Τίποτα για εμάς;


της Τζίνας Μοσχολιού από την Καθημερινή

Toν Ιούλιο του 1999,οι καθολικοί επίσκοποι της Βενεζουέλας εξήλθαν, σε έξαλλη κατάσταση, από μια δίωρη συνάντηση με τον πρόεδρο Ούγκο Τσάβες, αυτόν που είχε βροντοφωνάξει ότι πιστεύει στην Καθολική Εκκλησία και τον Ιησού Χριστό, «τον μεγαλύτερο σοσιαλιστή όλων των εποχών». Αιτία της ξαφνικής και σφοδρής σύγκρουσής τους, ήταν η απόφαση του Τσάβες να περικόψει κατά 80% τις κρατικές επιχορηγήσεις στην Εκκλησία, τους εκπροσώπους της οποίας συμβούλεψε να συμμορφωθούν με το λαϊκό αίσθημα και να αναζητήσουν νέους τρόπους χρηματοδότησής τους. Από τη μέρα εκείνη, οι έπαινοι των επισκόπων στην κυβέρνηση αντικαταστάθηκαν με σκληρή αντιπολίτευση, με υπόνοιες ότι επιδιώκει να βγάλει τα θρησκευτικά από τα σχολεία, να νομιμοποιήσει τις εκτρώσεις και να εγκαθιδρύσει ένα κομμουνιστικό καθεστώς στα πρότυπα της Κούβας. Ο λαοφιλής πρόεδρος δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια: τους ταύτισε με τη διαφθορά και διοργάνωσε ένα προσκύνημα στο Βατικανό, όπου είχε φιλική συνάντηση με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄.

Ο Τσάβες πέθανε αλλά μας έμεινε η λέξη «Chavismo», με την οποία περιγράφεται ένα μείγμα λαϊκίστικης κομμουνιστογενούς αριστεράς, που συνδυάζει μοναδικά τον αντινεοφιλελευθερισμό και την αντιπαγκοσμιοποίηση, τον διεθνισμό και τον πατριωτισμό. Αν βάλουμε και τον Θεό μέσα, θυμόμαστε την αριστερή περίοδο του Κώστα Ζουράρι. Καλύτερα το περιέγραψε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας σε παλιότερη ομιλία του σε ένα φεστιβάλ νεολαίας: «είμαστε με τον διεθνιστικό πατριωτισμό». Ο οποίος ενίοτε παρακάμπτει τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις, αφού όπως μάθαμε από την επιστολή του Μανόλη Γλέζου στον «σύντροφο τότε» Πούτιν, ο Ελληνας αγρότης είναι άλλο, καλύτερο, πράγμα από τον Ευρωπαίο αγρότη.

Ο «διεθνιστικός πατριωτισμός» θα μπορούσε να εξηγήσει τη στροφή ενός μέρους της ελληνικής αριστεράς σε εθνικές και θρησκευτικές ανησυχίες. Η επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Αγιον Ορος εκτός από επαφή με ένα από τα ισχυρότερα λόμπι της επικράτειας -το οποίο συμπτωματικά φιλοξενούσε και Γερμανούς πολιτικούς τις ίδιες μέρες- θα μπορούσε να θεωρηθεί και μια ταχεία προσαρμογή στο κοινό που χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να εκλεγεί, το οποίο είναι ένα μεγάλο μέρος της μεσαίας και μικρομεσαίας τάξης που αναγνωρίζει ως σημαντικό θεσμό την Εκκλησία. Ο πρόεδρος του κόμματος έσπευσε να διαβεβαιώσει τους μοναχούς για τη στήριξή του στα φορολογικής φύσεως αιτήματά τους. Ισως η δέσμευση αυτή να αντιφάσκει με τις θέσεις για τη φορολογία που κατέγραψε σε άρθρο του στην «Εποχή» ο οικονομολόγος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ευκλείδης Τσακαλώτος, που πιστεύει ότι δεν μειώνεις φόρους σε περίοδο ύφεσης. Αλλά μια επίσκεψη στο Ορος μπορεί να σε κάνει να αναθεωρήσεις, αφού, όπως εξήγησε ο -κατά δήλωσίν του άθεος- Τσίπρας «όταν βλέπεις αυτά τα μοναστήρια, είτε πιστεύεις είτε όχι στον Θεό, νομίζεις ότι έχεις επικοινωνία με τα θεία».

Κάποιοι και κάποιες μπορεί να αμφισβητήσουν πως «όποιος δεν έχει πάει στο Αγιον Ορος αδικεί τον εαυτό του» αλλά οι επισκέπτες του συνήθως κάνουν λόγο για ένα μέρος στο οποίο ξεχνάς την καθημερινότητα του υπόλοιπου κόσμου. Αυτό δεν συνέβη -ευτυχώς- στον Αλέξη Τσίπρα, αφού, την ώρα που η κοινή γνώμη διχαζόταν για το προσκύνημά του, αυτός εμπνευσμένος από την αθωνική εμπειρία του, έδωσε και μια έμμεση απάντηση στους πολίτες που απασχολούνταν με τα υπόλοιπα θέματα της επικαιρότητας. «Πρέπει να εμπνευστούμε από την αγιορείτικη ζωή», είπε, καθώς «κάνουν πράξη» το σύνθημα των Ζαπατίστας, «όλα για όλους και τίποτε για εμάς».

Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι και το Αγιον Ορος δεν ζει μονάχα με θεία φώτιση –ευτυχώς βοηθάει η θεία πρόνοια του ΕΣΠΑ– το μήνυμα του ασκητισμού, της αυτοδιαχείρισης και της κοινοκτημοσύνης είναι μια υπέροχα ρομαντική οπισθοδρόμηση, ένα ριζοσπαστικό όραμα για τον Ελληνα πολίτη που χειμάζεται από τις δυτικές νεωτερικότητες και τα λατινοαμερικανικής αισθητικής πάρτι της Μυκόνου και τον ΕΝΦΙΑ, τον φόρο που δεν σέβεται το δικαίωμά του στην ακίνητη περιουσία, στο κεραμίδι του, το ξεροχώραφο και το προικώο του. Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν από την αγιορείτικη ζωή, μιας και στον Αθω η περιουσία τους είναι «για όλους» αλλά έχουν απαλλαγεί από τον ΕΝΦΙΑ ώστε αυτή να μην πληρώσει «τίποτε για εμάς» - με τη στήριξη και του ΣΥΡΙΖΑ φυσικά.
* Η κ. Τζίνα Μοσχολιού είναι δημοσιογράφος στο ραδιόφωνο του 9.84.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία