Μπουτάρη εσύ; Καμίνη εγώ.

Ο φίλος μας Κωνσταντίνος Πατέστος είναι υποψήφιος με το ΠΟΤΑΜΙ. Αυτό δεν τον εμποδίζει να κάνει το αυτονόητο, να βγει ευθαρσώς και να ευχηθεί καλή επιτυχία στο Γιώργο Καμίνη. Μπράβο Πατέστο.

του Κωνσταντίνου Πατέστου

​​Είμαι μέλος και υποψήφιος ευρωβουλευτής τού Ποταμιού και συμμερίζομαι πλήρως τη θέση τού κινήματος μας για μη εμπλοκή στις αυτοδιοικητικές εκλογές και στήριξης τού ενός ή του άλλου υποψηφίου.

Συμμερίζομαι επίσης πλήρως τη θέση μας για προσωπική στήριξη όποιων υποψηφίων μάς αρέσουν και ελεύθερη ψήφο κατά συνείδηση.

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής τής ορθής πολιτικής τοποθέτησης, ως παλιός Κυψελιώτης και βαθειά μεταρρυθμιστής, στηρίζω όλες τις “εξαιρέσεις​​”, όλους τους αδέσμευτους υποψήφιους που στηρίζουν τον τόπο τους και όχι το στενό κομματικό συμφέρον.​

Ο Γιώργος Καμίνης είναι μια ​τέτοια ​εξαίρεση. Στέκεται μακριά από τα κόμματα και δεν κάνει τις επιλογές του με κομματικά κριτήρια. Πράγματι, όσοι “ανήκουν” σε παρατάξεις, δεν ξέρουν πού να τον κατατάξουν. Μ’ αρέσει αυτό. Ο Γιώργος Καμίνης είναι άνθρωπος της συνεργασίας, όχι της πόλωσης.

Έχει να επιδείξει έργο που ίσως δεν είναι φανερό σε όλους: η αυτοδιαφήμιση δεν είναι το φόρτε του. Ο Γιώργος Καμίνης παρέλαβε έναν Δήμο σε άθλια κατάσταση, κατεστραμμένο από τις παλιότερες δημαρχίες και από την άσχημη συγκυρία, καταχρεωμένο, άκρως γραφειοκρατικό, βυθισμένο στην πελατοκρατία, ακινητοποιημένο, σπάταλο και αναποτελεσματικό. Ο καθένας από μας μπορεί να τσεκάρει τα οικονομικά του στο Διαδίκτυο, να δει τι συνέβη, πώς ο δήμος νοικοκυρεύτηκε. Παραλλήλως, ο Γιώργος Καμίνης συγκρότησε σχεδόν από το μηδέν ένα δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης που υποστηρίζει χιλιάδες συμπολίτες μας: αυτό θα έπρεπε να είναι έργο τού υπουργείου προνοίας, αλλά η κρατική εξουσία δεν μπόρεσε να το επωμιστεί. Ο δήμαρχος ήταν απολύτως μόνος: μόνος μπροστά στις παγιωμένες νοοτροπίες, στον δημοσιοϋπαλληλισμό, στον έξαλλο συνδικαλισμό, στην απρόθυμη και ανήμπορη κεντρική μας διοίκηση. Νομίζω ότι τα έβγαλε πέρα μια χαρά: ο δήμος ανταποκρίθηκε στις βασικές του υποχρεώσεις παρότι υπέστη περικοπές 40% των πόρων και παρότι τον υπονόμευαν οι αντιπολιτευόμενοι. Το σίγουρο είναι ότι στην Ελλάδα οι συνεργασίες είναι αδύνατες κι ότι τα κομματικά συμφέροντα και η εξουσιομανία υπαγορεύουν την πολιτική μας συμπεριφορά. Ο Γιώργος Καμίνης αντιμετώπισε με θάρρος, σταθερότητα και χιούμορ όλες τις δυσκολίες. Και επέδειξε ευθύτητα και αντοχή σε όλα τα ζητήματα –καθαριότητα, φωτισμό, αστυνόμευση, επιχειρηματικότητα, πολιτισμό. Με παρόμοια ευθύτητα και αντοχή χειρίστηκε τη «Χρυσή Αυγή» η παρουσία τής οποίας επιδεινώνει την κατάσταση στην πόλη.

Δεν γνωρίζω τον δήμαρχο προσωπικά, τον είδα επί τροχάδην σε ένα πάρτυ κατά την προηγούμενη προεκλογική εκστρατεία του, ενώ έχει τύχει να τον παρακολουθήσω σε ομιλίες και συνεντεύξεις. Μου φαίνεται έντιμος, ευφυής, καλλιεργημένος και πολιτισμένος. Μιλάει σαν άνθρωπος, όχι σαν αυτόματο. Και διατηρεί απόσταση από τα άκρα. Επιπλέον, δεν είναι λαϊκιστής και έχει την αίσθηση τού μέτρου. Πρόκειται για νέου τύπου πολιτικό, για τα ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον.

Χάρη στον Γιώργο Καμίνη η Αθήνα μπορεί να ελπίζει σε μια αναγέννηση. Στη δεύτερη τετραετία (η πρώτη θητεία ήταν κάπως κουτσουρεμένη) υπάρχουν πολλές πιθανότητες να λυθούν τα προβλήματα που έμειναν άλυτα ή επιδεινώθηκαν. Ο Γιώργος Καμίνης παραδέχεται τις αποτυχίες, τις καθυστερήσεις, τις αιφνίδιες αντιξοότητες: δεν συμεριφέρεται σαν εκείνους που υπόσχονται ανέφικτα πράγματα, ούτε παραδίδεται στην ηττοπάθεια.​ Του εύχομαι καλύ επιτυχία.​

15 Μαϊου 2014