Ο σταυρός στις ευρωεκλογές, η πολιτική συγκυρία και η Ευρώπη


Γιάννης Βούλγαρης από ΤΑ ΝΕΑ 11/2/2014

Η αλλαγή του νόμου για τις ευρωεκλογές από τους δύο πολιτικούς αρχηγούς υπαγορεύτηκε από ανάγκες τακτικής οι οποίες εξηγήθηκαν σε μήκος και σε πλάτος από έγκυρους αναλυτές. Υπαγορεύτηκε επίσης από την έγνοια για το εκλογικό αποτέλεσμα, γεγονός καθ' όλα νόμιμο. Αυτή είναι η δουλειά των πολιτικών αρχηγών: να ανησυχούν για την τύχη του κόμματός τους. Ομως οι λόγοι τακτικής δεν καθιστούν αυτομάτως χρήσιμη τη νέα διαδικασία για τις ευρωεκλογές.

Ακόμα λιγότερο, δεν νομιμοποιούν τη μέθοδο τροποποίησης. Η δημοκρατική και θεσμική ορθότητα επιβάλλει να μην αλλάζεις τον εκλογικό νόμο, δηλαδή τους κανόνες του παιχνιδιού, λίγο πριν από το παιχνίδι, και μάλιστα με μονομερή απόφαση χωρίς διαβούλευση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Δεν είναι τυχαίο ότι στις εθνικές εκλογές υπήρξε ειδική ρύθμιση για να αποτρέψει τη συνήθη στην αρχική φάση της μεταπολιτευτικής Ελλάδας κακή πρακτική να αλλάζει ο εκλογικός νόμος κατά το δοκούν την τελευταία στιγμή. Το γεγονός ότι δεν περιελήφθη στο Σύνταγμα η ίδια πρόνοια για τις ευρωεκλογές δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει δεοντολογικό πρόβλημα.

Ως προς το περιεχόμενο, κατά τη γνώμη μου ο νόμος εισάγει έναν ιδιαίτερα προβληματικό τρόπο ανάδειξης των ευρωβουλευτών. Πάει να διορθώσει ένα κακό προηγούμενο με ένα εξίσου αν όχι μεγαλύτερο κακό. Η αυθαίρετη επιλογή της λίστας από τον πρόεδρο του κόμματος ήταν το προηγούμενο κακό. Διόρθωση θα ήταν η καθιέρωση κανόνων εσωτερικής δημοκρατίας των κομμάτων. Οπως π.χ. οι ανοιχτές διαδικασίες συμμετοχής των πολιτών στην επιλογή των υποψηφίων που θα μπουν στη λίστα.
Η καθιέρωση του σταυρού σε μια ενιαία περιφέρεια δεν διορθώνει το κακό παρά τη δημοκρατική πρόσοψη που έχει. Ας σημειώσουμε, πάντως, ότι δεν συνιστά ελληνική πρωτοτυπία. Σταυρός προτίμησης στις ευρωεκλογές με διαφορετικούς τρόπους εφαρμόζεται και σε ορισμένες άλλες χώρες. Οι λόγοι επομένως που κατά τη γνώμη μου είναι ακατάλληλος αφορά τις ελληνικές συνθήκες.

Ο πρώτος έχει ήδη σχολιαστεί. Η καθιέρωση του σταυρού προτίμησης και μάλιστα σε εθνική κλίμακα αποθεώνει την κυριαρχία των ΜΜΕ στον καθορισμό των αποτελεσμάτων, ευνοεί τους εγκατεστημένους πελατειακούς μηχανισμούς και περιορίζει υπέρμετρα την ανάδειξη νέων ανθρώπων οι οποίοι προφανώς υστερούν έναντι των «εθνικά αναγνωρίσιμων» πολιτικών ή άλλων διάσημων που συχνά λίγη σχέση έχουν με την πολιτική. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο ελάχιστος χρόνος της προεκλογικής καμπάνιας σχεδόν εξανεμίζει τις δυνατότητες των νεοτέρων. Η ουσιαστική, λοιπόν, δημοκρατία λίγο κερδίζει εν προκειμένω. Επιπλέον, αυτή η επέκταση του σταυρού και στις ευρωεκλογές έρχεται την ώρα που εντείνεται ο προβληματισμός για την ανάγκη να σπάσουν οι μεγάλες περιφέρειες με σταυρό, όπως η Β' Αθήνας, γιατί αποτελούν πηγή της διαπλοκής, του μαύρου χρήματος και της πελατειακής παθογένειας.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι υποβιβάζει ακόμα περισσότερο τον λόγο περί Ευρώπης στη διάρκεια της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Οχι ότι θα κυριαρχούσε. Πασχίζουν, όπως βλέπουμε, οι λεγόμενες «αντιμνημονιακές δυνάμεις» να υποτάξουν τόσο τις αυτοδιοικητικές εκλογές όσο και τις ευρωεκλογές στη δική τους «καταγγελτική» ατζέντα. Κι αυτό την ώρα που η Ελλάδα χρειάζεται να ορίσει και πάλι τη θέση της και τη σχέση της με την Ευρώπη που αλλάζει. Το κυνήγι του σταυρού ανά την Ελλάδα δύσκολα θα αναβαθμίσει, έστω κατά λίγο, το θέμα Ευρώπη στις επερχόμενες εκλογές.
Θα ήταν καλό να μην παγιωθεί η πρόσφατη αλλαγή, η οποία είναι καταφανώς εξαρτημένη από τη σημερινή συγκυρία. Φοβάμαι ότι θα είναι μια ακατάλληλη για τη χώρα μας εκλογική διαδικασία. Πάντως, αν στις επόμενες ευρωεκλογές επανέλθει η λίστα, θα πρέπει να βρει ώριμα τα κόμματα να τη συμπληρώσουν με δημοκρατικές εσωτερικές διαδικασίες.

Σχόλια

  1. Ο Βούλγαρης ξεσκεπάζει στο άρθρο του μια παλιά δοκιμασμένη συνταγή του παλαιοκομματισμού. Πως δηλαδή οι κομματικοί τακτικισμοί πάνε να πνίξουν την παραγωγή πολιτικής.

    Δημόπουλος Ευθύμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με η χωρις σταυρο, τι κοινο εχει ο κ. Βουλγαρης με το Μπενιτο; Μηπως ειναι ωρα να τραβηξουν οι 58 το δικο τους δρομο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί να είμαστε τόσο αρνητικοί σε όποια διαφορετική πρόταση. Λίγο ΣΥΡΙΖΑ μου φαίνεται αυτή η έντονη άρνηση από όλους τους "58". Συμφωνώ με τη θέση του κ. Ηλ. Μόσιαλου στην Atgens voice http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BC%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%C2%AB58%C2%BB-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%B1-%CF%87%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατα τη γνώμη μου, ειναι λάθος να ασκειται κριτικη στους δημοκρατικούς κανόνες -εκλογη με σταυροδοσια-, και μαλιστα με την επίκληση "ελληνικής ιδιαιτερότητας"', και με βασικό επιχείρημα τον κίνδυνο επηρεασμου του εκλογικού σώματος απο τους καναλαρχες.
    Αυτο δεν ειναι πολιτικό, αλλα παραπολιτικο επιχείρημα, που δημιουργεί σύγχυση και δινει λάθος πολιτικό στιγμα.

    Η κριτικη θα πρεπει να περιορίζεται στην ποιότητα της μεταχείρισης που επιφυλασσει το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου στους δυνάμει εταίρους του. Και αυτη η ποιότητα ειναι κουτοπονηρη, καιροσκοπικη, μικροπολιτική και άθλια.

    Επομένως, υπαρχει χώρος και ανάγκη για αυτοκριτική απο τους 58, ως προς το ζήτημα των χειρισμών και των διαπραγματεύσεων με τον συγκεκριμένο εταίρο.

    Ο Βενιζέλος ειναι βέβαιο οτι καποια στιγμή θα την έκανε τη ...Βενιζελια του! Αυτο ο αρθογραφος θα επρεπε να το γνωρίζει καλύτερα απο τον καθένα.

    Ίσως ειναι ευκαιρία να ξεκαθαριστεί πλήρως η μορφή και η πολιτικη φυσιογνωμία του εγχειρήματος.

    Αλικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Προτιμώ το λάθος του λαού από τις σκοπιμότιτες του εκάστοτε αρχηγού σε προσωπικές του υποχρεώσεις. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είμαι αντίθετη με το σταυρό προτίμησης. Όχι μόνο γιατί φέρνει σε δύσκολη θέση την προσπάθεια για την ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, ούτε γιατί εκλογική περιφέρεια γίνεται όλη η χώρα γεγονός που καθιστα το έργο των υποψηφίων ακόμη πιο δύσκολο. Ούτε η προβολή από τα ΜΜΕ και ο τρόπος που θα οριστεί με νόμο. Το κυριότερο, κατά την γνώμη, μου πρόβλημα είναι το γεγονός πως σε περίοδο μιας τέτοιας κρισης , στο κοινοβούλιο έχουν σταλεί από τους πολίτες οι χειρότεροι εκπρόσωποι. Δεν είναι μόνο ο υπόκοσμος της ΧΑ, αλλά και βουλευτές μασκαράδες με αναφορές σε γουναράδικα, βουλευτίνες που ανεβαίνουν στα κάγγελα, μερικοί που εκφράζονται με τον πιο χυδαίο τρόπο, βουλευτές, υπουργοί και πρώην δήμαρχοι που με τις πολιτικές τους χρεοκόπησαν τη χώρα και τους δήμους και τώρα παρουσιάζονται ένθερμοι υποστηρικτές του "λαού" . Αν δούμε τους υποψηφίους για τις Περιφέρειες πχ Δυτικής Μακεδονίας και Δήμο Βόλου που καταγγέλλεται για συμμετοχή στο σκάνδαλο των στημένων αγώνων ποδοσφαίρου πως να ελπίζουμε ότι ο λαός δεν θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος?
    Φανή Αγορίτσα
    Μέλος της προσωρινής συντονιστικής επιτροπής για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστερά Λάρισας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι 58 θα τραβήξουν το δρόμο τους . Ισως όχι όλοι αλλά θα πάνε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία