Τρία από τα πολλά ψέμματα της κυβέρνησης

του Μενέλαου Ρεντούμη από το protagon

Παρακολουθούμε όλοι εμβρόντητοι τις τελευταίες ώρες να εξελίσσεται αυτό που κάποιοι είχαν προβλέψει, αλλά ουδείς ήθελε να πιστέψει, μια εθνική τραγωδία, που μπορεί να πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας, με συνολική χρεοκοπία της χώρας και βασικότατο πρόβλημα ανθρωπιστικής κρίσης, για την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών.

Πώς φτάσαμε όμως μέχρι το περιβόητο δημοψήφισμα που έχει ανακοινωθεί για τις 5 Ιουλίου;

Η βασική επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, ήταν ότι οι δανειστές απάντησαν στην τελευταία πρότασή της, η οποία περιείχε μάλιστα συνολικά μέτρα για τη διετία 2015-2016, ύψους 8 δισ. ευρώ, με επαχθείς όρους και τελεσίγραφα.

Αυτό θεωρεί ότι ξεχείλισε το ποτήρι και αποφάσισε ν ’αποχωρήσει από το Eurogroup με την κατάληξη που όλοι γνωρίζουμε, που δεν είναι άλλη από την τραγική συνέπεια των capital controls, δηλαδή τον περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων με ημερήσιο όριο ανάληψης τα 60 ευρώ.

Υπάρχουν όμως μερικοί σημαντικοί παράγοντες που σκόπιμα πιστεύω απέκρυψε η κυβέρνηση όσον αφορά την πρόταση των δανειστών, ώστε να έχει το άλλοθι της ρήξης και της διενέργειας του δημοψηφίσματος:

1. Οι δανειστές ήθελαν να καταστρέψουν συνολικά με τον ΦΠΑ τον τουρισμό: Η κυβέρνηση αντιδρούσε για την επιβολή 23%, που θα ήταν μεγάλο πλήγμα στις αφίξεις νέων τουριστών. Οι θεσμοί όμως είχαν ήδη υποχωρήσει σε αυτό το θέμα και θα επιβαλλόταν συντελεστής 13% τελικά, στην πρόταση που ήταν έτοιμη να υποβληθεί, ενώ λίγο πριν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε αποχωρήσει κατηγορώντας τους θεσμούς. Μάλιστα οι συντελεστές ΦΠΑ μπορούν ν’ αναθεωρηθούν προς το καλύτερο στα τέλη του 2016, αν υπάρχει σχετική πρόοδος στα έσοδα, γεγονός που βελτιώνει ακόμη περισσότερο την ανάπτυξη.

2. Οι δανειστές επέμεναν σε σημαντική μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων: Δεν γίνεται λόγος συγκεκριμένα για οριζόντια μείωση συντάξεων αλλά μείωση συνολικά του ασφαλιστικού κόστους, που αφορά κυρίως το σκέλος των δαπανών. Προτείνεται μόνο αύξηση των εισφορών υγείας κατά 2% στις συντάξεις που θ’ αφορούσαν και τις επικουρικές. Μάλιστα γίνεται λόγος γι’ αντικατάσταση του μέτρου με ισοδύναμο που θα συμφωνηθεί με την ελληνική κυβέρνηση, αν αυτό έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Επιπρόσθετα κάτι πολύ σημαντικό είναι ότι είχε τεθεί στόχος για την συνένωση ταμείων και την εξοικονόμηση πόρων από το ασφαλιστικό, όχι για την αποπληρωμή του χρέους, αλλά για τη χρηματοδότηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

3. Οι δανειστές έκοψαν απότομα τη ρευστότητα των τραπεζών: Γνώριζε πολύ καλά η κυβέρνηση, ότι ήδη ήταν οριακή η ρευστότητα, καθώς τον τελευταίο καιρό, λόγω της αβεβαιότητας και των διαρροών καταθέσεων, στήριζε σχεδόν καθημερινά η ΕΚΤ μέσω του ELA τις ελληνικές τράπεζες, φτάνοντας τον συνολικό δανεισμό τους κοντά στα 125 δισ. για να εξυπηρετούν απρόσκοπτα τους πελάτες τους και να χρηματοδοτείται η ελληνική οικονομία. Άρα, δεν εξασφάλισε ρευστότητα, αρκετό καιρό πριν τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, σε συνεργασία με τους θεσμούς, ώστε να υπάρχει επάρκεια χρήματος, αλλά υπέβαλε αίτημα παράτασης του προγράμματος, αφού ανακοίνωσε το δημοψήφισμα, την τελευταία στιγμή και μάλιστα στο ποσό των 2,5 δισ. ευρώ, το οποίο φυσικά και απορρίφθηκε, βάσει του καταστατικού της ΕΚΤ.

Να σημειώσω εδώ ότι και για τα τρία σημεία που ανέφερα, ουδέποτε αναφέρθηκαν ως τελεσίγραφο, εφόσον οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν.

Με βάση τα παραπάνω, είναι επιτακτική ανάγκη, αν επιθυμεί η κυβέρνηση τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, να επιστρέψει άμεσα στις διαπραγματεύσεις με ειλικρίνεια, κλείνοντας τη συμφωνία και ξεκινώντας σοβαρές μεταρρυθμίσεις που μπορούν στην πορεία να ελαφρύνουν δημοσιονομικά τους πολίτες.

Οι υπεκφυγές, τα ψέματα, και η σύγκρουση, χωρίς κανένα σύμμαχο, με ολόκληρη την Ευρώπη, μόνο ήττα και καταστροφικές συνέπειες μπορούν να επιφέρουν, γεγονός που δυστυχώς επιβεβαιώνεται.

Το δημοψήφισμα για ένα δημοσιονομικό ζήτημα με εκατοντάδες τεχνικές πτυχές, μόνο σύγχυση δημιουργεί και επιτείνει το πρόβλημα, επιστρέφοντας την ευθύνη στους πολίτες, όταν η κυβέρνηση έχει ήδη νωπή λαϊκή εντολή.