Θάνος Τσουμαλάκος: Τι μάθαμε από την συμφωνία, τί έπρεπε να ξέραμε…


 του Θάνου Τσουμαλάκου

Ανακατεύοντας προχτές παλιές μου σημειώσεις, βρήκα στο γραφείο μου μία ολοσέλιδη καταχώρηση της Deutse Bank στις ελληνικές εφημερίδες, εν έτι 2000!, με κείμενο στα ελληνικά και αγγλικά: “ Η Deutse Bank συγχαίρει την Ελλάδα για την είσοδο της στην ΟΝΕ και εύχεται στους πελάτες της Χρόνια Πολλά».
 Εκ των υστέρων, πρέπει να αξιολογήσουμε πως μία ιδιωτική τράπεζα ένοιωσε την ανάγκη να συγχαρεί μία χώρα.  Όχι μία τράπεζα, έστω μία Κεντρική τράπεζα, άντε το τραπεζικό σύστημα συνολικά, όχι τίποτα από αυτά.
Μία ανεξάρτητη και αυτεξούσια χώρα.

Δύο συμπεράσματα από το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης:
Τα δια-κυβερνητικά δάνεια δεν είναι σαν τα δάνεια του ιδιωτικού τομέα. Εκεί το πλαίσιο είναι σαφώς προδιαγραμμένο, οι νομικές διαδικασίες πτώχευσης συγκεκριμένες, ο κόσμος των επιχειρήσεων έχει  εμπειρία ετών στην αντιμετώπιση και χειρισμό  αυτών των διαδικασιών.
Στον αντίποδα, δεν υπάρχει καθαρό νομικό πλαίσιο χειρισμού και  διαγραφής δανεισμού από οργανισμούς σαν την Κεντρική Ευρωπαϊκή τράπεζα (ECB),  το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF), κλπ. Οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν μονοπωλιακά στην παροχή υπηρεσιών και βοήθειας και απαιτούν την εκχώρηση δικαιωμάτων πολιτικής κυριαρχίας, από τις κυβερνήσεις οι οποίες λαμβάνουν την βοήθεια.

Αυτό σημαίνει, επίσης, πως οι οργανισμοί αυτοί, μπορεί να λειτουργήσουν και με πολιτικούς όρους όχι μόνο οικονομικούς, όπως η πίστωση στην αγορά.
Για παράδειγμα, μία τράπεζα δεν θα δώσει ποτέ  δάνειο  δέκα εκατομμύρια σε επιχείρηση που κάνει ετήσιες πωλήσεις εκατό χιλιάδες, αλλά τα διακυβερνητικά δάνεια μπορούν να κάνουν bypass την οικονομική πραγματικότητα μιας χώρας για πολιτικούς λόγους.
Και φυσικά αυτό είναι άλλη μία διαστρέβλωση της δήθεν ελεύθερης αγοράς.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι η οριστική δια-πολιτική αυτοδιάψευση του «λεφτά υπάρχουν», του Ζαππείου και της Θεσσαλονίκης, η βαθύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του σύγχρονου ελλειμματικού κράτους.  Οι παροχές δεν υπάρχουν αν δεν φροντίσεις να έχεις πρόθυμους δανειστές της κυβέρνησης.
Αυτοί, (οι δανειστές) είναι στην διάθεση σου, ορίζουν και ελέγχουν τους χρηματοδοτικούς φορείς και μηχανισμούς που προαναφέραμε και πρέπει να σε εμπιστεύονται. Αναμένεται, λοιπόν, με ενδιαφέρον, η αλλαγή στο περιεχόμενο του πολιτικού διαλόγου και ποιοι πολιτικοί φορείς μπορούν να την υλοποιήσουν.

Με το τέλος της διαπραγμάτευσης, έχουμε ανάγκη, σαν λαός, να αποτιμήσουμε και να επαναπροσδιορίσουμε τον πήχη της εθνικής μας επιτυχίας, του σχεδιασμού και της αυτογνωσίας μέσα στο  Ευρωπαϊκού γίγνεσθαι:
Η ελλιπής προετοιμασία, η στρεβλή αξιολόγηση των ισορροπιών, η έλλειψη στρατηγικής και σχεδίου δεν ταιριάζει στην η ευρωπαϊκή προσέγγιση όπου εκεί «σημασία έχει το αποτέλεσμα». 
Για την ελληνική πολιτική τάξη, ακόμη δυστυχώς, σημασία έχει η προσπάθεια.
Το επόμενο διάστημα προβλέπω να ακούσουμε πολλά «προσπαθήσαμε αλλά...» με την απαραίτητη συναισθηματική φόρτωση, η οποία αθωώνει και διαγράφει ενοχές..  

Τα πραγματικά αφεντικά, πάντως, όπως φαίνεται και από την παλιά καταχώρηση της Deutse Bank, μας είχαν συστηθεί από την αρχή. 
Έπρεπε να το είχαμε κατανοήσει .


Θάνος Τσουμαλάκος, 13-7-2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία