Γιάννης Αντωνίου: Η απροϋπόθετη ανεκτικότητα
Παραφράζοντας
ένα παλιό σύνθημα, θα έλεγα ότι εκτός από τον ιμπεριαλισμό, υπάρχουν και οι
μαντήλες (με όλα τα ιδεολογικά συμφραζόμενα κάτω από αυτές).
Η παραπάνω έρευνα ανιχνεύει τα όρια, τις δυσκολίες, τις αντιφάσεις και τις συνέπειες της άνευ όρων παράδοσης στην politically correct στάση του ανένδοτου δικαιωματισμού, στην χωρίς κανόνες ανεκτικότητα, στην έκπτωση του πολιτιστικού σχετικισμού. Πόσο μεγάλη άραγε είναι η απόσταση ανάμεσα στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και την περιχαράκωση των κλειστών μουσουλμανικών κοινοτήτων των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, που ανεμίζουν επιθετικά τη διαφορετικότά τους εναντίον των καταστατικών αρχών του κοσμικού κράτους και του φιλελεύθερου ήθους, ιδιαίτερα μάλιστα στις συνθήκες της παρούσας έντασης. Ο μακελάρης του Παρισιού διέφευγε τη σύλληψη, προστατευόμενος από μια τέτοια κοινότητα πέντε μήνες.
Και είναι και κάτι ακόμη. Η απροϋπόθετη ανεκτικότητα, παρακινούμενη είτε από το δικαιωματισμό φιλελεύθερης κοπής είτε από την ανοησία της αριστερής ιδιοτέλειας, που βλέπει στις περιθωριοποιημένες μουσουλμανικές κοινότητες και στους μετανάστες το νέο επαναστατικό υποκείμενο, τροφοδοτεί αμφίπλευρα και τον ακροδεξιό λαϊκισμό αλλά και τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Προσφέρει δηλαδή εκατέρωθεν το κρίσιμο επιχείρημα της αδυναμίας ενσωμάτωσης, το οποίο στο πλαίσιο της ακροδεξιάς ρητορικής προβάλλει ως η πηγή της απειλής, ενώ στο πλαίσιο της ισλαμικής ρητορικής ενισχύει και νομιμοποιεί τις ούτως ή άλλως ισχυρές τάσεις απόκλισης των μουσουλμανικών μειονοτήτων, από ό,τι τέλος πάντων συνιστά το δυτικό κανόνα κοινωνικής ύπαρξης.
Φοβάμαι ότι πολλοί επιμένουν στη συζήτηση με όρους δεκαετίας 80´ ή 90´, σαν να μην μεσολάβησε τίποτα από τότε. Σαν η σωτηρία των διάτρητων ιδεολογημάτων της πολυπολιτισμικότητας να προηγείται της ανάγκης προστασίας του σκληρού πυρήνα των αξιών της ανοικτής κοινωνίας από την επέλαση του ολοκληρωτικού ζόφου, ακροδεξιάς ή ισλαμιστικής κοπής.
Και εδώ καλό είναι να μην μπλέκονται στη συζήτηση οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, εκεί το παράδειγμα είναι διαφορετικό και κυρίως οι κανόνες της ενσωμάτωσης σαφείς, προσδιορισμένοι και απολύτως δεσμευτικοί για όλους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου