Ίσως με το GREXIT όλα να πάνε καλά. Αν όχι;

του Γιάννη Καρακάση

Μερικοί άνθρωποι στην κυβέρνηση και στελέχη μερικών κομμάτων ονειρεύονται την έξοδο από το Ευρώ ίσως και από την ΕΕ. Θεωρούν ότι η νομισματική πολιτική μπορεί να υποκαταστήσει τις μεταρρυθμίσεις και οι συνεχείς υποτιμήσεις του εθνικού νομίσματος να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η βασική ιδέα είναι ότι αυτή η μετάβαση δεν θα έχει σοβαρές συνέπειες στην αρχή ενώ θα έχει σημαντικότατες θετικές συνέπειες στην συνέχεια. Έχουν άραγε δίκιο; Τίποτε δεν αποκλείεται.

- Ίσως οι πολίτες της χώρας να δεχθούν αδιαμαρτύρητα την δέσμευση των καταθέσεών τους για κάμποσους μήνες και στην συνέχεια την εξάχνωσή τους από τον καλπάζοντα πληθωρισμό.
- Ίσως να αναμένουν υπομονετικά στις ουρές στις τράπεζες για αναλήψεις μέχρι 20 ευρώ (ή μάλλον το ισοδύναμό τους στο νέο νόμισμα), στα σούπερ μάρκετ, στα βενζινάδικα, στα φαρμακεία. Κάτι σαν τους Λονδρέζους την εποχή των βομβαρδισμών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
- Ίσως να μην υπάρξουν φαινόμενα μαύρης αγοράς ούτε υπόνοιες ότι οι ελλείψεις στην αγορά οφείλονται σε δόλο των εμπόρων, των φαρμακοποιών, των αρτοποιών, των κρεοπωλών κλπ. Και αν υπάρξουν τέτοιες υπόνοιες ίσως κανείς να μην ασκήσει βία στους υπόπτους.
- Ίσως η ευθύνη που χαρακτηρίζει τους πολίτες της χώρας μας να μην επιτρέψει οργισμένα επεισόδια εναντίων των πάντων: των πολιτικών γενικώς, του ΣΥΡΙΖΑ μη εξαιρουμένου, των τραπεζών και των τραπεζικών, των εφοριών και εφοριακών, των αστυνομικών τμημάτων, των νοσοκομείων και των υγειονομικών γενικώς.
- Ίσως ειδικά τα παιδιά με τις μολότοφ να μην κάψουν άλλες τράπεζες και να συναισθανθούν την κρισιμότητα των στιγμών. Ίσως να μην ξαναδούμε κρεμάλες στο Σύνταγμα και ίσως κανείς να μην ξεσπάσει την οργή του στους μετανάστες.
- Ίσως κανείς πολιτικός να μην καταδεχθεί να εκμεταλλευθεί την κοινωνική απελπισία για να αντλήσει κομματικά, εσωκομματικά ή άλλα οφέλη και να πρυτανεύσουν υπευθυνότητα, ωριμότητα και πνεύμα συνεργασίας.
- Ίσως τα ΜΜΕ να μην ρίξουν λάδι στη φωτιά με ανταποκρίσεις για την ακρίβεια και την δυστυχία.
- Ίσως η αστυνομία να φερθεί με άψογο τρόπο, συγκρατώντας ευγενικά όσους παρανομούν και αποφεύγοντας την περιττή βία.
- Ίσως τα συνδικάτα να δεχθούν με υπευθυνότητα την δραματική μείωση των αποδοχών και συντάξεων που θα μεταβάλλονται προς τα κάτω κάθε εβδομάδα.
- Ίσως πάλι, όταν με το καλό υποτιμήσουμε δραστικά το νόμισμά μας, οι τουρίστες από όλο τον κόσμο να έρχονται μέσα στο καταχείμωνο στα ελληνικά νησιά για να μείνουν στα χωρίς θέρμανση δωμάτια των ξενοδοχείων μας και να υπάρξει μια άνθηση στις εξαγωγές ελληνικών αυτοκινήτων, υπολογιστών, τηλεοράσεων, κινητών τηλεφώνων κλπ

Τίποτε από τα παραπάνω δεν μπορεί να αποκλειστεί ως ενδεχόμενο. Η πιθανότητα όμως να συμβεί ένα ενδεχόμενο ή μάλλον να συμβούν όλα αυτά τα ενδεχόμενα ταυτόχρονα είναι άλλη συζήτηση. Γνωρίζοντας τους διπλανούς σας και με βάση την εμπειρία σας από την πρόσφατη πολιτική ζωή της χώρας θα βάζατε στοίχημα ότι θα πραγματοποιηθούν όλα τα παραπάνω «Ίσως» ή μάλλον τα αντίθετά τους; Και αν το δυσμενές σενάριο είναι το πιο πιθανό, πώς στην οργή ανέχεστε όσους θέλουν να πυροδοτήσουν το Κούγκι; 

Άνθρωποι θεωρητικά εχέφρονες, που επιτρέπεται να έχουν την επιμέλεια ανηλίκων τέκνων και άδεια οδήγησης, διατείνονται ότι η ρήξη με την ευρωζώνη είναι ένα σοβαρό διαπραγματευτικό όπλο το οποίο δεν πρέπει να απεμπολήσουμε. Ταυτόχρονα μιλώντας στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση λένε ότι το αυτό το υπερ-όπλο δεν θα το χρησιμοποιήσουν αλλά το επικαλούνται για να «σκιαχτούν οι ξένοι» οι οποίοι προφανώς δεν καταλαβαίνουν τι θα μας συμβεί αλλά ούτε και έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ για να ακούσουν τι λένε οι υπουργοί, οι κυβερνητικοί βουλευτές και τα κορυφαία κομματικά στελέχη. 

Ο πολιτικός που πέτυχε τον διπλασιασμό της Ελλάδας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, δεν χρησιμοποιούσε ποτέ την μπλόφα και την αμετροέπεια στην διαπραγμάτευση του με τους ισχυρούς της εποχής του. Αντίθετα οι προτάσεις του βασίζονταν στο κοινό συμφέρον με την άλλη πλευρά την οποία δεν έκανε ποτέ το λάθος να υποτιμά.