Σπύρος Στεκούλης: Γιατί, άραγε, αυξάνονται διαρκώς οι φόροι στην Ελλάδα;
από τη Μεταρρύθμιση
Διότι, τώρα που τέλειωσαν τα δανεικά, το κράτος πρέπει να ισοσκελίζει τις δαπάνες του. Και αφού δεν θέλει να κόψει άσκοπες ή αντικοινωνικές και άδικες δαπάνες (=σπατάλες, «λίπος» δηλαδή) είναι αναγκασμένο να αυξάνει διαρκώς τους φόρους επί όσων ήδη πληρώνουν – αφού τους υπόλοιπους μόνο στα τηλεπαράθυρα τους κυνηγάει…
Λίγα παραδείγματα, πολύ βιαστικά και πρόχειρα, άδικων δαπανών;
Τα συνταξιοδοτικά ταμεία της ΔΕΗ και του ΟΤΕ επιδοτούνται ετησίως (αθροιστικά) με 1,2 δις ευρώ. Κατά κεφαλήν επιδότηση συνταξιούχου: άνω των 25000 ευρώ ετησίως – ενώ για το ΙΚΑ είναι μόνον 2000 περίπου.
Οι αγροτικές ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ (δεν μιλάμε δηλ. «για τον τίμιο ιδρώτα του αγρότη») προστίθενται στο αγροτικό εισόδημα (είναι μερικά δις ευρώ τον χρόνο, η ΚΑΠ είναι η πιο «ακριβή» πολιτική της ΕΕ και μόνιμη πηγή διαφωνιών με τους βορειοευρωπαίους «ευρωσκεπτικιστές”) και παραμένουν στην ουσία ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΣ – καθώς όλο το αγροτικό εισόδημα αντιμετωπίζεται σαν εισόδημα πενομένων ξωμάχων της υπαίθρου.
Οι σπατάλες στο υπουργείο άμυνας καλα κρατούν: πέρα από το μισό δις του καμμένου για να επισκευάσει αεροσκάφη 40ετίας, τα περίφημα ΚΑΑΥ (Κέντρα Αναψυχής Αξιωματικών Υπαξιωματικών) είναι ακόμη εδώ: «παραθεριστικά χωριά» για τους σκληρούς πολεμιστές των ΕΔ, τα οποία πληρώνονται εξ ολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό, θαρρείς και ζούμε ακόμη στον ανταρτοπόλεμο… Ποια άλλη κατηγορία εργαζομένων κάνει διακοπές με δαπάνη των φορολογούμενων, σε εγκαταστάσεις που υπάρχουν και συντηρούνται ολοχρονίς μόνο για 2 μήνες το χρόνο – και μόνο για συγκεκριμένους «πελάτες»;
Να πούμε για τα (άχρηστα πια) στρατόπεδα-φαντάσματα, που κανείς δεν τολμά να κλείσει/ενοποιήσει γιατί αντιδρούν οι δήμαρχοι (!!!) και οι τοπικές κοινωνίες(!);
Να πούμε για το «επίδομα μετακόμισης» που, εκτός από τους αξιωματικούς των ΕΔ, το δικαιούνται και υπάλληλοι των ΔΕΚΟ και διαφόρων άλλων οργανισμών του δημοσίου – και όπου, βεβαίως, γίνεται πάρτι; Υπάλληλοι που καθώς βγαίνουν στη σύνταξη (στα 45-50, βεβαίως) ανακαλύπτουν ότι προτιμούν να ζήσουν τα ένδοξα γηρατειά τους στη Φλώρινα πχ, αντί για τη Ρόδο όπου μεγαλούργησαν εργαζόμενοι, κάνουν τη σχετική αίτηση, τσεπώνουν το 3χίλιαρο – και σιγά μην υπάρξει κανένας έλεγχος αν πράγματι μετακόμισαν… Άσε που η Φλώρινα έχει κρύο, υγρασία και βαρύ χειμώνα – οπότε μπορεί κάποιος γιατρός, του δημοσίου πάντα, να συστήσει διαβίωση στη Ρόδο…
Να θυμίσουμε ότι τα κονδύλια που καταβάλλονται για συντάξεις «ηλικιωμένων» 45-55 χρόνων είναι μεγαλύτερα (και η κατά κεφαλήν σύνταξη επίσης μεγαλύτερη) από όσα καταβάλλονται για συντάξεις πραγματικά ηλικιωμένων; Οι οποίοι παίρνουν και μικρότερη σύνταξη κατά κεφαλήν;
Να πούμε για την απίστευτη σπατάλη για «καύσιμα και λιπαντικά» (μαζί με τα «οδοιπορικά» και τα «εκτός έδρας» – φυσικά όχι για όλους τους ΔΥ όπως γινόταν προ-μνημονίου) σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης; Δήμους, Περιφέρειες, υπουργεία και ΔΕΚΟ…
Το φαγοπότι των τρωκτικών ανθίσταται – όσο ακόμη κάτι κινείται στην οικονομία και μπορεί να φορολογηθεί.
Φυσικά, αυτό είναι «συνταγή αυτοκτονίας» – και «δεν βγαίνει», όπως σκίζουν τα καλσόν τους οι έλληνες πολιτικοί εδώ και 5 χρόνια.
Αλλά τις σπατάλες δεν τις επιβάλλει καμία ΕΕ, κανένας Σόιμπλε, κανένας Ντάισελμπλουμ ή Μέρκελ: τις ανέχεται και τις υποθάλπει σύμπαν το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όλων των βαθμίδων.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ελληνικό όχημα του κάθε είδους δημοσίου δεν διαθέτει GPS: αρνούνται πεισματικά ΟΛΟΙ οι υπάλληλοι «να ανεβούν σε τέτοια οχήματα» – γιατί παραβιάζουν, λέει, τα προσωπικά τους δεδομένα.
ΟΚ! Αν πίνω τσίπουρο είναι προσωπικό μου δεδομένο – αλλά αν το πίνω σε ώρα εργασίας είναι λίγο διαφορετικό…
"τις ανέχεται και τις υποθάλπει σύμπαν το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όλων των βαθμίδων." Από κοντά κι όλοι εμείς βεβαίως - βεβαίως. Για να επαληθευτεί κι ο κυρ Θόδωρος - μόνο που το ανακάλυψε αργά κι αυτός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπάμπης
1. "Γιατί, άραγε, αυξάνονται διαρκώς οι φόροι στην Ελλάδα;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι δεν παραγεται αρκετος φορολογουμενος πλουτος , για το υψηλο ακομη επιπεδο διαβιωσης, μετα την εξαετη υφεση, το οποιο οφειλεται στην πολυσθενια των εισοδηματων, στην διογκουμενη παραοικονομια, φοροαποφυγη, φοροκλοπη, μικρων, μεσαιων, μεγαλων και πολυ μεγαλων εισοδηματων.
2, Ένα καλοκαίρι που θυμίζει βαρύ χειμώνα. Tου Ανδρέα Κυράνη1.
Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, ή ο ορισμός στην πράξη της φυγής προς τα μπρός.
[.....]
Είμαστε ένας μικρός λαός που θα μπορούσαμε να κάνουμε θαύματα εκεί που οι άλλοι σήμερα λόγο μεγέθους αδυνατούν. Εκεί και μόνο εκεί κατοικεί η δυνατότητα μας να υπερβούμε την κρίση.
Στην παραγωγή πολύτιμων μονάκριβων πραγμάτων υψηλής προστιθέμενης αξίας, συμβατών με την ιδιοπροσωπεία μας, από τον πρωτογενή έως τον τριτογενή τομέα, που θα συνδυάζουν υπερσύγχρονη τεχνολογία και υψηλή μαστορική δεξιότητα. Δεν έχουμε κανένα μέλλον στην μαζική παραγωγή. Δεν μπορούμε και δεν μας παίρνει. Το δυστύχημα της χωράς είναι το ότι οι κρατούντες αδυνατούν να κατανοήσουν πως παραγωγή στην σημερινή διεθνή συγκυρία δεν είναι μόνο η μαζική παραγωγή αλλά και η μικρή σύγχρονη και ευέλικτη αντίστοιχα. Οφείλουμε να γεννήσουμε μεγέθη μέσα από την συνέργεια μικρών και πολύ μικρών πολύτιμων και σπάνιων δραστηριοτήτων. Ο τόπος μας προσφέρει άπειρες τέτοιες δυνατότητες. Δεν χρειαζόμαστε "απασχόληση", είδος που ανήκει σε ένα ήδη νεκρό για την Ευρώπη παραγωγικό πρότυπο. Χρειαζόμαστε χιλιάδες μικρούς η και αυτοαπασχολούμενους παραγωγούς, διαδικτυωμένους μεταξύ τους σε διεθνώς αναγνωρίσιμο μέγεθος. Όλα τα παραπάνω βρίσκουν εμπόδιο στις ιδεοληψίες των κυβερνώντων όχι σήμερα αλλά εδώ και 40 χρόνια. Δυστυχώς οι μορφωμένες ελίτ αυτού του τόπου μιλούν με όρους κυρίαρχου Δυτικού μοντέλου, παραβλέποντας πως η όποια ικμάδα του τόπου δεν εγγράφεται σε αυτό το μοντέλο. Αυτή η εγγραφή, αυτές οι περίφημες μεταρρυθμίσεις για τις οποίες μιλούν τα απανταχού παπαγαλάκια, μόνο παραπέρα καταστροφή μπορούν να επιφέρουν, μια και ισοπεδώνουν το όποιο ενδογενές "κοινοτικό" υπόδειγμα υπέρ ενός εξωγενούς αντίστοιχου.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας, στην πρώτη επίσημη επίσκεψη του στο Βερολίνο μίλησε για ενδογενή αίτια της κρίσης. Παρέλειψε να μιλήσει για ενδογενείς δυνατότητες. Είπε δηλαδή την μισή αλήθεια, και η μισή αλήθεια συνήθως συνιστά δυστυχώς ένα μεγάλο ψέμα.
Με την κραυγαλέα έλλειψη ενός τέτοιου σχεδίου, η πολιτική ατζέντα εξαντλείται στο πως δήθεν θα προασπιστούν οι κατακτήσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Το ζήτημα όμως αυτό δεν επιλύεται κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη, αν η χώρα δεν υπερβεί την παρασιτική της πραγματικότητα και χαράξει τον δικό της παραγωγικό δρόμο και τρόπο. Σε αυτό το τελευταίο τα μνημόνια δεν είναι εκείνα που γεννούν από μόνα τους την καταστροφή, παρά την παράνομη φύση τους. Αυτό και συνιστά την ψευδεπίγραφη υπόσταση του πρόσφατου δήθεν κύριου πολιτικού διακυβεύματος στον τόπο. Η αποσιώπηση και υποτίμηση δηλαδή του γεγονότος του ότι τα μνημόνια συνιστούν κυρίως αποτέλεσμα και όχι αιτία.
[.....]
http://endogenis.blogspot.gr/2015/07/t.html#more