Ο Τζήμερος ξαναχτυπά αλλά μην πυροβολείτε τον πιανίστα ούτε τα πόδια σας.


Ζητούνται αρτιμελείς νομικοί
του Θάνου Τζήμερου από το usay.gr
Όταν τίθεται ένα θέμα πολιτικού προβληματισμού, σπεύδουν πολλοί να απαντήσουν: “η νομοθεσία προβλέπει το τάδε ή το δείνα”. Ξεχνούν ότι η νομοθεσία, πέρα από τις θεμελιώδεις, διαχρονικές της αρχές, συνήθως δεν προβλέπει τίποτε! Τις περισσότερες φορές καλείται να διαχειριστεί μια νέα κατάσταση που ανακύπτει, σε νέα θέματα ή και σε εντελώς νέους τομείς νομικού ενδιαφέροντος.
Για παράδειγμα, η χρήση του διαδικτύου, θέματα βιοτεχνολογίας, η τεχνητή γονιμοποίηση, αναπτύχθηκαν μέσα σε απόλυτο νομικό κενό και η νομική επιστήμη εκ των υστέρων έδωσε ή προσπαθεί να δώσει λύσεις. Η ιδιότητα της μητέρας ήταν από καταβολής νομοθεσίας μία και σαφής, μέχρι να προκύψουν, λόγω των επιστημονικών εξελίξεων, δύο “μητέρες”: αυτή που έδωσε το ωάριο κι αυτή που το κυοφόρησε. Η νομοθεσία εκλήθη εκ των υστέρων να διευθετήσει τα δικαιώματα αλλά και τις αντιδικίες αυτών των δύο.
Το δυσάρεστο, έως και ανησυχητικό, είναι ότι οι περισσότερες επικλήσεις της υπάρχουσας νομοθεσίας ως πανάκεια ή ως θέσφατο προέρχονται από νέους νομικούς, φρέσκους πτυχιούχους ή μεταπτυχιακούς φοιτητές που θα περίμενε κανένας να είναι αυτοί που θα τροφοδοτούσαν τον διάλογο ανάμεσα στην νομική και στην πολιτική φιλοσοφία.
Κάνω αυτόν τον εκτενή πρόλογο, κάτι που δεν το συνηθίζω, για να δείξω πόσο σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε έξω από τα καθιερωμένα για να προσεγγίσουμε ένα θέμα, ειδικά αν είναι πρωτόγνωρο, όπως το παρακάτω.
Έθεσα, πρόσφατα εδώ: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=35626 ως θέμα προβληματισμού τις άμυνες της δημοκρατίας μας. Η δυτική δημοκρατία παρ’ όλα τα κουσούρια της κατέκτησε, μετά από πολύ κόπο, την έννοια της ανεκτικότητας στο διαφορετικό, σε μεγάλο ποσοστό τουλάχιστον. Το ερώτημα είναι απλό και δύσκολο: πόσο ανεκτικός μπορείς να είσαι με τους μη ανεκτικούς; Αν δηλαδή κάποιος που αποτελεί μειονότητα (πολιτική, θρησκευτική, φυλετική) δεν συμμερίζεται την αρχή της ανεκτικότητας και το δηλώνει ξεκάθαρα, ή δεν το δηλώνει αλλά το δείχνει με τη συμπεριφορά του, θα εξακολουθείς να κάνεις ότι «δεν τρέχει τίποτε»; Θα του δώσεις ανεμπόδιστα τη δυνατότητα να γίνει πλειοψηφία ξέροντας ότι, μόλις συμβεί αυτό, θα σε υποχρεώσει να ακολουθήσεις τους δικούς του κώδικες ζωής, συμπεριφοράς, θρησκείας; Ή μήπως θα τροποποιήσεις την ανεκτικότητα της δημοκρατίας περιστέλλοντάς την; Κι αυτό θα αφορά το σύνολο των πολιτών ή μόνον τους μή ανεκτικούς; Και πώς προσδιορίζονται αυτοί;
Για να το κάνω πιο συγκεκριμένο: ο πρόεδρος της Ένωσης Μουσουλμάνων στην Ελλάδα, Ναΐμ Ελ Γκαντούρ, δήλωσε (https://www.youtube.com/watch?v=5Uei5nvOwfE ) ότι το Κοράνι είναι πάνω από τη Δημοκρατία. Δεν αποτελεί έκπληξη. Αυτο πιστεύουν λίγο – πολύ όλοι οι πιστοί μουσουλμάνοι στον κόσμο. Υπογραμμίζω τον όρο «πιστοί» διότι υπάρχουν και πολλοί, τυπικά μόνο, μουσουλμάνοι που έχουν ενσωματωθεί στον δυτικό τρόπο ζωής και δεν διαφέρουν πρακτικά από έναν Χριστιανό ούτε προς τη νοοτροπία ούτε ως προς τις αξίες. Ναι, αλλά οι σκληροπυρηνικοί είναι πολλοί περισσότεροι. Αυτό σημαίνει ότι αν κάποια στιγμή αποκτήσουν την πλειοψηφία, είναι πολύ πιθανόν να καταργήσουν τη δημοκρατία και να εφαρμόσουν τη σαρία. Η σαρία, ο απάνθρωπος ισλαμικός νόμος, εφαρμόζεται σε πολλά μουσουλμανικά κράτη με πρώτη και καλύτερη την Σαουδική Αραβία στην οποία οι αποκεφαλισμοί, οι ακρωτηριασμοί και οι μαστιγώσεις είναι σχεδόν τουριστικές ατραξιόν. Εφαρμόζεται στη Θράκη νόμιμα σε πιο light εκδοχή, αλλά εφαρμόζεται παράνομα και σε πολλές περιοχές κρατών της Δ. Ευρώπης οι οποίες έχουν μεταβληθεί σε μουσουλμανικά γκέτο. Η περίπτωση του Ιράν αποδεικνύει πώς ακόμα και σε κράτη που είχαν (τη δεκαετία του ’60) υιοθετήσει 100% τον δυτικό τρόπο ζωής, αρκούν λίγα χρόνια ισλαμικής τρομοκρατίας για να γυρίσουν στην εποχή του θεοκρατικού μεσαίωνα.
Όμως, ο μεσαίωνας στην Ευρώπη συνυπάρχει με την εποχή μας. Στην Αγγλία, το σύστημα υγείας έχει περιθάλψει ήδη 4000 κορίτσια που έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή μέσα στη χώρα, ενώ υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 66.000 γυναίκες στην Αγγλία ζουν ακρωτηριασμένες από αυτή τη βάρβαρη πρακτική. http://www.bbc.com/news/uk-england-london-26639542
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται όχι για γνήσια ισλαμική αλλά για προϊσλαμική πρακτική την οποία το Ισλάμ υιοθέτησε. Για την πολιτική και για την νομική επιστήμη, αυτό δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι ισχύει! Και σήμερα στην Ευρώπη – φυσικά και στην Ελλάδα! – βρέφη και νεαρά κορίτσια ακρωτηριάζονται λόγω των θρησκευτικών πεποιθήσεων των γονιών τους.
Τι κάνεις; Σφυρίζεις αδιάφορα; Δεν είναι λύση! Αντίκειται στις αξίες του δυτικού πολιτισμού και στις συμβάσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου τις οποίες η Ελλάδα έχει υπογράψει και οφείλει να τηρεί. Επίσης υπονομεύει την ίδια τη δημοκρατία διότι αν αρχίσεις να ανέχεσαι εγκληματικές ενέργειες  λόγω της «πολυπολιτισμικότητας», τι θα κάνεις αν ένας πατέρας υποχρεώσει την 12χρονη κόρη του να παντρευτεί (ενδεχομένως έναν 70άρη γαμπρό) και τη σκοτώσει σε περίπτωση που αρνηθεί; Τι θα κάνεις αν ο μουφτής των μουσουλμάνων της περιοχής σου βγάλει «φάτουα» και καταδικάσει σε θάνατο έναν ομοεθνή του γιατί έγινε άπιστος; Τα περιστατικά είναι πραγματικά κι είναι μερικά μόνο από όσα καλείται η δυτική δημοκρατία να διαχειριστεί από την συνύπαρξή της με το Ισλάμ στα σπλάχνα της.
Πρέπει το πρόβλημα να το αντιμετωπίσουμε και νομοθετικά και εφαρμοστικά. Και πολύ αργήσαμε.
Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο! Πρόκειται για εντελώς ανεξερεύνητες θεωρητικά περιοχές της επιστήμης του δικαίου κατά την δυτική, πάντα, αντίληψη. Ας εξετάσουμε το θέμα της κλειτοριδεκτομής. Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι ένας νόμος ο οποίος θα υποχρεώνει τους μετανάστες από κράτη στα οποία είναι διαδεδομένη αυτή η πρακτική να υποβάλλουν τα κορίτσια τους σε συχνές γυναικολογικές εξετάσεις, ας πούμε μία φορά τον χρόνο, από τη στιγμή που θα γεννηθούν μέχρι την ενηλικίωσή τους. Κάποιοι νομικοί ήδη θα έχουν ανασύρει τις ενστάσεις τους: είναι προσβολή στα δικαιώματα του ανθρώπου, καταργεί την αρχή της ισονομίας.
Ενδεχομένως, αλλά τι προτείνετε; Να εξετάζονται όλα τα κορίτσια ανεξαιρέτως, και των Ελλήνων και του ζευγαριού των Ολλανδών που πήραν σπίτι στο νησί; Όταν έρχεται κάποιος από μια περιοχή που εντοπίστηκε ένας θανατηφόρος ιός γιατί μπαίνει μόνο αυτός σε καραντίνα και όχι το σύνολο του πληθυσμού;  Θα μου πεις, είναι το θρήσκευμα αντίστοιχο της μόλυνσης από ιό; Μερικές φορές είναι χειρότερο, αλλά κάθε νόμος που θα αφορά κάποιους και όχι κάποιους άλλους χρειάζεται δυνατή τεκμηρίωση και τεχνική αρτιότητα που θα προσδιορίζει με ακρίβεια ποιοι είναι οι μεν και ποιοι οι δε.  Οι νομικοί λοιπόν καλούνται να δώσουν ερείσματα και θεωρητικό υπόβαθρο στην αντιμετώπιση αυτού του θέματος και όχι να οχυρώνονται πίσω από το ο «νόμος επιτρέπει ή δεν επιτρέπει». Γιατί μέχρι τώρα ο νόμος δεν είχε υπόψιν του αυτές τις «επεμβάσεις».
Ας πούμε, λοιπόν, ότι βρέθηκε η νομική φόρμουλα και ορίστηκε το πεδίο εφαρμογής του νόμου. Πρέπει να προβλέπει και ποινή. Ποια θα είναι; Το χρηματικό πρόστιμο αποκλείεται και πρακτικά και θεωρητικά. Θα ήταν σαν αποτιμούσαμε την χρηματική αξία μιας κλειτορίδας. Και δεν θα ενοχλούσε ιδιαίτερα τους ευκατάστατους φανατικούς. Ο πληρώνων και ακρωτηριάζων! Μήπως η φυλάκιση; Πόσο ισχυρό αντικίνητρο θα ήταν για κάποιον που έχει περάσει από κέντρα κράτισης προσφύγων, η προοπτική της φυλάκισης, αν επιμένει οπωσδήποτε να ακολουθήσει την προσταγή του Αλλάχ; Και φυλάκιση για ποιο αδίκημα; Για βαρειά σωματική βλάβη που είναι κακούργημα ή για κάτι πιο light; Ας πούμε πάλι ότι θεσπίζουμε μια ποινή φυλάκισης, βρίσκονται οι πρώτοι ένοχοι γονείς και μηνύονται για βαρειά σωματική βλάβη από πρόθεση. Και οι δύο ή μόνον ο πατέρας; Ας πούμε ότι καταδικάζονται και μπαίνουν φυλακή. Τι θα γίνει μετά; Το κοριτσάκι, ακρωτηριασμένο ήδη, θα μείνει χωρίς οικογένεια. Είναι καλύτερο ή χειρότερο αυτό για το μέλλον, την ανάπτυξή του και την ενσωμάτωσή του στην κοινωνία μας; Κάποιος και με κάποια κριτήρια πρέπει να αποφασίσει αν η διαμονή σε μια τέτοια οικογένεια θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του και αντίκειται στα δικαιώματα του παιδιού.  Αν ο πατέρας αφέντης αποφασίσει να μην τη στείλει στο σχολείο; Αν την απειλεί με φόνο σε περίπτωση που ατιμάσει την οικογένειά της; (Όπου ατίμασμα μπορεί να είναι ακόμα και το φλερτ με μη μουσουλμάνο!)
Θα πρέπει σε αυτές τις περιπτώσεις να εφαρμοστεί η ισχύουσα νομοθεσία που προβλέπει την απομάκρυνση του παιδιού από την επικίνδυνη οικογένεια, την παραμονή του σε προνοιακές δομές και την υιοθεσία του από άλλη οικογένεια; Και τι θα συμβεί με τους γονείς; Θα μείνουν στην Ελλάδα ή θα απελαθούν; Κι αν είναι από αυτούς που ζουν εδώ νόμιμα με άδεια; Και πόσο κοστίζει όλο αυτό στο (χρεοκοπημένο) κράτος αν διαπιστώσουμε ότι δεν πρόκειται για 1-2 μεμονωμένες περιπτώσεις αλλά για χιλιάδες;
Δεν υπάρχει ιδανική λύση. Είναι όλες δυσάρεστες και πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στην λιγότερο δυσάρεστη. Αυτό σε καθιστά ευάλωτο σε κάθε λαϊκιστή ο οποίος θα απομονώσει τα σημεία της ιστορίας που ερεθίζουν το κοινό του και θα σε “χτυπάει” με αυτά. Όμως είναι αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε το ταχύτερο δυνατόν. Ήδη έχουμε αργήσει πολύ.
Χρειαζόμαστε πολιτικούς επιστήμονες, αλλά κυρίως δημιουργικούς νομικούς, που θα δώσουν λύσεις σε καταστάσεις πρωτόγνωρες για την αστική δημοκρατία. Δημιουργικός (όχι μόνο ως νομικός) είναι αυτός που σκέφτεται έξω από τους κανόνες για να δημιουργήσει νέους κανόνες. Ίσως να τον εμπνέει κι η δική του παρόμοια εμπειρία ζωής, καθώς έχει δώσει αγώνες για να διασώσει την αρτιμέλειά του από ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που 35 χρόνια τώρα, επιδίδεται σε συστηματικό ακρωτηριασμό, από την πολύ πρώιμη ηλικία, και της κρίσης και της δημιουργικότητας.

Σχόλια

  1. Θαύμα, θαύμα!!! Βρέθηκαν πριν καν τους αναζητήσει ο Τζήμερος και δεν το έμαθε ο καημένος μην ψάχνει άδικα: ήταν αυτοί που αθώωσαν τον φραουλέμπορα και τους τραμπούκους επιστάτες του. Θα αποτελέσει δεδικασμένο ή θα μας τα χαλάσουν οι επίτροποι της Ε.Ε.;

    Βασίλης Μπογιατζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΒΑσίλη εχουν σχέση οι δύο υποθέσεις; Δε νομίζω. Η κατάφωρη αδικία εις βάρος των εργαζομένων στη Μανωλάδα έχει σχέση με το θέμα των κλειτοριδοεκτομών; Υπάρχει συσχετισμός που αθωώνει τη μία ή την άλλη περίπτωση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επιγραμματικά, για την εφαρμογη της σαρια στην Ελλαδα: Για την εκδίκαση οικογενειακών και κληρονομικών υποθέσεων μεταξυ μελων της μουσουλμανικής μειονότητας της Ελλάδας προβλέπεται δικαστική δικαιοδοσία του μουφτη (ιεροδικειου).

    Αυτο υποτίθεται οτι στηρίζεται σε παλαιότερες διακρατικές συμβάσεις μεταξυ Ελλαδος και Τουρκίας.
    Ομως η δικαιοδοσία αυτη βρισκεται σε πλήρη αντίθεση τοσο με το Συνταγμα μας, οσο και με την Ευρωπαϊκή Συμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποια εχει υπέρ νομοθετική/συνταγματική ισχύ και την οποια -σημειωτέον- εχει κυρωσει και η Τουρκία.
    Η αντίθεση αυτη έγκειται οχι μονον στο οτι η σαρια παραβιάζει τα συνταγματικά δικαιώματα της ισότητας των φύλων κλπ, αλλα και ΠΡΙΝ απο αυτο στο οτι αναγνωρίζεται δικαιοδοτικη εξουσία σε όργανο που δεν πληροί τις προυποθεσεις και τις εγγυήσεις, οι οποίες προβλέπονται απο το ΣΥνταγμα και την ΕΣΔΑ, δηλαδη στον μουφτη.

    Ο νόμος 1920/91 επιχείρησε να θεραπεύσει την αντισυνταγματικότητα αναθέτοντας στα ελληνικά δικαστήρια να κηρύσσουν εκτελεστές τις αποφάσεις του μουφτη, μετα απο έλεγχο της συνταγματικοτητας του περιεχομένου τους.
    Αυτο ομως δεν θεραπεύει τίποτε. Διοτι ακομη και γινει αυτος ο ελεγχος ουσιαστικά -πράγμα που δεν συμβαίνει στην πραξη, όπου το δικαστήριο απλώς επικυρώνει την αποφαση του μουφτη- παραμένει το ΜΕΙΖΟΝ ζήτημα της απονομής δικαίου απο όργανο που στερείται δικαιοδοτικης εξουσιας, κατα παράβαση του Συνταγματος και της ΕΣΔΑ.

    Ο νομος αυτος πρεπει να καταργηθεί, δεδομένου οτι δεν εντάσσεται στην έννομη τάξη της χωρας μας.
    Ομως, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ απο την καταργηση του, οι αποφάσεις του μουφτη μπορούν να προσβληθούν ως ανυπόστατες με βαση τις διατάξεις της ΕΣΔΑ, οι οποίες εχουν ΑΜΕΣΗ ισχυ και υπερισχύουν καθε αντίθετης διάταξης εσωτερικού δικαίου.

    Αλικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχουν, Λεωνίδα, στον βαθμό που ο κοινός παρονομαστής και των δύο είναι ο εξ ορισμού βάρβαρος μη δυτικός άλλος, ο οποίος στη μία περίπτωση δεν αξίζει να απολαμβάνει (εργασιακά) δικαιώματα -τα οποία παρεμπιπτόντως,δεν ανήκαν μέχρι τον 20ό αι. στον πυρήνα του "ευρωπαϊκού πολιτισμού"-, ενώ στην άλλη προσδιορίζεται συλλήβδην από τέτοιες πρακτικές. Μόνο αν αρνηθούμε αυτή την αφετηρία δεν αθωώνεται καμία από τις δύο περιπτώσεις. Διαφορετικά, συνδέονται με ειρωνικό τρόπο: αφού "αυτοί" συλλήβδην κάνουν κλειτοριδεκτομές, τρώνε ζώα, σοδομίζονται κλπ κλπ δεν αξίζουν κανενός δικαιώματος.
    Όσον αφορά τώρα το επίδικο της πολυπολιτισμικότητας, υπάρχουν κριτικές και κριτικές. Η επιλογή προφανώς και είναι θέμα γούστου, αλλά εγώ δεν θα πάρω από το πανέρι του Τζήμερου. Οι σοσιαλδημοκράτες λ.χ. της Σκανδιναβίας, όπως και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (D66) και η Groenlinks της Ολλανδίας, άσκησαν και ασκούν άλλες κριτικές: ότι η ανοχή για τις πρακτικές του άλλου οδήγησαν ή συγκάλυψαν (σ)την αμοιβαία αδιαφορία με αποτέλεσμα τη γκετοποίηση, την άνοδο της ακροδεξιάς,την πολιτισμική ανησυχία και όχι μόνο των γηγενών που κατοικούν στις υποβαθμισμένες περιοχές κλπ. Επίσης, στον πολιτισμικό σχετικισμό και την άκριτη εξύμνηση της πολυπολιτισμικότητας είδαν μια συγκαλυμμένη δυτική υπεροψία και την συνεπαγόμενη υπόρρητη παραδοχή ότι δικαιώματα όπως ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η γυναικεία χειραφέτηση κλπ ήταν συμβατά μόνο με ευρωπαίους γυναίκες και άνδρες. Για αυτό τον λόγο και η βασική τους μέριμνα ήταν η ενσωμάτωση και η διαρκής προσπάθεια γεφύρωσης των ατομικών δικαιωμάτων που αρμόζουν σε όλους/ες με το δικαίωμα πολιτισμικής/συλλογικής έκφρασης. Για να κλείσω και να μη μακρηγορώ άλλο, πουθενά στα κείμενα που ανέβασες, όπως και στης Τριανταφύλλου, δεν βλέπω τέτοια έγνοια. Απλώς banalite.
    Γεια χαρά,
    Βασίλης Μπογιατζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σου απαντώ στο αυριανό take 5. H σύνδεση που επιχειρείς συγχώραμε είναι πρωτόλεια. Το αντίθετο συμβαίνει, ¨Οσο τους κρατάς δέσμιους του Αλάχ και του σκοταδισμού της θρησκείας τους πιο εύκολα τους διαχειρίζεσαι. Σου βγαίνω δηλαδή από τα αριστερά. Γιατι η Αριστερά απλά τα έχει χάσει.

      Διαγραφή
  5. Λεωνίδα,
    δεν έχω πρόβλημα με τους χαρακτηρισμούς, δεν υπάρχει πιο πρωτόλεια και μπανάλ προσέγγιση από αυτή που δεν βλέπει την εσωτερική αντιφατικότητα, πολλαπλότητα, μεταβλητότητα και ενδεχομενικότητα του υποτιθέμενα αρραγούς "ευρωπαϊκού πολιτισμού". Όποιος διαβάσει Mazower, Judt, Bauman, Peter Wagner, Καστοριάδη, Pels κλπ -και όχι Τζήμερο-, το καταλαβαίνει και προβληματίζεται αναλόγως. Η Αριστερά που περιέγραψα και προσδιόρισα σαφώς στο προηγούμενο σχόλιο δεν τα έχει λυμένα, αλλά δεν τα έχει και καθόλου χαμένα: γιατί αντιπαλεύει ταυτόχρονα τον πολιτισμικό/ταυτοτικό ολοκληρωτισμό, αλλά και τον Μπρέϊβικ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...και κάτι ακόμη, σε πρήζω λίγο, αλλά να το γράψω.
    Ενώ η ανάρτηση Τζήμερου προβοκάρει την πολιτική ορθότητα με τις υπερβολές της και τους αυτόκλητους αντιπροσώπους της, δεν προβοκάρει καθόλου όποιον έχει στοιχειώδη επαφή με το ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο. Ο κακομοίρης ο Τζήμερος που μοστράρεται εδώ ως προβοκάτορας ακολουθεί τον Βίλντερς, το δανέζικο κόμμα των ελευθεριών, τους Αληθινούς Φινλανδούς, τους αυστριακούς λαϊκιστές και οριακά τη Λεπέν. Στο πλαίσιο της ελεύθερης έκφρασης των ιδεών είναι ωραίο να παρουσιάζονται αυτές οι απόψεις, όπως και άλλων, γιατί μόνο έτσι αναδεικνύονται συνάφειες και συνέχειες. Αλλά ως μέλος του συντονιστικού του Ποταμιού και χωρίς βέβαια να σου προτείνω λογοκρισία, χρειάζεται να αναζητήσεις και άλλες πηγές προβληματισμού για αυτά τα θέματα. Το Ποτάμι συνεννοούταν με Σοσιαλιστές-Δημοκράτες, Φιλελεύθερους-Δημοκράτες και Πρασίνους για ευρωπαϊκή ένταξη, για να ενταχθεί τελικά στην πρώτη οικογένεια. Πουθενά δεν θα βρεις εκεί τέτοιες επεξεργασίες, σύγκρινε Κον-Μπεντίτ με Τζήμερο/Σώτη Τριανταφύλλου.
    Χάος απροσμέτρητο!!!
    Σταματώ (ευτυχώς),
    Βασίλης Μπογιατζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασίλη μου τα όσα γράφεις συνάδουν απολύτως με την αριστερή σου ιδεολογία και όσες αγκυλώσεις την ακολουθούν. Ευτυχώς για μένα την εγκατέλειψα. Απλά μου προτείνεις λογοκρισία και pollitical cortect επειδή είμαι μέλος της ΣΕ του ποταμιού. Ε λοιπόν το ΠΟΤΑΜΙ επιτρέπει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Γιατί δεν είναι Αριστερά ευτυχώς. Θα αναρτούσα με χαρά ανάλογες απόψεις αντίθετης κατεύθυνσης. Αρκεί να μην είναι στερεότυπα.

      Διαγραφή
    2. Να υπενθυμίσω, ο Τζήμερος στις εκλογές στηριχθηκε από το ALDE.

      Διαγραφή
    3. Έχοντας εκφράσει ρητά στο πρόγραμμά του αυτά που γράφει εδώ; Βρείτε τις σχετικές απόψεις του Φερχόφσταντ κλπ.
      Βασίλης Μπογιατζής

      Διαγραφή
  7. Τα υπονοούμενα μάλλον προκαλούν παρεξηγήσεις. Να τα πω λοιπόν πιο καθαρά: εγώ δεν είμαι political correct, οπότε καθόλου δεν προβοκάρομαι από τον Τζήμερο και τα ανάλογα. Για πολλοστή φορά υπογραμμίζω και πόσο μπανάλ είναι και από ποιες πολιτικές οικογένειες προέρχονται. Λογοκρισία σε καμία περίπτωση δεν προτείνω. Σου λέω απλώς ότι η πολιτική οικογένεια στην οποία έχει ενταχθεί το Ποτάμι, καλό είναι να προσθέσει και άλλες πηγές σε αυτά τα θέματα. Αν αυτό είναι αριστερή αγκύλωση, οκ!!! Παρεμπιπτόντως, το Ποτάμι μπορεί να μην είναι αριστερά και μαγκιά του, ωστόσο οι Σοσιαλιστές-Δημοκράτες στους οποίους έχει ενταχθεί, από όσο ξέρω δεν έχουν αποποιηθεί την κληρονομιά της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Οπότε αν το Ποτάμι δεν είναι τέτοιο, μπορεί να πάει αλλού, αλλά η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν αρνείται την αριστερή και left-liberal ιδεολογία της. Όσο για τις ανάλογες απόψεις αντίθετης κατεύθυνσης, τις έχεις ήδη διαθέσιμες. Εσύ έχεις το μαχαίρι, εσύ και το πεπόνι. Αν θες, ανάρτησέ τες και ας κρίνουν οι αναγνώστες πόσο στερεότυπες είναι και πόσο διαφορετικές από τις διακινούμενες μπαναλιτέ. Τη δίκη προθέσεων την αφήνω κατά μέρος.
    Καλό βράδυ

    Βασίλης Μπογιατζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δυο αναδημοσιεύσεις του Τζήμερου στο προσωπικό μου blog συνθέτουν την ιδεολογία του ΠΟΤΑΜΙΟΥ του οποίου είμαι μέλος. Έλεος. Μας χτυπούν με διάφορα αλλά όχι έτσι. ΚΑι οι Σοσιαλιστές Δημοκράτες δεν είναι Τρίτη Διεθνής απ όσο και γω ξέρω, για να μας δεχθούν κάτι παραπάνω ξέρω. Απόψεις επί του μεταναστευτικού δεν έχω δει πρόσφατες. Και με τόση βαβούρα που έγινε στο fb δεν είδα να ξεφυτρώνει καμία. Μονάχα κραυγές υστερίας. Αν έχεις καμία στείλε μου. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οι συνεπαγωγές τις οποίες αναφέρεις δεν προκύπτουν από όσα γράφω. Ποιος σας χτυπά και πώς, δεν με αφορά, μην κάνεις το σύνηθες μαρξιστικό λάθος της ανακάλυψης κρυφών κινήτρων που είναι ορατά στον παρατηρητή, αλλά μένουν αόρατα στον ομιλούντα: ακόμη κι αν διαφωνείς,μη διπλασιάζεις την πραγματικότητα και επίτρεψέ μου τη δυνατότητα της κριτικής. Σε αυτό που γράφεις για τις διεθνείς συμφωνώ απόλυτα. Πρόσεξε όμως: και τότε δεν μονοπωλούσε η Τρίτη Διεθνής την αριστερά και τώρα είναι πολλές οι αριστερές: ας μην τις τσουβαλιάζουμε. Κάτι που έχω, έχει ήδη σταλεί.
    ΒΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία