένη πορεία και δικαιώθηκε.
γ) Το ίδιο συνέβει και με τον Alexis - Αλαβάνος.
δ) Μα ακόμη και ο άσημος πραξικοπηματίας Παπαδόπουλος, άνθρωπος των
Αμερικάνων, είπε το μεγάλο όχι και απομακρύνθηκε όταν του ζητήθηκε η διχοτόμηση της Κύπρου.
Φέτος είχα την τύχη να παρακολουθήσω την τελευταία ταινία των αδελφών Taviani <> την συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους αυτούς που θα συμμετάσχουν σε ένα προδιαγεγραμμένο συνέδριο με συνέδρους ομήρους, άμοιρους των μωροφιλοδοξιών τους.
Αλήθεια πόσοι απ'αυτούς που θα αποφασίσουν για την τύχη και το μέλλον αυτού του κόμματος βρίσκονται σε άμεση ή έμμεση σχέση με δημόσια αξιώματα που διατήρησαν με εντολή του κόμματος μετά την αποχώρηση από την κυβέρνηση;
Αυτές τις δύσκολες στιγμές ευθύνης θέλουμε αυτούς που θα αρπάξουν την ευκαιρία και θα πάρουν τη μπάλα στα χέρια τους όταν αυτή θα καίει. Διαφορετικά, άβουλοι δειλοί αντάμα θα περιμένουμε ίσως κάποιο θάμα.
Διαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα γραψω (καποτε) ενα δοκιμιο : αριστεροι και (αν)αποτελεσματικοτητα :-)
Αφώτιστος Φιλέλλην
"Η κεντροαριστερά σήμερα δεν διαθέτει τον ηγέτη που της πρέπει. Και όμως αυτός υπάρχει. Και δεν είναι άλλος από το Σπύρο Λυκούδη. Αν ο Σπύρος θελήσει να σηκώσει το γάντι που του πετάει η ίδια η ζωή, η πατρίδα μπορεί να ανανεώσει την ελπίδα της για έξοδο από την κρίση".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού λοιπόν "πεθάνατε" τον "βασιλιά" με αυθαίρετες κρίσεις και συμπεράσματα ("Η ηγετική της ομάδα (εκτός Λυκούδη) ακολουθεί μια καταπληκτική πορεία που όμοιά της δεν ξανάγινε. Πίεσε τον Κουβέλη να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και πανηγύρισε όταν αυτό έγινε. Μετά από 5 μήνες και χωρίς να αλλάξει τίποτα έθεσε θέμα επιστροφής. Σχεδόν ταυτόχρονα βλέπει και συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ που συνεπάγεται πτώση της παρούσας κυβέρνησης. Όλα αυτά μπορούν να σας φαίνονται αντιφατικά αλλά δεν είναι, ανακηρύξατε νέο.
Και το όνομα αυτού: Σπύρος Λυκούδης!
Δύο ερωτήματα θα ήθελα μόνο να επευθύνω προς τον LeoQ
1. O Nίκος Μπίστης αποδέχεται τον Σπύρο Λυκούδη ως τον νέο ηγέτη της κεντροαριστεράς;
2. Ο ίδιος ο Σπύρος Λυκούδης (γραμματέας σήμερα της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ αποδέχεται την "ανακήρυξη" αυτή; Και εάν ναι, μέχρι το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ (γιατί μετά χλωμό το βλέπω) θα πορευτεί ως ο μελλοντικός αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Κεντροαριστεράς;
υ.γ. Αγαπητέ leo, μπαίνω συχνά στο "Μη μαδάς τη μαργαρίτα", ξανασχολιάζω όμως μετά από πολύ καιρό.Τα ερωτήματα βλέπεις που προτάσσουν οι καιροί είναι αμείλικτα και θέλουν καλή τη πίστει, απαντήσεις.
Με ενδιαφέρον λοιπόν τις περιμένω, εάν τις έχεις.
To εύκολο πρώτα: Ο Νίκος Μπίστης είναι ένας εκ των 58 και δεν βλέπω γιατί να μην τον αποδέχεται. Αλλά και αν αυτός δεν θέλει τι σημαίνει αυτό; Μια πρόταση κάνω, δεν παίρνω εγώ την απόφαση. Αν προταθεί και αποδεχτεί θα δούμε τι θα ψηφίσει ο καθένας. Για να βγω όμως να κάνω τέτοια πρόταση κάτι παραπάνω θα ξέρω φιλενάδα.
Διαγραφή2. Ο ίδιος δεν έχει απαντήσει ακόμα. Είναι σε διάσταση με την ηγετική ομάδα και δεν αποκλείεται τίποτα. Η ΔΗΜΑΡ απλά τελείωσε. Πηγε μπρος πίσω και έχασε κόσμο, διχάστηκε και έχασε σε ομοψυχία και τώρα οι υπεύθυνοι της καταστροφής ψάχνουν τρύπα να χωθούν. Την είχα πάρει γραμμή τη δουλειά γιαυτό την έκανα νωρίς.
Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω πως όταν κάνεις πρόταση να καταστεί ηγέτης της κεντροαριστεράς ο Σ. Λυκούδης, θα ξέρεις κάτι παραπάνω από εμένα.
ΔιαγραφήΓνωρίζεις δηλαδή πως ο Νίκος Μπίστης δεν ενδιαφέρεται να είναι αυτός ο Νο 1 αλλά ίσως του αρκεί η θέση του ευρωβουλευτή. Εκτός και αν μου πεις πως ο Ν. Μπίστης δεν ενδιαφέρεται για καμία θέση, που να με συγχωρείς αλλά δε θα το πιστέψω.
Γνωρίζεις όμως και τις προθέσεις του Σ. Λυκούδη; Γιατί αν και δε γνωρίζω από διεργασίες σε υψηλά επίπεδα, η πρότασή σου για τον Σ. Λυκούδη δεν αισθάνεσαι πως τον εκθέτει στα μέλη της ΔΗΜΑΡ, ιδιαίτερα τη στιγμή που αυτή προχωρά στο Συνέδριό της και αυτός την ίδια στιγμή μιλώντας ως γραμματέας της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ θεωρεί και απαντά πως δεν μπαίνει θέμα διάσπασης της ΔΗΜΑΡ;
Εσύ όμως με την πρότασή σου δεν τον καλείς επί της ουσίας σε αποχώρηση από τη ΔΗΜΑΡ και σε ανάδειξή του στη θέση του Νο1 σε έναν άλλο πολιτικό φορέα;
Εκτός και αν αυτά που λέει ο Σ. Λυκούδης τα λέει όχι γιατί τα πιστεύει αλλά γιατί εάν πχ αποδέχονταν, από τώρα και πριν το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, μία τέτοια πρόταση (να είναι δηλαδή ο ηγέτης της κεντροαριστεράς), θα στερούνταν τη δυνατότητα να απευθυνθεί στο κομματικό ακροατήριο του Συνεδρίου με την ίδια ίσως επιρροή που θα το κάνει ως εκείνος που απαντά πως δεν επιθυμεί τη διάσπαση της ΔΗΜΑΡ.
Βλέπεις και γραμματέας στη ΔΗΜΑΡ και ηγέτης στην κεντροαριστερά, μάλλον δεν γίνεται να είναι ο Σ. Λυκούδης. Πρέπει να διαλέξει. Ένα από τα δύο. Γιατί πράγματι είναι άλλο πολιτικό σχέδιο το ένα και άλλο πολιτικό σχέδιο το άλλο.
Υ.Γ. Είχες δίκιο πως το πιο δύσκολο προς απάντηση ήταν το σκέλος της ερώτησης μου που αφορούσε τις προθέσεις του Σ. Λυκούδη. Και ξέρεις γιατί; Γιατί αυτές οι προθέσεις εξαρτώνται και από άλλα πράγματα και όχι μόνο εάν κάποιος συμφωνεί ή όχι με την κίνηση των 58. Γιατί, εάν και δε γνωρίζω αυτά που γνωρίζεις εσύ, καταλαβαίνω πως η κίνηση των 58 απασχόλησε και απασχολεί πολύ περισσότερο τα Μέσα (ηλεκτρονικά και έντυπα) από την ίδια την κοινωνία και πως η κοινωνία δεν της επιφύλαξε και καμιά ενθουσιώδη υποδοχή. Αυτή η παράμετρος νομίζω είναι που κάνει όσους συμμετέχουν στην κίνηση των 58 να επιθυμούν σφόδρα την αποχώρηση των στελεχών της ΔΗΜΑΡ που συμφωνούν με αυτήν, ως μία ένεση που θα τους έδινε ώθηση. Από την άλλη τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ που συμφωνούν με την κίνηση των 58, γνωρίζουν πολύ καλά πως είναι άλλο το κόμμα να μετέχει στην κίνηση των 58 και άλλο να αποχωρήσουν αυτοί από τη ΔΗΜΑΡ και να ενταχθούν σε αυτήν. Στη δεύτερη περίπτωση η ένταξή τους στην κίνηση των 58, πράγματι είναι ένα άλλο σχέδιο από αυτό της ΔΗΜΑΡ. Η δε συμμετοχή τους σε αυτή, σε περίπτωση αποτυχίας της να καταγραφεί ως πολιτική δύναμη, δε συνεπάγεται επιστροφή στη ΔΗΜΑΡ.
Το να εκθέσω εγώ το Λυκούδη επειδή τον προτείνω για ηγέτη της κεντροαριστεράς είναι για γέλια. Ποιος είμαι εγώ; Δεν είμαι καν ούτε μέλος. Εξάλλου οι προτάσεις επιτρέπονται φαντάζομαι στη δημοκρατία μας. Το τι θα κάνει ο Λυκούδης και η ΔΗΜΑΡ είναι δική τους υπόθεση, με ενδιαφέρει αλλά δεν με αφορά. Οτι όσοι θέλουν ΚΑ πρέπει να αποχωρήσουν από τη ΔΗΜΑΡ είναι προφανές. Η ηγετική ομάδα τους πάει σούμπιτους στο σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ και εγώ θάλεγα και στο σχέδιο δραχμή που όπου νάναι θα παίξει πάντα με αμφισημίες κλπ. Δυστυχώς το σχέδιο της ηγετικής ομάδας αποκαλύφθηκε αργά και ταλαιπωρηθήκαμε τσάμπα εκεί μέσα με δήθεν μεταρρυθμιστές και άλλα τέτοια. Τώρα εσύ καλή μου ΜΠ. και όχι ΙΟΚΑΣΤΗ έτσι; καταλαβαίνω ότι δεν γουστάρεις 58 αλλά τι να κάνουμε γούστα είναι αυτά. ΤΗν απήχηση στην κοινωνία την μετρήσαμε και τη βρήκαμε μεγάλη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι και θα προχωρήσει σίγουρα η υπόθεση. Τον μεταρρυθμιστικό κόσμο της ΔΗΜΑΡ τον θέλουμε διότι ανήκει στο σχεδιάκι μας και όχι στο σχέδιο που φάνηκε τώρα καθαρά στη ΔΗΜΑΡ.
ΔιαγραφήΥΓ. ΜΑθαίνω ότι σας έχει θορυβήσει η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ και έπεσε γραμμή σχολιασμού και αποδόμησης από κάτι τύπους. Ευχαρίστως. Και κείμενα σοβαρά φιλοξενώ της άλλης άποψης. Αλλά σοβαρά. Όχι σπόντες για το ΜΠίστη. Αυτά είναι φτήνιες και σέχω για πιο κυριλέ. Το ΜΠίστη τον βρίζουν όλοι πια. Βρείτε κάποιον άλλο.
Αυτό που με κάνει όμως να γελώ και το ξέχασα είναι πως 25 χρόνια μετά την πτώση του τείχους, η κομμουνιστική Αριστερά των κούτβηδων και των ανανεωτών τρομάρα τους, ακόμα βλέπει συνωμοσίες, εσωτερικούς εχθρούς, και θεωρεί τα μέλη πρόβατα που στοιχίζονται πίσω από αρχηγούς κλπ τέτοια καραγκιοζιλίκια που νόμιζα ότι είχαν τελειώσει. Αλλά το επίδικο είναι η αποσπασούλα, η ημεραργία και το βόλεμα. Στον αγώνα αυτό οι ανεπάγγελτοι γίνονται και Σταλίνες και Δεξιοί και ότι θέλεις αγάπη μου. Πως σας ζορίζει ότι μερικοί δεν ζήτησαν τίποτα ε; Που πάνε κάθε πρωί στη δουλειά τους ε; Τους θεωρείτε μαλάκες αλλά κάπου μέσα σας τους σέβεστε. Κάτι είναι καιυτό.
ΔιαγραφήΜου κάνει εντύπωση το γεγονός πως γράφεις άρθρο υποστηρίζοντας πως: «Η κεντροαριστερά σήμερα δεν διαθέτει τον ηγέτη που της πρέπει. Και όμως αυτός υπάρχει. Και δεν είναι άλλος από το Σπύρο Λυκούδη. Αν ο Σπύρος θελήσει να σηκώσει το γάντι που του πετάει η ίδια η ζωή, η πατρίδα μπορεί να ανανεώσει την ελπίδα της για έξοδο από την κρίση.», αλλά την επόμενη στιγμή ισχυρίζεσαι πως δεν σε αφορά το τι θα κάνει ο Σ. Λυκούδης. Νομίζω πως αυτό δεν το πιστεύεις ούτε κι εσύ.
ΔιαγραφήΗ έννοια του «εκθέτεις» έχει να κάνει με το γεγονός πως ο Σ. Λυκούδης σήμερα είναι ο γραμματέας της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ και δεν έχει παραιτηθεί από όσο γνωρίζω από τη θέση αυτή. Ούτε βεβαίως έχει δηλώσει τέτοια πρόθεση. Οπότε μέχρι το Συνέδριο αυτός θα συνεχίσει να είναι ο θεσμικός του ρόλος μέσα στη ΔΗΜΑΡ. Ο ρόλος του γραμματέα της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ. Πώς ακούγεται λοιπόν στο ακροατήριο, στα μέλη της ΔΗΜΑΡ και τους συνέδρους όταν γράφεται ένα άρθρο με το οποίο καλείται επί της ουσίας να αποχωρήσει από τη ΔΗΜΑΡ ο γραμματέας της ΚΕ της και να αναδειχθεί σε «ηγέτη της κεντροαριστεράς», από νυν μέλος της κίνησης των 58 και πρώην μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ;
Δύο τινά μπορούν να σκεφθούν : 1. είτε πως η πρόσκληση για αποχώρηση γίνεται κατόπιν συνεννοήσεως με τον ίδιο τον Σ. Λυκούδη 2. είτε πως αυτοβούλως ο Λεωνίδας Καστανάς πρώην μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ και σήμερα με την κίνηση των 58, καλεί από μόνος του (;) το Σ. Λυκούδη σε αποχώρηση από τη ΔΗΜΑΡ. Το πρώτο μου μοιάζει ως προαναγγελία αποχώρησης του Σ. Λυκούδη μετά το πέρας του Συνεδρίου, το δεύτερο μου μοιάζει παρακινδυνευμένο από μέρους σου ή και σύμπτωμα απελπισίας ή και θυμού (εκ μέρους της κίνησης των 58) που δεν έχει αποχωρήσει ακόμη ο Σ. Λυκούδης από τη ΔΗΜΑΡ και δεν έχει προσχωρήσει στην κίνηση των 58. Αυτό τον θυμό ή την απελπισία νομίζω πως εκφράζει και στην τελευταία αποστροφή του ο Μ. Τριανταφυλλίδης στο άρθρο του: «Τώρα μπροστά στην αλήθεια και στον καθρέφτη», που δημοσιεύει η «Μαργαρίτα». Πάντως είτε στη μια είτε στην άλλη εκδοχή, παραμένω στην άποψη πως ο Σ. Λυκούδης εκτίθεται μέσω αυτής της πρότασης στο σώμα του Συνεδρίου.
Εάν και εφόσον η απήχηση της κίνησης των 58 έχει μετρηθεί και έχει βρεθεί μεγάλη όπως λες, η υπόθεσή της θα προχωρήσει. Και τα Μέσα την υποστηρίζουν, οπότε δεν έχετε τίποτα να φοβηθείτε. Δεν καταλαβαίνω γιατί λοιπόν να μην προχωρήσει. Όσο για τον θόρυβο που έχει δημιουργήσει η «Μαργαρίτα», δεν ξέρω να σου πω. Νομίζω πως η διαπίστωση στο δεύτερο σχόλιό σου πως κάποιοι βλέπουν συνωμοσίες και εσωτερικούς εχθρούς ταιριάζει γάντι. Για τον Μπίστη καμία σπόντα, με την έννοια πως ολοκάθαρα είπα πως θεωρώ πως σε οποιοδήποτε σχέδιο ή «σχεδιάκι» συμμετέχει ή ο ίδιος δημιουργεί, τον βασικό ρόλο επιδιώκει να τον έχει. Τώρα στο «όλοι που τον βρίζουν» υπονοείς πως υπάρχουν και εντός της κίνησης των 58;
Σε ό,τι με αφορά σέβομαι πολύ όσους πάνε στη δουλειά τους ή ενώ έχουν δουλειά αφιερώνουν χρόνο στα κοινά. Αυτό, όπως καταλαβαίνεις δεν συμπεριλαμβάνει τον Μπίστη. Και μάλλον δεν συμπεριλαμβάνει και τα παιδιά του κομματικού σωλήνα ή πολλούς από τους σημερινούς ή αυριανούς πολιτικούς ηγέτες. Και της κεντροαριστεράς περιλαμβανομένης.
Υ.γ. Εάν θέλεις μπορείς να διευκρινίσεις το «ΜΠ και όχι Ιοκάστη»; Θα είχα μεγάλο ενδιαφέρον να καταλάβω τι εννοείς. Από τη μεριά μου σε παραπέμπω σε αυτό :
http://mhmadas.blogspot.gr/2010/11/power-to-people.html
Τότε που ακόμη αντέχαμε, που άξιζε τον κόπο και ίσως τότε που στα σχόλια των αναρτήσεων δε βλέπαμε «κάτι τύπους που παίρνουν γραμμή να αποδομήσουν την όποια άποψη».
Καλημέρα LEO
ΕΣύ δεν λες τονομοατάκι σου ενώ γνωριζόμαστε και θέλεις εγώ να σου πω ποια είναι η ΜΠ που υπέθεσα ότι είσαι; Μπορεί να είσαι και η ΚΑ και η ΡΕ ή κάποια άλλη που ήρθε να παίξει το παιχνίδι του ΝΤΟΜΙΝΟ πριν το καρναβάλι. Δεν ασχολούμαι αγαπητή μου με τέτοια παιχνίδια και μάλιστα από τη σελίδα των σχολείων. Έχω και mail αν θες κάτι άλλο. Δυστυχως οι δρόμοι της Αριστεράς είναι διχαστικοί.
ΔιαγραφήΟποιος εχει να πει κατι δημοσιως και μαλιστα αναφερομενος σε συγκεκριμενους ανθρωπους με ονοματεπωνυμο,οφειλει να το λεει με το πραγματικο του ονομα.. Η καταφυγη σε προσωπειο,εκτος απο το οτι δηλωνει αγενεια και θρασυδειλια, οδηγει και σε αλλες (ακομα χειροτερες) σκεψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡουλα Καλαρα
Ωραια ανάλυση. Επαγωγική σκεψη,με αποληξη το δογμα "άλλο σχεδιο" και τελικό αποδέκτη της εξισωσης, τον Λυκούδη. Ο ιδιος τρόπος σκεψης με εκεινους που φρόντισαν να αποφασίσουν πώς θα αποδομηθει ο Λυκούδης. Ωστόσο η λογική του 'αν δεν ειναι, ετσι,ειναι αλλιώς', δεν αφορά την πολιτική και τις δυνατότητες που εχει να εξελιχθει,μετασχηματιζόμενη, με ωθηση απο τα κομματικά 'πιραντελικα' τερτιπια. Ολα ειναι πιθανα, αγαπητή Ιοκάστη...(έχεις κι ενα θεματακι με Μπίστη, ωστόσο κι εσυ...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Ρούλα (και με το επίθετο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει καμία καταφυγή και καμία αγένεια από μέρους μου.
Δε βρίζω, εκθέτω απόψεις με τις οποίες δε συμφωνείς.
Έχω διαβάσει σχόλια πραγματικά υβριστικά για τα οποία δεν διαμαρτυρήθηκες.
Ίσως επειδή καταφέρονται εναντίον εκείνων με τους οποίους διαφωνείς πολιτικά;
Ας μάθουμε να μιλάμε επί της ουσίας.
Και η ουσία είναι το περιεχόμενο των σχολίων και των αναρτήσεων.
Μη χρησιμοποιείς προσχηματικά την έλλειψη ονοματεπωνύμου ενώ αυτό που σε ενοχλεί είναι το «είναι» της τοποθέτησής μου και όχι το "φαίνεσθαι".
Εάν ακόμη δεν κατάλαβες τι θέλω να σου πω, θα σε ρωτήσω ευθέως: στα σχόλια της παρούσας ανάρτησης υπάρχουν 5, 6 σχόλια με τα μικρά ονόματα των σχολιαστών και άλλων τόσων ανωνύμων με τα οποία δεν ασχολήθηκες. Σε αυτά δεν είδες «αγένεια» ή «καταφυγή σε προσωπείο» ή ίσως και «θρασυδειλία»;
Υγ. @ Leo : Γνωρίζοντας πως υπάρχει έγκριση σχολίων, σ’ ευχαριστώ για τη δημοσίευση των σχολίων μου. Ίσως σου φανεί υπερβολικό ή υποκριτικό το να σ’ ευχαριστώ για αυτό, πίστεψέ με όμως πως δεν είναι.
Το να μπορούν να συνομιλούν χωρίς ύβρεις εκείνοι που «γουστάρουν» την κίνηση των 58 με εκείνους που «δεν τη γουστάρουν», ίσως σημαίνει πως έχουμε καταλάβει πια, μετά και από πολλούς «πολιτικούς χωρισμούς», πως όταν οι πολιτικοί δρόμοι χωρίζουν αυτό δε σημαίνει πως δεν περπατήθηκαν και ποτέ από κοινού.
Το όνομά σου δεν μας το λες, αν και δεν υπάρχει λόγος να κρύβεσαι. Ουτε με νοιάζει. Υποστηρίζεις τη γραμμή Κουβέλη για την κεντροαριστερά που οδηγεί πίσω στο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά που κάθεσαι και γράφεις οι σπόντες για το ΜΠίστη κλπ μου είναι τελείως αδιάφορα. Εχεις το σχέδιό σου, έχω το δικό μου. Εχουμε διαφορετική άποψη για την Ελλάδα στη σύγχρονη εποχή. Δεν πιανόμαστε πουθενά που λένε και στη ξερή.
ΔιαγραφήΑντί για προσωπικές αψιμαχίες, εγώ θα ήθελα από την Ιοκάστη (ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της ΔΗΜΑΡ) να μου απαντήσει στο εξής:
ΔιαγραφήΠΟΙΟ ακριβώς είναι το σχέδιο της ΔΗΜΑΡ για τη χώρα; Υπάρχει τέτοιο και αν ναι, με ποιους σκοπεύει να το υλοποιήσει; Τί ακριβώς πρεσβεύει η ΔΗΜΑΡ;
Εγώ προσωπικά τη στήριξα με όλες μου τις δυνάμεις στις εκλογές και τώρα την απεχθάνομαι. Ο αρχηγός της είναι ο ορισμός της πολιτικής θολούρας και αυτό είναι αφόρητη πολυτέλεια εν έτει 2013. Για τους δε πέριξ τον αρχηγό, υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι πολιτκοί καριέρας που σκέφτονται την προσωπική τους επιβίωση και με βάση αυτό σχεδιάζουν την πορεία του κόμματος;
Ιοκάστη, αυτά ακριβώς δε θέλαμε από την ΔΗΜΑΡ. Δε θέλαμε έναν άλλο, πιο μετριοπαθή ΣΥΡΙΖΑ. Θέλαμε να "λερώσει τα χέρια της" στη διαχείριση των κοινών.
Αντώνης Φ(ανουριάκης)