Παναγιώτης Γκλαβίνης: Γιώργο τι πας να κάνεις;

του Παναγιώτη Γκλαβίνη από το Liberal

Το Χρηματιστήριο έπεφτε χθες. Οι επενδυτές δεν είχαν εντυπωσιαστεί από τα νέα της Eurostat. (Γιατί άραγε;) Ώσπου ξάφνου, το απόγευμα απογειώθηκε! Τα νέα κυκλοφόρησαν σαν αστραπή, ότι κλείνει η αξιολόγηση, ότι βγήκε «σχεδόν λευκός καπνός» από το Χίλτον και ότι αναμένεται έκτακτο Eurogroup την Μεγάλη Εβδομάδα για να επικυρώσει τη συμφωνία. Εκεί κατά το βραδάκι, τα μέσα άρχισαν να διερωτώνται γιατί σιωπούν οι δανειστές...

Γιατί, άραγε, οι δανειστές δεν δίνουν συνεντεύξεις στη χώρα μας; Αναρωτήθηκε κανείς;

Η απάντηση βρίσκεται πέντε χρόνια πίσω, τον Φεβρουάριο του 2011. Μέχρι τότε, η Τρόικα έδινε συνεντεύξεις στα μέσα κάθε φορά που ερχόταν στην Ελλάδα για αξιολόγηση. Τον Φλεβάρη του 2011, λοιπόν, έκανε το «λάθος» να ανακοινώσει πρώτη αυτή την ένταξη ενός εκτεταμένου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, ύψους 50 δις, στο σχέδιο διάσωσης της χώρας. Κάτι τέτοιο προσέβαλε τις πατριωτικές ευαισθησίες της βαθιά πασοκικής ακόμη Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου κι έτσι απαγορεύτηκε στην Τρόικα να δίνει στο εξής συνεντεύξεις επί ελληνικού εδάφους.

Λίγες ημέρες μετά, στις 17.2.2011, ο εκπρόσωπος τύπου του ΔΝΤ, κ. David Hawley, παραχωρεί την καθιερωμένη συνέντευξη στην έδρα του Ταμείου, στην Ουάσιγκτον. Το θέμα της Ελλάδας επανέρχεται τέσσερις φορές στη συνέντευξη αυτή! Πίσω στη χώρα, η σύγχυση είναι τέτοια, ώστε δεν είναι ξεκάθαρο αν τις ιδιωτικοποιήσεις, και μάλιστα τέτοιας έκτασης, τις είχε επιβάλει το ΔΝΤ, το οποίο και τις ανακοίνωσε στο πλαίσιο της συνέντευξης τύπου της Τρόικας, ή η Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία και σκοπίμως σιωπούσε. Στο μεταξύ, συνάδελφος στην Κυβέρνηση, ικανότατος νομικός, έτρεχε να καλύψει με φύλλο συκής τον εκτεθειμένο, υποτίθεται, Πρωθυπουργό του, αλλάζοντας τον Αστικό Κώδικα και εντάσσοντας τον θεσμό της «επιφάνειας» στο ελληνικό εμπράγματο δίκαιο...

Δημοσιογράφος: Θα ήθελα να ρωτήσω αν σκέφτεστε να καταργήσετε τις προφορικές συνεντεύξεις στην Ελλάδα αντικαθιστώντας τες με γραπτές ανακοινώσεις μετά την δυσαρέσκεια της Ελληνικής Κυβέρνησης.

David Hawley: Η επικοινωνία είναι σημαντική και θα έπρεπε να είναι πραγματική. Δεν είμαστε δογματικοί στον τρόπο με τον οποίο γίνεται. […]

Δημοσιογράφος: Θέλω να μείνω στην δυσαρέσκεια της Ελληνικής κυβέρνησης. Η Ελληνική Κυβέρνηση, λέει, δεν δέχεται διαταγές από κανέναν. Πιστεύετε ότι αυτή η δυσαρέσκεια είναι δικαιολογημένη;

David Hawley: Οι Ευρωπαίοι εταίροι και το IMF σέβονται απολύτως τις εξουσίες και τις πρωτοβουλίες των Ελληνικών Αρχών σε όλους τους τομείς λήψης αποφάσεων. Εάν δημιουργήθηκε άλλη εντύπωση, είναι λυπηρό.

Δημοσιογράφος: Εάν μπορώ να συνεχίσω επ’ αυτού. Έτσι, λοιπόν, το ερώτημα είναι εάν βρίσκεστε τώρα σε συνομιλίες με την Ελληνική Κυβέρνηση ώστε πιθανώς να μειώσετε το ποσό των αποκρατικοποιήσεων που θα χρειάζονταν για το πρόγραμμα.

David Hawley: Επ’ αυτού θα σημείωνα ότι η Ελληνική κυβέρνηση έχει σχεδιάσει ένα πρόγραμμα για να βελτιστοποιήσει τις αποδόσεις από το μεγάλο χαρτοφυλάκιο των δημοσίων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας της χώρας. Οι Ευρωπαίοι εταίροι της και το ΔΝΤ το στηρίζουν τώρα αυτό προσφέροντας τεχνικές συμβουλές στην κυβέρνηση πώς να σχεδιάσει ένα τέτοιο πρόγραμμα.

Δημοσιογράφος: Κι εγώ θα μείνω στην Ελλάδα επειδή (διερωτώμαι εάν) το ΔΝΤ προβληματίζεται από τις εντάσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας το σαββατοκύριακο, οι οποίες, εάν συνεχίσουν να υφίστανται, μήπως εκτροχιάσουν το πρόγραμμα αν η Ελληνική κυβέρνηση εξακολουθήσει να αντιστέκεται στις ιδιωτικοποιήσεις.

David Hawley: Μπορώ μόνο να περιγράψω την τρέχουσα εικόνα του προγράμματος, η οποία συνίσταται, όπως γνωρίζετε, στο γεγονός ότι αποτιμούμε πως βρίσκεται γενικώς εντός τροχιάς. […]

Δημοσιογράφος: Έχει μήπως εγείρει ενστάσεις η Ελληνική κυβέρνηση κατά του σχεδίου ιδιωτικοποίησης δημόσιας περιουσίας; Εννοώ, μήπως η Ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε με το ΔΝΤ, τους εκπροσώπους σας, αυτό το σχέδιο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων;

David Hawley: Συγγνώμη, δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα καλά την ερώτησή σας.

Δημοσιογράφος: Εννοώ μήπως γνωρίζετε εάν η Ελληνική κυβέρνηση έχει οποιεσδήποτε ενστάσεις κατά του σχεδίου εκμετάλλευσης ή πώλησης των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων ή μήπως είναι μόνο μια πρόταση των εκπροσώπων σας και του ΔΝΤ;

David Hawley: Κοιτάξτε, πιστεύω πως η Ελληνική κυβέρνηση έχει ένα πρόγραμμα να βελτιστοποιήσει την απόδοση -

Δημοσιογράφος: Έχει πρόγραμμα, λέτε;

David Hawley: Έχει σχεδιάσει ένα πρόγραμμα και εμείς είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε συμβουλές. […]

Δημοσιογράφος: Άρα, λοιπόν, αυτό το πρόγραμμα της πώλησης, εκμετάλλευσης της δημόσιας περιουσίας είναι μια πρωτοβουλία της Ελληνικής κυβέρνησης κι εσείς υποστηρίζετε αυτή την πρωτοβουλία τεχνικά, σωστά;

David Hawley: Ναι, όπως είπα, η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει ένα πρόγραμμα για να βελτιστοποιήσει τις αποδόσεις των δημοσίων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας. Εμείς στηρίζουμε και προσφέρουμε τεχνικές συμβουλές.

Αυτό ήταν το κλίμα στην Ελλάδα εν έτει 2011, πέντε χρόνια πριν δηλαδή, όταν ΔΕΝ κυβερνούσε ο Σύριζα, αλλά το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Σας θυμίζει τίποτε;

Τα αποσπάσματα που παραθέσαμε είναι αποκαλυπτικά της σχιζοφρένειας στην οποία βρίσκεται αναγκαστικά μια αριστερή κυβέρνηση, η οποία καλείται να εφαρμόσει πράγματα που αντίκεινται στις πεποιθήσεις της. Ο δικαιολογητικός λόγος της διάσωσης της χώρας και του εθνικού συμφέροντος δεν ήταν ποτέ αρκετός στα μάτια των ψηφοφόρων της, διότι οι πιο αριστεροί από αυτήν τής λέγανε «σώζεις τη χώρα και όχι τους πολίτες», μέχρι να φτάσουν στην εξουσία για να βιώσουν το ίδιο ακριβώς δίλημμα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν αυτός που σήκωσε το βάρος επίλυσης του διλήμματος αυτού στο πλαίσιο του μεγάλου ακόμη τότε ΠΑΣΟΚ. Πλην όμως δεν ήταν πλειοψηφία ούτε μέσα στο υπουργικό του συμβούλιο, όπου οι περισσότεροι υπουργοί διαγκωνίζονταν μεταξύ τους ποιος θα πετούσε μακρύτερα την μπάλα στην κερκίδα. Ο ίδιος, λοιπόν, αναγκαζόταν να ισορροπήσει. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε.

Ένα-ένα τώρα, τα στελέχη που ανέδειξε, προσεγγίζουν τον Σύριζα. Η προσέγγιση δεν είναι τυχαία. Τα ίδια πιστεύουν κι αυτοί με τους Συριζαίους. Απλά, έχουν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες από αυτούς και είναι εκπαιδευμένοι να συμπεριφέρονται πιο υπεύθυνα γενικώς, στο μέτρο που συνήθιζαν να διαχειρίζονται ένα (άλλο) καθεστώς, το οποίο ταύτιζε ΠΑΣΟΚ και Κράτος και τους έκανε περισσότερο «θεσμικούς». Γι’ αυτό και πειθάρχησαν στη διάσωση της χώρας από τον ΓΑΠ. Την ανέχθηκαν, όμως. Ποτέ δεν την πίστεψαν στην πραγματικότητα, ούτε την υπηρέτησαν.

Εσύ, όμως, Γιώργο, τί δουλειά έχεις τώρα με τον Σύριζα; Τα ίδια, άραγε, πίστευες κι εσύ τότε;