Οι θέσεις της "Μαργαρίτας" για το Πολιτικό Σύστημα και τη Δημόσια Διοίκηση

Αρχίζουμε τη δημοσίευση των θέσεων του blog «μη μαδάς τη μαργαρίτα». Σε μια φάση που όλοι κάνουν κριτική και ανακυκλώνουν μια αφόρητη μιζέρια εμείς τολμάμε και διατυπώνουμε συγκεκριμένες προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της χώρας. Τα μισά να γίνονταν από όσα προτείνουμε θα μιλούσαμε για μια άλλη Ελλάδα. Δυστυχώς ο δημόσιος λόγος ασχολείται με το κέλυφος και όχι με την ουσία της πολιτικής. Ασχολείται με την επικοινωνία, τα πρόσωπα, τα καπρίτσια, τις θεωρίες συνωμοσίας, με τις υποσχέσεις. Την ίδια στιγμή η ανεργία και η ανέχεια καλπάζουν. Το πολιτικό σύστημα πασχίζει να διαχειριστεί μια ίδια Ελλάδα, φτωχότερη μεν, αλλά ίδια. Μας τραβά με δύναμη προς τα κάτω, δεν μας δίνει προοπτική. Η ιδιωτική οικονομία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή, η δημόσια διοίκηση καρκινοβατεί, το κράτος στέκεται εχθρός κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας. Οι όποιες δειλές μεταρρυθμίσεις δεν αρκούν, γίνονται αργά και η γραφειοκρατική καμαρίλα τις ακυρώνει.

Στην πρώτη μας ανάρτηση οι προτάσεις αναφέρονται στο «Πολιτικό Σύστημα» και τη «Δημόσια Διοίκηση». Δεν θέλουμε να σας παρουσιάσουμε τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα. Την ξέρετε. Απλά σας καταθέτουμε τα όνειρά μας.

Α. Θέσεις για το Πολίτευμα και το Πολιτικό σύστημα

Οι θέσεις για το πολίτευμα και το Πολιτικό σύστημα είναι άμεσα συνδεδεμένες με την κρατική λειτουργία και τις εγγενείς της παθογένειες. Γι αυτό και απαιτούνται αλλαγές με άξονες την ευθύνη, τη διαφάνεια, τη λογοδοσία, την καθιέρωση των θεσμικών αντιβάρων και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων ευαίσθητων και απειλούμενων κοινωνικών ομάδων. Στόχος μας είναι η κατάργηση των παράλογων προνομίων του πολιτικού συστήματος και των άμεσων πελατών του, που γεννούν τη διαφθορά, ο ουσιαστικός δημόσιος έλεγχος και τελικά η ενίσχυση της Δημοκρατίας. Γιαυτό προτείνουμε:

1. Εξομοίωση των βουλευτών και υπουργών με τους κοινούς πολίτες όταν βρίσκονται ενώπιον του νόμου, δηλαδή κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας.

2. Δραστικός περιορισμός της επιχορήγησης των κομμάτων στο 50%, ουσιαστικό «πόθεν έσχες» των πολιτικών προσώπων από ανεξάρτητη αρχή και ανάρτηση στο διαδίκτυο όλων των οικονομικών πράξεων των κομμάτων.

3. Περιορισμός των βουλευτών σε 200 και κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών. Νέο εκλογικό σύστημα με λίστα και μείωση του bonus των εδρών στο πρώτο κόμμα. Εκλογή των υποψηφίων κάθε κόμματος από τους πολίτες μέσω θεσμοθετημένων κομματικών διαδικασιών που κατοχυρώνουν τη δημοκρατία.

4. Κατάργηση της συνταξιοδότησης των πολιτικών λόγω της βουλευτικής ή αυτοδιοικητικής τους ιδιότητας.

5. Ασυμβίβαστες η βουλευτική και υπουργική ιδιότητα. ¨Οποιος (α) υπουργοποιείται παραιτείται από βουλευτής και δεν έχει δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής στην αμέσως επόμενη εκλογή.

6. Τερματισμός όλων των αποσπάσεων δημοσίων υπαλλήλων σε κόμματα, βουλευτές και υπουργικά γραφεία.

7. Μετατροπή του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε μοντέρνο ελεγκτικό οργανισμό, με προδιαγραφές «εξωστρεφούς» ελεγκτικής εταιρίας.

8. Ανάθεση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της αρμοδιότητας να ορίζει τους προέδρους των Ανώτατων Δικαστηρίων και των Ανεξάρτητων Αρχών.

9. Δυνατότητα συστάσεως εξωκοινοβουλευτικών Εξεταστικών Επιτροπών, υπό την προεδρία ανεξάρτητων προσωπικοτήτων.

10. Πλήρης διαχωρισμός της εκκλησίας από την Πολιτεία.

11. Προστασία των συνταγματικών δικαιωμάτων των θρησκευτικών μειονοτήτων, των αλλοδαπών και των σεξουαλικά «διαφορετικών». Επικαιροποίηση του αντιρατσιστικού νόμου.

Β. Θέσεις για τη δημόσια διοίκηση και  το κράτος

Οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος πρέπει να έχουν στόχο την αποτελεσματική, λιτοδίαιτη και φιλική προς τον πολίτη δημόσια διοίκηση. Αυτό απαιτεί ενδελεχή και χρονικά σύντομη αξιολόγηση κάθε δημόσιας δομής, συγχωνεύσεις, ενισχύσεις τομέων αλλά και καταργήσεις άχρηστων υπηρεσιών που ιδρύθηκαν μόνο για να εξυπηρετούν πελάτες. Απαιτεί περιορισμό της γραφειοκρατίας, της κομματοκρατίας και του ρόλου των συντεχνιών. Απαιτεί δράσεις που εξασφαλίζουν την πλήρη διαφάνεια και τον έλεγχο τόσο από την κεντρική διοίκηση όσο και από τους πολίτες.  Γι αυτό προτείνουμε:

1. Κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και κάθε είδους οργανικότητας. Ο κάθε ΔΥ προσλαμβάνεται μόνο μέσω ΑΣΕΠ και υπάγεται στο κράτος και όχι σε συγκεκριμένη οργανική μονάδα. Προσλαμβάνεται με βάση τα προσόντα και τις γνώσεις του για συγκεκριμένη εργασία η οποία μπορεί να είναι αορίστου ή ορισμένου χρόνου. Αν προσληφθεί για συγκεκριμένο έργο ή περιορισμένο χρόνο απολύεται αυτοδίκαια μετά τη λήξη της θητείας του.  

2. Συνεχής μέτρηση και αξιολόγηση όλων των κρατικών δομών και του προσωπικού, με την ευθύνη εξειδικευμένων ανεξάρτητων αρχών. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων θα καθορίζουν και τις αμοιβές των ΔΥ (πραγματικό πριμ παραγωγικότητας).

3. Ενιαίο μισθολόγιο για όλους τους εργαζόμενους του στενού και ευρύτερου  δημόσιου τομέα. Κατάργηση κάθε επιδόματος και προνομίου. Μισθολογική εξέλιξη μόνο μέσω της αξιολόγησης.

4. Οι ΔΥ που επιθυμούν να καταλάβουν θέσεις ευθύνης φοιτούν πρώτα σε ανάλογη σχολή δημόσιας διοίκησης και αξιολογούνται από αυτήν, ανεξάρτητα από τα χρόνια υπηρεσίας τους. Στη συνέχεια επιλέγονται με ανοικτές διαδικασίες από ανεξάρτητες αρχές.

5. Δραστικός περιορισμός των διευθύνσεων των υπουργείων, των παντός είδους διευθυντών και των συμβούλων τους. Όποιος(α) υπουργός θέλει να προσλαμβάνει εξωτερικούς συμβούλους να τους πληρώνει από την τσέπη του. 

6. Κατάργηση των διορισμένων Συμβουλίων στις ΔΕΚΟ, τα Νοσοκομεία και τους λοιπούς οργανισμούς. Η άσκηση της διοίκησής να γίνεται από την ίδια την διοικητική ιεραρχία τους και στελέχη που θα προσλαμβάνονται από την αγορά μετά από ανοικτό διαγωνισμό.

7. Κατάργηση όλων των εργασιακών προνομίων των συνδικαλιστών του δημοσίου και της θεσμικής συμμετοχής τους σε κάθε διοικητική δομή.

8.  Δραστικός περιορισμός  των μελών όλων των αιρετών συλλογικών οργάνων της Τοπικής και της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.  

9. Πλήρης αξιοποίηση του διαδικτύου για την εξυπηρέτηση των πολιτών με στόχο αυτοί να απολαμβάνουν όλων των διοικητικών υπηρεσιών από το σπίτι τους. Ενίσχυση και του ρόλου των ΚΕΠ ως πάροχου διοικητικών προϊόντων και  ως του μόνου σημείου επαφής των πολιτών με το κράτος.

10. Πλήρης διάθεση πληροφοριών και δεδομένων που παράγονται από δημόσιους πόρους, στον πολίτη.

11. Κάθε οικονομική συναλλαγή οποιουδήποτε δημόσιου φορέα θα πρέπει να γνωστοποιείται αυτόματα στο TAXIS. Πλήρης διαφάνεια και δημοσίευση όλων των κρατικών οικονομικών συναλλαγών.

12. Δυνατότητα ίδρυσης μη κερδοσκοπικών ιδιωτικών πανεπιστημίων, με ταυτόχρονη εγκατάλειψη του ενιαίου και υποχρεωτικού μοντέλου για τα δημόσια. 

13. Διοικητική αποκέντρωση όλης της δομής της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με μεταφορά αρμοδιοτήτων στους Δήμους και τις Περιφέρειες.

14. Έλεγχος και δημοσιοποίηση των δραστηριοτήτων και της χρηματοδότησης όλων των εγχώριων ΜΚΟ.