Η αναδιάρθρωση του χρέους του 2010 και άλλα παραμύθια



από το blog epikairo

Και ξαφνικά...μπήκε στην πολιτική ατζέντα ένα θέμα που νομίσαμε ότι είχε ξεχαστεί: η αναδιάρθρωση του χρέους του 2010.

Αυτή που υποτίθεται μας πρότειναν διάφοροι το 2010 και εμείς είπαμε ένα σθεναρό όχι! Ποιος το είπε το όχι; Μα το γνωστό τρισκατάρατο "δίδυμο": Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου...
Το θέμα επενέφερε ο κ. Ιγνατίου. Ο γνωστός δημοσιογράφος (η κόντρα με τον Παπανδρέου κρατάει χρόνια, από το σχέδιο Ανάν...) ετοιμάζει βιβλίο για την κρίση.
Και έκανε ένα μικρό preview παρουσιάζοντας εσωτερικά έγγραφα του ΔΝΤ που κατ' αυτόν αποδεικνύουν ότι "το ΔΝΤ είχε προτείνει αναδιάρθρωση και η Ελληνική κυβέρνηση την απέρριψε".
Στη συνέχεια ήρθε η Ελευθεροτυπία για να αναβιώσει μία παλιά ιστορία: τις αντίστοιχες αιτιάσεις του κ. Ρουμελιώτη (αυτός το βιβλίο το έχει ήδη γράψει).
Η εφημερίδα λοιπόν θυμήθηκε να δημοσιεύσει την κατάθεση του κ. Ρουμελιώτη στον οικονομικό εισαγγελέα κ. Πεπόνη - κατάθεση του 2012...
(αν θυμάστε ο ατρόμητος εισαγγελέας τον είχε καλέσει μετά από μία συνέντευξη στους New York Times για να του εξηγήσει πως ακριβώς οι Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου είχαν διαπράξει εσχάτη προδοσία το 2010...)
Εκεί λοιπόν ο κ. Ρουμελιώτης ισχυρίζεται και αυτός ότι το ΔΝΤ μέσω του Στρώς Κάν είχε προτείνει στην Ελληνική κυβέρνηση αναδιάρθρωση του χρέους το 2010 και αυτή είπε όχι, επιλέγοντας το μνημόνιο.

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.
Αναδιάρθρωση χρέους το 2010. Μάλιστα. Ερώτημα πρώτο: τι είδους; Συναινετική με τους πιστωτές; Ή μονομερής;
Ας υποθέσουμε καταρχάς ότι όσοι μιλάνε για "την αναδιάρθρωση που μας προτάθηκε το 2010 και την αρνηθήκαμε" δεν μιλούν για μονομερείς Ελληνικές αποφάσεις.
Γιατί μονομερείς Ελληνικές αποφάσεις για το χρέος σημαίνει απόφαση μη εξυπηρέτησης. Στάση πληρωμών. Δεν σας πληρώνουμε βρε αδερφέ. Ουκ αν λάβεις, πως το λένε!
Με πρωτογενές έλλειμμα 24 δις (εφόσον δεν θα πληρώναμε τόκους τα 11 δις των τοκων δεν μετράνε). Σε απλά ελληνικά, με 24 δις περισσότερες δαπάνες από έσοδα.
Μία παρόμοια απόφαση λοιπόν θα σήμαινε ότι το κράτος θα έπρεπε να γεννήσει από κάπου τα 24 δις που του έλειπαν για να μπορεί να συνεχίσει να πληρώνει μισθούς, συντάξεις κλπ.
Γιατί προφανώς η στάση πληρωμών σημαίνει ότι κανείς δεν σου δανείζει πια - ούτε οι αγορές ούτε τα κράτη. Και πρέπει να κάνεις κουμάντο μόνος σου. Και μάλιστα αμέσως - όχι σε 3-4 χρόνια.

Άρα δεν μιλάμε για μονομερείς αποφάσεις. Προφανώς οι οπαδοί της θεωρίας "μας προτάθηκε αναδιάρθρωση το 2010 και δεν την δεχτήκαμε" εννοούν συναινετική απόφαση αναδιάρθρωσης.
Ωραία. Ποιοι λοιπόν θα έπρεπε να συναινέσουν; Οι ιδιώτες καταρχάς στους οποίους χρωστούσαμε. Και τα κράτη της ΕΕ στη συνέχεια.
Γιατί τα κράτη; Γιατί και όλο το χρέος να σβήναμε (συναινετικά πάντα!) πάλι παραμένει το μικρό πρόβλημα εκείνων των 24 δις που κάποιος θα έπρεπε να μας δώσει για να πορευόμαστε...
Θα μας τα έδιναν οι ιδιώτες; Χλωμό, τη στιγμή που θα είχαν ήδη συμφωνήσει να κουρευτούν οι απαιτήσεις τους. Και κερατάδες, και δαρμένοι?!

Άρα θα έπρεπε να μας τα δώσουν τα κράτη, οι εταίροι μας στην ΕΕ. Με τη συμφωνία των κοινοβουλίων τους.

Φανταστείτε τη σκηνή: ο Γερμανός (Γάλλος, Ολλανδός, Φινλανδός,...) Υπουργός Οικονομικών εμφανίζεται στο Κοινοβούλιο και λέει περίπου τα εξής:
"Λοιπόν, η κυβέρνηση προτείνει να χαρίσουμε τα μισά χρέη των Ελλήνων (ναι, θα χάσουν και οι Γερμανικές τράπεζες), και να τους δώσουμε και χρήματα για να καλύπτουν τα ελλείμματά τους.
Ναι, μιλάμε γι αυτούς που μας λένε ψέματα χρόνια τώρα για τα πραγματικά τους στοιχεία. Και όχι, ακόμα δεν έχουν δεσμευθεί και δεν μας έχουν δείξει ότι πράγματι είναι διατεθειμένοι να βάλουν τάξη στο σπίτι τους. Αλλά ας τους δώσουμε αυτά που ζητάνε, τι λέτε;" Χμ....εσείς τι λέτε να λέγανε;
Και βέβαια, υπήρχε και το μικρό θέμα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η οποία δεν δανείζει τα κράτη μεν, κρατάει όμως το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα από....από εκεί που το κρατάει.
Και η οποία είχε επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν πρόκειται να συναινέσει σε οποιαδήποτε αναδιάρθρωση ή ελάφρυνση του χρέους.
Και αν η Ελλάδα εμφανιστεί να ζητάει αναδιάρθρωση, θα σταματήσει τη χρηματοδότηση των Ελληνικών τραπεζών (που με κλειστές διεθνείς αγορές, είχαν πλήρη εξάρτηση από την ΕΚΤ), οδηγώντας τη χώρα σε άμεση κατάρρευση.

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι ΚΑΝΕΙΣ στην Ευρώπη το 2010 πριν το μνημόνιο δεν ήταν διατεθειμένος να μιλήσει για αναδιάρθρωση χρέους, πόσο μάλλον να συναινέσει. Ούτε τα κράτη, ούτε η ΕΚΤ.
Εδώ δεν είχαν καλά-καλά συμφωνήσει σε πακέτο βοήθειας!
Το ΔΝΤ όμως; Δεν είχε διαφορετική άποψη; Δεν ήθελε αναδιάρθρωση;
Εδώ τόσο ο κ. Ιγνατίου όσο και ο κ. Ρουμελιώτης κάνουν ζαβολιές. Γιατί το ΔΝΤ επανειλημμένα - τόσο ο Στρος Κάν όσο και επίσημα ο εκπρόσωπος τύπου - είχαν δηλώσει εκείνη την εποχή σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης. Και γιατί ξέρουν και οι δύο πολύ καλά ότι άλλο η εσωτερική συζήτηση και άλλο οι επίσημες θέσεις του ΔΝΤ.
Η περίφημη φράση από τα πρακτικά του ΔΣ του ΔΝΤ που "αποκάλυψε" ο κ. Ιγνατίου ("Το προσωπικό του Ταμείου επεσήμανε ότι η αναδιάρθρωση του χρέους έχει αποκλειστεί από τις Ελληνικές αρχές") δεν είναι τίποτα άλλο από προσπάθεια να κοπεί η συζήτηση απέναντι σε χώρες-μέλη από τον Τρίτο Κόσμο που έβλεπαν με πολύ κακό μάτι να δοθούν τόσο χρήματα σε μία χώρα της ΕΕ.
Και στο κάτω-κάτω: αν το ΔΝΤ ήθελε πραγματικά αναδιάρθρωση και η Ελληνική κυβέρνηση αρνιόταν πεισματικά, γιατί δεν την επέβαλε; Γιατί επέβαλε μέτρα αλλά όχι αναδιάρθρωση, εάν τη θεωρούσε αναγκαία;! Εάν θεωρούσε ότι το πρόγραμμα "δεν έβγαινε αλλιώς";!

Το καλύτερο επιχείρημα όμως το προσφέρει - άθελά του - ο ίδιος ο κ. Ρουμελιώτης. Λέει κάπου στο μέσο της κατάθεσης στον κ. Πεπόνη: «Ο Ντομινίκ Στρος- Καν με κάλεσε στο γραφείο του, στις 13-5-2010 και στις 28-6-2010, για να συζητήσουμε το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους και της αποπληρωμής του. Από την αρχή μού ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να επιδιωχθεί αναδιάρθρωση του χρέους, μου επεσήμανε όμως ότι αυτό θα πρέπει να το ζητήσει η ίδια η κυβέρνηση». «Είχα την ευκαιρία να ενημερώσω τον πρώην πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου για τους υψηλούς κινδύνους του προγράμματος και την πιθανή αποτυχία του και σε μία συνάντηση που είχα μαζί του στην Ουάσιγκτον στις 21-9-2010. Ομως ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου συνέχιζε με δηλώσεις του να αποκλείει το ενδεχόμενο της αναδιάρθρωσης».

Πότε είπατε?! Στις 13-5-2010 και 28-6-2010; Και ενημερώσατε πότε; Στις 21-9-2010?! Δηλαδή...ΜΕΤΑ το Μνημόνιο που υπογράφηκε 1-5-2010?! Άρα ούτε ο Στρως Κάν δεν έθεσε το θέμα ΠΡΙΝ υπογραφεί το μνημόνιο?!

Μένει ένα επιχείρημα. Ναι, μπορεί οι Ευρωπαίοι να μην το ήθελαν, και το ΔΝΤ να το ψιλο-ήθελε χωρίς να το λέει επίσημα. Αλλά δεν μπορούσε η Ελλάδα να απειλήσει για μονομερή στάση πληρωμών; Μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης της Ευρωζώνης, θα υποχωρούσαν και θα κουρεύαμε συναινετικά το χρέος. Γιατί δεν το κάναμε;
Απάντηση: αν η Ελληνική κυβέρνηση ξεκινούσε μία δημόσια συζήτηση για το θέμα, ή αν έλεγε έστω και ακροθιγώς ότι το σκέφτεται, την επόμενη μέρα οι αγορές θα ήταν κλειστές ("γιατί να δανείζουμε σε κάποιον που δεν θα μας αποπληρώσει αυτά που μας χρωστάει ήδη;") και η ΕΚΤ θα είχε στραγγαλίσει το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Τη στιγμή που δεν υπήρχε ακόμα ούτε μηχανισμός ούτε τίποτα.

Η χώρα δεν είναι παιχνίδι πόκερ για να κάνεις μπλόφες, κι άμα σου κάτσει. Όταν απειλείς ότι θα ανατιναχθείς και θα τους πάρεις όλους μαζί σου, το πρώτο πράγμα που θα συμβεί είναι ο δικός σου ακαριαίος θάνατος - και μετά οι παράπλευρες απώλειες στους γύρω σου. Άρα πολύ καλά έκανε η κυβέρνηση τότε και ξόρκιζε την αναδιάρθρωση (α, και ο κ. Σαμαράς το ίδιο έκανε, για να μην ξεχνιόμαστε). Η πραγματική προδοσία θα ήταν να έκανε ο,τιδήποτε άλλο και να έπαιζε με τις τύχες της χώρας.
 Αυτά δεν τα ξέρει ο κ. Ιγνατίου; Ο κ. Ρουμελιώτης; Προφανώς. Τότε γιατί αυτή η συζήτηση; Τι και ποιον εξυπηρετεί;

Η συζήτηση γίνεται γιατί παρά όλα όσα πέρασε η χώρα, υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού φάσματος (ναι, ναι, και ο κ. Σαμαράς...) που θέλει απεγνωσμένα να υποκρίνεται και να λέει στον κόσμο ότι το 2010 υπήρχαν και άλλες εναλλακτικές λύσεις από την επώδυνη λύση του μνημονίου και του δανείου. Ζάππεια, ισοσκελισμός του ελλείμματος σε 2 χρόνια (το θυμάστε αυτό;), αναδιαρθρώσεις χωρίς κόστος, άλλου είδους περήφανες διαπραγματεύσεις, διάφορα ωραία. Η συζήτηση λοιπόν εξυπηρετεί τους πάντες.
Εξυπηρετεί τη ΝΔ, που επιχειρεί την απόλυτη απάτη: να καρπωθεί τα οφέλη από την αιματηρή δημοσιονομική προσαρμογή, τη στιγμή που επί δύο χρόνια την πολέμησε λυσσαλέα. Και βέβαια έτσι να κάνει τον κόσμο να ξεχάσει ποιός πραγματικά ευθύνεται για την εθνική τραγωδία που ζούμε.
Εξυπηρετεί τον ΣΥΡΙΖΑ, που ψαρεύει στα θολά νερά της οργής, χωρίς να έχει πάρει κανένα μάθημα από την τελευταία τριετία, χωρίς να αντιλαμβάνεται τι θα του συμβεί αν τελικά έρθει πρώτος στις επόμενες εκλογές και αναλάβει τις τύχες του τόπου.
Εξυπηρετεί το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου, που θέλει να ξεχάσει τη διετία 2010-11, γιατί φυσικά η ιστορία ξεκινά από τη στιγμή που ο κ. Βενιζέλος αποφάσισε να μη βάλει τα προσόντα του στον τόκο.
Εξυπηρετεί τους κάθε λογής ψεκασμένους και αντισυστημικούς, που πορεύονται εφευρίσκοντας "προδότες" και επενδύοντας στα χειρότερα αντανακλαστικά της φυλής.
Όλους τους βολεύει.
Η αλήθεια βέβαια δεν είναι ποτέ βολική. Παραμένει αλήθεια όμως.

Σχόλια

  1. Σωστό το άρθρο με μια - δυο επισημάνσεις:
    Ο ΓΑΠ - ίσως και λόγω κάποιων συμβούλων του τότε - δεν είχε συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα της κατάστασης. Μάλλον πίστευε ότι θα περάσει τον κάβο και θα καρπωθεί την επιτυχία.
    Ίσως γι αυτό έκανε το λάθος και δεν ζήτησε απο όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν στην απο κοινού αντιμετώπιση της επερχόμενης κρίσης.
    Οι πιο παλιοί απο εμάς είχαμε ακούσει τις αξιόπιστες φήμες του για ποιό λόγο ο Αντρέας έστειλε τον Ρουμελιώτη στο ΔΝΤ, αν μπορούσε θα τον έστελνε μακρύτερα.
    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Leo, το άρθρο σου ακριβές, όπως πάντα. Στην πραγματικότητα, γεμίσαμε από μετά Χριστόν προφήτες... Ο στόχος του πρώτου προγράμματος ήταν να επαναφέρει τη χώρα στις αγορές, μερικώς το α' τρίμηνο του 2012 και ολικώς το γ' τρίμηνο του 2013, χωρίς κούρεμα, διότι έπρεπε να περάσει το μήνυμα στις αγορές ομολόγων αναπτυγμένων κρατών, όπως ήμασταν εμείς, ότι τα αναπτυγμένα κράτη δεν πτωχεύουν. Φευ! Ήμασταν άραγε αναπτυγμένοι, παιδιά; Ξέρω, το άλλο με τον Τοτό! Ε, αφού εμείς δεν θεωρούσαμε τον εαυτό μας αναπτυγμένο, γιατί να μας θεωρούν οι αγορές... Ως αναπτυγμένο κράτος, λοιπόν, που προς στιγμήν εξαπατήσαμε τους εταίρους μας ότι ήμασταν, έπρεπε, σου λέει, να μπορούμε να αντιδράσουμε γρήγορα. Γι' αυτό και το πρόγραμμα ήταν τριετές. Εδώ ήταν η λάθος παραδοχή. Ότι δεν ήμασταν αναπτυγμένο κράτος ώστε ν' αντιδράσουμε γρήγορα. Αλλιώς αντιδρά ένα υπανάπτυκτο κράτος, αλλιώς ένα αναπτυσσόμενο και αλλιώς ένα αναπτυγμένο. Κι αλλιώς η Ελλάδα του Ρέπα ρε φίλε, πώς να το κάνουμε... Τον Οκτώβρη του 2010, λοιπόν, κάπου μεταξύ της συνέντευξης τύπου στην οποία ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου είπε στην Τρέμη πως θα έκανε εθνικές εκλογές αν δεν εξέλεγαν τον Μήτσο πράσινο δήμαρχο στην Άνω Μαγούλα και του σουλάτσου των Μέρκελ - Σαρκοζύ στο συννεφιασμένο Ντωβίλ, τα spread πετάξανε πάνω από τις 500 μονάδες (ω ναι, τόσο είχανε πέσει μετά το Μνημόνιο!) και δεν επέστρεψαν ποτέ ξανά. Λίγο πριν την ΕΡΤ, πέρυσι, πήγαιναν να ξαναπέσουν στα τότε επίπεδα κι εμείς φροντίσαμε και τα ξανανεβάσαμε στο ύψος τους! Τι πολιτικό σύστημα έχουμε ρε παιδάκι μου... Πατριώτες όλοι τους οι μπαγάσηδες! Στο μεταξύ, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, βγαίνουν από την κρίση, αν και μπήκαν μετά από εμάς, εμείς μπήκαμε πρώτοι και θα κλείσουμε την πόρτα ρε φίλε, εκεί, βαθιά στην κρίση να το φχαριστιέμαστε ρε φίλε, δυνατά! On to the next crisis, παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι όμως η σπέκουλα Ιγνατίου Ρουμελιώτη κλπ αντιγραφέων καλά κρατεί. Μέγκα, Εθνος Νέα φοβερή πρεμούρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλα όσα γράφονται στο άρθρο αποτελούν ανοησίες. Το τί έπρεπε να γίνει, έχει ειπωθεί, σε ανύποπτο χρόνο και επαρκώς έγκαιρα. Δεν χρειαζόταν αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού κράτους. Αυτό μπορούσε να εξυπηρετηθεί, από το ελληνικό δημόσιο, με την βοήθεια της Ε.Κ.Τ., ή χωρίς την βοήθεια αυτή. Το πώς μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο περιγράφεται, ως πρότασή μου, στον ευήθη ΓΑΠ, σε δημοσίευμά μου, που είναι αναρτημένο, στο μπλογκ μου, από τον Οκτώβριο του 2009, με τίτλο : "ΕΚΛΟΓΕΣ 4/10/2009 - ΠΑΣΟΚ : ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΗΤΤΑ ΣΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ με τον ίδιο αριθμό ψήφων, που είχε και στις εκλογές του 2004! (Ή ΠΩΣ Η ΝΔ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/10/4102009-2004.html .

    Όλα τα άλλα είναι πονήματα άσχετων και ακατασχέτως, ανοησιολογούντων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Leo, τόψαχνα χθες, το βρήκα σήμερα:

    http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=519342

    Είναι η διάψευση του Ζαν-Κλωντ Τρισέ στην απόπειρα να ξαναγράψουν κάποιοι την ιστορία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εσύ μπορεί να το έψαχνες και να το βρήκες, αλλά αυτό που έψαχνες έίναι άνευ ουσίας και συνουσίας, αφού ο ανθυποηλίθιος Jean-Claude Trichet είναι ένας από τους βασικούς υπεύθυνους της ελληνικής χρεωκοπίας και της σύστοιχης χρεωκοπίας της ευρωζώνης, οι οποίες, ως περιπετειώδη σήριαλ συνεχίζονται και εξελίσσονται, με, σταθερά, ζοφερή πρόγνωση.

    Άλλωστε, ο, εκ των υστέρων, ανανήψας κεντροτραπεζίτης υπήρξε, εκ των φανατικών και ένθερμων εχθρών της εμπλοκής του Δ.Ν.Τ., στα όσα αφορούσαν την ευρωζώνη - παροιμοιώδης είναι η φράση του, εκείνη την εποχή (Μάρτιος - Απρίλιος 2010) : "Η συμμετοχή του Δ.Ν.Τ. στα ζητήματα, που αφορύν την ευρωζώνη είναι ακατάλληλη", η οποία φράση εκστομίστηκε δημοσίως, με καταφανή τον εκνευρισμό του -, με αποτέλεσμα, η παρουσία του Ταμείου στην τρόϊκα να επιβληθεί, από την Μέρκελ (αφού προηγουμένως είχε υπάρξει η σχετική προεργασία από τον βλάκα ΓΑΠ και τον Dominique Strauss-Kahn, βεβαίως, βεβαίως)...

    Ως εκ τούτου, όλα όσα λέει ο συνταξιούχος Γάλλος μπατιροτραπεζίτης αποτελούν τον δικό του μύθο. Ο οποίος μύθος είναι ένα παραμύθι για τις αρκούδες, αφού η μνήμη του Trichet είναι, επιλεκτικώς, ασθενής. Και φυσικά προτιμάει να θυμάται όσα συμφέρουν τον ίδιο και την παρέα του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κύριε Αναστασόπουλε,

    Λυπάμαι, αλλά δεν υπήρξε διάψευση σε όσα είπε ο Jean-Claude Trichet από τον Dominique Strauss-Kahn. Δεν βγήκε, δηλαδή, ο τελευταίος μετά τη δήλωση Trichet να πει ''τί είναι αυτά που λες Jean-Claude? Είσαι με τα καλά σου; Με διαψεύδεις; Εγώ δεν ήρθα στο γραφείο σου τότε και σου είπα πως έπρεπε να κουρευτεί η Ελλάδα;''

    Λυπάμαι, αγαπητέ μου, μπορεί να μην σας βολεύει, αλλά, πρώτον, υπάρχει ιστορική αλήθεια, δεύτερον, η ιστορική αλήθεια είναι πάντοτε μια (οι άλλες, όπως αυτή του DSK, επινοούνται κατόπιν εορτής) και, τρίτον, εδώ πέρα η ιστορική αλήθεια είναι πως όλες οι αναπτυγμένες δυνάμεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος θέλησαν να σωθεί η Ελλάδα χωρίς κούρεμα στο πρώτο Μνημόνιο. Το δεύτερο Μνημόνιο προέκυψε όταν άλλαξε η πολιτική αυτή και υιοθετήθηκε η μέθοδος της τριμερούς χρηματοδότησης στο Deauville, η οποία εφαρμόστηκε σε μάς (για τα ομόλογα) και στην Κύπρο (για τις καταθέσεις). Ήδη, στο πλαίσιο της τραπεζικής ένωσης, γίνεται πλέον κανόνας στην Ευρωζώνη. Και υπάρχουν και φωνές για γενικότερο κεφαλικό φόρο στις περιουσίες μιας χώρας που θα καταρρέει πριν αυτή προσφύγει στη διεθνή στήριξη.

    Τα ερωτήματα, ξέρετε, είναι αμείλικτα: γιατί να υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης οι φορολογούμενοι των πτωχευμένων κρατών και οι φορολογούμενοι των νοικοκύρηδων εταίρων τους και όχι οι πλουτοκράτορες που την προκάλεσαν την κρίση στο ίδιο το κράτος τους; Γιατί να υφίσταται την κρίση η νέα γενιά και η επόμενη και όχι αυτή που την προκάλεσε και η προηγούμενη;

    Σ' αυτά τα ερωτήματα, έχετε να απαντήσετε τίποτε εκτός από το να βρίζετε προς όλες τις κατευθύνσεις;

    Εγώ έχω, αγαπητέ μου:

    ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ!

    Φιλικά

    ΠΓ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ποιείς την νήσσαν, αγαπητέ, για όσα γράφω ότι είπε ο Τρισέ, για την συμμετοχή του Δ.Ν.Τ., στο πρόγραμμα "διάσωσης" της Ελλάδας. Και ΄την ποιείς, προφανώς, επειδή γνωρίζεις το αληθές της δηλώσεως. Και καλώς πράττεις, που την ποιείς την νήσσα, διότι οποιαδήποτε άρνησή σου, θα σε εξέθετε. Ως εκ τούτου, το αποφεύγεις.

    Άσε, λοιπόν, τον Τρισέ και την ευρωμπατιροτραπεζοκρατία (την Ε.Κ.Τ., δηλαδή) να ζουμ νε τους μύθους τους και την δική τους κατασκευή της αλήθειας.

    Στο Δ.Ν.Τ., εξ αρχής, ήταν σαφές ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος έπρεπε να κουρευτεί, αλλά ήταν η Γερμανία (και η ευρωμπατιροτραπεζοκρατία, βεβαίως-βεβαίως), που έλεγε "όχι". Και φυσικά το Δ.Ν.Τ. θέλησε να συντονισθεί τότε με την ευρωζώνη (και κακώς το έπραξε από την δική του την πλευρά), για να μην "ταραχτούν" οι αγορές. Αργότερα, το μετάνοιωσε, αλλά και πάλι συντονίστηκε - και εξακολουθεί να συντονίζεται - με την ευρωζώνη, αφού, σε κάθε φάση, η ελληνική κυβέρνηση δεν στηρίζει ένα τέτοιο αίτημα κουρέματος του χρέους, παρά μόνον όταν συμφωνούν οι Γερμανοί.

    Για τον Οκτώβριο του 2010 και την νέα πολιτική των διασώσεων και των κουρεμάτων έχεις δίκιο. Αυτή η πολιτική ανέβασε τα ελληνικά διαφορικά επιτόκια. Αλλά η όποια πτώση τους έχει ένα όριο, όσο το χρέος έχει αυτό το ύψος. Ο ελληνικός δημόσιος δανεισμός (όπως και ο ευρωζωνικός) θα παραμείνει ακριβός και θα κρατάει την χώρα, σε κατάσταση χρεωκοπίας (εναλλάξ, αφανούς, ή εμφανούς, αλλά σε κάθε περίπτωση η χρεωκοπία θα είναι άμεση και παρούσα, όπως συμβαίνει τώρα και θα επαναληφθεί με την Ιρλανδία).

    Με αυτό το σκληρό ευρώ και με δεδομένη την ουσιαστική χρεωκοπία της ευρωζώνης, ουδείς άλλος δρόμος υπάρχει, πέραν αυτού της διαρκούς και δια βίου χρεωκοπίας. Αρεστόν, ή όχι, αυτή είναι η πικρή αλήθεια, για όλους όσους αρέσκονται να συντηρούν άταφο το πτώμα της και του επιτρέπουν να συμπεριφέρεται ως βρυκόλακας.

    Εσύ μπορείς να έχεις απαντήσει όπως βούλεσαι, στα ερωτήματα, που θέτεις. Εγώ, στα ερωτήματα αυτά και σε εκείνα, που κατέτρωγαν το Δ.Ν.Τ., τους ευρωζωνίτες, τον ανθυποηλίθιο Τρισέ (τον ονομάζω έτσι διότι ήταν ο πραγματικός φονέας της, ήδη, θνησιγενούς ευρωζώνης, με την συμπεριφορά του, απέναντι στα ελληνικά κρατικά ομόλογα, τον Νοέμβριο του 2009, με την συνεπικουρία της Μέρκελ, βεβαίως-βεβαίως, που οδήγησαν, κοινή υπαιτιότητι και κατά συναυτουργία, στην αλματώδη αύξηση του κόστους τους και στην επέλευσης της επισημοποίησης της ελληνικής χρεωκοπίας) και τον χαζογιώργη, έχω απαντήσει - και έχω προτείνει έγκαιρα - διαφορετικά.

    Το τί έχω απαντήσει και το τί έχω προτείνει, μπορείς να το δεις στο : "ΕΚΛΟΓΕΣ 4/10/2009 - ΠΑΣΟΚ : ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΗΤΤΑ ΣΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ με τον ίδιο αριθμό ψήφων, που είχε και στις εκλογές του 2004! (Ή ΠΩΣ Η ΝΔ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/10/4102009-2004.html .

    Αλλά ο χαζογιώργης αγρόν ηγόρασε. (Και από ό,τι καταλαβαίνω, το ίδιος θα έπραττες και εσύ στην δική του θέση)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία