Γιώργος Κουκουβιτάκης: Σκουριές και πάλι

Σήμερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε την προσωρινή διακοπή των εργασιών της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές, γιατί «έχει παραβεί του όρους των τεχνικών μελετών».

Επειδή δεν είναι η πρώτη φορά, που εμφανίζεται η κυβερνητική προκατάληψη στην συγκεκριμένη επένδυση, θα αποφύγουμε να ερμηνεύσουμε την κίνηση στις σκοπιμότητες της συγκυρίας, που οδηγεί τις εσωκομματικές συγκρούσεις να μεταφέρονται σε κυβερνητικές αποφάσεις. Ότι δηλαδή μετά την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στις μνημονιακές δυνάμεις, και την απομάκρυνση της Αριστερής Πλατφόρμας, η κυβέρνηση συνεχίζει να είναι ριζοσπαστική και δεν ενσωματώθηκε στις δυνάμεις του συστήματος.

Θα αναφερθούμε λοιπόν γενικότερα, για τις Σκουριές ως πρόβλημα των ξένων επενδύσεων και των 1.500.000 ανέργων που περιμένουν να εργαστούν.
Χιλιάδες τόμοι έχουν γραφεί για τη σχέση αριστεράς - εργατικής τάξης. Στο όνομα της εργατικής τάξης η αριστερά πρωταγωνίστησε σε πράξεις ηρωισμού αλλά και εγκλημάτων.

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στα Μεταλλεία Χαλκιδικής, σίγουρα δεν είναι ηρωική, γιατί αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του πιο αυθεντικού κομματιού της εργατικής τάξης, και φυσικά είναι μια μικρογραφία της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής «βλέποντας και κάνοντας».

Στη πράξη, δεν ομολογείται η κεντρική πολιτική του αντίληψη, που ουσιαστικά απορρίπτει κάθε ξένη επένδυση, και που βασίζεται τόσο σε ιδεολογικές εμμονές όσο και σε προγενέστερες αντιμνημονιακές μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Ιδεολογικές εμμονές που οφείλονται στην πολιτική διαπαιδαγώγηση για το χαρακτήρα των αγορών στο καπιταλιστικό σύστημα, που προκαλούν μόνο δεινά στους εργαζόμενους, συνεπώς πρέπει να καταγγέλλονται και να ανατρέπονται.
Και σκοπιμότητες που εκφράστηκαν με τις συκοφαντίες γκεμπελίσκων, που δέχτηκε η επένδυση, από την τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, και τα θλιβερά επικίνδυνα επεισόδια που οργανώνονται από κουκουλοφόρους και γιαυτο πιθανότατα μεταφερόμενους αντιεξουσιαστές και οικολόγους της πλάκας.
Έτσι προετοιμασμένες επενδύσεις δεν προωθούνται, άλλες αποκλείονται χωρίς σοβαρά επιχειρήματα, ακόμη και λειτουργούσες απειλούνται με διακοπή χωρίς να υπολογίζονται τα τεράστια ποσά που χωρίς να υπάρχουν, πρέπει να δοθούν σε αποζημιώσεις- όπως παντού στο σύγχρονο κόσμο κρίνουν τα διεθνή δικαστήρια !
Και αυτό την ώρα που 1,5 εκ άνεργοι περιμένουν μάταια την ελπίδα νέων και υγιών θέσεων εργασίας, που δεν μπορούν να διατεθούν από τα ανύπαρκτα εσωτερικά κονδύλια και που δυνητικά προσφέρονται απλόχερα, από σημαντικές ξένες επενδύσεις !

Να θυμηθούμε:
την διαχείριση της COSCO: Την ημέρα της ορκωμοσίας του ο αρμόδιος Υπουργός με επιθετικές δηλώσεις προετοιμάζει ουσιαστικά την εκδίωξη. Όμως 19 Φεβρουαρίου ο πρωθυπουργός σε εκδήλωση υποδοχής του 18ου στόλου της Κίνας, πάνω στη φρεγάτα «CHANGBAI SHAN 989», εξαγγέλλει στήριξη και ενδυνάμωση της επένδυσης, για να ακολουθήσει στο ίδιο κλίμα η επίσκεψη στην Κίνα και οι δηλώσεις του αντιπροέδρου κ. Δραγασάκη, που με τη σειρά του θα αναιρεθεί από τον αρμόδιο Υπουργό, που φαίνεται να εκπροσωπεί την κυρίαρχη εντός ΣΥΡΙΖΑ, για την ώρα πολιτική! Μία πολιτική εκκρεμούς που στιγμιαία φαίνεται να μηδενίζει την κίνησή του, και την επόμενη χρονική στιγμή κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση ! 

Το ίδιο αρνητική είναι και η αντιμετώπιση της επένδυσης για την αξιοποίηση του Ελληνικού, που αποτελεί ότι ελκυστικότερο υπάρχει σήμερα για να δώσει όχι μόνο δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, αλλά και μια νέα ώθηση στην Αθήνα και την οικονομία με την προστιθέμενη αξία σε τουρισμό, χώρους άθλησης, αναψυχής και πολιτισμού. Κανείς δεν διδάσκεται από τα 14 χρόνια που πέρασαν, χωρίς να αξιοποιούνται οι δυνατότητες της περιοχής. Γίνεται συζήτηση για το ύψος του τιμήματος, ενώ είναι βέβαιο ότι σε λιγότερο από ένα χρόνο, η οποιαδήποτε διαφορά στο ποσό που θα καταβάλλει ο επενδυτής θα ισοσκελιστεί από άλλες παραμέτρους, και κυρίως με την εισροή εσόδων από τα έργα της ανάπλασης που θα ξεκινήσει...

Τέλος η επένδυση στα περιφερειακά αεροδρόμια είναι ανεκτή μόνο λόγω του Γερμανικού ενδιαφέροντος, και τον κομβικό ρόλο της κ. Μέρκελ στη μνημονιακή διαπραγμάτευση.

Η επίκληση περιβαλλοντικών παραμέτρων είναι προφανώς προσχηματική. Κάθε παρέμβαση στη φύση προκαλεί περιβαλλοντικές αλλοιώσεις, αλλά ο άνθρωπος δεν παρέμεινε στην εποχή των σπηλαίων. Στις δημοκρατικές χώρες έμαθαν να επιλύουν με δημιουργικό τρόπο τις συγκρούσεις αντιτιθέμενων αγαθών, να διαχειρίζονται ανόμοια συμφέροντα και τελικά να παράγουν ωφέλιμα αποτελέσματα, για το σύνολο της κοινωνίας. Γι αυτό και έχουν θεσπιστεί διαδικασίες που ξεκινούν με την ψήφιση κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων, κρίνουν και συγκρίνουν πλεονεκτήματα, θέτουν προϋποθέσεις και αντισταθμιστικά οφέλη για τις αναπόφευκτες παρενέργειες. Τέλος ελέγχουν και εγκρίνουν ή απορρίπτουν τις προτεινόμενες επενδύσεις.

Αν στη χώρα υπήρχε σοβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση της αριστεράς, θα θεωρούσε ευλογία τις ξένες επενδύσεις. Ειδικά αυτές τις δύσκολες ώρες. Θα διευκόλυνε τις υπάρχουσες και μέσω αυτών θα καλλιεργούσε κλίμα για την υποδοχή νέων. Αν διαφωνούσε ή είχε αμφιβολίες θα επανεξέταζε τις τυχόν προβληματικές συμβάσεις και θα προχωρούσε σε φιλική επαναδιαπραγμάτευση για να διασφαλίσει περισσότερο τα συμφέροντα του δημοσίου π.χ. σε πολεοδομικές ,περιβαλλοντολογικές ρυθμίσεις, σε αντισταθμιστικές πολιτικές, στην τήρηση της φορολογικής και της εργατικής νομοθεσίας, σε πρόσθετες θέσεις εργασίας στο μέλλον.

Ειδικά στις Σκουριές τίποτε δεν δικαιολογεί την κυβερνητική εμμονή να σταματήσει η επένδυση:
Τρείς φορές το Συμβούλιο της Επικρατείας γνωμοδότησε υπέρ των υφιστάμενων περιβαλλοντικών όρων.
Όπως φάνηκε με εκκωφαντικό τρόπο στην πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων στην Αθήνα, η τοπική κοινωνία, στηρίζει με αποφασιστικότητα την επένδυση. Πρόσφατη (28-30/4/2015) έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας έδειξε ότι μόνο ένας στους τέσσερεις (26,4%) πολίτες, θέλει να σταματήσει η επένδυση.

Έφθασε η ώρα, η κυβέρνηση να πάρει πρωτοβουλία για να συμφιλιώσει και να συμφιλιωθεί με την περιοχή. Άλλωστε και οι πολίτες που συντάσσονται με το έργο, δεν ανήκουν στην οικονομική ολιγαρχία. Θα χάσει ενδεχομένως την υποστήριξη κάποιων φανατικών. Θα κερδίσει όμως η κοινωνική ειρήνη, η λογική και η Χαλκιδική.

Οι κυβερνήσεις είναι για τα δύσκολα. Ας αναμετρηθεί λοιπόν η κυβέρνησή μας με τις υπαρκτές δυσκολίες για να προστατεύσει ταυτόχρονα και την επένδυση και το περιβάλλον και την απασχόληση ! Άλλωστε και τώρα δύσκολα ερωτήματα έχει να απαντήσει: Γιατί εκδίδει ανακοινώσεις που θεωρούν πρόκληση να διαδηλώνουν οι μεταλλωρύχοι, οι εργάτες στις υπόγειες στοές, ενώ είναι λογική η διαδήλωση εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, και η κατάληψη του Πανεπιστημίου από άσχετους μη φοιτητές αντιεξουσιαστές;

Επιπλέον αν η κίνηση συνδυαστεί με μια γενικότερη αξιόπιστη στροφή υπέρ των επενδύσεων, που θα καλλιεργεί ένα φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον, θα σηματοδοτήσει την πολιτική της ωρίμανση και ταυτόχρονα θα άρει τις προκαταλήψεις όσων αρνούνται να επενδύσουν στη χώρα. Το κέρδος της αναπτυξιακής πολιτικής, θα είναι πολύ σημαντικότερο από τις οριακές αλλαγές που διεκδικεί στη νέα συμφωνία με τους δανειστές…