Plamen Tonchev: Κρόιφ: η δύναμη της προσωπικότητας
από το Books' Journal
Όταν θυμάσαι τον Κρόιφ ως ποδοσφαιριστή από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 κι όχι μόνο ως προπονητή της Μπαρτσελόνα τη δεκαετία του 1990 πρέπει να παραδεχθείς ότι μάλλον σε πήραν τα χρόνια. Αλλά σε παρηγορεί η σκέψη ότι είχες το προνόμιο να δεις ζωντανά έναν από τους μεγαλύτερους μάγους της μπάλας όλων των εποχών. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, τον μεγαλύτερο.
Δεν έχω δει ζωντανά τον Πελέ – είπαμε, μας πήραν τα χρόνια, αλλά όχι κι έτσι! Τον αναφέρω, όμως, γιατί συμμετέχει στην πεντάδα που πάντα θα τροφοδοτεί τη συζήτηση για το ποιος έχει τα σκήπτρα του καλύτερου παίκτη ever – μια πεντάδα, στην οποία προστίθενται ο Κρόιφ, ο Μαραντόνα, ο Ζιντάν και ο σημερινός Μέσι.
Έχουν γραφτεί αναλύσεις επί αναλύσεων και η συζήτηση αυτή θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα, καθώς θα μπουν κι άλλα μεγάλα ταλέντα στο πάνθεον του ποδοσφαίρου. Αλλά η δική μου συμβολή σ’ αυτή την ατέρμονη συζήτηση είναι ότι –μέχρι τώρα– ο Κρόιφ ξεχωρίζει. Πιθανώς επικρατεί στα σημεία, αλλά για μένα είναι υπέρτερος των υπολοίπων.
Ο καθένας έχει και το στίγμα του. Εντυπωσιακός ντριμπλαδόρος ο Πελέ, σε μια εποχή που οι αμυντικοί στέκονταν στη θέση τους και περίμεναν να τους πλησιάσει ο επιθετικός. Διάολος ο Μαραντόνα στις επελάσεις και μπαγασάκος ως χαρακτήρας, αλλά και με φοβερό ένστικτο – ήξερε πότε να τραβήξει όλη την άμυνα πάνω του και να απελευθερώσει χώρους για τους συμπαίκτες του. Τελειομανής ο Ζιντάν και φινετσάτος, αλλά και οξύθυμος – μάλλον κληρονομιά από τις αλάνες της Μασσαλίας, όπου τα πράγματα συχνά αγρίευαν. Βιρτουόζος και συνάμα αξιοσημείωτα ώριμος ο Μέσι, κάτι που του δίνει πολλούς πόντους σε σύγκριση με τον αντίζηλό του, τον προικισμένο και νάρκισσο Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ο Κρόιφ, όμως, είχε τις αρετές όλων των άλλων. Την ντρίμπλα του Πελέ, το ένστικτο του Μαραντόνα, τη φινέτσα του Ζιντάν και την ωριμότητα του Μέσι. Αποθεώθηκε και αγαπήθηκε ως παίκτης, αλλά επιβεβαίωσε την ποδοσφαιρική του μεγαλοφυΐα και ως προπονητής. Το 1988 ανέλαβε μια Μπαρτσελόνα ταπεινωμένη από την ήττα της, μέσα στην έδρα της, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών δύο χρόνια νωρίτερα και έβαλε τα θεμέλια μιας νέας ποδοσφαιρικής αυτοκρατορίας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου