Σαββατοκύριακο με δανεικά: Το ηθικόν πλεονέκτημα της αριστεράς και το ηθικόν μειονέκτημα της δεξιάς.

 100 χρόνια τώρα η αριστερά χτίζει επιμελώς  το ηθικόν της πλεονέκτημα και η δεξιά αμελώς το ηθικό της μειονέκτημα. Δεν θα αλλάξουν αυτά τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη. Σε όλο τον δυτικό μεταπολεμικό κόσμο οι συνεργάτες των Γερμανών ναζιστών - κατακτητών έπεσαν στα μαλάκα, αν αναλογιστεί κανείς ότι ολόκληρες χώρες, λέγε με Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ιταλία,  Νορβηγία κλπ συνεργάστηκαν ανοικτά και επισήμως με τον άξονα. Στην Ελλάδα μάλιστα στον τοίχο στήθηκαν όχι οι συνεργάτες αλλά όσοι πολέμησαν τον κατακτητή και μόνο με την υπόνοια ότι ήσαν κομμουνιστές. Αυτό η συλλογική ευρωπαϊκή μνήμη το ξέρει και ας μη το έκανε ποτέ θέμα εμφανώς. Και δικαίως το ξέρει.  Την ίδια στιγμή στην ανατολική Ευρώπη καθαρίζονταν από τους σοβιετικούς όσοι και όσες υπήρχε πιθανότητα να αντισταθούν στο νέο κατακτητή, δηλαδή το Ρώσο. Είτε πολέμησαν είτε συνεργάστηκαν με τον κατακτητή. Αλλά αυτό πέρασε στο ντούκου. Γιατί το άλλο ήταν πιο ισχυρό. Το τείχος έπεσε, ο σοσιαλισμός στην Ευρώπη κατέρρευσε αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων πιστεύει ακόμα ότι ο άλλος κόσμος που επαγγέλθηκε είναι καλός και αγαθός αν και ίσως ανέφικτος. Άσε που οι ισχυροί, οι Εβραίοι και οι Μασόνοι δεν θα αφήσουν……

Ότι και να συμβεί στη Μάντρα και αλλού από εγκληματική αμέλεια των κυβερνώντων ο κόσμος δεν θα κατηγορήσει την Αριστερά και ας κυβερνά 2 χρόνια. Τι είναι 2 χρόνια μπροστά στα 100. Τους προηγούμενους θα κατηγορήσει. Ή τον καιρό, την κλιματική αλλαγή, τη μοίρα του φτωχού, τον ίδιο που έχτιζε αυθαίρετα αλλά όχι τη Δούρου ή τον Τσίπρα.  Κι ας έχουν τυπικά και ουσιαστικά την κύρια ευθύνη μιας και είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι τη χρονική στιγμή που έγινε ένα κακό που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. Πάνε οι εποχές που μια αυτοκτονία ή ένα ατύχημα (από μονοξείδιο του άνθρακα) χρεώνονταν συλλογικά στους Σαμαροβενιζέλους και το Σόιμπλε.  Τώρα 20 νεκροί από τη λάσπη και το νερό περνούν στο ντούκου. Γιαυτό και βγαίνει ο άλλος με την φωσφοριζέ νιτσεράδα  στο γυαλί σα να γύρισε από το μέτωπο της μάχης. Γιατί ξέρει ότι οι γέροι και οι γριές που τον βλέπουν, τον σταυρώνουν και τον επαινούν πριν πάνε να ψηφίσουν και να βγάλουν τη Φώφη αρχηγό  της κεντροαριστεράς.  Όλα αυτά είναι συγκοινωνούντα δοχεία και άλλα ακόμα.

Ένα χρόνιο πρόβλημα της περιοχής ζητούσε λύση μέσω αντιπλημμυρικών έργων τοπικής κλίμακας, κάποιος δηλαδή να οδηγήσει τα νερά της βροχής από το βουνό στη θάλασσα και όχι μέσα στην πόλη. Μα τόσα χρόνια δεν έγιναν σου λέει ο άλλος. Προφανώς. Ίσως γιατί το έργο δεν είχε υψηλή απόδοση στο κουπόνι της διαπλοκής.  Ε γιαυτό ψήφισες Αριστερά για να κάνει αυτά που δεν έκαναν οι προηγούμενοι. Να βοηθήσει δηλαδή το φτωχό να αλλάξει τη μοίρα του. Να επέμβει στις υποβαθμισμένες περιοχές. Αλλά εκείνη έστελνε το Βαρουφάκη να κάνει μόστρες στην Ευρώπη και τώρα κοιτάζει πώς να διορίσει ανίδεους και ανίκανους φίλους της στον κρατικό μηχανισμό και πώς να λέει κάτι αριστερές ξουρίες να γουστάρουν οι τεθλιμμένοι συγγενείς της, οι αριστεράντζες και οι δικαιωματιστές. Γιατί δεν έχουν σημασία οι ψυχές που χάνονται από εγκληματικά κρατικά λάθη. Σημασία έχει η πονοψυχιά του κρατούντα, το πεθαμένο ύφος του αρμόδιου, η οργή του δημοσιογράφου και της τηλεπερσόνας, το θεαθήναι μπρος το κακό. Η κίτρινη νιτσεράδα. Όχι το κακό το ίδιο και η αιτία του.

Ούτε ο δεξιός μεροκαματιάρης θα χρεώσει την «πφΑ» για τον όλεθρο της Μάνδρας. Κι αυτός είναι πεπεισμένος ότι η αγαπημένη του δεξιά παράταξη, αυτή που ψήφιζε παραδοσιακά το σόι  του, αυτή που του διόρισε το παιδί στο ΙΚΑ, έχει κατά βάθος άδικο και η αριστερά δίκιο. Και με βαριά καρδιά θα πάει αύριο να ψηφίσει τον Κυριάκο, γιατί στο λαϊκό φαντασιακό του (και όχι το λαϊκίστικο) δεν είναι μ’ αυτόν αλλά με τους πλούσιους. Γιατί σημασία έχει η ταξική καταγωγή και θέση, όχι το αποτέλεσμα. Γι αυτό και η αντιπολίτευση δεν έχει διείσδυση στα λαϊκά στρώματα. Γιατί ατενίζει τα πράγματα φορώντας γραβάτα και όχι νιτσεράδα. Γιατί δεν ξέρει πια πώς να τα πλησιάσει. Δεν έχει ανθρώπους να μιλούν τη γλώσσα του «λαού».  

Γιαυτό και κανείς δεν τόλμησε να περιορίσει τη δράση μπάχαλων και άλλων κατά δήλωσή τους αντιεξουσιαστών. Γιατί δρουν και μιλούν στο όνομα της λαϊκής δικαιοσύνης και της επαναστατικής αριστεράς. Είναι φορείς της κυρίαρχης ιδεολογίας. Το κόστος της βίαιης καταστολής θα είναι πολύ περισσότερο από το κόστος της αναστάτωσης, των καταστροφών και των αθώων θυμάτων. Γιαυτό και κανείς δεν διαδήλωσε ποτέ κατά της τρομοκρατίας ή υπέρ των νεκρών της Μαρφίν. Τόσα χρόνια η «Αναρχία» δεν κέρδισε τίποτα από τη δράση της. Κέρδισαν όμως τα μέγιστα όσοι την ανέχτηκαν ή την υποστήριξαν υπόρρητα ή ρητά. Γιατί η μολότοφ εκτοξεύεται από το χέρι ενός κατά δήλωσή του αδικημένου και έχει στόχο έναν ισχυρό. Αυτό μένει στον κόσμο, όσο και αν υποκριτικά οργίζεται και αγανακτεί από τη βία. Η πλειοψηφία εκεί έξω αναμένει πάντοτε τον άλλο κόσμο που το εφικτό ή το ανέφικτο του είναι πια αδιάφορο. Μίλα εσύ για φιλελευθερισμό και ανάπτυξη και ορθολογισμό. Αν δεν έχεις χρήμα να μοιράσεις λίγοι σε ακούνε.

Αυτή είναι η ελληνική κοινωνία και γι αυτό δεν θα βγει από την κρίση. Γι αυτό κανένα μας παιδί δεν θα γυρίσει απέξω να βοηθήσει. Πηγαίνει έξω ανοίγει το μάτι του και καταλαβαίνει που ζει και που ζούσε.  Γι αυτό και όποιος τολμήσει να προτείνει ορθολογικά πράγματα χωρίς να έχει χρήμα και κατανάλωση να σπρώξει στο λαό θα πέσει σύντομα. Γι αυτό και ο λαϊκισμός και η τερατολογία θα βρίσκουν πάντα έδαφος. Δεν είναι θέμα απαισιοδοξίας ή αισιοδοξίας, σωστού ή λάθους. Είναι θέμα παράδοσης, εμποτισμένων πεποιθήσεων και εθνικού ψυχισμού.