Φώτη, πατώνεις; – Εσύ, Βαγγέλη;



του Κωνσταντίνου Ζούλα από την Καθημερινή

Εχουν ενδιαφέρον και από γλωσσολογικής απόψεως οι αντιδράσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ για το «φαινόμενο Ποτάμι». Ο κ. Ευ. Βενιζέλος με τη γνωστή του αλαζονεία ευχήθηκε «καλή επιτυχία» στις εκπομπές που θα «μετασχηματιστούν» σε κόμματα, ο δε κ. Κουβέλης με τον καθωσπρεπισμό του υποστήριξε πως «το δηλούμενο ως νέο δεν φέρνει τίποτε καινούργιο». Οι δύο αρχηγοί βρίσκονται πια τόσο μακράν του τρόπου που σκέφτονται οι πολίτες, που δεν τους περνά καν από το μυαλό ότι στην καθομιλουμένη ουδείς θα χρησιμοποιούσε τον όρο «μετασχηματισμό» για το εγχείρημα του Σταύρου Θεοδωράκη και «δηλούμενες» τις προθέσεις του.

Αν κάτι ωστόσο δεν αντιλαμβάνονται οι κ. Βενιζέλος και Κουβέλης, είναι ότι από δικά τους λάθη αντιμετωπίζουν σήμερα τον κίνδυνο του πολιτικού τους αφανισμού. Και εκνευρίζονται διότι ο Σταύρος κερδίζει τις εντυπώσεις με ασαφείς υποσχέσεις που κατά καιρούς έχουν δώσει κι οι ίδιοι: αντικατάσταση του Μνημονίου με ένα εθνικό σχέδιο, χωρισμός κράτους - Εκκλησίας, γάμος ομοφυλοφίλων, διεκδίκηση του κατοχικού δανείου και άλλα χιλιοειπωμένα. «Είναι αυτός ο ουρανοκατέβατος ικανός ακόμη και για την καταστροφή μας;», φαντάζομαι ότι διερωτώνται πριν κοιμηθούν. Θα αποτολμήσω να τους το εξηγήσω.

Τον Ιούνιο του 2012 αμφότεροι συμφώνησαν να συγκυβερνήσουν με τη Ν.Δ. Τι έκανε ο κ. Βενιζέλος; Στην αρχή αρνήθηκε να μετάσχει με πολιτικά στελέχη, με την υστερόβουλη σκέψη να μην επωμισθεί τη φθορά της διακυβέρνησης. Κι όταν κατάλαβε ότι το σχέδιο δεν του έβγαινε, τοποθέτησε ως μεγαλοϋπουργό του τον κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδη. Τον άνθρωπο που είχε ήδη πολιτικά αυτοκτονήσει ομολογώντας ότι δεν είχε διαβάσει καν το Μνημόνιο. Στο μεσοδιάστημα δε, και για να αποδείξει ότι τάχα έχει συνειδητοποιήσει την ανάγκη ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ, τοποθέτησε ως γραμματέα του έναν 35άρη που μιλά και σκέφτεται πιο ξύλινα κι από τον ίδιο. Αρκεί να σας θυμήσω πως, όταν ρώτησαν τον Νίκο Ανδρουλάκη «τι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή», πρότεινε επί λέξει «η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ να πάνε στα σχολεία για να ενημερώσουν τους νέους ανθρώπους»! Μιλάμε για εκσυγχρονιστή, όχι αστεία.

Τι έκανε παραλλήλως ο Φώτης Κουβέλης; Στα δύο υπουργεία που του δόθηκαν το 2012, αντί να εμπιστευθεί δύο νέα, καταρτισμένα και άφθαρτα στελέχη για να καταδείξει την «αλλαγή νοοτροπίας» που επαγγελλόταν η ΔΗΜΑΡ, τοποθέτησε δύο συνομιλήκους φίλους του. Τους κ. Μανιτάκη και Ρουπακιώτη, οι οποίοι μάλιστα κατόρθωσαν να τσακωθούν ακόμη και μεταξύ τους, όταν ο πρώτος είδε ότι ο δεύτερος συνέχιζε ως υπουργός να κάνει τα ρουσφέτια των δικηγόρων που ανέκαθεν εκπροσωπούσε ως αρχισυνδικαλιστής τους. Ο κ. Κουβέλης όμως έκανε και κάτι ακόμη χειρότερο. Το περιβόητο 4-2-1. Δέχθηκε να διορίζει έναν Δημαρίτη για κάθε δύο Πασόκους και τέσσερις Νεοδημοκράτες, χωρίς καν να αντιλαμβάνεται ότι στα μάτια ακόμη και των ψηφοφόρων του γινόταν ο μικρομαγαζάτορας του πελατειακού κράτους που επί χρόνια κατήγγελλε.

Ιδού λοιπόν γιατί ένας ουρανοκατέβατος Σταύρος, έχοντας ως βασικό του όπλο του την αυτοκαταστροφή των αντιπάλων του, έγινε μέσα σε μόλις 10 μέρες δημοσκοπικά διψήφιος. Διότι ακόμη και η σιωπή του «ακούγεται» καλύτερη από το ενδεχόμενο να επανέλθουν στα πράγματα οι κ. Λοβέρδος, Καστανίδης και Μανίκας. Αυτούς δεν εμφανίζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ ως χρυσές μετεγγραφές και εφεδρείες της χώρας;

Το παράδοξο βέβαια της υπόθεσης είναι ότι και τα δύο μεγάλα κόμματα αντιμετωπίζουν αφ’ υψηλού το «απολιτίκ Ποτάμι». Πιστεύουν ότι απειλεί μόνον την Κεντροαριστερά κι ότι οι δικές τους δυνάμεις εκκινούν από το 29% και το 27% που έλαβαν τον Ιούνιο του 2012. Κάνουν μεγάλο λάθος. Ξεχνούν ότι ένα μήνα νωρίτερα, τους είχε εμπιστευθεί το 19% και το 17% των πολιτών και ότι το επιπλέον 10% το απέσπασαν σε συνθήκες ακραίας πόλωσης. Ειδικότερα μάλιστα στο Μαξίμου μοιάζουν να πιστεύουν ότι οι φοροπαθούντες ψηφοφόροι θα όφειλαν να τους ευγνωμονούν επειδή εφήρμοσαν καλύτερα το Μνημόνιο. Και δεν αντιλαμβάνονται ότι οι πολίτες εδώ και δύο χρόνια περιμένουν από τον κ. Σαμαρά κάτι περισσότερο. Μια «υπέρβαση» για να χρησιμοποιήσω έναν αγαπημένο δικό του όρο. Ας πούμε τη μείωση των βουλευτών σε 200 που ο ίδιος είχε υποσχεθεί ως συμβολική και έμπρακτη μεταμέλεια των πολιτικών για το σημερινό χάλι της χώρας. Δεν χρειάζεται καν συνταγματική αλλαγή, ένα απλός νόμος είναι. Ας τον φέρει στη Βουλή ο κ. Σαμαράς κι ας επωμισθούν την ευθύνη οι κ. Βενιζέλος, Κουβέλης και κυρίως ο κ. Τσίπρας, αν αποτολμήσουν να τον απορρίψουν...

Σχόλια

  1. Αμάν με τη βιασύνη σας ρε παιδιά - κι εσυ φοβάμαι Λεων μου. Την παροιμία "καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω" την έχετε ακουστά; Χωρίς θέσεις, χωρίς κεντρική πολιτική τοποθέτηση, λέγοντας σ΄ όλους αυτά που θέλουν να ακούνε - κάτι σαν την πλατεία δηλαδή και πάει στο 8% στις σημερινές ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ. Αφήστε να ωριμάσει το πράγμα, να δούμε τι θα γίνει στο τέλος.
    Χωρίς εμπάθεια εναντίον του Θεοδωράκη αλλά εχων σώας τας φρένας μου.
    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΜΑ και βέβαια Μπάμπη μου να ωριμάσει. Απλά περιμένουμε να δούμε . Και ως τότε βοηθάμε στη διάδοση αυτού του φαινομένου μπας και το γνωρίσουμε καλύτερα.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία